คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 01 :: วิ่งหนีระยะไกล
เพลงเกี่ยวกับเนื้อหา(?) 555555555 ไรต์ดัดแปลงเพลงนิดหน่อยนะ
เช้าวันต่อมา...
08 : 30 น.
ตายห่าแล้วจองกุก - - แกมาสาย! มาสายยยย!!
นี่มันแปดโมงครึ่งแล้ว เลยคาบโฮมรูมและใกล้จะเริ่มเรียนคาบแรกแล้ว ทำไงดีๆๆ
มัวแต่คิดเรื่องการมีใจให้ผู้ชายสองคนทั้งคืน -///- ไม่ได้หลับไม่ได้นอนจนตื่นสายนี่ล่ะ
อีกอย่างเหตุผลที่จองกุกตื่นสายนั่นก็คือ...แทฮยอง
จองกุกสังเกตมานานแล้วว่าแทฮยองจะมายืนหน้าห้องปกครองทุกวัน - - แน่นอนว่าแทฮยองจะต้องโดนทำโทษโดยอาจารย์ฝ่ายปกครอง =_=
แม้ว่าจองกุกมาสายมันเสี่ยงต่อการเข้าห้องปกครองมาก แต่มันก็คุ้มล่ะนะ -..- ทำคะแนนที่แทฮยองหรือจีมินยังไงก็มีค่าเท่ากัน แทฮยองไม่ค่อยพูดเพราะไม่รู้จักกัน แต่กับจีมินที่รู้จักกันแต่ (เสือก) ไม่พูด
ชิ้ง! - -++++
จองกุกมองเป้าหมายอย่างแทฮยองที่ทำหน้าเรียบเฉยเพราะมันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันสำหรับการยืนหน้าห้องปกครองไปแล้ว
รอยยิ้มเล็กประดับบนใบหน้าของจองกุกด้วยความรู้สึกดีใจ ใจเต้นตุบๆ เมื่อเห็นหน้าหล่อๆ ของแทฮยอง หวั่นไหว...มันหวั่นหวายยยยย!
- เหมือนทุกๆ เช้าที่มาเรียน ได้พบกับเธอและใจฉัน ก็เหมือนว่าใจฉันอ่อนแรงลง... ทุกๆ ที -
"ฮยองครับ..." จองกุกค่อยๆ เดินไปหาแทฮยองที่ยืนพักขาข้างนึงพร้อมพูดเสียงเบา เพราะกลัวว่าอาจารย์ฝ่ายปกครองจะเห็นแล้วจับเขาทำโทษด้วยกันอีกคน
"เฮ้ยยย...ไอ้เด็กนี่ นายมาได้ยังไง ไม่ไปเรียนเหรอวะ?" แทฮยองหันมาถามและจ้องตาจองกุก
อุ๊ย! ซึ้งงงงงง! แทฮยองถามด้วยว่า 'ไม่ไปเรียนเหรอวะ' อ๊ากกกก ฟินนะเว้ยยย แทฮยองคงถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใยสินะ -..- #มโน
"ก...ก็กำลังจะไปเรียนครับ แล้วรุ่นพี่มาทำอะไรตรงนี้?"
"อ๋อ -0- โดดเรียนมาอ่ะดิ หน้าห้องปกครองแม่งมีแอร์ลอดออกมาด้วย มันเย็นดีเลยโดดมาตากแอร์หน้าห้องปกครอง ฮ่าๆๆๆ"
อ้าว...ตกลงไม่ได้โดนทำโทษทุกวันหรอกเหรอวะ =_=;; แต่ก็ช่างเถอะนะ แค่ได้เจอกับแทฮยองคอยทำคะแนนเผื่อเขาจะมีใจให้ !!
ครืดดดด!!
"เฮือกกก!!" จองกุกและแทฮยองสะดุ้งพร้อมกันเมื่อได้ยินเสียงประตูเลื่อนเปิดออกพร้อมและมีนางยักษ์(?)สองคนยืนอยู่ด้วยใบหน้าบึ้งตึง
- อยากจะพูดจะคุยและทักทาย แต่แล้วทำไมฉันต้องอาย และทำไม่ได้เมื่อเจอ ... อาจารย์ฝ่ายปกครอง -
- เฝ้ามองอยู่ทุก ~ วัน กว่าเธอจะหันมา แต่เมื่อเริ่มจ้องตา~ ฉันเองก็หวั่นไหว ... -
"นี่พวกเธอออ!! ไม่มีเรียนกันหรือไงถึงมาเพ่นพ่านแถวนี้!! มานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ!!"
"รุ่นพี่ครับ..." จองกุกหันไปหาแทฮยองพร้อมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"อะไร - -;; ไม่รอดแล้ว โดนเล่นอีกแน่"
"มะ...ไม่มีทางรุ่นพี่...รุ่นพี่ ผมนับหนึ่งถึงสามพี่ใส่เกียร์หมาวิ่งเลยนะ" จองกุกกระซิบบอกขณะที่จ้องตากับอาจารย์หน้ายักษ์ตรงหน้าพลางยิ้มเจื่อนๆ
"1
..
