มิตรภาพข้ามสายพันธุ์ - มิตรภาพข้ามสายพันธุ์ นิยาย มิตรภาพข้ามสายพันธุ์ : Dek-D.com - Writer

    มิตรภาพข้ามสายพันธุ์

    ฉัน อเลน ไอซ์ ฮอลลิฮ็อค ซุ่งเป็นนางฟ้าที่แสนงดงามและเป็นคนเปิ่นๆ ต๋องๆกลับทะเลาะในวันเกิดของตัวเอง

    ผู้เข้าชมรวม

    204

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    204

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 ธ.ค. 49 / 23:36 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       มีเมืองอยู่ 2 เมืองที่ซึ่งเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางด้านการต่อสู้ทั้ง 2 เมืองนี้เป็นเมืองที่รักการต่อสู้เป็นชีวิต คือเมือง ฮอลลิฮ็อค เป็นเมืองที่เรืองลือว่ามีเทพธิดาหลากองค์ที่สวยงามและเก่งด้านการต่อสู้มาก เป็นเมืองที่ประดับประดาด้วยดอกไม่หลากสีที่งดงามแต่จะมีมากคือดอกฮอลลิฮ็อคสีขาว ม่วงและชมพู หากแต่มีเมืองที่เก่งกาจกว่ามากคือเมืองฮอลลิเป็นเมืองที่รักการต่อสู้และหยิ่งทะนงในฝีมือของตน หากแต่มีเทพธิดาแห่งเมืองฮอลลิฮ็อคนามว่า อเลน ไอซ์ ฮอลลิฮ็อค เป็นนางฟ้าผู้งดงามคนหนึ่งของเมือง เป็นเทพธิดาประจำธาตุน้ำแข็ง ซึ่งเป็นผู้ที่มีผิวพันธุ์งดงาม มีเรือนผมสีฟ้า เปล่งประกายเงางามและมี แววตาฉายแววมุ่งมั่นและเยือกเย็นผิดนิสัยเพราะนางเป็นผู้ที่ มีจิตใจดีและร่าเริงถึงแม้จะติดนิสัยขี้ลืมไปสักนิด นางได้มีเพื่อนที่นางรักมากคนหนึ่ง นามว่า อากัส ไฟร ฮอลลิ เป็นเทวดาองค์หนึ่งที่อาศัยอยู่ที่เมืองฮอลลิ เป็นเทพประจำธาตุไฟผู้ที่มีนิสัยใจร้อนและขี้หงุดหงิดง่ายมีผมสีน้ำตาลแดงและนัยตาสีแดงเข้มฉายให้เห็นถึงความน่ากลัวที่แฝงอยู่ และมีเมืองที่เป็นจุดศูนย์กลางที่จะชักนำให้เทพในแต่ละเมืองสามารถมาพบกันได้คือ Freedom land
       
