วิวาห์เร่รัก - นิยาย วิวาห์เร่รัก : Dek-D.com - Writer
×

วิวาห์เร่รัก

ครอบครัวกำลังจะล้มละลายด้วยหนี้สินพะรุงพะรัง เธอจึงแต่งงานหวังพยุงฐานะทางสังคม บิดาฝ่ายชายต้อนรับสะใภ้ด้วยความยินดี แต่เขากลับหยามเหยียดฝ่ายหญิงที่เอาตัวเข้าแลก มันจะต่างอะไรกับเอาลูกสาวมาขายกิน

ผู้เข้าชมรวม

121,151

ผู้เข้าชมเดือนนี้

96

ผู้เข้าชมรวม


121.15K

ความคิดเห็น


677

คนติดตาม


525
จำนวนตอน : 75 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  27 ธ.ค. 62 / 09:42 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                    
 
บัวบงกช : 
 
สวยหวาน ไม่ยอมใคร เธอไม่มีดีแค่สวย เธอยังร้ายแบบเฉือดนิ่ม ๆ ไม่ยอมใครง่าย ๆ  แต่ด้วยภาวะการณ์ทางครอบครัวทำให้เธอตกที่นั่งลำบาก จึงเสียสละแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักและคบหากันมาก่อน เพื่อพยุงฐานะครอบครัวให้รอดพ้นจากการล้มละลาย
       แม้จะเป็นฝ่ายเสียเปรียบแต่ก็ไม่ยอมให้ใครมาหยามเกียรติ เธอจึงทำทุกอย่างเพื่อลบคำดูถูกเหยียดหยามของเขา
            
    
                      
 
 
ชยากร: 
 
ผู้ชายที่เอาแต่ใจ ชอบเอาชนะ แถมยังปากร้ายจนอยากจะเอาชะแลงงัดปาก แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อบิดายื่นคำขาดให้แต่งงานกับผู้หญิงที่หาให้ เขาไม่มีโอกาสปฏิเสธเมื่อสมบัติทุกอย่างจะตกเป็นของผู้หญิงคนนั้น
       ผู้หญิงที่หน้าด้านหน้าทน ยอมลดทอนค่าของตัวเองเพื่อเงิน ไม่มีผู้หญิงที่ไหนกล้าทำ แต่เธอเป็นผู้หญิงกร้านโลกผ่านมาไม่รู้กี่น้ำกว่าจะมาถึงมือเขา

 
 
การแต่งงานที่ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก จึงฟาดฟันและกระทบกระทั่งราวกับเป็นศัตรูกันมาจากชาติปางก่อน
 

โปรย...........

“ฉันจะรีบหาเงินมาคืนคุณทุกบาททุกสตางค์”

ได้ยินแบบนั้นชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาอย่างขบขัน "เงินมากมายขนาดนั้นเธอจะเอาปัญญาที่ไหนมาใช้คืน ไม่มีจะกินจะถูกฟ้องล้มละลายอยู่แล้วยังจะทะนงตัวอีก แต่ก็ไม่แน่ในเมื่อผู้ชายที่คุณคบหาอยู่มีฐานะร่ำรวย หากเอาตัวเข้าแลก ไอ้วิศรุตอาจจะช่วยคุณปลดหนี้ก็ได้"
      "นี่คุณ!"

“ผมจะรอนะบัวบงกช”

“คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อมันเป็นสิทธิ์ของคุณ แต่ฉันพูดไปแล้วต้องทำให้ได้”

เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะเอ่ยขึ้น “มันคงไม่ยากหรอก ผู้หญิงอย่างคุณมีผู้ชายรวย ๆ ไว้เกาะตั้งเยอะโดยเฉพาะนายวิศรุตง่ายนิดเดียวหากคุณเอาตัวเข้าแลก”

ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวกว่าที่คิดไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงไม่กล้าลงทุนแต่งงานกับเขาเพื่อล้างหนี้ให้ครอบครัวแน่ 

“คุณชยากร!

บัวบงกชถึงกับหน้าชา ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดชุ่ย ๆ จากปากของเขา จึงได้แต่ข่มใจเอาไว้ให้อดทน เพราะตอนนี้สถานการณ์ของเธอเป็นรอง เขาอยากพูดอะไรก็ปล่อยให้เขาพูดไป และท่องเอาไว้ว่าทำเพื่อครอบครัว

“ผมแค่แนะนำแนวทางให้ไม่ดีหรอกหรือ” เขาลอยหน้าลอยตาพูดอย่างท้าทาย

“กรุณาให้เกียรติฉันด้วย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงง่าย ๆ ที่จะไปนอนกับผู้ชายคนไหนก็ได้ อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่ดาราที่จะสร้างภาพให้มันดูดีเพียงเปลือกนอกเท่านั้น”  

  

*ฝากผลงานดาราวลีไว้ในอ้อมใจอีกสักเรื่องนะคะ พูดคุยทักทายกับนักเขียนตัวดำ ๆ ได้ที่แฟนเพจหรือเฟสบุ๊ค Rangsiya Ketkul ได้ค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่อนาจักรของดาราวลีค่ะ.....ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะจุฟๆๆๆ*
 
