คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 :: พื้นที่ศักดิ์สิทธิ
ประตูไม้เก่าๆถูกพลักออก สไตน์ มองสถานที่ศักดิ์สิทธิที่แบล๊คสตาร์กล่าถึง พลางแสยะยิ้มกว้างนึกอยาดจะกำคอ ของคนหัวฟ้า แล้ะวบีบให้เลอะกลางมือซะตอนนี้ทิ้ง แล้วไปเจ้าคนหัวชมพูไปหมกส้วมซะให้สิ้นเรื่องเต็มทีในเรื่องราวที่จะต้องเจอหลังจาก พบว่าตัวเองนั้นได้ก้าวมาถึงในร้านเหล้าแห่งหนึ่งซะแล้ว ถึงอย่างนั้นที่นี้ก็ดูมีกลิ่นอายของคาวบอยอย่างน่าแปลก คงเป็นเพราะอยู่ชนบทและที่สำคัญที่นี้ค่อนข้างร้างผู้คน และส่วนใหญ่มาดูก็จะเป็นพวกที่ผมเป็นสีขาวหมดหัวแล้ว มีส่วนน้อยที่เป็นชายกำยำหน้าบาก
แบล๊คสตาร์ วิ่งปรี่เข้านั่งบนโต๊ะทันที พร้อมกับโครน่าที่ เดินอย่างเอื่อยเชื่อยตามมาด้วย สไตน์ นั่งลงข้างๆแบล๊คสตาร์เมื่ออยู่ใน สถานการ์ณที่เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำตัวให้ดูผ่อนคลายเข้าไว้ แม้ว่าเขายามเห็นซอสมะเขือเทศที่หกบนโต๊ะก็นึกอยากจะชำแหละ บางอย่างทิ้งตอนนี้ทันที
“อ๊า~ นี้สิสุขสบายอย่างราชา”
“ฮะๆ ผมให้ได้มากกว่านี้อีก”
“แต่ท่านแบล๊คสตาร์ไม่ให้ไงล่ะ แบร่ๆ”
แบล๊คสตาร์พูดพลางแลบลิ้นปลิ้นตาใส่โครน่าเป็นคำตอบเหมือนเคย เมื่อไหร่จะมีคนเลิกตามตื้นเขาเรื่องแม่วัวมากะสักทียิ่งมีคนมาขอมากๆ ยิ่งน่ารำคาญ ไม่มีวันซะหรอกที่เขาจะให้ แม่วัวมากะไปง่ายๆกับคนที่ดูไว้ใจไม่ได้สักคนภายในเมืองนี้ นอกจากแม่วัวจะเป็นคนเลือกเองเท่านั้น
เสียงของเพลงบรรเลงจังหวะคคันทรี่ผสมแจ๊สเริ่มดังขึ้นคงจะเริ่มเวลาที่คนในนี้รอคอยแล้ว
สไตน์หันไปมองบนเวทีใหญ่ตรงหน้าในร้านเหล้า คงจะไม่เป็นเรื่องอะไรนอกจากคำว่า ‘ผู้หญิง’
เบื้องหลังเวทีโชว์ ผู้ที่กำลังจะร้องเพลงสามคนวิ่งวุ่นไปทั่วห้องด้านหลัง เด็กหนุ่มหัวขาวใช้เจลทำให้ผมตัวเองเรียบ จากนั้นจึงสวมวิกสีเทายาวตามลงไปและเริ่มหวีอย่างรีบเร่ง
“ตายๆ ยุ่งยากชะมัด”
“นี้ๆ แต่งตัวให้มันเร็วๆสิ ก็บอกว่าอยากได้อาชีพเสริมนอกจากเด็กเลี้ยงวัวก็ทำให้มันดีๆเซ่”
เสียงของชายหัวแดงที่กำลังสวมวิกสีแดงเป็นรอนยาวประบ่าโพลงขึ้นก่อนจะยัดกระโดษทิชชูเข้าไปในเสื้อของตนต่ออย่างรีบเร่ง และเริ่มทาลิปสติกสีแดงสดเป็นประกายที่ริมฝีปาก