         ก็อก ก็อก ก็อก! เสียงประตูน่าที่ประทับของเทพสาวดังขึ้นทำให้เทพสาวมีอารมณ์หงุดหงิดขึ้นเล็กน้อยเนื่งจากขัดเวลาการพักผ่อนของนาง
      "ใคร"เทพสาวพูดเสียงแข็ง
      "ข้าเอง อเลน"เสียงของชายหนุ่มผู้เดียวที่นางรู้จักและคุ้นเคยดังขึ้น ทำให้นางถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปเปิดประตูที่ประทับของตนให้แขกได้เข้ามา
      "อากัสเจ้ามาที่นี่ได้เยี่ยงไรกัน ฮาววว!!"อเลนพูดขึ้นก่อนที่จะเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ในห้องรับแขก ทำให้อากัสชะงักฝีเท้า ก่อนที่นัยตาสีแดงฉายแววสงสัย ก่อนที่จะพูดออกมาอย่างทนไม่ได้ ที่หญิงสาวกลับไม่มีท่าทีที่จะร้อง อ้อ
      "เฮ้อ!แล้วเจ้ามีประตูผ่านมิติไว้ทำไมกัน"อากัสพูดก่อนที่จะหย่อนตัวเองลงบนเก้าอี้นวมตัวใหญ่ที่ตั้งวางอยู่ข้างๆ
      "เออ จริงด้วยสิลืมไปเลยโทษที"อเลนพูดก่อนที่จะเกาหัวแรงๆหลายที
      "นี้...เจ้าไม่ได้สระผมรึไงเกาหัวอยู่ได้"อากัสพูดด้วยสีหน้าที่มีอารมณ์โกรธเกรียวขึ้นทุกทีๆ
      "ไม่หรอกข้าสระผมแล้วแต่เจ้าอย่าโกรธได้ไหมเดี๋ยวข้าเสกพายุน้ำแข็งให้เจ้าไหมใจจะได้เย็นลง"อเลนพูดโดยไม่คิดอะไรทำให้อากัสโกรธนักขึ้น
      "นี้จำไม่ได้หรอว่าข้าเป็นเทพประจำธาตุไฟนะ ถ้าโดนพายุน้ำแข็งเจ้ามีหวังพลังชีวิตของข้าหายเกลี้ยงทันที"อากัสพูดก่อนที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหันหน้าไปมองหน้าของ อเลนตรงๆ
      "นี้..อากัสมองหน้าข้าทำไมหรอ"เทพสาวพูดอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเดินไปส่องกระจกที่วางอยู่ใกล้ๆ
      "โฮ้!อเลนทำไมเจ้าซื่อบื้อขนาดนี้ วันนี้วันอะไรเจ้าจำได้ไหม"อากัสพูดพลางกัดฟันกรอด
      "วันนี้หรอวันเสาร์ไง ข้าเพิ่งกลับมาจากการประชุมที่..."อเลนพูดยังไม่ทันจบอากัสก็ขัดขึ้นมาอย่างหัวเสีย
      "ใช่วันนี้วันเสาร์จริงอย่างที่เจ้าบอกแต่มันเป็นวันสำคัญของข้า"อากัสพูดขึ้นแล้วกอดอกแน่น
      "วัน...วัน..วัน..วันเกิดเจ้าใช่ไหม"อเลนพูดอย่างตะกุกตะกัก
      "เฮ้อ!ใช่เพิ่งนึกออกเหรอ งั้นวันนี้เจ้าสัญญากับข้าว่าอะไรยัยขี้ลืม"อากัสพูดก่อนที่เตรียมจะเดินออกไป
      "สัญญา!สัญญาอะไรหรอจำไม่ได้อะ"เทพสาวผู้มีนิสัยขี้ลืมพูดขึ้นมาด้วยอาการขี้ลืมเช่นเคย ห่างแต่ว่าเทพหนุ่มผู้ซึ่งระงับอารมณ์ไว้ไม่ไหวจึงหลับตาลงแล้ว ปล่อยพลังที่รุนแรงขึ้นแผดเผาสิ่งของของเทพสาวด้วยความโกรธ
      "หยุด.หยุดนะ..เจ้าทำอะไรน่ะนั้นมันของของข้านะเจ้าทำลายแบบนี้ได้ไง"อเลนพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธราวกับจะฆ่าเทพที่มีฤทธิ์มากกว่าให้มลายลงตรงหน้า โดยไม่ใส่ใจว่าเค้าผู้นั้นจะเป็นเพื่อนที่รักกันมากหรือไม่
      "ข้าทนเจ้ามามากพอแล้ว ถึงเวลาที่ข้าจะได้ระบายบ้างแล้วละ อเลน"อากัสพูดพลางหันหน้าไปมองเทพสาวผู้เป็นเพื่อนอย่างดุเดือดจนสามารถทำให้ที่ประทับของเทพสาวและตัวนางสามารถเผาไหม้ไปได้ในเวลาเดียวกัน
      "แต่สิ่งที่เจ้าระบายมันคือข้าวของของข้านะอากัส"อเลนพูดแล้วจ้องหน้าอากัสอย่างแค้นเคือง
      "ไงจ๊ะเป็นไงบ้าง"เสียงของเทพสาวผู้ที่รักความสงบพูดขึ้นด้วยเสียงร่าเริงแจ่มใสแต่หากเมื่อเห็นว่าภายในที่ประทับของเพื่อนสาวของตนมีข้าวของกระจัดกระจายและเสียหายไปเป็นจำนวนมาก "นี่..นี่มันอะไรกันอากัส อเลน พวกเจ้าบอกข้าได้ไหม" เทพสาวผู้รักความสงบเทพประจำธาตุน้ำ ผู้มีเรือนผมสีฟ้าดุจน้ำในมหาสมุทร มีดวงตาสีฟ้าใสที่เปล่งประกายฉายแววตาเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ฉัน