2
..
3!!"
- อยากบอกรักเธอ ... แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เหนื่อยใจ ... แต่ฉันก็ทำได้เพียงแค่ ... วิ่งหนี ~ ระยะไกล –
ว่าจบคนนับก็วิ่งเผ่นไปก่อนที่แทฮยองจะรู้ตัวซะอีก เรื่องรักไว้ก่อนตอนนี้กุกจะไม่ยุ่งงง T^T กำลังจะไปด้วยดี(?) แต่อาจารย์ดันเข้ามาแทรก อ๊ากกกก!! อย่าบอกนะว่านี่คือบทลงโทษของจองกุกผู้ชายหลายใจสไตล์ลำยอง
"เฮ้ยยย! ไอ้เด็กบ้า! รอฉันด้วยยยยยยย!!"
- เข้าใจกันมั้ยย ~ ว่าอาจารย์วิ่งตามมา ก็อยากเฝ้ารอ ก็หวังจะให้เธอวิ่งตามมา –
-วิ่งหนี ~ ระยะไกล –
"ขอโทษนะรุ่นพี่! รุ่นพี่วิ่งเร็วๆ สิครับ ข้างหลังรุ่นพี่มีนางยักษ์มาตั้งสองคนนะครับ!!"
ราวๆ แล้วนี่มันคือเรื่องพระอภัยมณีใช่มั้ย =_+ มีอาจารย์ (สองคน) เป็นนางยักษ์ ถ้าจองกุกเป็นนางเงือก แทฮยองคงจะเป็นพระอภัยมณี
อ๊ากงำยรพสวฟวเ!! มโนคือชนะ!!
ตึกๆๆๆๆ!
เสียงฝีเท้าวิ่งหนีอาจารย์ฝ่ายปกครองที่วิ่งตามมาโดยไม่รู้จากเหน็ดเหนื่อย...อาจารย์จะเหนื่อยได้ยังไง วิ่งตามเด็กหนีเรียนเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้วนี่หว่า =_=
"รอหน่อยได้มั้ย! ฉันไม่ได้เป็นนักวิ่งนะ ตัวเล็กทำไมวิ่งเร็วจังเลยฟะ -*-"
- รอหน่อยได้มั้ย ... ถ้าฉันรอจะทำให้เราหนีไม่ทัน ~ เราอยู่ใกล้กัน(?) แต่ไม่ไหวจะเคลียร์เรื่องมาเรียนสาย ~ อาย ~ เพราะมาแอบจ้องเธอ –
"รุ่นพี่! วิ่งให้มันเร็วๆ หน่อยสิ เมื่อไหร่พี่จะวิ่งมาพร้อมๆ ผมสักที แฮ่กๆๆ" จองกุกพูดไปหอบไปเพราะวิ่งกันมานานแล้ว อาจารย์ข้างหลังเองก็เริ่มวิ่งช้าลง ส่วนแทฮยองดูท่าทางจะพยายามวิ่งมาขนาบข้างจองกุกเร็วๆ
- เหมือนว่าฉันได้คิด ได้แอบฝัน ได้วิ่งเล่นกับเธออยู่ทุกวัน ยิ่งทำให้ฉันไม่กล้ามอง ... หรือวิ่งรอ –
หมับ!
"ถ้านายไม่วิ่งรอฉัน ฉันก็จะจับมือนายและวิ่งไปพร้อมๆ กันนี่แหละ -*- หน็อย! บังอาจมาวิ่งก่อนท่านแทฮยองคนหล่อได้ยังไง มันไม่แฟร์!!" แทฮยองติดสปีดวิ่งขึ้นมาขนาบและ 'จับมือ' เล็กๆ ของจองกุกจนได้ -__- ทั้งสองคนวิ่งวนไปวนมาหลายตึกจนเริ่มเหนื่อย
แทฮย๊องงงงงงง -///- นายไม่คิดแต่จองกุกคิดนะ! จับมือวิ่งไปด้วยกัน ฮืออออ~ เอาใจจองกุกไปให้หมดเลย! เอาไป 100 คะแนน
"จะกลัวอะไรมากมาย...นั่นก็แค่อาจารย์ฝ่ายปกครองสองคน" เสียงทุ้มๆ ของแทฮยองพูดขึ้นพลางกระชับมือที่จับไว้แน่น
- ยิ่งคิดยิ่งฝัน ยิ่งวิ่งก็ยิ่งเหนื่อย เขาบอกจะกลัวอะไรกันมากมาย ... –
- นี่มันก็แค่อาจารย์ ... สองคน ... –
"รุ่นพี่ครับ =[]=!!"
