คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 :: เฒ่าหัวงู/รอยยิ้ม
ใบหน้าของคนผมขาวยิ้มแห้งๆ ในขณะที่ตัวเองกำลังโดน ชายแก่วัยราวทวดจับชายกระโปรงอยู่
โซลนั้น เดินถอยหลังให้ห่างเฒ่าหัวงูที่ยังไม่ยอมเลิกง่ายๆ สปิริต ยิ้มอย่างสะใจและนั่งเขยิบเข้ามาใกล้สไตน์เรื่อยๆ เหมือนกับไม่ได้สนใจคนหัวขาวบนเวทีเลยสักนิด
“อุโฮะๆ ดูนั้นสิวันนี้ท้องฟ้าสวยจังเลยนะ” สปิริตชี้ไปที่ภาพวาดที่วาดโดยเด็กอนุบาลแล้วก็ ทำเป็นไม่สนใจคนที่โวยวาย กระโปรงจะหลุด ที่เอาแต่รับสถานการณ์บนเวที
“โว้ย! ไอ้แก่น่าซอมบี้” โซลพูดอย่างเหลืออด กระชากกระโปรงตัวเองออกจนฉีกขาดแล้ว จัดการใช้ซ้อนสูงฟากหน้าตาแก่หัวงูทันทีจนตาแก่ล้มลงไปนอนกองกับพื้น คนทุกคนที่ยืนอยู่หันไปมองโซลเป็นสายตาเดียวกัน รวมทั้งสไตน์ที่กำลังโดน สปิริตเกาะติดแน่นอยู่
“พนันกับฉันมั้ยว่าตาแก่นั้นตาย” แบล๊คสตาร์กระซิบข้างหูโครน่า
“ฮะๆๆ .... ตลกจังเลยนะครับ” แสยะยิ้มอย่างขบขันต่อหน้าแบล๊คสตาร์
โซลหอบหายใจเหนื่อยๆ ก้มลงมองกระโปรงตัวเองอีกทีพบว่ากระโปรงถูกฉีกจนสั้นแค่ประมาณหน้าตัก ใบหน้านั้นแดงฉ่าไม่รู้จะเอาไปซุกไว้ที่ไหนดี ได้แต่วิ่งไปหาสปิริตที่ตอนนี้เดินมาถึงหน้าเวทีเรียบร้อยแล้ว คนหัวแดง
นั่งย่อเขาลงกับพื้นมือนั้นจับตาแก่ที่นอนอยู่บนพื้นให้พลิกตัวจากการนอนคว่ำ
ภาพของใบหน้าชายแก่แปลเปลี่ยนไป เป็นใบหน้าที่ไร้ซึ่งดวงตาหรือจมูกมีเพียงริมฝีปากที่แสยะยิ้มเท่านั้น สปิริต สะดุ้งเฮือกดวงแต่ฉายแววเป็นเรื่องจริงจัง
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” พึมพำกับตัวเองเบาๆ อย่างตกใจไม่หาย “หรือว่า?” สปิริตลุกขึ้นหันกลับมาแล้วจับแขนของโครน่าแน่น “หรือว่าแก้เป็นคนทำ”
“ผะ...ผมก็อยู่กับคุณตลอด” พูดด้วยเสียงสั่นพร้อมกับดวงตาที่ไม่กล้าสบคนที่กำลังจับผิดอยู่
สไตน์มองสภาพศพ... ‘ในที่สุดก็ได้เรื่องสักที’ คิดในใจหากแต่ก็อดจะตกใจไม่ได้ว่าตาแก่เฒ่าหัวงูจะกลายเป็นศพปริศนาเพราะว่าโดนซ่อนสูงฟาดหน้า
“ถ้าเราหาตัวคนที่จะมารับชผิดชอบเรื่องนี้ไม่ได้ในคืนนี้...โซล นายจะต้องติดคุกเข้าใจมั้ย”
คำพูดที่เยือกเย็นจากผู้ว่าจ้าง ทำให้โซลไม่อยากจะนึกสภาพตัวเองเลยว่ราต้องมาติดคุก จากการปกป้องตัวเองแท้ๆ สไตน์เงียบนิ่งค่อยๆนั่งลงจับศพประหลาดนั้นอีกที
“โครน่าไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้ได้...เพราะว่าต้องการแค่แม่วัวมากะ อีกอย่างก็ไม่จำเป็นต้องมาสร้างตาแก่แบบนี้ขึ้นมาด้วย” เงียบไว้เพียงแค่นั้นสไตน์ก็หันไปจ้องสปิริตนิ่ง
“คุณพอจะรู้จักเรื่องของรอยยิ้มปริศนามั้ยครับ”
คำเดียวที่ส่งผลให้ผู้ถูกถามนิ่งงันอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออก สปิริตเสยผมของตัวเองขึ้นพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อมองไปรอบๆ ก็พบว่าคนออกจากร้านไปหมดแล้วคงไม่มีใครอยากอยู่เพื่อให้โดนสอบว่าเป็นฆาตกร
สปิริต ก้มหน้ากับมาในระดับปกติพร้อมกับคลียิ้มบนริมฝีปากสีกุหลาบ
“พรุ่งนี้...แกลองไปถามที่โบสถ์ใหญ่ดูสิ...ไม่แน่ว่า ‘เค้า’ จะให้ข้อมูลอะไรมา”
ปัง!!
เสียงของการพังประตูเข้ามาพร้อมกับฝุ่นควันที่ตลบอบอวล
“เอ๊ะ....อ่าวไงจ๊ะ โครน่า” เสียงหวานคุ้นหูทำให้ผู้โดนเรียกหันตาม “อราคเน่” โครน่าพูดพึมพำเบาๆ
เมื่อเห็นร่างของหญิงสาวสวมเสื้อตำรวจกระโปรงมินิสเกิร์ต พร้อมกับเสื้อสีฟ้าอ่อนรัดแน่น
เส้นผมสีดำคลับนั้นถูกมัดรวบไว้อย่างดี
ความคิดเห็น