คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ปวดหัวกับชมรม
“นี่ผักบุ้ง ดุริยางค์โรงเรียนนี้ดังมากเลยนะ ออกงานบ่อยจนรู้จักทั้งจังหวัดเลย”แพทพูด แล้วพยายามยืดตัวขึ้นเพื่อดูดุริยางค์ ที่บรรเลงเพลงชาติหน้าเสาธง อย่างใจจด ใจจ่อ
“น่าสนนะ”ฉันบอกแล้วยืดตัวขึ้นเพื่อดูบ้าง
“น่าสนนะ”ฉันบอกแล้วยืดตัวขึ้นเพื่อดูบ้าง
เพลงชาติจบลงดุริยางค์เดินออกไป แต่แพทก็ยังมองอย่างสนใจ
เพลงชาติจบลงดุริยางค์เดินออกไป แต่แพทก็ยังมองอย่างสนใจ“อยากเล่นดนตรีหรอ”ฉันถาม
“อืม เท่ห์ดี ฉันรู้จักอยู่อย่างนึงนะ มันเรียกว่า กำเป็ดน่ะ”แพทบอก พลางยืดอกทำตัวเป็นผู้รอบรู้ “บ้า เขาเรียกว่า ทรัมเป็ตต่างหาก ที-อาร์-ยู-เอ็ม-พี-อี-ที น่ะสะกดเป็นมั้ย”ฉันเถียง และมันย่อมถูกเสมอ “โอเค ฉันผิดเอง”แพทพูด แล้วยิ้มเหยแบบคนหน้าแตก “เธอชื่ออะไรน่ะ” มีเด็กผู้หญิงแปลกหน้ามาทักฉันกับแพท
“อืม เท่ห์ดี ฉันรู้จักอยู่อย่างนึงนะ มันเรียกว่า กำเป็ดน่ะ”แพทบอก พลางยืดอกทำตัวเป็นผู้รอบรู้
“บ้า เขาเรียกว่า ทรัมเป็ตต่างหาก ที-อาร์-ยู-เอ็ม-พี-อี-ที น่ะสะกดเป็นมั้ย”ฉันเถียง และมันย่อมถูกเสมอ
“โอเค ฉันผิดเอง”แพทพูด แล้วยิ้มเหยแบบคนหน้าแตก
“เธอชื่ออะไรน่ะ” มีเด็กผู้หญิงแปลกหน้ามาทักฉันกับแพท
เธอชื่ออะไรน่ะ” มีเด็กผู้หญิงแปลกหน้ามาทักฉันกับแพท“เธอชื่ออะไรน่ะ” มีเด็กผู้หญิงแปลกหน้ามาทักฉันกับแพท
เธอชื่ออะไรน่ะ” มีเด็กผู้หญิงแปลกหน้ามาทักฉันกับแพท“ผักบุ้ง”ฉันตอบสั้นๆแบบตรงคำถาม
“ส่วนฉันชื่อแพท” “ยินดีที่ได้รู้จัก เราชื่อ เกี๊ยว อยู่ห้อง8”
“ส่วนฉันชื่อแพท”
“ยินดีที่ได้รู้จัก เราชื่อ เกี๊ยว อยู่ห้อง8”
“ฉันก็อยู่ห้อง8 ดีจังมีเพื่อนแล้ว ขึ้นห้องด้วยกันมั้ย”ฉันพูดกับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักในเวลาไม่ถึงนาทีแบบตีซี้และอารมณ์ดี เลยทำให้แพททำสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อย
ฉันก็อยู่ห้อง8 ดีจังมีเพื่อนแล้ว ขึ้นห้องด้วยกันมั้ย”ฉันพูดกับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักในเวลาไม่ถึงนาทีแบบตีซี้และอารมณ์ดี เลยทำให้แพททำสีหน้าไม่พอใจนิดหน่อย“นี่ไงห้อง8”
ฉันกับแพทได้ที่นั่งแถวหน้า ส่วนเกี๊ยวได้นั่งแถวที่สอง ข้างหลังฉัน อ๋องก็อยู่ถัดไปอีก2ที่
ฉันกับแพทได้ที่นั่งแถวหน้า ส่วนเกี๊ยวได้นั่งแถวที่สอง ข้างหลังฉัน อ๋องก็อยู่ถัดไปอีก2ที่
“เอ๊ะ นี่เธอที่ชนฉันเมื่อกี้นี้นาทำไมถึงต้องเจอกันอีกด้วยนะ” เด็กผู้หญิงที่ฉันไม่อยากเจอพูด
