ความรักที่ผ่านมา

ลำดับตอนที่ #3 : บทเรียนบทที่ 2 \" ความรู้สึกแย่ๆ \" Part 2

      

           เฮ้ย!!! อยู่ดีๆส่งมาแบบนี้ก็อึ้งสิครับ แต่หลังจากที่อิ่มเอมกับความรู้สึกอึ้งได้ซักพักก็คิดได้ เลยโทรกลับไปแล้วก็เริ่มรื้อฟื้นความหลังจนพอจะจำได้ว่าเป็นใครมาจากไหน คราวนี้ก็ถึงเวลาของการนัดเจอ  เป็นประสบการณ์ครั้งแรกในการนัดเจอผู้หญิงแปลกหน้า ผมว่ามันเป็นอะไรที่ทรมานมากเลยนะ ที่ต้องแบบว่า imagine หน้าอ่ะ เวลาเราฟังแต่เสียงมันก้อสามารถทำให้คิดไปไกลมากๆได้เลย แต่ผมไม่เหมือนใครอยู่แล้วเลยคิดอีกอย่างกับสิ่งที่ได้ยิน ถึงแม้เสียงของเธอจะน่ารักซักแค่ไหนผมก็ไม่มีทางที่จะคิดว่าเธอสวยเด็ดขาด แต่พอไปเจอเข้าจริงๆ มัน ... มัน..ไม่ใช่ครับ จะว่าสวยก็ไม่เชิง น่ารักก็ไม่ผิด แต่ผมว่าเจ้เธอนั้น สามารถเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ม่ายมีนมกินได้หลายล้านคนเลยหละ รู้สึกดีมากๆที่รู้จักสาวๆ รูปร่างแบบนี้ อิอิอิ ผมกับเธอก็คบกัน ระหว่างที่ผมคบกับเธอนั้นผมรู้สึกสนุกบ้างเหนื่อยบ้างแต่ก็ไม่เคยที่จะรู้สึกเหงาเลย ที่ไม่รู้สึกเลยนั่นก็คงเป็นเพราะผมกับเธอไม่เคยอยู่ห่างกันเลย ถึงแม้เราจะไม่ได้เจอกันเราก็โทรหากัน ทุกวันผมจะต้องโทรหาเธอเสมอ และแล้ววันหนึ่ง ผมก็รู้สึกว่า \" ทำไมชีวิตของเรามันราบรื่น จังเลยฟะ \" มันเป็นความรู้สึกลึกๆที่ผมเก็บซ่อนมันเอาไว้ทุกวันของผมที่มีเธอนั้นมันจะมีแต่ความสุขและเสียงหัวเราะเสมอ ไม่เคยที่จะเครียดหรือกังวลอะไรเลยซักนิด ผมว่าผมเป็นคนโรคจิตนะ ที่ไม่ชอบความรักแบบนี้ ก็เพราะว่าผมเป็นคนที่ชอบอะไรที่มันตื่นเต้นอ่ะ ผมเลยโทรไปหาเธอ และพยายามหาเรื่องทะเลาะด้วย แต่ไม่ได้ผลครับ เธอเป็นคนดีเหลือเกินฮะ เธอพยายามหาวิธีแก้ปัญหาที่ผมสร้างด้วยความน่ารักของเธอ นั่นมันทำให้ผมยิ่งเซงเข้าไปใหญ่ แต่มันก็ทำให้ผมเลิกคิดอะไรบ้าๆไปซักพัก แต่ก็ไม่ได้นานครับ ในที่สุดอาการเก่าก็กำเริบ ความรู้สึกตอนนั้นผมจำไม่ได้นะ แต่มันประมาณว่าเบื่ออ่ะ อยู่ดีๆผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็โทรไปบอกเธอว่า \" เราเลิกกันเถอะ \" มันเป็นการบอกเลิกผู้หญิงครั้งแรกในชีวิตของผมและผู้หญิงคนนั้นก็เป็นคนดีมากๆด้วย เธอพยายามที่จะใช้มุกเดิม พยายามที่จะทำให้ผมคบกันเธอต่อ แต่ผมรู้ว่ามันจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่ๆ ก่อนที่ผมจะโทรหาเธอประมาณ 5 วิ ผมได้คิดประโยคต่างๆที่จะทำให้ผมเลิกกับเธอด้วยวิธีการที่น่ารักที่สุด วิธีที่ผมเลือกก็คือ \" หมอดู \" ผมอธิบายเหตุผลกับเธอว่า \" วันนี้ไปดูหมอดูมา หมอดูบอกว่า ในอีกไม่ช้าจะเจอเนื้อคู่ เราเลยคิดว่า เราสองคนอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่กันก็ได้นะ \" แล้วผมก็วางไปดื้อๆแบบนั้น แต่ว่าหลังจากนั้นผมกับเธอก็ยังคุยกันอยู่ ความรู้สึกก็ยังเหมือนเดิมเพียงแต่ว่าเรา 2 คนไม่ได้เป็นแฟนกัน

                

              ความรักบางครั้งถ้ามันแสนหวานเกินไปก็อาจจะทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเบื่อได้ มันก็คล้ายๆกับการที่เรากินของหวานเข้าไปมากๆ ไม่ว่าเราจะชอบกินของหวานมากเพียงใด มันก็ต้องมีซักวันที่จะต้องเลี่ยนแน่นอนมันก็เป็นบทเรียนอีกข้อหนึ่งในชีวิตของผม ซึ่งผมว่ามันเป็นอะไรที่ควรจดจำอย่างยิ่ง ผมอยากจะบอกกับคนที่อ่านทุกคนว่า ถึงแม้คุณกับคนรักจะเบื่อหรือรำคาญกับการทะเลาะกันมากเพียงใด            ก็ขอให้ลองคิดซะว่า การทะเลาะกันทุกครั้งของพวกคุณทั้งคู่มันก็ทำให้คุณสองคนรักกันมากขึ้น และทำให้ชีวิตรักของพวกคุณทั้งคู่สนุกขึ้น

              

            ปล. ผมไม่ได้หมายความว่าให้ไปหาเรื่องทะเลาะกันทุกวันนะครับ เพียงแต่ทะเลาะกันบ้างก็ได้จะได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่เก็บไว้ข้างใน และแก้เลี่ยน อิอิอิ.....