ขอโทษนะครับ เมียผมเป็นผู้ชาย

ลำดับตอนที่ #4 : [Fic Reborn] ขอโทษนะครับ เมียผมเป็นผู้ชาย4

Title : ขอโทษนะครับ เมียผมเป็นผู้ชาย

Rate:  ก็ยังคงไม่เรทค่ะ
Pairing: 8059 6927
Note: ทิ้งตัวตนที่ท่านรู้จัก แล้วมาท่องโลกอีกด้านของเจ้าหญิงจำแลง

 

 

 

 

 

“ที่นี่กว้างใหญ่โตจัง เพิ่งเคยอยู่ที่ใหญ่ๆแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยแฮะ

จะว่าไปเราก็อยู่แต่ในบ้านหลังน้อยของเรานี่นะ ฮะฮะ ชักอนาถตัวเองขึ้นมาทุกทีๆ”

เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเดินสำรวจไปเรื่อยๆ 

“เอ๋ ตรงนี้มีทางลงไปใต้ดินด้วย”ไม่รอช้าเด็กหนุ่มก็เดินลงบันไดไป 

 

“มืดๆ เสียวสันหลัง วาบๆขึ้นมาซะแล้วสิ”

 “น นี่มันอะไรเนี่ย”สึนะหยิบเศษเหล็กลักษณะแหลมๆเหมือนปลายของมีคม

บางอย่างขึ้นมาดู

 

เพล้ง!!!!

 

เหวอ!!!!

 

โคล้ม!!!!

 

สึนะตกใจมากจนล้มข้าวของกระจัดกระจาย

 

“โอ้ยย ของอะไรนักหนาเนี่ย”

 

เมี๊ยววว เมี๊ยวววว

 

“เฮ้อ ที่แท้ก็แมวนี่เอง อย่าทำให้ตกใจซี่”

 

“จะว่าไปแล้ว ข้างหลังเรามีประตูด้วยเหรอ”เด็กหนุ่มเดินเข้าไปก็ต้องตะลึงกับ

คนจำนวนมากที่หลับใหลอยู่ในแก้วใสบรรจุเต็มไปด้วยน้ำมีตั้งแต่เด็กจนไปถึง

คนชรา ไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็ต่างหลับใหลไม่ได้สติอยู่ในแก้วใสที่นี้

 

 “ที่นี่มันยังไงกันแน่ ทำไมถึงมีคนมากมายขนาดนี้!!!!”เดินไปสักพักก็ต้องสะดุดตากับเด็กหนุ่มคนหนึ่งผมสีน้ำเงินที่มีสายระโยงระยางต่างกับคนอื่นอยู่ในแก้วหรือจะเรียกได้ว่า โหลดองมนุษย์ก็เป็นได้

 

“ช่วยด้วยครับ คุณได้ยินผมไหม”

 

“ใครน่ะ!!!!”เขากวาดตามองไปรอบๆห้องแต่ก็พบกับมนุษย์โหลดองเช่นเคย

 

“คึหึหึ ถ้าเช่นนั้นคุณคงได้ยินผมสินะ”

 

“ฉ ฉันถามว่าใคร!!!!”เด็กหนุ่มตะโกนเสียงดังขึ้นด้วยความหวาดกลัว

 

“ไม่ต้องมองหาหรอกครับ ผมอยู่ข้างหน้าคุณนี่”

 

“ข้างหน้างั้นก็หมายความว่า”

 

“ใช่แล้วครับ คุณมีจิตสื่อถึงผม คิดไว้ไม่มีผิดเลย”

 

“จ จะให้ ฉ ฉันช่วยอะไร”

 

“แค่คุณทำให้ผมออกไปจากแก้วนี่ก็พอแล้วครับ ตกลงไหมครับ”

 

“อ อืม จะต้องทำไงบ้าง”

 

“แค่คุณกดปุ่มสีแดงเพื่อให้ข้างบนเปิดจากนั้นก็ดึงผมออกมา

แล้วดึงสายต่างๆออกแค่นั้นล่ะครับ”

 

“วางใจได้เลย”ว่าแล้วก็กดปุ่มสีแดง

 

ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด

 

ไฟสีแดงและเสียงเตือนภัยก็เริ่มทำงานดังไปทั่วห้อง

 

“เร็วๆหน่อยนะครับ เสียงเตือนภัยดังแล้วอีกไม่นานพวกมันคงแห่กันมา”

 จากนั้นเด็กหนุ่มก็ค่อยๆดึงตัวของเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินขึ้นมาจากแก้ว
แต่ด้วยน้ำหนักตัวและน้ำหนักของน้ำทำให้แรงน้อยๆของเขา 
ไม่สามารถดึงขึ้นมาได้   

“ไม่ไหวน้ำหนักมากเกินไป”

 

-------------------------------------------------------------

 

มีผู้บุกรุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

“เอาไงดีคะท่าน จะจับเป็นหรือจับตาย”

 

“จับมันให้ได้ ใครที่คิดจะปล่อยสัตว์ทดลองของเรามันจะต้องตาย!!!”