เอ๊ะ นี่เธอที่ชนฉันเมื่อกี้นี้นาทำไมถึงต้องเจอกันอีกด้วยนะ” เด็กผู้หญิงที่ฉันไม่อยากเจอพูด“นั่นน่าจะเป็นคำพูดของฉันมากกว่านะ”
ฉันพูดด้วยเสียงที่ฟังดูแล้วน่ากลัวกว่าตอนที่เจอยัยนั่นครั้งแรก พร้อมกับทำตาขวางใส่ แล้วหันกลับไป
ฉันพูดด้วยเสียงที่ฟังดูแล้วน่ากลัวกว่าตอนที่เจอยัยนั่นครั้งแรก พร้อมกับทำตาขวางใส่ แล้วหันกลับไป
“แพทนั่งเถอะ อย่าใส่ใจคนแบบนี้เลย” พอฉันพูดจบ ก็นั่งลงอย่างสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แพทนั่งเถอะ อย่าใส่ใจคนแบบนี้เลย” พอฉันพูดจบ ก็นั่งลงอย่างสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“สวัสดีนักเรียนทุกคน” เสียงของผู้ชายดังขึ้นจนทั้งห้องเงียบกริบ
ผู้ชายคนนี้ ดูยังไม่แก่สักเท่าไรอายุคงประมาณ 22 “ครูเป็นครูประจำชั้นห้องนี้ ครูชื่อ สมศักดิ์นะ ยินดีที่ได้รู้จังทุกคน” ครูสมศักดิ์พูดจบ ต่างก็มีเสียงกระซิบกระซาบกันทั่วห้อง คงเป็นเพราะครูมีบุคลิกคล้ายพวกเพศไม่สมประกอบ หรือตุ๊ด นั่นแหละ
ผู้ชายคนนี้ ดูยังไม่แก่สักเท่าไรอายุคงประมาณ 22
“ครูเป็นครูประจำชั้นห้องนี้ ครูชื่อ สมศักดิ์นะ ยินดีที่ได้รู้จังทุกคน”
ครูสมศักดิ์พูดจบ ต่างก็มีเสียงกระซิบกระซาบกันทั่วห้อง คงเป็นเพราะครูมีบุคลิกคล้ายพวกเพศไม่สมประกอบ หรือตุ๊ด นั่นแหละ
“ตอนนี้ นักเรียนก็รู้จักครูกันแล้วแต่ครูยังไม่รู้จักชื่อเล่นนักเรียนเลย ไหนลองแนะนำตัวหน่อย เริ่มจากแถวซ้ายสุดแล้วกัน” พออาจารย์พูดจบ นักเรียนคนแรกก็ลุกขึ้น
ตอนนี้ นักเรียนก็รู้จักครูกันแล้วแต่ครูยังไม่รู้จักชื่อเล่นนักเรียนเลย ไหนลองแนะนำตัวหน่อย เริ่มจากแถวซ้ายสุดแล้วกัน” พออาจารย์พูดจบ นักเรียนคนแรกก็ลุกขึ้น“สวัสดีครับ ผมชื่อ อ๋องครับ”
หลังจากนั้นก็แนะนำตัวต่อไปเรื่อยๆ ฉันก็นั่งจดชื่อเพื่อนๆในห้อง ด้วยตัวหนังสือหวัดๆ อ่านไม่ออก เพราะกำลังตื่นเต้น ว่าเมื่อไรจะถึงตาตัวเองสักที “สวัสดี ฉันชื่อ บิวตี้ ยินดีที่ได้รู้ทุกคนนะ เรายินดีเป็นเพื่อนกับทุกๆคนนะ” เสียงของยัยนิสัยเสียที่ฉันไม่ชอบหน้านี่เอง
“เชอะทำเป็นพูดดีไปเถอะ ใครจะอยากคบกับหล่อนมิทราบ” *-_-*ฉันพึมพำกับตัวเอง จนถึงตาของแพท ที่จะแนะนำตัว
หลังจากนั้นก็แนะนำตัวต่อไปเรื่อยๆ ฉันก็นั่งจดชื่อเพื่อนๆในห้อง ด้วยตัวหนังสือหวัดๆ อ่านไม่ออก เพราะกำลังตื่นเต้น ว่าเมื่อไรจะถึงตาตัวเองสักที
“สวัสดี ฉันชื่อ บิวตี้ ยินดีที่ได้รู้ทุกคนนะ เรายินดีเป็นเพื่อนกับทุกๆคนนะ” เสียงของยัยนิสัยเสียที่ฉันไม่ชอบหน้านี่เอง