"อะไร! -*-"
"ร...เรากำลังจะไปไหนกันครับ"
"ไปโรงยิม - -"
"อ้าว แล้วไม่กลัวอาจารย์จะ..."
"กลัวทำไม แหกตามองดูข้างหลังเด้! มีมั้ย..."
จองกุกหันไปมองข้างหลังตามที่แทฮยองบอกจริงๆ แต่มันก็ไม่มีใครวิ่งตามมาแบบเมื่อกี้แล้ว
เห้ออออออ โล่งอก ...
แต่มือเราสองคนกำลังจับกันอยู่นะ -///-
ตึกๆๆๆๆ
แทฮยองจูงมือจองกุกหรือจะเรียกว่าลากก็ได้ - - ขึ้นมาบนโรงยิมด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า เหงื่อเปียกเสื้อเต็มไปหมดทั้งตัว
แต่สำหรับจองกุก...นี่มันคือนายแบบดีๆ นี่เอง -..-
"แฮ่กๆๆๆ เหนื่อยเป็นบ้าเลย"
"สำออยนะนายน่ะ...ฉันวิ่งมากกว่านายอีกมั้ง ทิ้งฉันไว้ข้างหลังแล้วมาทำบ่น..."
เป๊าะ!
"โอ๊ยยยยยย TOT รุ่นพี่ดีดหน้าผากผมทำมายยย"
จองกุกลูบหน้าผากตัวเองเบาๆ แทฮยองเล่นแบบนี้ดูเหมือนว่าเราสองคนสนิทกันเลยแฮะ -0- เจ็บนะแต่ไม่เป็นไร กุกให้อภัย
"ก็หมั่นไส้ว่ะ ตัวก็เตี้ย ดูลูกคุณหนูแต่วิ่งเก่งอย่างกับนักวิ่งโอลิมปิก"
"ผมเคยเป็นนักวิ่งนี่นา"
"แต่..."
"นี่พวกนายน่ะ จะไปสวีตก็ไปสวีตกันที่อื่น -__- ตรงนี้ตอนนี้มันคือที่ของฉัน...ฉันต้องการใช้สมาธิในการซ้อมบาส"
ก่อนที่แทฮยองจะพูดอะไรออกมานั้น เสียงหนึ่งได้แทรกขึ้นมา เป็นเสียงที่คุ้นหูมากอย่างกับได้ยินเสียงนี่เป็นประจำ
"แต่นี่มันก็เป็นโรงเรียนของพ่อฉันนะ...ปาร์ค จีมิน"
ห้ะ!!!! =[]= ป...ปาร์ค จีมิน
ปาร์ค จีมิน...โห่ยยย ไอ้ชื่อนี่มันมีคนเดียวในโรงเรียน T_T แน่นอนว่ามันต้องเป็นจีมินที่จองกุกแอบชอบ
"จ...จีมิน TOT"
"ว่าไงจองกุก ^^ มาสายเหรอ?" เฮือก...จีมินเปิดบทสนทนาระหว่างเขากับจองกุกเป็นคนแรก!?
ฮือออออ กุกฟินนน
"อื้อ ฉันกับรุ่นพี่แทฮยองโดนอาจารย์ฝ่ายปกครองวิ่งไล่มาน่ะ (_ _ ¦¦)"
"อ๋อ~ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ ^^ นายจะทำอะไรก็เรื่องของนายสิ J "
"ง่ะ..." เมื่อได้ยินจีมินตอบมาแบบนั้นแล้ว ทำให้ใจจองกุกกระตุกวูบ ราวกับว่าเขาจะทำอะไรที่ไหนกับใครมันไม่ได้มีความสำคัญกับเขาเลย
แต่ก็ได้แต่เก็บความเศร้าไว้ในใจน่ะนะ...คิดดูสิ ใครมาพูดแบบนี้ก็น้อยใจกันทุกคนนั่นแหละ
จองกุกมองแผ่นหลังที่เปียกเหงื่อของจีมินก่อนจะก้มหน้าลง
แทฮยองที่มองสายตาของจองกุกอยู่ก่อนนั้น แสยะยิ้มออกมาบางๆ ริมฝีปากบางขยับพูด...
"นายชอบไอ้จีมินเหรอเด็กน้อย..."
"...!!!" ช็อกสิกู ...
----------------------------------------------------------------------------------------------------
กราบขอโทษที่มาลงช้านะคะ เนื่องจากไรต์เล่นบาสเท้าพลิกพลาดค่ะ เส้นเอ็นฉีก (_ _ ;;) นอนโรงบาลเป็นเกือบ 2 อาทิตย์ พักฟื้นที่บ้านเกือบ 1 อาทิตย์ ไม่ได้มาอัพให้เลยยยยยยยย ฮืออออออ อย่างอนเค้าน้าาาาา TOT
เค้าไม่ได้ตั้งใจจะละทิ้งฟิคเลยยย อาจจะไม่ค่อยสนุก แต่ก็กราบขอโทษอีกครั้งนาาาา
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น