    ผลงานเรื่องอื่น ๆ ของดาราวลีสามารถเข้าไปดาวน์โหลดกันได้แล้วที่ www.mebmarket นะคะ
 
เพลิงนที
ดาราวลี
www.mebmarket.com
เขาคือไฟร้อน....ที่ต้อนเธอเข้ามาอยู่ในกองไฟเธอคือสายน้ำที่หลั่งไหล พร้อมจะรดรินหัวใจที่เป็นไฟร้อนดับลงไฟร้อนที่ซ่อนความอ่อนหวาน จนเธอไม่อาจต้านทานไหวความรักที่เขามอบให้ จึงเปรียบเหมือนไฟ ที่พร้อมจะแผดเผาให้เธอแหลกเป็นจุล!‘นาฎนารา’ หัวใจของเธอถูกแผดเผาจนมอดไหม้...แทบไม่เหลือชิ้นดี!แต่สำหรับ ‘ธาวินทร์’ หัวใจของเขาได้ตายไปแล้ว ความรักของเขาจึงเปรียบเหมือนไฟที่พร้อมจะแผดเผาผู้หญิงทุกคน!ความรักของเขามันเจ็บปวดแสนสาหัส...แทบไม่เหลือพื้นที่ให้ใครแต่รักบริสุทธิ์ที่เธอมอบให้ มันกลับตรึงหัวใจของเขาโดยไม่รู้ตัวกว่าเขาจะก่อร่างสร้างรักให้มันคงได้ ทุกอย่างก็เกือบสาย....
ลิขิตรัก พรหมใจ
ดาราวลี/เรบิญ่า
www.mebmarket.com
ลิขิตรักพรหมใจ......โดยดาราวลีเพราะอุบัติเหตุทำให้ทั้งสองรู้จักกันโดยบังเอิญ!‘ศรัญวีย์’ ชายหนุ่มผู้มีจิตใจเอื้ออารีย์ได้ก้าวเข้ามาในชีวิตของหญิงสาวโดยไม่ได้ตั้งใจ และยังรับรู้ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวของ ‘ลัลญ์ลลิน’ ด้วยความสงสารเมื่อเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เพียงคนเดียวแบกรับปัญหาทุกอย่างเพียงลำพัง จึงยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทบและชักชวนให้เธอเข้ามาทำงานในฐานะเลขาส่วนตัว เมื่อชายหญิงอยู่ใกล้ชิดกันความผูกพันธ์ก็เริ่มก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นความผูกพันธ์ที่แนบแน่น ความดีงามและแววตาปนเศร้าทำให้เขาอยากปกป้องและดูแลเธอด้วยหัวใจ จึงก่อเกิดเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่าเรื่องราวความรักของทั้งคู่ไม่ได้สวยงามเสียแล้ว เมื่อ ‘เขา’ มีหญิงสาวที่เหมาะสมรออยู่ทุกลมหายใจ ในขณะที่ ‘เธอ’ ไม่มีอะไรเหมาะสมกับเขาเลยสักนิด ไม่ว่าจะเป็นฐานะ การศึกษา หรือแม้แต่ชาติตระกูล เทียบกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เลย ซ้ำยังถูกตราหน้าว่าเป็นมือที่สามแย่งคนรักของคนอื่นและถูกกีดกันจากผู้เป็นพี่สาวของเขา เรื่องราวความรักของทั้งคู่เต็มไปด้วยปัญหาและอุปสรรคมากมายและเกือบจะต้องแลกด้วยชีวิต แต่เขาและเธอก็ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา เพราะหัวใจที่ยึดมั่นต่อกัน.....
รอยรักรอยเสน่หา
ดาราวลี
www.mebmarket.com
        ไฮโซหนุ่มหล่อ กวินภัทร  อัศวะวรนันท์' ต้องทิ้งงานที่เขารักและบินกลับเมืองไทย เพื่อมาบริหารกิจการต่อจากผู้เป็นบิดาที่อายุเริ่มมากขึ้นโดยไม่มีทางเลือก          วันแรกที่มาถึงเสือที่ยังไม่สิ้นลายอย่างเขาก็ออกย่ำราตรีในมหานครทันที และเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อมาเจอนางเอกสาวแถวหน้าของเมืองไทย 'วลีลดา' ที่มาฉลองวันเกิดให้กับผู้จัดการส่วนตัวในผับแห่งน้ัน จึงเกิดเหตุปะทะเดือดขึ้นเมื่อทั้งสองบังเอิญเดินมาชนกันและต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมจนมีปากเสียงกัน ก่อนที่ดาราสาวจะสาดน้ำใส่หน้าจารึกไว้ให้ชายหนุ่มได้จดจำ                   'การเจอกันเพียงครั้งแรกก็ไม่สวยงามเสียแล้ว เมื่อน้ำเพียงแก้วเดียวได้จารึกให้ชายหนุ่มได้จนจำหญิงสาวอย่างตราตรึงเพื่อรอคิดบัญชี'           