“เชอะทำเป็นพูดดีไปเถอะ ใครจะอยากคบกับหล่อนมิทราบ” *-_-*ฉันพึมพำกับตัวเอง จนถึงตาของแพท ที่จะแนะนำตัว
“เชอะทำเป็นพูดดีไปเถอะ ใครจะอยากคบกับหล่อนมิทราบ”
*-_-*ฉันพึมพำกับตัวเอง จนถึงตาของแพท ที่จะแนะนำตัว
“สวัสดี เราชื่อแพท ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน”
คราวนี้ก็ตาฉันแล้ว เกี๊ยวสะกิดแพท ให้เตือนฉันให้รู้ว่าถึงฉันแล้ว เพราะกำลังนั่งเหม่อ ตัวแข็งทื่อ ด้วยความตื่นเต้น
คราวนี้ก็ตาฉันแล้ว เกี๊ยวสะกิดแพท ให้เตือนฉันให้รู้ว่าถึงฉันแล้ว เพราะกำลังนั่งเหม่อ ตัวแข็งทื่อ ด้วยความตื่นเต้น
“เฮ้ ผักบุ้ง ตาเธอแล้ว” แพทกระซิบ ฉันรีบลุกขึ้น เพราะเพิ่งรู้ตัว
เฮ้ ผักบุ้ง ตาเธอแล้ว” แพทกระซิบ ฉันรีบลุกขึ้น เพราะเพิ่งรู้ตัว“หวะ ..หวัดดี เราชื่อ ผักบุ้งยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ”
ฉันพูดแบบตะกุกตะกัก เพราะยังงงๆอยู่นิดหน่อย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ฉันพูดแบบตะกุกตะกัก เพราะยังงงๆอยู่นิดหน่อย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
“เป็นยังไงบ้างผักบุ้ง หายตื่นเต้นรึยัง”
เกี๊ยวถามฉัน และหัวเราะคิกคัก เหมือนคนเป็นโรคประสาท ทำให้ฉันพลอยขำไปด้วย
เกี๊ยวถามฉัน และหัวเราะคิกคัก เหมือนคนเป็นโรคประสาท ทำให้ฉันพลอยขำไปด้วย
“เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนก็ต่างรู้จักกันแล้ว ก็ถึงเวลาเลือกหัวหน้าห้องแล้วล่ะ ครูได้ยินมาว่า ศศิการณ์เรียนเก่งมาก ตามความคิดของครูคิดว่า ให้คนนี้นี่แหละเป็นหัวหน้าห้อง ทุกคนมีความคิดเห็นว่ายังไงบ้าง”
ครูพูดอยู่คนเดียว ฉอดๆๆๆไป ต่างคนก็งงว่า ใครนะ ชื่อ ศศิการณ์
ครูพูดอยู่คนเดียว ฉอดๆๆๆไป ต่างคนก็งงว่า ใครนะ ชื่อ ศศิการณ์
“หนูยินดีรับสิ่งที่ได้รับมอบหมายค่ะ”
เสียงคุ้นหูดังทะลุเข้าไปในรูหูของฉันเต็มๆ ยัยบิวตี้นี่เอง รู้สึกว่าเสียงข้างมากจะไม่ยินยอมนะ แต่คนที่ไม่ชอบก็เก็บอาการไว้ดีมาก เวลาพักกลางวัน ฉัน กับแพทเก็บกระเป๋าที่ว่างเปล่าเพราะยังไม่ได้ตารางสอน “ผักบุ้ง แพทไปกินข้าวกันเถอะ”เกี๊ยวบอก “ไปสิ ว่าแต่ว่าโรงอาหารอยู่ไหนล่ะ”แพทถาม
เสียงคุ้นหูดังทะลุเข้าไปในรูหูของฉันเต็มๆ ยัยบิวตี้นี่เอง รู้สึกว่าเสียงข้างมากจะไม่ยินยอมนะ แต่คนที่ไม่ชอบก็เก็บอาการไว้ดีมาก
เวลาพักกลางวัน ฉัน กับแพทเก็บกระเป๋าที่ว่างเปล่าเพราะยังไม่ได้ตารางสอน
“ผักบุ้ง แพทไปกินข้าวกันเถอะ”เกี๊ยวบอก
“ไปสิ ว่าแต่ว่าโรงอาหารอยู่ไหนล่ะ”แพทถาม
“เราเห็นคนอื่น เดินไปทางโน้นนะ คงจะอยู่หลังตึกล่ะมั้ง?”
