ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สมาชิกใหม่ของห้อง ม.5/1
\"..............................\"
\"..............................\"
ไม่นะนี่มันยัยผู้หญิงที่ผมเจอที่ห้องสมุดนี่  ยายผู้หญิงไม่มีมารยาทคนนี้เป็นนักเรียนใหม่ของห้องเราเหรอเนี่ย ผมอยากจะบ้าตาย
5  นาทีผ่านไป
\" เอ่อ... เพื่อนเค้าคงอายนะจ๊ะ\"
\" เดี๋ยวครูแนะนำให้รู้จักเองจ๊ะ\"
\" นี่ชื่อ ทรียา  อ่อนหวาน นะ เอาล่ะไปนั่งได้จ๊ะ\"
\"นายอาทิตย์จ๊ะ\"
\"ครับผม\"
\"ดูแลเพื่อนใหม่ให้ดี ๆ ด้วยนะ\"
\"เอ่อ....ครับ\"
ไม่ต้องสงสัยว่ายัยนี่ต้องมานั่งข้างผมอยู่แล้วเพราะผมเป็นคนเดียวในห้องนี้ที่ไม่มีใครอยากนั่งด้วย  ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีของผมที่จะมีเพื่อนนั่งด้วยหรือว่าเป็นโชคร้ายกันแน่ที่ได้นั่งกับยัยผู้หญิงไร้มารยาทคนนี้  เฮ้ย!
\"ไปนั่งที่สิจ๊ะ\"
\"....\"
\"สวัสดีเราชื่อ อาทิตย์ เรียกว่า \"ไอ\" เฉย ๆ  ก็ได้ \"
\"แล้ววววววว  เธอชื่ออะไรเหรอ  เมื่อกี้ไม่ทันฟังน่ะ\"
\"......................\"
\"นี่เราถามว่าเธอชื่ออะไร  ได้ยินรีเปล่า\"
\".......................\"
\"นี่เธอ\" (ตะโกนใส่หู)
\"........................\"
\" ว่าไงจ๊ะ นายอาทิตย์ เธอไปตะโกนใส่เพื่อนเค้าทำไมฮ้า\"
\" นี่มันห้องเรียนนะจ๊ะ  แล้วตอนนี้ครูก็กำลังสอนอยู่นะจ๊ะ  ช่วยเงียบหน่อย\"
\" ถ้าเธอไม่อยากเรียนก็ออกไปจากห้อง  เพื่อนเค้าจะเรียนกัน\"
\" เอ่อ..... ขอโทษครับอาจารย์ \"
\" ครูเห็นว่านี่เป็นครั้งแรกจะคาดโทษเธอไว้ก่อนนะ  แต่ถ้าคราวหลังทำอีกเธอจะต้องถูกลงโทษนะจ๊ะ\"
\" ครับ \"
  เป็นเพราะเธอคนเดียวเลย  ยัยผู้หญิงไร้มารยาทจำไว้แล้วกัน ชั้นจะต้องแก้แค้นเธอให้ได้
  อ่อด พักกลางวันดังแล้ว  ได้เวลากินข้าวแล้วเหรอเนี่ย
  \" เอ๊ะ.. วันนี้กินอะไรดีนะ \"
  \"กินบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงดีกว่า\"
  ผมเดินหาที่นั่งแต่วันนี้ดูเหมือนว่าไม่มีที่นั่งว่างเลย คงเป็นเพราะว่าน้องม.1 ที่เข้ามาปีนี้มีจำนวนค่อนข้างเยอะเลยทำให้โรงอาหารดูเล็กไปถนัดตาทีเดียว  แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกไปขอนั่งกัยโต๊ะอื่นก็ได้  ไม่ใช่เพราะผมมีเพื่อนมากมายไปหมดหรอกนะครับแต่เป็นเพราะผมไม่มีเพื่อนเลยซักคนต่างหาก  ตั้งแต่เด็กจนโตผมไม่มีเพื่อนคบเลย  เพราะผมไม่มีเวลาเล่นกับเพื่อน ๆ เลย  ทุกเย็นหลังเลิกเรียนผมต้องเรียนพิเศษทุกเย็น  และ เสาร์  อาทิตย์ก็ต้องทบทวนบทเรียนอยู่ที่บ้าน ทำให้ผมไม่มีกลุ่มเพื่อนเหมือนกับคนอื่น ๆ สำหรับผมแล้วเพื่อน ๆ น่ะเห็นผมเป็นแค่