หลังจากน้ันเขาสืบรู้มาว่า 'เธอ' คือเมียลับ ๆ ของบิดา เป็นเหตุให้ผู้เป็นมารดาปวดร้าวอย่างแสนสาหัสจนแทบจะคลั่งตาย เมื่อครอบครัวเริ่มมีรอยร้าวความสุขที่เคยมีก็เริ่มจางหายไป ชายหนุ่มเป็นเดือนเป็นแค้น ผู้หญิงคนน้ันต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม 'เขา' นี่แหละจะทำลายหล่อนให้หย่อยยับด้วยมือของเขาเอง            "คุณพูดบ้าอะไรของคุณ" หญิงสาวแหวขึ้นเสียงดัง           ชายหนุ่มเอื้อมมือมาแตะที่ริมฝีปากบางที่สั่นระริกอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เสียงของเธอจะถูกกลืนหายไปเมื่อเขาประกบลงที่ริมฝีปากของเธอ ลิ้นของเขาบุกรุกอย่างรุนแรงก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยน และจูบลึกอย่างเชี่ยวชาญ  หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจกับสัมผัสที่วาบหวามเมื่อถูกบุกรุกชนิดไม่ได้ตั้งตัว ก่อนที่ชายหนุ่มจะผละริมฝีปากอย่างเสียดาย          "อย่าอวดดีกับผม...วลีลดา" เขาพูดเสียงรอดไรฟันและมองเธอด้วยสายตาวาวโรจน์           เมื่อความแค้นครอบงำจิตใจของชายหนุ่มและเผาผลาญทุกอย่างจนย่อยยับไม่เว้นแม้กระทั่งหัวใจของตัวเอง หมากเกมส์นี้จะลงเอยไร          ******************************************         ภายในโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ชั้นใต้ดินถูกจัดเป็นร้านอาหารสุดหรู เพื่อรองรับแขกที่มาพักของโรงแรมบรรยากาศดูอบอุ่น ผู้คนไม่พุกพล่าน เหมาะสำหรับการคุยกันแบบส่วนตัว ไม่เหมือนร้านอาหารทั่วไป จึงไม่แปลกนัก ที่คุณหญิงกีรติ เลือกที่จะนัดดาราสาวให้มาพบที่นี่วลีลดาเดินเข้ามาภายในร้านอาหารของโรงแรม เธอสวมแว่นกันแดดสีดำ แต่งกายเรียบร้อย พอเห็นร้านอาหารตามนามบัตรจึงเดินเข้าไป และมองเห็นคุณสูงวัยที่นั่งรออยู่ และสวมแว่นดำนั่งรออยู่แล้ว“สวัสดีค่ะคุณหญิง”“มาตรงเวลาดีนิ เชิญนั่งก่อนสิ”“ขอบคุณค่ะ”วลีลดาเลื่อนเก้าอี้นั่ง ก่อนจะถอดแว่นกันแดดออก คุณหญิงกีรติแทบจะจำไม่ได้ เพราะใบหน้าของเธอที่เห็นในกองถ่ายกับตอนนี้ต่างกันลิบลับ เพราะวลีลดาปราศจากเครื่องสำอาง ซึ่งดูสวยแบบธรรมชาติ คุณหญิงกีรติอดที่จะพิศมองใบหน้าสวยหวานไม่ได้ ไม่แปลกใจนักที่ลูกชายและสามีของเธอ ถึงได้หลงใหลผู้หญิงคนนี้“จะสั่งอะไรก่อนไหม ตามสบายนะไม่ต้องเกรงใจฉัน”“ไม่ทราบว่าคุณหญิงนัดดิฉันมาวันนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ? ” วลีลดเข้าประเด็นทันทีคุณหญิงกีรติไม่ตอบ ทว่ามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายตอบไม่ตรงคำถาม ทำให้คุณหญิงกีรติยิ้มเยอะอยู่ในใจ แม้จะรู้สึกไม่พอใจในความอวดดีของเด็กคนนี้ที่ไร้มารยาทเหลือเกิน ทั้งที่เธอเอ่ยชวนให้สั่งเครื่องดื่มกลับตั้งท่าปฏิเสธ“อาหารร้านนี้อร่อยมาก เธอน่าจะลองสั่งอะไรมาทานนะ”คุณหญิงกีรติเอาคืนด้วยการไม่ตอบคำถามของวลีลดาเช่นกัน ซ้ำยังชวนคุยเรื่องอื่น ตอนนี้เธอยังใจเย็นและเก็บอารมณ์ได้ดีเพราะอยากจะสั่งสอนในความอวดดีของเด็กคนนี้เมื่อเจอเข้ากับสถานการณ์ที่อึดอัด วลีลดารู้สึกใจโหวง ๆ ไม่น้อย มือของเธอเย็นเยียบเลยทีเดียว ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรเข้ามาอีก แม้จะจะพยายามเข้มแข็งแต่จะมีใครรู้เล่า ว่าตอนนี้หัวใจเธอกำลังเปราะบางคุณหญิงกีรติสังเกตเห็นอาการหวาดหวั่นของอีกฝ่าย