คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คนสวยซวยแล้ว
บทที่ 1 คนสวยซวยแล้ว!!
สวัสดี ฉันชื่อผักบุ้ง^-^เด็กผู้หญิง ม.ปลายที่แสนจะน่ารัก(น่าเตะ) มีคนบอกว่าฉันน่ะ กวนประสาท แต่น่ารัก และซื่อ(บื้อ)มาก *-_-* และมีหลายคนที่คิดว่าฉันเป็นนักศึกษา ทั้งๆที่ยังไม่ทันขึ้นม.ปลายเลย เพราะว่าฉันตัวโตเกินวัยล่ะมั้ง (และสวยเกิน นาตาลี เกลโบว่าด้วย555+)
วันพรุ่งนี้ เป็นวันเปิดเทอมใหม่ของฉัน คงจะไม่มีใครว่าฉันได้ เพราะฉันจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ให้เป็นเด็ก อินโนเซนต์ ไร้เดียงสา (และสมอง) ซักกะหน่อย >-< ถ้าจะถามเรื่องการแต่งตัวน่ะ ฉันคงจะใส่อะไรหวานๆ(จนเลี่ยน) เปรี้ยวๆ(จนคลื่นไส้)ไม่ได้หรอก ก็พี่ฉันน่ะเป็นผู้ชาย น้องก็เป็นผู้ชาย จนฉันจะเป็นไปตามอยู่แล้ว บ้างก็หาว่าฉันเป็นทอม แต่ฉันยังชอบผู้ชายอยู่นะ แต่ยังไม่มีชายใดมาติดกับเลย (>”<)***
ฉันก็เลยต้องลบคำสบประมาท ฉันต้องทำตัวให้ดูเป็นผู้หญิงขึ้น โดยการเปียผมสองข้างไปโรงเรียน(จะเป็นไงบ้างเนี่ย O_O?)เปลี่ยนบุคลิคให้ดูเรียบร้อย และน่ารักหน่อย แล้วฉันก็โทร ไปนัดกับยัยแพท เพื่อนสนิทที่แสนจะน่ารัก น่าตบ แล้วด้วย
กริ๊งๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุก 6.30 ฉันก็ไม่สนใจทำเป็นไม่ได้ยิน เลยเอาผ้าห่มคลุมนาฬิกาไว้ เสียงมันจะได้ไม่รบกวนการนอน
กริ๊งๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุก 6.30 ฉันก็ไม่สนใจทำเป็นไม่ได้ยิน เลยเอาผ้าห่มคลุมนาฬิกาไว้ เสียงมันจะได้ไม่รบกวนการนอน
“ตี๊ดๆๆๆ “
อะไรอีกล่ะเนี่ย นาฬิกาก็กวนประสาทพอแล้วยังมี โทรศัพท์บ้านอีกรึไงรำคาญโว้ย กวนการนอนหลับของคนสวย(ตรงไหน) ถ้ารู้ว่าใครเจอสวดยับแน่
อะไรอีกล่ะเนี่ย นาฬิกาก็กวนประสาทพอแล้วยังมี โทรศัพท์บ้านอีกรึไงรำคาญโว้ย กวนการนอนหลับของคนสวย(ตรงไหน) ถ้ารู้ว่าใครเจอสวดยับแน่
“ ฮา...โหล ซา..หวาดดี...ค่า ตอนนี้ ม่าย มีครายอยู่ ช่วยตีบต่อ (ติดต่อ)มาภายหลัง”ฉันพูดแบบยานๆ (คล้ายนางนากเรียกหาพี่มาก) เพราะยังงัวเงียอยู่
ฮา...โหล ซา..หวาดดี...ค่า ตอนนี้ ม่าย มีครายอยู่ ช่วยตีบต่อ (ติดต่อ)มาภายหลัง”ฉันพูดแบบยานๆ (คล้ายนางนากเรียกหาพี่มาก) เพราะยังงัวเงียอยู่“ยังจะมีอารมณ์เล่นอยู่อีก แกยังไม่ตื่นอีกรึไงไอ้บุ้ง จะแปดโมงแล้วนะ ฉันมารอแกตั้งนานแล้ว”
เสียงของแพทนี่เอง นึกว่าใคร แต่เอ๊ะ! แพทมันบอกว่า มันรออยู่ที่โรงเรียนนี่หว่า
เสียงของแพทนี่เอง นึกว่าใคร แต่เอ๊ะ! แพทมันบอกว่า มันรออยู่ที่โรงเรียนนี่หว่า