ฉันตอบแทนเกี๊ยว แล้วก็เดินตามคนอื่นๆไปที่โรงอาหาร
ฉันตอบแทนเกี๊ยว แล้วก็เดินตามคนอื่นๆไปที่โรงอาหาร
“เอ๋? มันมีสองที่นี่นา มันเขียนว่าโรงอาหาร1 กับโรงอาหาร2 เราไปโรงอาหาร1ดีกว่ามั้ย”
เกี๊ยวถามโดยไม่รอคำตอบของฉันกับแพท เพราะเกี๊ยวจูงมือฉันเข้าไป
เกี๊ยวถามโดยไม่รอคำตอบของฉันกับแพท เพราะเกี๊ยวจูงมือฉันเข้าไป
“นั่งตรงนี้ดีกว่านะ”แพทบอก แล้วก็เอากระเป๋าวางไว้ที่เก้าอี้เพื่อจองโต๊ะ
“กินอะไรดี เรากินข้าวขาหมูดีกว่าจะได้ไม่อ้วน” ฉันบอกเพื่อนๆ
“กินอะไรดี เรากินข้าวขาหมูดีกว่าจะได้ไม่อ้วน” ฉันบอกเพื่อนๆ
“จะบ้ารึไง ข้าวขาหมูประเทศไหนกินแล้วไม่อ้วนยะ มีแต่ไขมันทั้งนั้นเลย” แพทบอกฉัน
“ก็กินแต่ข้าวดิ แค่เอาน้ำราดก็อร่อยแล้ว” ฉันทำหน้าฉุนๆ
“ก็กินแต่ข้าวดิ แค่เอาน้ำราดก็อร่อยแล้ว” ฉันทำหน้าฉุนๆ
“กินสุกี้ดีมั้ย” เกี๊ยวถาม
“โอเค กินก็กิน” ฉันกับแพทตอบกลับ กริ๊งๆๆๆๆๆ เสียงกริ่งขึ้นห้องดังขึ้น
“โอเค กินก็กิน” ฉันกับแพทตอบกลับ
กริ๊งๆๆๆๆๆ เสียงกริ่งขึ้นห้องดังขึ้น
“บุ้ง กินเร็วๆหน่อยสิ” แพทเร่ง เพราะฉันกินเป็นชามที่2แล้ว
บุ้ง กินเร็วๆหน่อยสิ” แพทเร่ง เพราะฉันกินเป็นชามที่2แล้ว“ถ้ามันยกไปกินบนห้องได้ ฉันก็ยกไปนานแล้วแหละ เฮ้อ..... อิ่มก็ได้” ฉันพูดแบบเซ็งๆ แล้วเดินจ้ำอ้าวขึ้นห้องไปกับแพทและเกี๊ยว
พอถึงเวลาเลิกเรียน หัวหน้าห้องหรือว่ายัยบิวตี้นั่นน่ะ บอกว่า พรุ่งนี้ให้เลือกเข้าชมรมกีฬา และชุมนุมนันทนาการต่างๆ
พอถึงเวลาเลิกเรียน หัวหน้าห้องหรือว่ายัยบิวตี้นั่นน่ะ บอกว่า พรุ่งนี้ให้เลือกเข้าชมรมกีฬา และชุมนุมนันทนาการต่างๆ
“เราอยากเข้าชมรมนาฎศิลป์น่ะ เราชอบรำ” เกี๊ยวตอบ
“ฉันอยากเข้าชมรมทำขนม” แพททำท่ากุลสตรีไทย ที่ใครเห็นก็อยากเตะ
“ฉันอยากเข้าชมรมทำขนม” แพททำท่ากุลสตรีไทย ที่ใครเห็นก็อยากเตะ
“เรายังไม่รู้เลย”ฉันบอกเพื่อนๆ
