รักวุ้นๆใส่ๆของยัยเเมงมุม

ลำดับตอนที่ #1 : เข้าใจผิด1

           ฉันนั่งเหม่อมองออก ไปนอกหน้าต่างอย่างใจลอยคิดถึงใบหน้าที่หล่อเหลาที่พึ่งอกหักสาวสวยน่ารักอย่างฉันไปเมื่อว่านนี้ เฮ้อ! ฉันถอนหายใจเเรงๆๆอย่างปลงๆๆทำไม่หนาผู้ชายถึงไม่ชอบผู้หญิงอย่างฉัน  หน้าตาก็น่ารักแค่นิสัยห้าวนิดหน่อยเอง  "ซ่า"  "ว๊ากกกกกกกกกก  "   ฉันตกใจสะดุ้งเล็กน้อยกับเสียงเอะอะโวยวายข้างล่าง  ฉันจึงชะโงกตัวมองดู  เห็นใบหน้าของชายคนหนึ่ง  ที่กำลังทำท่าโกรธขึงขัง  เนื้อตัวของเค้าเปียกโชนไปปด้วยน้ำ"นี่เธออยู่ดีดีก็เอาน้ำเทราดลงมาทำไมไม่เห็นคนยืนอยู่หรือไง" ไอบ้านี้ใครฟะมาว่าฉันเทน้ำราดลงไปฉันเทไปตอนไหนไม่ทราบยะโดยสัญชาตญานอะไรบ้างอย่าง มันสั่งให้ฉันหันไปมองแก้วน้ำในมืออย่างอัตโนมัติว้ายยน้ำไม่เหลือสักหยดเลยนี่ก็แสดงว่า...เออฉันนี่เฟอเฟ่ะจริงดันไปว่าเค้าบ้าอีก "เอ่อขอโทษเฟ้ย" ฉันตะโกนขอโทษคนที่ฝันอยุ่ข้างล่างด้วยวาจาที่แข็งกระด้างนิดหหน่อย "เฮ้ย! ขอโทษคนอื่นเค้านะพูดจาให้มันเพราะหน่อย"แน่ะอีตาบ้าใครฟ่ามาว่าฉันพูดจาไม่เพราะนี่นะพูดเพราะสุดๆแล้วเฟ้ยฉันรีบหมุนตัวออกจากที่นั่งตรงนั้นวิ่งลงบันไดเสียงดังตึงตังลงไปข้างล่างหนอยหนอยกล้าดียังไงฟ่ะมาว่าฉันพูดจาไม่เพราะเดี๋ยวสวย หึมาว่าใครไม่ว่ามาว่าแมงมุมสาวหาวน่ารักอย่างฉันฉันเดินลงไปถึงก็ตรงบเข้าผลักอผู้ชายบ้าคนนี้จนหงายหลังไปเลยลงไปนั่งกองกับพื้น"เฮ้ย! นายเป็นใครฟ่ะมาว่าฉันพูดดจาไม่เพราะน่ะหึ" "เป็นคน"หน่อยนายนี่ยังจะมาพูดกวนปะสาทอีกอารมณ์ฉันเดือดปุดๆๆจนเห็นได้ชัดทางสีหน้า"อ้าว!`แปลงร่างเป็นนางยักษ์ซะเเล้วเหรอเนี่ย"หน่อยอีตาบ้าเนี่ยอย่ากชกปากจริงๆฉันยืนกำมัดแน่น้กัดฟันกร่อดๆพยายามคุมอารมย์ให้ได้นานที่สุด"อ้าวเงียบทำไมหรือว่าเห็นหน้าอันหล่อเหล่าของฉันเเล้วพูดไม่ออก"เอ่อเชิญอยากพูดอะไรก็พูดไป พูดให้มันเยอะๆก่อนที่จะพูดไม่ได้อีกนาน"นี่เธอชื่ออะไรนะ"แมงมุม"เค้าหยุดพูดทำท่าครุ่นคิดก่อนที่จะหัวเราะก๊ากกกเสียงดังดังออกมามันจะหัวเราะอะไรหนักหนาฟ่ะ"ผู้หญิงอะไรพ่ะชื่อเเมงมุม ถามจริงไม่มีชื่อเเล้วหรือไงเนี่ย"หนอยยกล้า
ยังไงมาล้อชื่อแมงมุมอันเเสนไพเราะของฉัน"พลัวะ"หึหึ มันเป็นเสียงที่ฉันชกปากอีตาบ้านั้นเองแหละ สม!หึรู้จักเเมงมุมน้อยไปซะเเล้ว "โอ๊ยยยนี่ยัยเเมงมุม"ยันตัวเองลุกขึ้นพร้อมกับเอามือเช็ดเลือดที่ไหลซิบๆอยุ่ที่มุมปาก เอ้!
ฉันยืนคุยกับอีตานี่ตั้งนานยังไม่รู้ชื่อเลยแล้วอีตานี่มันเข้ามาในบ้าน