“หา!โรงเรียน ตายแล้ว O_o! นี่มันวันเปิดเทิอมนี่นา”
ฉันตะโกนใส่หูโทรศัพท์ แล้วรีบวางสาย พอไปถึงโรงเรียน ค่อยขอโทษแพท ที่วางสายใส่ โดยไม่บอก ไม่กล่าวละกัน ฉันรีบไปแปรงฟัน (โดยไม่มียาสีฟัน เพราะมันหมดไปตั้งแต่เดือนก่อน) แล้วก็อาบน้ำ(ราดน้ำ เองน่ะ) เสร็จแล้วก็วิ่งมาเปลี่ยนชุดนักเรียนที่ห้องนอนสุดหรู (และเหม็นอับ) แต่
ฉันตะโกนใส่หูโทรศัพท์ แล้วรีบวางสาย พอไปถึงโรงเรียน ค่อยขอโทษแพท ที่วางสายใส่ โดยไม่บอก ไม่กล่าวละกัน ฉันรีบไปแปรงฟัน (โดยไม่มียาสีฟัน เพราะมันหมดไปตั้งแต่เดือนก่อน) แล้วก็อาบน้ำ(ราดน้ำ เองน่ะ) เสร็จแล้วก็วิ่งมาเปลี่ยนชุดนักเรียนที่ห้องนอนสุดหรู (และเหม็นอับ) แต่
“เฮ้ย! ชุดนักเรียนไม่ได้รีด เวรของกรรมแท้ๆเลย” ซวยจริง เปิดเทิอมวันแรกก็โชคไม่ดีซะแล้ว
เฮ้ย! ชุดนักเรียนไม่ได้รีด เวรของกรรมแท้ๆเลย” ซวยจริง เปิดเทิอมวันแรกก็โชคไม่ดีซะแล้ว“พี่ผักบุ้งฮะ พี่ไม้(พี่ของฉันเองแหละ) บอกว่าแม่ฝาก ให้เอาชุดนัดเรียนมาให้ครับ”ต้นกล้า น้องชายของฉันเอง โอ้!สวรรค์มาโปรดแท้ๆเลยทำให้ฉันมีชุดใส่
“ขอบคุณมาก รอเดี๋ยวนะ” ฉันเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง(ที่ไม่ต่างจากขยะ)
“นี่ไง เจอแล้ว อ่ะกล้าพี่ให้ เป็นค่าขนม” ฉันพูดแล้วก็ยื่นเหรียญให้
“ขอบคุณมาก รอเดี๋ยวนะ” ฉันเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง(ที่ไม่ต่างจากขยะ)
“นี่ไง เจอแล้ว อ่ะกล้าพี่ให้ เป็นค่าขนม” ฉันพูดแล้วก็ยื่นเหรียญให้
“นี่ไง เจอแล้ว อ่ะกล้าพี่ให้ เป็นค่าขนม” ฉันพูดแล้วก็ยื่นเหรียญให้
“โห พี่บุ้งตั้ง ห้าสิบ(สตางค์)ไม่ค่อยจะงกเลยนะ”
โห พี่บุ้งตั้ง ห้าสิบ(สตางค์)ไม่ค่อยจะงกเลยนะ”“เออน่า ช่วงนี้เงินบาทลอยตัว มันเลยเหลือแต่เหรียญห้าสิบ(สตางค์)นี่แหละ ออกไปได้แล้ว พี่จะแต่งตัว”ฉันพูดแล้วก็ดันน้องชาย(สุดที่เลิฟ)ออกไปจากห้อง เพื่อที่ฉันจะได้แต่งตัวสักที
เออน่า ช่วงนี้เงินบาทลอยตัว มันเลยเหลือแต่เหรียญห้าสิบ(สตางค์)นี่แหละ ออกไปได้แล้ว พี่จะแต่งตัว”ฉันพูดแล้วก็ดันน้องชาย(สุดที่เลิฟ)ออกไปจากห้อง เพื่อที่ฉันจะได้แต่งตัวสักที“โอ้โห OoO!ชุดนักเรียนใหม่นี่สวยจัง กระโปรงลายสก็อตสีเขียว ตัดกับสีน้ำเงินสวยมากเลย แต่ว่าทำไมมันสั้นจัง แต่ช่างเถอะ นโยบายใหม่ นุ่งน้อยประหยัดผ้ามั้ง”
โอ้โห OoO!ชุดนักเรียนใหม่นี่สวยจัง กระโปรงลายสก็อตสีเขียว ตัดกับสีน้ำเงินสวยมากเลย แต่ว่าทำไมมันสั้นจัง แต่ช่างเถอะ นโยบายใหม่ นุ่งน้อยประหยัดผ้ามั้ง”
ความคิดเห็น