“ถ้าเขารับสมัครดุริยางค์ก็คงจะดี”แพทบอกแบบเพ้อฝัน พร้อมทำท่าเป่าเครื่องดนตรีรูปร่างพึลึก “เขาคงไม่รับเธอเข้าหรอก เรียกชื่อทรัมเป็ตยังไม่ถูกเลย”
“ถ้าเขารับสมัครดุริยางค์ก็คงจะดี”แพทบอกแบบเพ้อฝัน พร้อมทำท่าเป่าเครื่องดนตรีรูปร่างพึลึก
“เขาคงไม่รับเธอเข้าหรอก เรียกชื่อทรัมเป็ตยังไม่ถูกเลย”
“...”แพทเงียบเพราะว่าหน้าแตก หมอไม่รับเย็บ
“ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากันนะ ตอนนี้เราขอกลับบ้านก่อน เดี๋ยวพี่ไม้จะทิ้งเราไว้โรงเรียน” ฉันบอกเกี๊ยวกับแพท พร้อมกับโบกมือให้เพื่อนทั้งสอง
“ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากันนะ ตอนนี้เราขอกลับบ้านก่อน เดี๋ยวพี่ไม้จะทิ้งเราไว้โรงเรียน” ฉันบอกเกี๊ยวกับแพท พร้อมกับโบกมือให้เพื่อนทั้งสอง
“บาย พรุ่งนี้เจอกันนะ ผักบุ้ง” แพทกับเกี๊ยว ตะโกนบอกลาฉัน
บาย พรุ่งนี้เจอกันนะ ผักบุ้ง” แพทกับเกี๊ยว ตะโกนบอกลาฉัน“งั้นเรากลับก่อนนะ เกี๊ยว” แพทบอกลาเกี๊ยว
งั้นเรากลับก่อนนะ เกี๊ยว” แพทบอกลาเกี๊ยว“จ้า บ๊าย บาย เจอกันพรุ่งนี้” เกี๊ยวโบกมือให้แพท แล้วหันหลังกลับไปเพื่อไปขึ้นรถ เหมือนกัน
จ้า บ๊าย บาย เจอกันพรุ่งนี้” เกี๊ยวโบกมือให้แพท แล้วหันหลังกลับไปเพื่อไปขึ้นรถ เหมือนกัน“แม่ หวัดดีค่ะ” ฉันรีบพูด แล้ววิ่งไปเก็บกระเป๋า ในบ้าน
แม่ หวัดดีค่ะ” ฉันรีบพูด แล้ววิ่งไปเก็บกระเป๋า ในบ้าน“แม่คะ แม่ พรุ่งนี้หนูจะได้เลือกชมรมกีฬากับนันทนาการ หนูจะเข้าอะไรดีล่ะ” ฉันถามแบบเก็บอาการไม่อยู่
ฉันกำลังคิดว่า
ฉันกำลังคิดว่า
“อยากเข้าชมรมจิตรกรเพราะชอบวาดรูป แต่ไม่อยากวาดรูปขาวดำอย่างที่ครูสอน อยากเข้านาฎศิลป์ แต่ไม่กล้าใส่ชุดไทย อยากเข้าขับร้อง แต่กลัวเสียงที่ออกมาเหมือนชะนีร้องหา... ส่วนกีฬาอยากเข้าฟุตบอลแต่คงจะมีแต่ผู้ชาย อยากว่ายน้ำแต่ไม่กล้าใส่ชุดว่ายน้ำโชว์คนอื่น” นี่แหละความคิดของฉัน เป็นความคิดที่สุดแสนจะน่าปวดหัว
