ในสมัยอยู่ประถมเรายังคงมีเพื่อนอยู่มากมายย แต่เมื่อเข้ามัธยมแล้วถึงจะเป็นรุ่นที่ใครๆๆว่าๆๆๆสนุกมากๆๆๆ แต่เมื่อเข้ามาใหม่ๆๆสิ่งเดียวที่อยากทำคือการกลับไปเจอหน้าเพื่อนเก่าๆๆ ตัวเราเองก้อยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นเพราะอารัย แต่นานๆๆไปก้อลองถามตัวเองดูว่าเราเป็นอารัยกันแน่ ทุกวันๆๆๆที่ต้องนั่งเฝ้า หงอยๆๆๆ ซึมๆๆ แต่มาวันหนึ่งเราเองก้อสามารถหาคำตอบด้ายที่แท้ก้อเพราะความผูกพันธ์นี้เอง ที่มีค่ามหาศาล ที่ทำให้ไม่สามารถลืมกันด้ายเลย แต่ตัวเราเองนั้นก้อพยายามที่จะกล่อมใจตัวเองไม่ให้คิดถึงอีกแต่ก้อทำม่ายด้าย แต่เมื่อคิดถึงเรื่องเก่าก้ออยากจะบอกว่ามันป็นความรักของเพื่อนจริงๆๆ ตอนนั้นไปเข้าค่ายกัน ซึ่งทหารโหดมากๆๆๆๆ คืนนั้นเต้นรอบกองไฟ แต่เด็กห้องอื่นสนุกกัน แต่เด็กห้องเรากลับจะนอน ซึ่งทหารที่คุมก้อจะทำโทษพวกเราที่เกือบจาหลับกัน แต่ตัวเราก้อพูดให้กำลังใจเพื่อนว่า อยากจาทำก้อทำไปเลย ด้วยการพูดที่แผล่วเบา เหมือนคนจาหลับ
มันเป็นเรื่องตลก หรือเรื่องอารัยกันแน่งงนะเนี่ย
แต่ทั้งหมดไม่ว่าเวลาจะผ่านเท่าไรแต่ขอเก็บไว้ในความทรงจำละกันนะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น