หนังสือเรียนพูดได้เล่มนึงเท่านั้น  เวลาที่ใครทำการบ้านวิชาไหนไม่ได้ก็จะคอยถามผม  พอถามเสร็จก็ไปไม่พูดคุยกับผมอีก  ที่ผมต้องเป็นแบบนี้เพราะ แม่ผมเป็นครูเลยอยากให้ลูกเรียนเก่ง ๆ จะได้ไม่ถูกคนเค้าว่า  ว่าเป็นลูกครูซะเปล่ากลับเรียนไม่เก่ง  แม่ผมเลยค่อนข้างระเบียบจัดมากในเรื่องการเรียนของผม
  \" อ๊ะ..... เจอที่นั่งแล้ว \"
  \" เอ่อ  ขอนั่งด้วยคนนะครับ \"
  \".................\"
  \" ที่ว่างรึเปล่าครับ \"
  \".................\" (สัญญาณเงียบแบบนี้มันคุ้น ๆ นะ)
  \" เอ่อ..งั้นผมขอนั่งเลยละกันนะครับ\"
  \"ชั้นคิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเธอยัยผู้หญิงไร้มารยาท\"
  \" นายว่าใครไร้มารยาท  ว่าตัวเองหรือไง \"
  \" เธอพูดเป็นด้วยเหรอ  นึกว่าเป็นใบ้ \"
  \" แล้วเธอชื่ออะไรล่ะยัยผู้หญิงไร้มารยาท \"
  ตาผมจับจ้องอยู่ที่หน้าอก(เสื้อ)ของเธอเข้าพอดี
  \" อ๋อ! รู้แล้วเธอ ชื่อ ทรียา  อ่อนหวาน \"
  \"ชื่อเพราะดีนี่  แต่ชั้นว่านะนามสกุลเธอเนี่ยมันน่าจะเปลี่ยนใหม่นะไม่เห็นเข้ากับเธอซักนิด\"
  \".................................................\"
  \" เอ๊ะ... เธอเอาข้าวกล่องมากินโรงเรียนด้วยเหรอ \"
  \" ................................................\"
  \" ทำไมไม่กินข้าวที่โรงเรียนล่ะ \"
  \"................................................\"
  \" แล้วเธอย้ายมาจากที่ไหนเหรอ \"
  \"นี่ นายจะเลิกถามซักทีได้มั๊ย  น่ารำคาญ ชั้นจะกินข้าว \"
  \" โธ่! ทำอย่างกะชั้นอยากรู้จักเธอนักล่ะ เห็นว่าเธออยู่ห้องเดียวกันแล้วก็นั่งข้างชั้นหรอกถึงได้อยากทำความรู้จักเอาไว้ \"
  \" แค่นี้ไม่เห็นต้องพูดตะคอกใส่กัน \"
  \" เธอเป็นพวกเด็กมีปัญหาหรือไง  พ่อแม่ทิ้งหรือว่าอะไรล่ะถึงได้ทำตัวขวางโลกซะขนาดนี้\"
  \" หยุดพูดซักทีได้มั๊ย \"
  \" หยุดนะ \"
  ยัยไร้มารยาทนั่นมองผมด้วยสายตาที่อาฆาตและเย็นชาสุด ๆ  สงสัยว่าผมคงพูดอะไรไปกระตุกต่อมโมโหของเธอเข้า  แต่ก็แปลกที่ผมรู้สึกเหมือนว่าเห็นแววตาของเธอมีน้ำใส ๆ อยู่ด้วย  หรือว่าผมจะพูดกับเธอแรงเกินไป!
 
 
\"..............................\"
ไม่นะนี่มันยัยผู้หญิงที่ผมเจอที่ห้องสมุดนี่  ยายผู้หญิงไม่มีมารยาทคนนี้เป็นนักเรียนใหม่ของห้องเราเหรอเนี่ย ผมอยากจะบ้าตาย
5  นาทีผ่านไป
\" เอ่อ... เพื่อนเค้าคงอายนะจ๊ะ\"
\" เดี๋ยวครูแนะนำให้รู้จักเองจ๊ะ\"
\" นี่ชื่อ ทรียา  อ่อนหวาน นะ เอาล่ะไปนั่งได้จ๊ะ\"
\"นายอาทิตย์จ๊ะ\"
\"ครับผม\"
\"ดูแลเพื่อนใหม่ให้ดี ๆ ด้วยนะ\"
\"เอ่อ....ครับ\"
ไม่ต้องสงสัยว่ายัยนี่ต้องมานั่งข้างผมอยู่แล้วเพราะผมเป็นคนเดียวในห้องนี้ที่ไม่มีใครอยากนั่งด้วย  ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีของผมที่จะมีเพื่อนนั่งด้วยหรือว่าเป็นโชคร้ายกันแน่ที่ได้นั่งกับยัยผู้หญิงไร้มารยาทคนนี้  เฮ้ย!
\"ไปนั่งที่สิจ๊ะ\"
\"....\"
\"สวัสดีเราชื่อ อาทิตย์ เรียกว่า \"ไอ\" เฉย ๆ  ก็ได้ \"
\"แล้ววววววว  เธอชื่ออะไรเหรอ  เมื่อกี้ไม่ทันฟังน่ะ\"
\"......................\"
\"นี่เราถามว่าเธอชื่ออะไร  ได้ยินรีเปล่า\"
\".......................\"
\"นี่เธอ\" (ตะโกนใส่หู)
\"........................\"
\" ว่าไงจ๊ะ นายอาทิตย์ เธอไปตะโกนใส่เพื่อนเค้าทำไมฮ้า\"
\" นี่มันห้องเรียนนะจ๊ะ  แล้วตอนนี้ครูก็กำลังสอนอยู่นะจ๊ะ  ช่วยเงียบหน่อย\"
\" ถ้าเธอไม่อยากเรียนก็ออกไปจากห้อง  เพื่อนเค้าจะเรียนกัน\"
\" เอ่อ..... ขอโทษครับอาจารย์ \"
\" ครูเห็นว่านี่เป็นครั้งแรกจะคาดโทษเธอไว้ก่อนนะ  แต่ถ้าคราวหลังทำอีกเธอจะต้องถูกลงโทษนะจ๊ะ\"
\" ครับ \"
  เป็นเพราะเธอคนเดียวเลย  ยัยผู้หญิงไร้มารยาทจำไว้แล้วกัน ชั้นจะต้องแก้แค้นเธอให้ได้
  อ่อด พักกลางวันดังแล้ว  ได้เวลากินข้าวแล้วเหรอเนี่ย
  \" เอ๊ะ.. วันนี้กินอะไรดีนะ \"
  \"กินบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงดีกว่า\"
  ผมเดินหาที่นั่งแต่วันนี้ดูเหมือนว่าไม่มีที่นั่งว่างเลย คงเป็นเพราะว่าน้องม.1 ที่เข้ามาปีนี้มีจำนวนค่อนข้างเยอะเลยทำให้โรงอาหารดูเล็กไปถนัดตาทีเดียว  แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกไปขอนั่งกัยโต๊ะอื่นก็ได้  ไม่ใช่เพราะผมมีเพื่อนมากมายไปหมดหรอกนะครับแต่เป็นเพราะผมไม่มีเพื่อนเลยซักคนต่างหาก  ตั้งแต่เด็กจนโตผมไม่มีเพื่อนคบเลย  เพราะผมไม่มีเวลาเล่นกับเพื่อน ๆ เลย  ทุกเย็นหลังเลิกเรียนผมต้องเรียนพิเศษทุกเย็น  และ เสาร์  อาทิตย์ก็ต้องทบทวนบทเรียนอยู่ที่บ้าน ทำให้ผมไม่มีกลุ่มเพื่อนเหมือนกับคนอื่น ๆ สำหรับผมแล้วเพื่อน ๆ น่ะเห็นผมเป็นแค่