อยากเข้าชมรมจิตรกรเพราะชอบวาดรูป แต่ไม่อยากวาดรูปขาวดำอย่างที่ครูสอน อยากเข้านาฎศิลป์ แต่ไม่กล้าใส่ชุดไทย อยากเข้าขับร้อง แต่กลัวเสียงที่ออกมาเหมือนชะนีร้องหา... ส่วนกีฬาอยากเข้าฟุตบอลแต่คงจะมีแต่ผู้ชาย อยากว่ายน้ำแต่ไม่กล้าใส่ชุดว่ายน้ำโชว์คนอื่น” นี่แหละความคิดของฉัน เป็นความคิดที่สุดแสนจะน่าปวดหัว“โอ้ย แล้วจะเข้าอะไรได้บ้างล่ะเนี่ย”
โอ้ย แล้วจะเข้าอะไรได้บ้างล่ะเนี่ย”“แม่คิดว่า พ่อคงอยากให้บุ้ง เล่นกอล์ฟนะ เห็นพ่อบอกว่า อยากให้ลูกไปออกรอบตีกอล์ฟกับพ่อ” แม่ยิ้มให้กับฉันเป็นเชิงบอกว่า
แม่คิดว่า พ่อคงอยากให้บุ้ง เล่นกอล์ฟนะ เห็นพ่อบอกว่า อยากให้ลูกไปออกรอบตีกอล์ฟกับพ่อ” แม่ยิ้มให้กับฉันเป็นเชิงบอกว่า“ลองโทรไปถามคุณพ่อดูสิ” ฉันพยักหน้าเป็นการตอบกลับแล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน
ฉันยกหูโทรศัพท์บ้าน สีแดงสดใส (จนแสบตา)แล้วรีบกดเบอร์ของพ่อ พ่อของฉันไม่ค่อยมีเวลาว่าง ฉันชอบไปที่ออฟฟิศของพ่อบ่อยๆ เพราะพ่อเป็นเจ้าของบริษัท สตาร์แอนด์โมเดล ที่ปั้นดาราหน้าใหม่ให้ดังมานักต่อนัก แล้วพ่อฉันก็ยังเป็นหุ้นส่วนกับค่ายเพลง กัมมี่ด้วย รู้ป่าวว่าพี่ แต๋น วงอีทูเอดส์ก็ฝีมือพ่อฉันนะ
ฉันยกหูโทรศัพท์บ้าน สีแดงสดใส (จนแสบตา)แล้วรีบกดเบอร์ของพ่อ พ่อของฉันไม่ค่อยมีเวลาว่าง ฉันชอบไปที่ออฟฟิศของพ่อบ่อยๆ เพราะพ่อเป็นเจ้าของบริษัท สตาร์แอนด์โมเดล ที่ปั้นดาราหน้าใหม่ให้ดังมานักต่อนัก แล้วพ่อฉันก็ยังเป็นหุ้นส่วนกับค่ายเพลง กัมมี่ด้วย รู้ป่าวว่าพี่ แต๋น วงอีทูเอดส์ก็ฝีมือพ่อฉันนะ
“ฮัลโล คุณพ่อเหรอคะ”ฉันถาม คนที่รับโทรศัพท์
ฮัลโล คุณพ่อเหรอคะ”ฉันถาม คนที่รับโทรศัพท์“อ้าวผักบุ้งว่าไง นี่พี่เอง พี่นัทไง” เสียงของพี่นัท ลูกชายของป้าของฉันนี่เอง
“พี่นัท พ่ออยู่มั้ย บุ้งอยากคุยด้วย”
“พี่นัท พ่ออยู่มั้ย บุ้งอยากคุยด้วย”
“อ๋อรอแป๊บนึงนะ อากำลังยุ่ง อาครับ ผักบุ้งโทรมาครับ” พี่นัทบอกพ่อ