 

-------------------------------------------------------------

 

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เอางี้นะ มาเจรจากันแบบสันติวิธีเถอะ”

เด็กหนุ่มผมสีดำหอบตัวโยน

 

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เอางั้นก็ได้”เด็กหนุ่มผมสีเงินก็หอบไม่แพ้กัน

 

“เอ้า น้ำ”ยามาโมโตะยื่นแก้วน้ำ

 

“เออ”โกคุเดระรับไว้ด้วยสีหน้าไม่เต็มใจ

 

“เฮ้อ จะเริ่มถามไงดีล่ะ ออกจะช็อคไปหน่อยแต่ก็นะ”

ว่าไปพลางเกาหัวยิ้มแห้งๆไปพลาง

 

“จะเอาไงก็ว่ามา”

 

“เอ่อ อ๋อ นายเป็นผู้ชาย แล้วทำไม..”

 

“ฉันถูกบังคับมา พอใจรึยัง”ก่อนที่ยามะจะพูดจบก็ถูกตัดบทไปเสียแล้ว

 

 “นี่แล้วคิดว่าจะปิดได้ถึงเมื่อไรกันล่ะ ถามฉันนะ ถ้าฉันเป็นพ่อ

แล้วรู้ว่าลูกสะใภ้เป็นผู้ชายฉันคงเครียดเหมือนกันล่ะ”

 

 “ก็ตอนแรกว่าจะอัดแก ไล่อัดทหารไปเรื่อยๆ

แล้วก็หารถหนีไปที่อื่นสักพัก แต่ดูท่าจะยากก็เลยจะคิดแผนใหม่น่ะ”

 

“ที่นี่มันไม่ง่ายหรอกนะ มีทหารเต็มไปหมด”

 

“เออ นี่นายน่ะ”

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

“ขออนุญาตเข้าไปนะคะ”

 

..................ซวยแล้ว!!!!!!!!!!!!!

 

แอ๊ดดดด

 

“เอ๋ เจ้าหญิงไปไหนเหรอคะ”

 

“อ๋อๆ ไปอาบน้ำน่ะ ดูสิเสื้อผ้ากระจัดกระจายใช้ไม่ได้เลยนา”

 

 “ค่ะ คือจะมาบอกกำหนดวันไปฮันนีมูน น่ะค่ะ 

เริ่มเลยนะคะจากที่ได้อภิเษกสมรสกันแล้ว 
อยากให้ทั้ง2ได้กลมเกลียวแน่นแฟ้นกันยิ่งขึ้นตอนแรกคิดว่าจะพาไปเมืองนอก
แต่ด้วยวุฒิภาวะยังน้อยจึงขอให้ไปแช่น้ำพุร้อนและเที่ยวบ้านพักตากอากาศซักอาทิตย์2อาทิตย์
โดยจะพาองครักษ์ไปด้วยก็ย่อมได้ จึงเรียนมาเพื่อทราบ 
พ่อผู้นำแห่งเมืองนี้ ปล.ขอของฝากเป็นโทโร่ด้วย”

 

……………ยังไม่วายขอของฝากอีกนะพ่อ

 

“ขอตัวก่อนนะคะ”

 

“เป็นไงมั่ง เขาว่าไง”เด็กหนุ่มผมสีเงินออกมาจากห้องน้ำ

 

“พ่อเขาบอกว่าให้เราไปฮันนีมูนกันน่ะ”

 

“ห้ะ!!!! ฮันนีมูน”

 

---------------------------------------------------------------

 

ทางฝ่ายใต้ดินสึนะกำลังง่วนอยู่กับการดึงสายต่างๆออก

 

 “เฮ้อ เอาล่ะดึงออกหมดแล้ว”เด็กหนุ่มปาดเหงื่อจากใบหน้าของเขาก่อนที่จะเขย่า

ตัวของเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินอย่างเบามือ

 

 “ฟื้นได้แล้ว ตื่นได้แล้วล่ะ ฉันช่วยนายได้แล้วนะ”ว่าพลางเขย่าตัวแต่ก็ไร้การตอบ

สนองเด็กหนุ่มยังคงนอนนิ่งไม่ได้สติเหมือนเดิม

 