“อย่างแกน่ะทาแค่ลิปกรอส ก็พอ เหนื่อยๆทำไมกันผู้หญิงเมืองนี้ห่วงตัวกันจัง”
“ก็ไม่รู้สิ”
“อะไรกัน รีบๆใส่ถุงน่องเดี๋ยวนี้เลยแล้วก็ไปซะ แล้วก็เจ้าเด็กใหม่ตรงนั้นน่ะออกไปร้องเพลงก่อนเร็วๆเลย”
คนผมแดงกล่าวพร้อมหันไปมองมุมมืดด้านหลัง เล็กที่สวมวิคผมสีฟ้ายาวจรดกลางหลัง เบนใบหน้าที่ถูกตกแต่งประดับประดาอย่างน่าสยดสยองกลับมาหา มาดาม สปิริต หรือ เดธไซต์เจ้าของโรงเหล้าด้วยแววตาหวานเยิ้ม
“เอ็กคาลิเบอร์จังพร้อมแล้ว”
“ฉันจะเป็นลม” สปิริต พูดพร้อมกับแทบจะทรุดหวบเมื่อเห็น เอ็กคาลิเบอร์เดินจากไป
“ใครรับเจ้านั้นมาทำงานห๊ะ!!!!”
บริเวณเวทีเบื้องหน้าร่างเล็กผยใต้ผ้าปิดบังใบหน้าและชุดชวนมอง ก็เข้ามายืนเบื้องหน้าไมค์โครโฟน เสียงกระแอมกระไอหนึ่งที ทำเอาเรียกเสียงปรบมือได้เป็นอย่างมาก และแน่นอนหลายๆคนอยากจะเห็นใบหน้าอันงดงามเบื้องหลังผ้านั้นเต็มแก่
“ลา ล๊า ล่า ละ ล๊าๆ โล๊ๆ”
“ไปลากมันลงมา” สปิริตพูดก่อนที่โซล ขึ้นไปพลักร่างของ เอ็กคาลิเบอร์ลงมาจากเวทีทันที ดนตรีเริ่มบรรเลง ขึ้นพร้อมกับ เด็กสาวหน้าสวนในสายตาหลายๆคนที่กำลัง สะบัดผ้าผันคอขนนกของตนไปมา เรียกเสียงร้องของแขกได้เป็นอย่างดี
เมื่อเห็นดังนั้นร่างของสปิริต ก็มุ่งไปยังโต๊ะที่หมายปองและคุ้นหน้าทันทีพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ไง ! แบล๊คสตาร์” ผู้ที่โดนเรียกชื่อหันมาพร้อมกับรีบชวนให้ เจ้าของผมสีแดงมานั่งข้างๆกัน สปิริตยิ้มกว้างหลังจากนั่งข้างสไตน์ ที่มองกลับมาอย่างเหนื่อยๆ
“นี้แหละ โคโรน่า เจ้าของแม่วัวมากะที่แท้จริง”
“ผมเสนอซื้อแม่วัว”
“ไม่ได้!”
คำขาดจากเจ้าของแม่วัว กล่าวขึ้นและเก็บอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน “แกไม่มีทางได้แม่วัวมากะของฉันไปได้ง่ายๆ หรอกฉันไม่ขาย” พูดเสร็จก็เบนสายตาไปมองคนข้างๆ ที่กำลังแสยะยิ้ม
“นักท่องเที่ยวหรือนี้หน้าตาน่ารักจริงๆเลยนะ”
“อะ...ขอบคุณครับ”
“แกจะทำอะไรฉันห๊ะ!!!!!” เสียงหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับสปิริตที่หันไปตามเสียงจากบนเวที
ความคิดเห็น