ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic BTS *JINV] Boy in "LOVE" นายตกหลุมรักฉันเข้าแล้ว

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 :: Just one day (Jungkook x Teahyung)

    • อัปเดตล่าสุด 23 ส.ค. 57



    “Just one day

    Jungkook x Teahyung

     

    “ฮยอง!

    จองกุกส่งเสียงเรียกผมจากร็อบบี้ ที่เขานั่งรอผมอยู่ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปหาเขา

    “ฉันบอกว่าไม่ต้องมารับนายนี่มันดื้อจริงๆเล้ย!

    “ฮยอง!ผมแสบตาอ่า”

    “เป็นอะไร ไหนมาดูสิ”

    จองกุกยกมือของเขาขึ้นมาขยี้ตาเล็กน้อยแล้วผมก็ปัดมือเขาออกเพื่อจะดูว่าเขาเป็นอะไร

    “โอ้ย!ฮยอง!ความน่ารักของฮยองมันเข้าตาผมอ่าเอายังไงก็เอาไม่ออก”

    “ไอ้เด็กบ้าเอ้ย!

    ผมพูดพร้อมกับก้าวเท้านำเขามาทันทีเด็กนี่มันเล่นไม่รู้จักเวลาจริงๆเลย คนอุส่าห์เป็นห่วง เราสองคนก็นั่งรถกันไปเรื่อยๆ ผมนั่งคิดเรื่องไอ้โรคจิตนั่นมาตลอดทางตอนนี้ผมสับสนไปหมดแล้วทั้งเรื่องของนัมจุนแล้วก็นายนั่นหัวผมจะระเบิดอยู่แล้วเนี่ย

    “ฮยองๆ!

    “ห๊ะ!

    “ฮยองเป็นอะไรรึป่าว”

    “อ่อป่าว...วันนี้นายจะมาเป็นแฟนฉันไม่ใช่หรอ”

    “งั้นก็ขั้นแรก...”

    จองกุกดึงมือผมที่วางไว้บนตักไปกุมไว้ เขาทำให้ผมยิ้มด้วยท่าทางเก้ๆกังๆของเขาจริงๆ

    “ฮยองเป็นแฟนกับผมนะ”

    “ก็ได้ฉันเป็นแฟนกับนายก็ได้^^

    ผมตอบกลับอย่างเขินๆแล้วค่อยดึงมือของผมออกจากมือของจองกุกแต่เขาก็รั้งมือผมไว้สะก่อน

    “ฮยองเราเป็นแฟนกันแล้วนะ ผมขอแค่เพียงวันเดียวที่จะจับมือฮยองไว้อย่างนี้ได้มั้ย?”

    “เอ่อ...ได้สิก็นายเป็นแฟนฉันแล้ว ฮ่าๆ”

    รถแล่นมาเรื่อยๆจนถึงย่านเมียงดงที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย

    “ฮยองจับมือผมไว้สิเดี่ยวก็หลงหรอก”

    “ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ!

    ผมพูดจบจองกุกก็เป็นฝ่ายจับมือผมเองซะงั้น

    “ฮยองๆกินไอติมกัน”

    จองกุกรีบพาผมเข้าไปในร้านไอศกรีมเขาดูมีความสุขมากเลยนะผมเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เขาเลือกโต๊ะในสุดที่ไม่ค่อยจะมีใครนั่งสักเท่าไร

    “นายปล่อยมือฉันได้แล้วฉันคงไม่หลงแล้วมั้ง”

    “ผมขอแค่วันเดียวนะฮยอง ฮยองช่วยทำว่าเราเป็นแฟนกันได้มั้ย”

    ผมฟังน้ำเสียงของจองกุกแล้ว ก็ต้องเตือนตัวเองว่าวันนี้ผมมาเป็นแฟนของจองกุกนะ ผมดึงมือของจองกุกมาจับไว้แล้วยิ้มให้เขา แต่จองกุกไม่ยิ้มตอบผม ขี้งอนชะมัดเลยเด็กอะไรก็ไม่รู้

    “โอ๋เอ๋ๆเด็กน้อยยิ้มให้ฉันหน่อยสิ”

    ผมยื่นมือไปดึงแก้มนิ่มๆของจองกุกและเขาก็ยิ้มให้ผมก่อนที่พนักงานจะเดินเข้ามารับออเดอร์

     “คุณลูกค้าคะวันนี้เรามีโปรโมชั่นสำหรับคู่รัก สนใจมั้ยค่ะ”

    “สนครับ!

    จองกุกรีบตอบอย่างรวดเร็ว

    “เพียงแค่คุณลูกค้าถ่ายรูปตอนทานไอศกรีมให้หวานที่สุดเท่านี้ท่านก็จะได้ทานฟรีแล้วค่ะ”

    “สนใจมากเลยครับ!

    ผมรีบตอบทันทีก็ของฟรีใครจะไม่ชอบล่ะฮ่าๆ

    “แหมฮยอง ไม่ค่อยจะเท่าไหร่เลยนะฮ่าๆ”

    “ก็ของฟรีใครๆก็ชอบฮ่าๆ^^


    จอนจองกุก...