จึงลอบยิ้มอยู่ในใจ เมื่อเห็นดาราสาวเงียบ จึงเป็นฝ่ายเอ่ยทักขึ้น “ไม่ต้องเกรงใจหรอก เดี๋ยวฉันจะสั่งเครื่องดื่มให้เอง บางทีคุยกันนาน ๆ คออาจจะแห้ง” เธอแสร้งยิ้มให้วลีลดาราวกับว่าเอ็นดู ในสายตาของคนที่พบเห็นต้องคิดเช่นนั้น“คงไม่รบกวนเวลาของคุณหญิงนานหรอกค่ะ หนูมีเวลาไม่มากพอ”“จริงสินะ ก็เวลาของเธอมันเป็นเงินเป็นทอง ฉันก็ลืมข้อนี้ไป”คุณหญิงกีรติอดที่จะแขวะอีกฝ่ายไม่ได้  ก่อนจะแค่นยิ้มเล็กน้อย แต่ทว่าลึก ๆ แล้วเมื่อเห็นท่าทีอวดดีของดาราสาวทำให้เธอเกลียดยิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือ แต่ไม่ได้แสดงออก เมื่อดึงสติกลับมาได้จึงรีบเอ่ยขึ้น“ที่จริงฉันก็เห็นเธอตามสื่อต่าง ๆ อดชื่นชมความสามารถของเธอไม่ได้  ใคร ๆ ต่างก็ชื่นชอบผลงานของเธอทั้งนั้น ฉันเองก็เหมือกัน” เธอพูดพลางหัวเราะ ก่อนจะพูดต่อ “เจ้าหญิงแห่งวงการอย่างเธอเก่งทุกเรื่องอยู่แล้วนี้…จริงไหม”“ขอบคุณค่ะ ที่คุณหญิงชื่นชมและติดตามผลงานของดิฉัน”แม้จะรู้ว่าถูกอีกฝ่ายเหน็บแนม แต่เธอก็พยายามควบคุมอารมณ์และไม่อยากเสียมารยาท เมื่อยังไม่มีอะไรเสียหาย จึงได้แต่ท่องไว้ในใจว่าเจอกับคนบ้าจึงไม่ควรจะบ้าตอบ“ก็อย่างว่าล่ะนะ ดารานักแสดงเมื่อสวมบทบาทอะไรแล้วก็ มักจะเข้าถึงบทบาทนั้นได้ดี ถ้าจะบอกว่าเต้นกินรำกินก็ไม่แปลก เพราะกว่าจะมาถึงจุดนี้ก็ไม่รู้ว่าผ่านอะไรมาบ้าง! ” น้ำเสียงนั้นนิ่งเรียบแต่เต็มไปด้วยความเย้ยหยันวลีลดารู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใจ ไม่คิดว่าผู้หญิงสูงวัยเป็นถึงคุณหญิงกลับดูถูกอาชีพที่สุจริต ทั้งที่ไม่ได้ขอใครกิน ทำไมนะผู้ใหญ่คนนี้ถึงได้มีความคิดดูถูกคนอื่นนัก เพิ่งจะเข้าใจก็วันนี้ว่าคนรวยมักนะเหยียบย่ำคนที่ต่ำต้อยด้อยค่าเสมอสนทนากันได้ไม่กี่คำผู้หญิงตรงหน้า ที่มีคำนำหน้านามถึงคุณหญิงคุณนาย ก็เริ่มที่จะพูดจาเสียดแทงโดยมิได้สนใจความรู้สึกของใคร แล้วทำไมเธอจะต้องทนให้ผู้หญิงคนนี้ดูถูกด้วยเล่า หลายคนต่างยกย่องเชิดชูว่าเธอคือคุณหญิง แต่สำหรับเธอจะไม่ยอมให้คุณหญิงกีรติตราหน้าดูถูกเธอได้อีกวลีลดายิ้มให้คุณหญิงกีรติราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดเมื่อครู่ “การเต้นกินรำกินเป็นอาชีพที่สุจริตนะคะ คนบางกลุ่มอาจจะมองแบบนั้น แต่สำหรับหนูแล้วมันเป็นอีกอาชีพ ที่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ โดยไม่ต้องแบมือขอใครกิน!”คราวนี้คุณหญิงกีรตินิ่งไปพักหนึ่ง เธอมองเด็กคนนี้ไม่ผิดจริง ๆ ความอวดดี จองหองของเด็กสาว เธอชักอย่างจะลองของ อยากจะรู้นักว่าจะเก่งได้กี่น้ำ เมื่อดึงสติกลับมาได้จึงจึงหัวเราะขึ้น ราวกับถูกใจกับวาจาของอีกฝ่ายยังไงยังงั้น “มันก็จริงอย่างที่หนูพูดนะ อาชีพไหนมันก็ดีทั้งนั้น ถ้าไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน”วลีลดาหน้าร้อนผ่าว และรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะสื่ออะไร แต่ใช่ว่าเธอจะยอมแพ้ เมื่อท่านดูถูกมากเท่าไหร่กลับทำให้เธอ อยากจะเอาชนะมากเท่านั้น จึงยิ้มขึ้นราวกับว่าไม่ได้รู้สึกกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อสักครู่“คุณหญิงคะ”วลีลดากำลังจะพูดต่อ แต่เป็นจังหวะที่พนักงานต้อนรับนำอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟที่โต๊ะพอดี