“ฮัลโล ว่าไงลูก” พ่อของถามลูกสาวสุดที่รัก “พ่อ พ่อคิดว่าหนูจะเข้าชมรมกีฬาอะไรดี พรุ่งนี้จะให้นักเรียนเลือกกิจกรรมกีฬา แล้วก็นันทนาการด้วยค่ะ” ฉันพูดรัวจนเกือบฟังไม่ทัน “พ่อตามใจผักบุ้งนะ แต่กีฬาน่ะ พ่ออยากให้ลูกเรียนกอล์ฟ ลูกจะได้ออกรอบกับพ่อไง ^o^” พ่อบอกฉัน แต่ฉันไม่ค่อยอยากเล่นกอล์ฟ เท่าไรเลย
“ว่าไงลูก ถ้าลูกเรียนกอล์ฟพ่อจะซื้อไม้กอล์ฟให้นะ งั้นแค่นี้ก่อนละกันนะลูก พ่อต้องทำงานต่อ พ่อรักลูกนะ” พ่อของฉันบอก “หนูก็รักพ่อ สวัสดีค่ะ” ฉันตอบกลับแบบหงอยๆ แล้วจึงวางสาย
“ฮัลโล ว่าไงลูก” พ่อของถามลูกสาวสุดที่รัก
“พ่อ พ่อคิดว่าหนูจะเข้าชมรมกีฬาอะไรดี พรุ่งนี้จะให้นักเรียนเลือกกิจกรรมกีฬา แล้วก็นันทนาการด้วยค่ะ” ฉันพูดรัวจนเกือบฟังไม่ทัน
“พ่อตามใจผักบุ้งนะ แต่กีฬาน่ะ พ่ออยากให้ลูกเรียนกอล์ฟ ลูกจะได้ออกรอบกับพ่อไง ^o^” พ่อบอกฉัน แต่ฉันไม่ค่อยอยากเล่นกอล์ฟ เท่าไรเลย
“ว่าไงลูก ถ้าลูกเรียนกอล์ฟพ่อจะซื้อไม้กอล์ฟให้นะ งั้นแค่นี้ก่อนละกันนะลูก พ่อต้องทำงานต่อ พ่อรักลูกนะ” พ่อของฉันบอก “หนูก็รักพ่อ สวัสดีค่ะ” ฉันตอบกลับแบบหงอยๆ แล้วจึงวางสาย
“ว่าไงลูก ถ้าลูกเรียนกอล์ฟพ่อจะซื้อไม้กอล์ฟให้นะ งั้นแค่นี้ก่อนละกันนะลูก พ่อต้องทำงานต่อ พ่อรักลูกนะ” พ่อของฉันบอก
“หนูก็รักพ่อ สวัสดีค่ะ” ฉันตอบกลับแบบหงอยๆ แล้วจึงวางสาย
“หนูก็รักพ่อ สวัสดีค่ะ” ฉันตอบกลับแบบหงอยๆ แล้วจึงวางสาย“เฮ้อ ช่างเถอะเป็นไงเป็นกัน พรุ่งนี้ค่อยคิดละกัน” ฉันพึมพำ แล้วก็วิ่งไปอาบน้ำ
“อ้าว ตีหนึ่งแล้วหรอเนี่ย” ฉันพูดกับตัวเองตอนที่ตื่นมาบนโซฟา แล้วไม่เจอใคร เพราะมัวดูทีวี แต่หลับไปก่อน
“อ้าว ตีหนึ่งแล้วหรอเนี่ย” ฉันพูดกับตัวเองตอนที่ตื่นมาบนโซฟา แล้วไม่เจอใคร เพราะมัวดูทีวี แต่หลับไปก่อน
“นอนต่อดีกว่า”ฉันเดินโซซัด โซเซเข้าห้องของตัวเอง ไป
นอนต่อดีกว่า”ฉันเดินโซซัด โซเซเข้าห้องของตัวเอง ไปยังไงวันพรุ่งนี้ก็ต้องมีเรื่องสนุกๆอีกเยอะเลยแหละ
ยังไงวันพรุ่งนี้ก็ต้องมีเรื่องสนุกๆอีกเยอะเลยแหละ
ความคิดเห็น