 “นี่ ตื่นได้แล้วนะ นายบอกให้ฉันช่วยนายไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่ตื่นมา

ขอบคุณกันสักคำ!!!”สึนะเขย่าร่างที่ไม่ได้สติแรงขึ้น แรงขึ้นเรื่อยๆ

 

 “ร หรือว่าจะจมน้ำ!!! แน่เลยเพราะว่าอยู่ในแก้วที่มีน้ำนานๆ”ว่าแล้วก็ทำการปั๊มหัวใจให้กับเด็กหนุ่มเพื่อยื้อชีวิตให้กับเขา ปั๊มแล้ว ปั๊มเล่าเขาก็ยังนอนไม่ได้

สติเหมือนเดิม

 

 “งั้นก็ต้องวิธีสุดท้ายล่ะนะ ขอร้องล่ะช่วยฟื้นซะทีเถอะ”สึนะหายใจเข้าเต็มที่

ก่อนจะประกบปากพร้อมเป่าลมเข้าไปทำแบบนี้เรื่อยๆจนครั้งที่13

 

แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก

 

 เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินสำลักออกมาเป็นน้ำก่อนที่จะได้สติกลับมาเขาเห็นใบหน้านึง

ที่ทั้งอ่อนโยนและดูเป็นห่วงเขามากและอีกสิ่งที่ทำให้เขาอึ้งคือ น้ำตา

 

 “แฮ่ก แฮ่ก ฟื้นแล้ว สินะ”ว่าแล้วก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนพร้อมทั้งช่วยพยุง

ร่างของเด็กหนุ่มไว้

 

“เฮ้ย!!!!!!!!!!  มันอยู่ตรงนั้น จับเร็ว!!!!!!”กองกำลังทหารระดมวิ่งเข้าหาทั้งสอง

 

“มาทางนี้เถอะ ผมเคยมาบ่อย”ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็คลานไปในช่องแอร์ที่ไม่ใหญ่นัก

 

“มันจะไปโผล่ที่ไหน”

 

“ตามมาเถอะ”เขาคลานไปเรื่อยๆๆๆจนถึงทางแยก

 

“ตรงนี้น่าจะได้แล้วล่ะนะ”ว่าพลางหยิบกุญแจขึ้นมาเปิด

 

“ผมจะลงไปก่อนนะครับ”เขากระโดดลงไปตามด้วยสึนะลงมาเจอบันไดพอดี

 

“จริงสิ ตรงข้างๆบันไดจะมีห้องน้ำพอดี”

 

“แล้วทำไมเหรอครับ”

 

“แค่ถูกตามล่าน่ะเรื่องจิ๊บจ๊อย”เด็กหนุ่มยกกระเป๋าที่หิ้วมาให้ดู

 

 

10 นาทีผ่านไป...............

  

“จะดีเหรอครับ”

 

“เอาน่า ไม่งั้นนายอาจจะโดนดองอีกนะ”

 

แอ๊ดดดด

 

 “แต่ผมไม่อยากเป็นสาวใช้นะครับ”เด็กหนุ่มในตอนนี้ใส่ชุดสาวใช้

ที่ไม่ได้เข้ากับตัวเองเลย

 

 “ไม่เห็นเป็นไรๆ แค่บอกว่านี่คือเมดส่วนตัวขององครักษ์เจ้าหญิง

แค่นี้ก็ไม่มีใครสงสัยแล้ว”

 

“แล้วทำไมคุณไม่ใส่ด้วยล่ะครับ”

 

“ฉ ฉันเป็นองครักษ์แล้วนี่ จะเป็นสาวใช้ได้ยังไงกัน”สึนะแถไปเรื่อย

 

“ยัง ยัง รอให้ถึงตาผมมั่งเถ๊อะ คึหึหึ”

 

“เฮ้ นี่พวกนายน่ะ”

 

........................ซวยแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!

  

ฮันนีมูน!!! ชะตากรรมของสึนะและเด็กหนุ่มลึกลับจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนต่อไป 

 

 

 

 

 

 

 

พยายามยืดแต่ละตอนให้ยาวขึ้น กร๊ากกกก  ยังไงก็ช่วงนี้อาจจะดองหน่อยนะคะ

มีภารกิจต้องทำค่ะ แหะๆ เนื่องจากต้องปั่นโดแอนโธบลีช

เลยอาจไม่ค่อยมีเวลา เดดไลน์ใกล้เข้ามาแล้วด้วย """Orz

ยังไงก็รบกวนคอมเม้นต์กันด้วยนะคะ~ 

คอมเม้นต์เป็นยาชูกำลังใจให้กับคนแต่งได้สุดยอดเลยคะ ^_^