ทำให้การสนทนาที่กำลังดุเดือน จึงสงบลงชั่วขณะ ไม่นานบริกรของโรมแรมก็ถือถาดอาหารและเครื่องดื่มเดินออกจากโต๊ะไป“คุณหญิงอย่าอ้อมค้อมให้เสียเวลาเลยค่ะ อย่างที่หนูได้เรียนคุณหญิงไว้ ว่าเวลาของหนูเป็นเงินเป็นทอง และไม่เคยมานั่งคุยกับใครโดยไม่ได้รับค่าจ้างนะคะ” คุณหญิงกีรติถึงกับสะอึกวลีลดาไม่รอช้าจึงรีบพูดต่อทันที “รีบพูดธุระของคุณหญิงมาเถอะค่ะ”เด็กคนนี้ช่างเก็บอารมณ์เก่งนัก แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง เมื่อเด็กคนนี้ถือดีก็ไม่จำเป็นจะต้องมีมารยาท เมื่อไม่รู้จักสัมมาคาราวะ “เอาล่ะ ฉันจะไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลาที่มีค่าของเธอ เมื่อเวลาของเธอมันเป็นเงินเป็นทอง” คุณหญิงกีรติจงใจเน้นเสียงเพื่อให้อีกฝ่ายรู้คุณหญิงกีรติสบตากับวลีลดานิ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจัง “ที่ฉันนัดเธอมาวันนี้ เธอก็น่าจะรู้ดี กวินภัทรลูกชายของฉัน ออกจากชีวิตลูกชายฉันซะ อยากได้เงินเท่าไหร่ก็เสนอมาเลย ฉันยินดีจ่าย!”“คุณหญิงน่าจะกลับไปพูดกับลูกชายของคุณหญิง ดีกว่าที่จะมาพูดกับหนู”คราวนี้หญิงสูงวัยหน้าตึงขึ้นมาทันที “เธอนี่มันอวดดี อย่างที่ฉันคิดไว้ไม่มีผิด” “อะไรกันคะคุณหญิง ก่อนหน้านี้เราก็ยังคุยกันดี ๆ แล้วทำไมตอนนี้จะต้องอารมณ์เสียด้วยล่ะคะ ระวังรอยตีนกามันจะเพิ่มขึ้นกว่าเดิมนะคะ เสียเวลาไปฉีดโบท็อกเปล่า ๆ ค่ะ”คุณหญิงกีรติเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย เมื่อเสียรู้เด็กเมื่อวานซืนอย่างวลีลดา “เธอต้องการเท่าไหร่ แลกกับลูกชายฉัน”“หนูไม่ต้องการเงินของคุณหญิง เก็บเงินของคุณหญิงไปบริจาคให้เด็กปัญญาอ่อนจะดีกว่า”“วลีลดา!” เธอเผลอร้องเสียงดัง เมื่อได้สติจึง เอ่ยขึ้น “ลืมไปว่าฉันคุยกับพวกนักแสดงมืออาชีพ ที่หน้าหนาไร้ยางอาย…” แววตาวาวโรจน์มองอีกฝ่ายด้วยความชิงชัง“ขอโทษนะคะคุณหญิง หนูไม่คิดยุ่งเกี่ยวกับลูกชายของคุณหญิงเลย ช่วยกลับไปบอกคนของคุณหญิงน่าจะดีกว่า” วลีลดาสบตากับคุณหญิงอย่างไม่ลดละ “อีกอย่างนะคะหนูไม่ได้เห็นแก่เงินขนาดนั้น! ”“พูดแบบนี้กำลังจะบอกว่าลูกชายฉันไปยุ่งกับเธองั้นซิ”คุณหญิงกีรติเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“เปล่าค่ะ หนูคงไม่กล้าคิดแบบนั้น”“แต่ที่เธอพูดมันหมายความอย่างนั้น”“คุณหญิงกลับไปถามลูกชายน่าจะดีกว่า อย่าให้พูดซ้ำๆ ซากๆสิคะ”คุณหญิงกีรติกำมือแน่นด้วยความโกรธ ไม่คิดว่าเด็กฟันไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม จะสะเออะมาสอน เธอไม่ยอมแพ้คนอวดดีอย่างวลีลดาอย่างแน่นอน ความโกรธและความเกลียดจนแทบอยากจะสับเด็กคนนี้ให้เละคามือ แต่เธอก็เก็บอารมณ์เอาไว้โดยไม่ได้แสดงออก แทบไม่เชื่อว่าสามีกับลูกชายจะหลงเสน่ห์เด็กคนนี้วลีลดาต้องได้รับการสั่งสอน ไม่มีวันที่เธอจะแพ้เด็กเมื่อวานซืน!
วิวาห์ประกาศิต
เรบิญ่า
www.mebmarket.com