    ผมอยากให้ฮยองยิ้มและมีความสุขตอนที่อยู่กับผม ฮยองดูท่าทีเปลี่ยนไปจากตอนแรก เขาดูมีความสุขมากขึ้นผมค่อยยิ้มได้หน่อย

    “ฮยองไอติมมาแล้ว เย้ๆ”

    “อาๆ อ้าปากสิจองกุกกี้”

    ผมอ้าปากรับไอติมที่ฮยองป้อนมันอร่อยกว่าตอนผมกินเองตั้งเยอะ

    “ฮยอง อา....”

    ฮยองอ้าปากรับไอติมที่ผมป้อนไปเหมือนกันวันนี้ผมมีความสุขจัง

    “จองกุกกี้!

    ฮยองกอดคอผมจากด้านหลังแล้วถ่ายรูปตอนเรากินไอติมกัน หัวใจผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะเลยผมชอบที่ฮยองมาอยู่ใกล้ๆผมอย่างนี้ผมไม่อยากให้วันนี้ผ่านไปเลย

    “จองกุกนายจะพาฉันไปไหน”

    “ก็ร้านรองเท้าไงฮยอง”

    ผมจับมือฮยองเดินเข้าไปในร้านพนักงานต่างพากันมองเราสองคนกันเป็นแถว

    “จองกุกกี้เขามองเรากันหมดแล้ว”

    “เขาอิจฉาผมที่ผมมีแฟนที่แสนน่ารักแบบฮยองน่ะสิ”

    ผมยื่นมือไปดึงแก้มนุ่มๆของฮยอง ด้วยความหมั่นเขี้ยว

    “ฮยองนี่น่ารักจริงๆเลย^^ โอ้ย!

    ฮยองตีเข้ามาที่มือผมอย่างรุนแรง คนบ้าอะไรทั้งน่ารักแล้วยังดุอีกต่างหาก

    “ฮยองนั่งลง”

    ผมจับฮยองให้นั่งลงที่เก้าอี้สำหรับรองรองเท้าฮยองทำท่าทางงๆก่อนผมก็นั่งคุกเข่าลงไปตรงหน้าเขาแล้วสวมรองเท้าคู่ที่ผมเลือกไว้ให้เขา

    “ทำอะไรจองกุก ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!

    ผมไม่สนใจคำพูดของเขาหรอกฮ่าๆ

    “ใส่พอดีเลยฮยอง! ฮยองคือเจ้าหญิงที่ผมตามหาอยู่นี่เอง^^

    “เลิกเล่นได้แล้ว เขามองกันหมดแล้วเนี่ย”

    “นี่ครับสำหรับเจ้าหญิงของผม”

    ผมยื่นช่อดอกกุหลาบสีชมพูให้ฮยอง เขารับดอกไม้ในมือผมไปแบบเขินๆผมเหลือบไปเห็นตอนฮยองหน้าแดงพอดี น่ารักชะมัด นี่ผมคงตกอยู่ในห้วงภวังค์ของฮยองแล้วแหละ

      “กรี๊ด!! คู่นั้นน่ารักอ่าแก>////<” เสียงซุบซิบในร้านเริ่มดังขึ้น

     

     

    “เล่นอะไรของนายเนี่ยไอ้เด็กบ้า!

    ฮยองเดินออกจากร้านไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งผมให้อยู่กับเสียงผู้คนในร้านที่ต่างพูดเรื่องของผมกับฮยองผมมีความสุขจังที่ได้ทำอะไรแบบนี้ให้ฮยอง

    “ฮยองรอผมก่อนสิ!

    ผมรีบเดินตามฮยองออกไปทันทีเราสองคนเดินจับกันไปตลอดทางมือของฮยองทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขตลอดที่ได้จับมันผมไม่อยากละมือออกจากเขาเลยจริงๆ

    “จองกุกกี้ ไปดูร้านนี้กัน”

    ฮยองพาผมเข้ามาในร้านที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้ามากมาย เขาหยิบเสื้อมาเทียบเข้ากับตัวผม

    “จองกุกกี้ตัวนี้เหมาะกับนายมากเลยอ่า”

    “ผมว่ามัน...”

    ผมยังพูดไม่ทันจบฮยองก็ดันผมเข้ามาในห้องแต่งตัวซะแล้ว

    “ฮยองเสร็จแล้ว”

    ผมส่งเสียงออกไปบอกฮยองเพราะผมไม่กล้าออกไป

    “ก็ออกมาสิ”

    “ผมไม่กล้าออกไปมันแปลกๆน่ะ ฮยองนั่นแหละเข้ามา”

    “ไม่เอา...”

    ผมรีบดึงมือฮยองเข้ามาแต่สงสัยผมจะดึงแรงไปหน่อยมันเลยทำให้ใบหน้าของเขามาซบอยู่ที่อกผมพอดี ตอนนี้หัวใจผมมันเต้นแรงมากฮยองจะได้ยินมันมั้ยเนี่ย ฮยองค่อยๆเลื่อนใบหน้าออกจากอกของแต่มือเรียวนั่นยังสัมผัสกับอกของผมอยู่

    “นี่จองกกุกนายไม่สบายรึป่าว ทำไมหัวใจนายมันเต้นแรงอย่างนี้เนี่ย?”