หนังสือเรียนพูดได้เล่มนึงเท่านั้น  เวลาที่ใครทำการบ้านวิชาไหนไม่ได้ก็จะคอยถามผม  พอถามเสร็จก็ไปไม่พูดคุยกับผมอีก  ที่ผมต้องเป็นแบบนี้เพราะ แม่ผมเป็นครูเลยอยากให้ลูกเรียนเก่ง ๆ จะได้ไม่ถูกคนเค้าว่า  ว่าเป็นลูกครูซะเปล่ากลับเรียนไม่เก่ง  แม่ผมเลยค่อนข้างระเบียบจัดมากในเรื่องการเรียนของผม
  \" อ๊ะ..... เจอที่นั่งแล้ว \"
  \" เอ่อ  ขอนั่งด้วยคนนะครับ \"
  \".................\"
  \" ที่ว่างรึเปล่าครับ \"
  \".................\" (สัญญาณเงียบแบบนี้มันคุ้น ๆ นะ)
  \" เอ่อ..งั้นผมขอนั่งเลยละกันนะครับ\"
  \"ชั้นคิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเธอยัยผู้หญิงไร้มารยาท\"
  \" นายว่าใครไร้มารยาท  ว่าตัวเองหรือไง \"
  \" เธอพูดเป็นด้วยเหรอ  นึกว่าเป็นใบ้ \"
  \" แล้วเธอชื่ออะไรล่ะยัยผู้หญิงไร้มารยาท \"
  ตาผมจับจ้องอยู่ที่หน้าอก(เสื้อ)ของเธอเข้าพอดี
  \" อ๋อ! รู้แล้วเธอ ชื่อ ทรียา  อ่อนหวาน \"
  \"ชื่อเพราะดีนี่  แต่ชั้นว่านะนามสกุลเธอเนี่ยมันน่าจะเปลี่ยนใหม่นะไม่เห็นเข้ากับเธอซักนิด\"
  \".................................................\"
  \" เอ๊ะ... เธอเอาข้าวกล่องมากินโรงเรียนด้วยเหรอ \"
  \" ................................................\"
  \" ทำไมไม่กินข้าวที่โรงเรียนล่ะ \"
  \"................................................\"
  \" แล้วเธอย้ายมาจากที่ไหนเหรอ \"
  \"นี่ นายจะเลิกถามซักทีได้มั๊ย  น่ารำคาญ ชั้นจะกินข้าว \"
  \" โธ่! ทำอย่างกะชั้นอยากรู้จักเธอนักล่ะ เห็นว่าเธออยู่ห้องเดียวกันแล้วก็นั่งข้างชั้นหรอกถึงได้อยากทำความรู้จักเอาไว้ \"
  \" แค่นี้ไม่เห็นต้องพูดตะคอกใส่กัน \"
  \" เธอเป็นพวกเด็กมีปัญหาหรือไง  พ่อแม่ทิ้งหรือว่าอะไรล่ะถึงได้ทำตัวขวางโลกซะขนาดนี้\"
  \" หยุดพูดซักทีได้มั๊ย \"
  \" หยุดนะ \"
  ยัยไร้มารยาทนั่นมองผมด้วยสายตาที่อาฆาตและเย็นชาสุด ๆ  สงสัยว่าผมคงพูดอะไรไปกระตุกต่อมโมโหของเธอเข้า  แต่ก็แปลกที่ผมรู้สึกเหมือนว่าเห็นแววตาของเธอมีน้ำใส ๆ อยู่ด้วย  หรือว่าผมจะพูดกับเธอแรงเกินไป!
 
 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น