เมื่อบุตรสาวคนโตหนีออกจากบ้านเนื่องจากถูกบังคับให้แต่งงานกับชายที่ไม่ได้รัก "พิมพิชชา" ผู้เป็นน้องสาวจึงตกที่นั่งลำบาก เมื่อถูกบังคับให้แต่งงานทั้งที่มีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว    ในขณะที่ "นนทกร" กำลังอกหักเมื่อถูกหญิงคนรักสวมเขา จนขยาดกับความรักครั้งใหม่ และไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครได้อีก     แต่จะทำเช่นไรเมื่อมันเป็นคำประกาศิตของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย จึงจำต้องแต่งงานอย่างไม่เต็มใจ     'เขา' และ 'เธอ' จึงตกลงกันลับ ๆ ว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงในนามเท่าน้ัน และพร้อมจะหย่าขาดจากกันเมื่อถึงเวลา เมื่อ 'เธอ' มีคนรักที่รอคอยทุกลมหายใจก็พร้อมจะปล่อยเธอไปตามที่ตกลงกันไว้ เมื่อ 'เขา' ก็มีคนรักเก่ามาทวงความรักกลับคืนเช่นกัน    แต่เมื่อความใกล้ชิดของชายหญิงที่อยู่ร่วมเตียงนอนเดียวกัน จะเลิกรากันได้ง่าย ๆ หรือไม่ ....................นนทกรมาถึงบ้านด้วยความเมาจนแทบไม่มีสติ อารมณ์ของเขายังคงคุครุ่น ด้วยความความโมโหดีที่ว่าตอนนี้มันดึก และทุกคนเข้านอนกันหมดแล้ว จึงไม่มีใครเห็นสภาพที่เมาและกลิ่นหึ่งแบบนี้ เขาเดินขึ้นห้องอย่างทุลักทุเล ก่อนจะมาหยุดที่หน้าห้องและเปิดประตูห้องเข้าไปด้วยความแรง จนคนที่หลับอยู่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก่อนจะมองเห็นลาง ๆ และเริ่มแน่ใจว่าเป็นนนทกร ทำให้เธอดีใจรีบลุกขึ้นมาทันที ก่อนจะเบือนหน้าหน้าที่ได้กลิ่นแอลกอฮอลล์จากเขา“พี่นนท์ดื่มมาหรือคะ” เธอหวังดีและพยุงร่างหนา แต่พอเข้าใกล้ก็ถูกร่างสูงพลักเธอเต็มแรงทำให้ร่างบางล้มลงบนเตียงนอนด้วยความตกใจ กับการกระทำที่รุนแรงของเขาเพราะนนทกรที่เธอรู้จักไม่ใช่แบบนี้“พิมพ์ เห็นพี่โง่นักหรือไงห๊า” เขาตะโกนใสหน้าเธอด้วยความโมโหบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป“พี่นนท์พูดถึงอะไรคะ พิมพ์ไม่เข้าใจ” เธอเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของสามีเขาไม่ตอบคำถามและยังเข้ามาใกล้จนเธอต้องถอยหนีด้วยความตกใจ“พิมพ์จะแก้ตัวอะไรอีก หรือจะโกหกว่าพิมพ์กับไอ้นั่น…ไอ้ปิลันต์ว่าไม่มีอะไรกันกับมัน”“พี่นนท์อย่าคิดอะไรบ้า ๆ แบบนี้ได้ไหมคะ” น้ำเสียงเธอสั่นเครือ“บ้างั้นหรือ” เขาหัวเราะอย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นอีกฝ่ายแก้ตัวและยังปกป้องปิลันต์ ทำให้เขาโมโหมากขึ้น ก่อนที่จะจู่โจมจนเธอตั้งตัวไม่ทัน นนทกรกดริมฝีปากหนาบดขยี้ลงบนเรียวปากบางของพิมพิชชาอย่างไม่ปราณี ทำให้เธอดิ้นและทุบตีแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งออกแรงเพิ่มมากขึ้นก่อนที่เขาจะฉีกชุดนอนสีหวานของเธอจนขาดวิ่นโดยไม่สนใจการต่อต้านของเธอสักนิดและไม่สนว่าเธอจะรู้สึกเช่นไรกระทั่งเหลือเพียงร่างกายเปล่าเปลือยไม่มีอะไรปกปิดก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากอย่างจาบจ้วงและรุนแรงทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บจนต้องขัดขืนแต่กลับทำให้เขาได้ใจ เมื่อเธอเผลอเผยริมฝีปากทำให้เขาได้มีโอกาสได้เข้าไปสำรวจความหอมหวานของเรียวปากบางอย่างหลงไหล จนเธอหายใจแทบไม่ออกก่อนที่เขาจะค่อยๆ ไล่มาที่ซอกคอและเลื่อนมาจนถึงหน้าอกอวบเรียกอารมณ์ความเป็นชายของเขาได้มากทีเดียวทำให้เขาไม่อาจหยุดยั้งมันอีกต่อไป เพราะความหึงหวงบวกกับความเมาทำให้ไม่รู้ตัวว่าเขากำลังแสดงความป่าเถื่อนออกมา และลิ้นหนาก็ได้สำรวจทุกสัดส่วนโดยปฏิเสธความหอมไม่ได้ มือหนายังคบกอบกุมดอกบัวงามอย่างรู้สึกพอใจ จนร่างบางสั่นเทิ้มก่อนที่จะปล่อยให้น้ำใสๆ ไหลออกมาแต่เขากลับไม่สนใจและไม่สงสารเธอแม้แต่นิดและ เรี่ยวแรงที่น้อยนิดจึงต้านทานเขาไว้ไม่ไหวและปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจและไม่ขัดขืนพิมพิชชายังคงมีสติและรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นและสิ่งที่เธอหวงแหนมาทั้งชีวิตวันนี้มันคงไม่พ้นงื้อมือของเขาอย่างแน่นอน เธอจึงพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดที่มี ปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเอง เมื่อยังไม่พร้อมที่จะให้เขาเป็นเจ้าของ แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดคงไม่สู้แรงของนนทกรไม่ไหวและยังเบียดกายเข้าหาเธออย่างง่ายดายแม้ว่าหญิงสาวจะดิ้นแต่มันก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา ก่อนที่เขาจะแทรกผ่านความแข็งแกร็งผ่านเข้าสู่ร่างบางด้วยประสบการณ์ ที่เหนือกว่า กรี๊ด!!!!                                       *****“พี่นนท์” หน้าของเธอซีดเผือดแทบไม่มีสีเลือดกว่าจะเรียกสติกลับคืนมาได้เธอก็ทำอะไรไม่ถูก ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบเมื่อความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมันเกิดขึ้นเมื่อเห็นหน้าของผู้เป็นสามีที่ไม่เคยเห็นค่าของความรักที่เธอมอบให้แก่เขา แม้ภายใจใจลึก ๆ จะดีใจเมื่อเข้ามาง้อแต่ก็ยังรู้สึกโกรธไม่หายที่เขาไม่ยอมฟังอะไรเลย เธอจึงเมินหน้าไปทางอื่นเมื่อยังไม่พร้อมจะพูดกับเขาในตอนนี้เมื่อเห็นท่าไม่ดีนนทกรก็เริ่มใจไม่ดี เมื่อรู้ว่าพิมพิชชายังไม่หายโกรธก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ ๆ ภรรยาและถือวิสาสะโอบที่เอวของเธอที่ตอนนี้เริ่มหนาขึ้นมาบ้าง แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับขัดขืนไม่ยอมให้เขาทำตามอำเภอใจแต่ชายหนุ่มกลับกระชับแน่นยิ่งกว่าเดิมเขาสบตาภรรยาเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ทำไมไม่บอกพี่สักคำทำไมต้องให้พี่รู้จากคนอื่น”นนทกรตัดพ้อต่อภรรยาเล็กน้อยและพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกกระทบกระเทือนใจพิมพิชชาปรายตามองอีกฝ่ายเล็กน้อย แต่ไม่พูดอะไรนอกจากแววตาที่มองเขาด้วยความว่างเปล่า ผู้ชายไร้หัวใจอย่างเขาจะมารู้สึกอะไรกับตอนนี้ มันไม่สายไปหน่อยหรือเมื่อไม่มีเสียงตอบโต้ใด ๆ ของภรรยาทำให้นนทกรเริ่มใจแป้ว และรู้สึกผิดต่อเธอเป็นอย่างมากเมื่อที่ผ่านมาเขาไม่เคยฟังเหตุผลของเธอสักนิด ทำไมเขาถึงได้โง่งมงายนัก หากจะบอกว่าใจแคบก็น่าจะใช่ แต่ภาวะการณ์ในตอนนั้นมันบีบคั้นหัวใจของเขาอย่างหนัก จนมองผ่านความรักที่พิมพิชชามอบให้แก่เขา หากเขาใจกว้างกว่านี้สักหน่อยเรื่องทุกอย่างก็คงไม่บานปลายจนเพียงนี้ แต่ถึงตอนนี้มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว และเขาจะไม่ยอมเสียลูกเมียของตัวเองเด็ดขาด“พิมพ์…” พอถึงตอนนี้เขากลับกลายเป็นผู้ชายขี้ขลาด ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดลึกก่อนจะพูดต่อ “ท้องทำไมไม่บอกพี่สักคำ”“พี่นนท์มาหาพิมพ์ก็เพราะเรื่องนี้หรือว่าเรื่องหย่าคะ จะนัดไปเขตวันไหนก็บอกมาเลยดีกว่าค่ะ”หลังจากเงียบอยู่นานหญิงสาวก็สวนขึ้นทันควัน แม้จะตอบไม่ตรงคำถามและยังรู้สึกน้อยใจไม่หายหลังจากทราบจากปารณีย์ว่าเขาให้ข่าวว่าจะขอหย่ากับเธอ“ใครบอกว่าพี่จะหย่าละครับ ไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องทำแบบนั้น”“ถ้าพี่นนท์ไม่หย่ากับพิมพ์ แล้วพี่นนท์ให้ข่าวได้ยังไงคะ”ชายหนุ่มสวนขึ้นทันควัน “พี่ไม่เคยคิดเรื่องนี้ ทำไมถึงฟังคนอื่นมากกว่าพี่ มีอะไรก็น่าจะถามพี่ก่อน”“แล้วพี่นนท์ละคะ ทำไมเชื่อคนอื่นมากกว่าพิมพ์” เธอย้อนกลับทันควันด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ผู้ชายแบบเขาอย่างมากก็ดีแต่พูดนอกจากจะไม่ยอมฟังแล้วยังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุแล้วจะให้เธอเชื่อใจเขาได้อย่างไร เมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์แบบนี้ทำให้เธออ่อนแอขึ้นมา“เรื่องในวันนั้นพี่ยอมรับว่าพี่ใจร้อนและเชื่อคนอื่น แต่ข่าวมันลงแบบนั้นจะให้พี่คิดยังไง แต่ถึงวันนี้พี่เข้าใจทุกอย่างแล้ว ยกโทษให้พี่นะครับ พี่สัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายว่าเรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก”“มันไม่ง่ายไปหน่อยหรือคะ พิมพ์ว่าพี่นนท์กลับไปเคลียร์เรื่องของตัวเองดีกว่าไหมคะ ไม่ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระหรอกคะ อยู่แบบนี้พิมพ์ก็มีความสุขดีอยู่แล้ว”“พิมพ์…” เขาเอ่ยเสียงอ่อย“ทำไมละคะ ไม่ดีหรอกหรือค่ะ”
เมียทอดตลาด
เรบิญ่า
www.mebmarket.com
      'เมียทอดตลาด' เนื้อหาของหญิงสาวคนหนึ่งที่เสียสละความสุขทั้งชีวิตยอมเป็นเมียน้อยของเสี่ยผู้มีอิทธิพล แต่เวรซ้ำกรรมซัดที่ไปเจอหลานชายเจ้าของบ้านและถูกเขาย่ำยีโดยไม่มีสิทธิ์ร้องขอความบริสุทธิ์ของตัวเอง เธอจะเจ็บปวดแค่ไหนที่ตกเป็นเครื่องบำบัดความใคร่ของผู้ชายอย่างไม่มีทางเลือก     โปรย.................................................“อย่าทำเป็นเวอร์จิ้นหน่อยเลย ผู้หญิงที่อยู่ที่นี่ต่างก็ผ่านมือผู้ชายมานับไม่ถ้วนทั้งนั้น…รวมถึงคุณด้วย” เพี๊ยะ เพี๊ยะ!! ทรายเงินตวัดมือฟาดไปที่ใบหน้าชายหนุ่มเต็มแรง เพราะทนคำพูดจาดูถูกเหยียดหยามจนอดทนไม่ได้ “ฉันจะเป็นผู้หญิงแบบไหน คุณก็ไม่ควรดูถูกฉัน” น้ำเสียงนั้นสั่นเครือเล็กน้อย แม้จะพยายามควบคุมแล้วก็ตาม “มันจะมากไปแล้วนะทรายเงิน” นอกจากเธอจะเป็นผู้หญิงชั้นต่ำแล้วเธอยังกล้าตบหน้าเขาถึงสามครั้ง ผู้หญิงแบบนี้ต้องได้รับการสั่งสอน จะได้รู้จักเจียมตัวเสียบ้าง เขากระชากร่างบางและเหวี่ยงเข้าห้องเล็กๆ ที่มีเตียงนอนวางอยู่ เมื่อเธอกล้าดีจนทำให้อารมณ์เขาเดือนพล่านแม้อีกฝ่ายจะตะเกียกตะกายเพื่อหนีเอาตัวรอดแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่แล้ว หญิงสาวพยายามที่จะหาของป้องกันตัวอย่างที่เคยผ่านมาที่เอาตัวรอดจากเสี่ยกำพลมาได้ แต่ทว่าอีกฝ่ายเหมือนจะรู้ทัน เพราะเขาไม่ยอมปล่อยเธอไว้แน่ ๆ เขาแค่นยิ้ม “ผมไม่ปล่อยให้คุณชูคอในบ้านผมแน่ๆ…ทรายเงิน” เมื่อไตรทศขึ้นคร่อมลงบนร่างของเธอและจับมือเรียวเล็กไว้เหนือศีรษะก่อนจะก้มลงบดขยี้เรียวปากหวานด้วยอารมณ์เดือนจัดอย่างไร้ความปราณี เมื่อผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้ากล้าแข็งข้อทั้งที่เป็นผู้อาศัยพอเขาถอนริมฝีปากทำให้เธอมีโอกาสร้องขอความบริสุทธิ์จากเขา“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ปล่อยฉันไปเถอะ”“สายไปแล้ว ผู้หญิงอย่างคุณก็แค่บำเรอความใคร่ให้ผู้ชายเท่านั้น”

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น