    “ผมก็ปกติหนิฮยอง”

    ฮยองค่อยๆเลื่อนมือออกจากหน้าอกของผม แต่ยื่นมือมาจับที่หน้าผากผมแทน

    “เออฮยองผมหล่อมั้ย”
    ผมรีบเปลี่ยประเด็นทันที ฮยองมองมาที่ผมด้วยสายตาแปลกๆ ก็จะไม่ให้แปลกได้ไงก็ผมไม่เคยใส่ชุดแบบนี้เลยนี่ผมไม่ชินเลย

    “ไหนมาดูสิ อื้อหล่อมากเลยอย่างนี้สิแฟนฉันฮ่าๆ^^

    ผมล่ะอยากเป็นแฟนกับฮยองจริงๆจังเลย ผมคงมีความสุขไปตลอดชีวิตที่ได้อยู่กับฮยองแบบนี้ไปทุกวัน


    แทฮยอง...

    ผมเดินลงจากรถพร้อมกับถือช่อดอกไม้ที่จองกุกให้ไว้ในมือ ผมรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้สิ ผมกับจองกุกเราเดินตามทางไปเรื่อยๆจนถึงแม่น้ำฮันแสงจันทร์ที่กระทบเข้ากับผิวน้ำเป็นประกายวิบวับทำให้บรรยากาศดีมากยิ่งมองก็ยิ่งไม่อยากละสายตา

    “อากาศดีเนอะจองกุกกี้”

    “ฮยอง”

    “หืม”

    ผมหันหน้าไปหาจองกุกแล้วเขาก็ประทับริมฝีปากหนาๆลงบนแก้มของผมโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ผมเริ่มรู้สึกถึงความร้อนที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของผม ผมรีบเบือนหน้าหนีสายตาของเขาทันที แล้วมองไปทางแม่น้ำเช่นเดิมทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น นี่เขาเริ่มจะเล่นเยอะไปแล้วนะและผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆกับเขาแล้วด้วยสิ

    “ฮยองรู้มั้ยทำไมผมถึงขอให้ฮยองมาเป็นแฟนผมแค่วันเดียว”

    “ทำไม...”

    “เพราะผม...ชอบฮยองชอบตั้งแต่วันแรกที่เราเดินชนกัน”

    หัวใจผมมันเต้นผิดจังหวะยังไม่รู้สิเขาพูดอะไรออกมาเนี่ยเขาคงไม่ได้แกล้งผมเล่นใช่มั้ย

    “ผมรู้ว่าฮยองมีคนที่ชอบอยู่แล้ว และมันก็คงยากที่จะทำให้ฮยองหันมาชอบผม ผมจึงขอแค่เพียงวันเดียวที่เราจะได้เป็นแฟนกัน ได้จับมือฮยองแบบนี้แค่เพียงวันเดียวผมก็พอใจแล้ว”

    “นาย...เป็นคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ ฉันมีความสุขทุกครั้งที่เราเจอกันฉันรู้สึกดีกับนายนะ แต่นายช่วยเก็บความรู้สึกของนายไว้ก่อนได้มั้ย ฉันไม่รู้จะตอบนายยังไงดีน่ะ”

    “ฮยอง!

    จองกุกวิ่งเข้ามากอดร่างผมไว้แน่นจนผมแทบไม่มีอากาศหายใจ

    “ผมไม่ได้ต้องการให้ฮยองหันมาชอบผมหรอกนะ ผมแค่ขอให้ผมได้อยู่ใกล้ๆฮยองแบบนี้ก็พอแล้ว”

    “จองกุก...”

    ผมรับรู้ถึงความรู้สึกของจองกุกที่มีต่อผมจริงๆมันคือความรักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนมันคือความรักที่บริสุทธิ์ แต่ที่ผมพูดไปมันคือเรื่องจริงผมรู้สึกดีตอนที่อยู่กับเขาเสมอ ผมให้ความหวังเขารึป่าวนะผมทำผิดรึป่าวที่พูดแบบนั้นออกไป ผมไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของจองกุกเลย 


    .
    ............................................................................
    น่ารักใสๆนะคะคู่นี้ฮ่าๆ จองกุกบอกชอบแทฮยองไปแล้ว
    แล้วเรื่องจะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย?? ตั้งแต่ตอนหน้าเรื่องมันจะ
    เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆนะคะ เพราะคิมแทอยองต้องเป็นคนเลือกค่ะ
    ว่าเขารักใครกันแน่ ติดตามกันด้วยนะคะตอนหน้าสนุกแน่นอนฮิฮิ
    อย่าลืมเม้นให้กำลังใจไรท์นะคะรีดเดอร์ทุกคน ไรท์จะรีบอัพนะ^^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×