รักที่ห่างไกล - นิยาย รักที่ห่างไกล : Dek-D.com - Writer
×

    รักที่ห่างไกล

    เรื่องเศร้าๆของบ้างคน

    ผู้เข้าชมรวม

    125

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    125

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 ส.ค. 54 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

            เมื่อความรักที่ห่างไกลคนสองคนที่ไม่เคยแม้ที่จะได้พบเจอกันและบ้างคนก็ไม่รู้จักคำว่า "รัก"

    "ได้เวลา ทำงานแล้วสายอีกแล้วมาย...ย..............ย" เสียงร้องของผู้หญิงคนหนึ่ง
    "มาสายเป็น ประจำไม่มีนาฬิการือไง" เสียงบ่นของบุคคลหนึ่ง
    " ขอโทษ คะจะไม่สายอีกแล้วคะ"
    "ขอโทษแล้วได้อะไรไปงานไป๊...........ไ........ป๊"
    โต๊ะทำงาน    "ทามไมเธอไม่รู้จักมีแฟนกับเขาสักที่ละ..ฮะ" เสียงพนังงานสาวตนหนึ่งเอยขึ้น
    "และมีแฟนมันดียังงัย ตอนนี่ฉันคิดที่จะทำงานอย่างเดียวไม่รู้จะมีแฟนไปทามไม่" หญิงสาวตอบ
    "เฮอ........ก็คนอย่างเธอจะรู้อะไรมีแฟนดีจะตาย เวลาอยู่กับแฟนมีความสุขจะตาย" เสียงของพนักงานคนนั้นตอบขึ้น
    "มีความสุขแล้วงัย อยู่คนเดียวก็มีความสุขได้เหมื่อนกันเเละ"เสียงของหญิงสาวพูดขึ้น
    "พูดกับเเล้วเซ็ง..........ก็คนอย่างเธอมันไม่เคยมีความรักนี่น่า"พนังงานคนนั้นพูด
    "ใค....ร......ใครว่าไม่เคยมี.....มี....มากจนเบื่อ...ตางหาก...ละ"เธอพูดด้วยนำเสียงติดอ่าง
    "อือ...จิงอะ"
    "อือ"หญิงสาวตอบ
    "และไหนแฟนเธอไม่เคยเห็นเลยนะ ถ้าไม่เคยมีก็บอกกันมาตรงๆก็ได้....ฮาๆๆๆๆๆ"พนักงานสาวหัวเราะ
    "นี่มันเวลาทำงานนะ ถ้าไม่ทำก็ลาออกไปสะหรือไม่ก็จะถูกไลออก"เสียงบุคคลหนึ่งพูดขึ้น จึงทำให้สองสาวตกใจและรีบหันกับไปทำงาน   "เเย่มากนะพวกเธอที่ไม่ตั้งใจทำงานให้ดี.....เฮอ........."บ่นเสร็จเเล้วก็จากไป
    เกือบถูกไลออกเเล้วไม่ละ ศิ...เฮอ....  เสียงบ่นในใจของศิพัฒสร
    ตอนเย็น     "ในที่สุดก็ได้เลิดงานสักที่........." ศิพัฒสรพูดขึ้น
    "นี่ไยศิแล้วเรื่องที่เราคุยกันนะว่าไง"พิมเพื่อนพนักงานพูดขึ้น
    "เรื่องไร"ศิถาม
    "ทามเป็นจำไม่ได้ ก็เรื่องแฟนและความรักไง"พิมตอบ
    "อือจำได้แล้ว แล้วไงหะ"ศิพัฒสรตอบแบบไม่ใส่ใจนัก
    "อือแล้วไงของเเก่ ก็แปลว่ามีหรือไม่มีอะ"พิมศิตาถามด้วยความอยากรู้
    "อือ.........ไม่มีอะคื..อไม่อยากมี"ศพัฒสรตอกกับไป
    "ว่าแล้ว ว่าเเก่ต้องโกหกฉันว่ามี เอาถะด้วยเพื่อนคนนี้จะช่วยเเก่หาเเฟนเอง"เพื่อนผู้หวังดีตอบอย่าร่าเริง
    "ไม่อะ"เธอตอบกับอย่างไม่ต้องคิด
    "ทามไม่"พิมศิตาถาม
    "ก็บอกเเล้วว่ายังไม่ยากมี..ไง"ศิพัฒสรบอก
    "ถ้าฉันไม่ช่วยแก่หาเดียวแก่ก็ขึ้นคานลอก"พิมศิตาพูดกับเพื่อนอย่างจิงจัง
    "เเก่........แก่พูดงี้ได้งัย แฟนฉันหาเองได้น่า...ไม่ต้องมายุ่งเลย"เธอตอบกับไป
    "ถ้าให้เเก่หาเองคงยาก แต่เอาถะหาให้ได้แล้วกันนะ คือฉันต้องไปแล้วนัดเเฟนไว้...บ๊าย...บาย"เเละเธอก็รีบวิ่งออกไป      "เฮอ....แฟนเหรอถ้าหาได้ง่ายๆคงไม่มานั่งรบฝนคนเดียวอย่างนี่ลอก....เฮอ.....บ้าชัดมัดคิดอะไรอยู่นะ และฝนเมื่อไรจะหยุดตกซักที่นะ"ศิพัฒสรเธอไม่รู้เลยว่าแฟนนั้นมีความสุขจึงหรือป่าว และ ความรักที่พิมศิตาพูดนั้นเป็นอย่างไรและอะไรจะเกิดขึนกับเธอ!!!!!


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น