      "มีอา/มีอา"เทพหนุ่มและเทพสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกันเมื่อเห็นใบหน้าของผู้มาเยือน
      "ไม่ต้องมาเรียกชื่อข้านะ..พวกเจ้าอธิบายมาได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นพวกเจ้าทะเลาะอะไรกัน"มีอาพูดเสียงเครียด
      "เปล่า/เปล่า"เทพทั้ง 2 กล่าวขึ้นพร้อมกันก่อนที่จะหันมามองหน้ากันอย่างอาฆาตแค้น
      "เปล่าหรอแล้วเจ้ามองหน้ากันเยี่ยงนั้นทำไม"มีอาถามต่อ "ทะเลาะกันใช่ไหม"
      "ใช่/ใช่"เทพทั้ง 2 ยังคงตอบพร้อมเพรียงกันเช่นเคย
      "งั้นบอกหน่อยสิว่าเจ้าโกรธอะไรอเลนอีกรึอากัส"มีอาถามพลางมองหน้าของอากัส
      "หลายเรื่องเพราะนางมิอาจจำวันเกิดของข้าได้และนางยังจำในสิ่งที่นางพูดไม่ได้อีกหลายอย่าง ทำให้ข้าหมดความอดทน"อากัสพูดพลางเดินไปนั่งที่เก้าอี้นวมตัวเก่าที่คงสภาพให้ดีได้เช่นเดิม
      "งั้นหรอ อากัสงั้นอเลนละ"มีอาหันมาถามเทพสาวผู้เพื่อนด้วยสายตาที่จริงจัง
      "อากัสทำลายของรักของข้าพังเสียหมด"อเลนพูดพลางชี้ไม้ชี้มือไปตามสิ่งของที่ถูกทำลายที่พื้นโดยฝีมือของอากัส
      "อืม..เรื่องนี้อากัสเจ้าผิด ข้ารู้สึกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเจ้าผิดตลอดเลย เพราะความใจร้อนของเจ้าข้าเชื่อสนิทเลยว่านี้คือเทพประจำธาตุไฟแห่งฮอลลิ ข้าว่าเจ้าควรลดความโมโหใจร้อนดั่งไฟในตัวเจ้าออกเสียบ้างเถอะ"มีอาหันไปพูดกับอากัสที่ทำท่าทางโกรธแค้นมากแล้วหันไปกล่าวต่อกับอเลน
      "เรื่องนี้เจ้าก็ผิด อเลน เจ้าเป็เทพแท้ๆแต่กลับจำในสิ่งที่ตนเองพูดไปมิได้ สัญญากับใครไว้เจ้าก็จำไม่ได้ข้าว่าเจ้าควรไปฝึกสมาธิที่ iceberg บ้างนะเพื่อจะมีสมาธิมากขึ้นกว่านี้" ภูเขา iceberg คือภูเขาที่ศักดิ์สิทธิ์มากและเลื่งชื่อเอามากๆด้วยแต่เทพที่จะไปอยู่ที่นั้นได้ต้องสละตัดกิเลส ทั้งหลายให้หมดมิเช่นนั้นไม่ว่าจะเป็นเทพประจำธาตน้ำแข็งก็ต้านภัยอากาศที่หนาวจัดขนาดนั้นไว้ไม่อยู่หรอก
      "ก็ได้แล้วแต่ละกันแต่ว่าวันนี้เจ้าต้องตายแน่นอน"เทพสาวเมื่อพูดกับเพื่อรักจบก็หันไปปล่อยพลังเกล็ดน้ำแข็งออกไปจนปะทะเข้ากับเกราะไฟที่อากัสสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็วก่อนที่พลังน้ำแข็งของอเลนจะแตกสลายลงในที่สุด
      "อเลนเจ้าน่าจะรู้ว่าเจ้าเอาชนะข้าไม่ได้เจ้าก็รู้หนิว่าข้าเป็นใครหึๆ"อากัสแสยะยิ้มเหี้ยมก่อนที่จะปล่อยพลังออกมาจนปะทะเข้ากับม่านบาเรียผลึกน้ำแข็งของอเลน
      "ใช่ แต่ข้าคิดว่าข้าไม่รู้จักเจ้าซะแล้วสิอากัส"อเลนพูดด้วยเสียงเยือกเย็นก่อนที่บาเรียของอเลนและพลังไฟของอากัสจะสลายลงเพราะถูกพลังน้ำของมีอาสยบซะจนราบคาบ
      "หยุดสักทีเถอะข้าขอถามหน่อยว่าพวกเจ้ารักกันอยู่รึเปล่า"มีอาตะโกนถามเสียงหนักแน่น ทำให้เทพทั้ง 2 หยุดชะงักไปชั่วคราวกับคำถามที่หลั่งออกมาจากปากเพื่อนสาว
      "ใช่ ข้ารักนางและรักนางมากกว่าเพื่อนด้วยซ้ำไป"อากัสตอบเสียงแผวเบา
      "ข้า..ข้า..ข้าเองก็รักอากัสเช่นกัน"อเลนตอบด้วยความเขินอายแล้วก้มหน้าก้มตามองพื้นห้อง แต่อากัสเมื่อได้ยินคำนั้นก็ทำให้เทพหนุ่มเดินเข้ามาใกล้ๆเทพสาว
      "เจ้ารักข้ารึอเลน"อากัสหลอกถามเพื่อความแน่ใจแต่หากเทพสาวไม่ตอบ
      "โธ่!ที่แท้เจ้า 2 คนก็รักกันแล้วจะฆ่ากันตายทำไม"มีอาพูดก่อนที่จะร่ายเวทย์ทำให้ของในห้องมีสภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก
      "ข้าขอโทษนะที่ใจร้อนไป"อากัสพูดแต่เทพสาวกลับก้มหน้าก้มตาไม่มอง
      "เจ้า 2 คนไม่ค่อยเหมาะกันเลยนะรู้ไหม"มีอาพูดทำให้เทพทั้ง 2 หันมามองหน้ามีอาอย่างเอาเรื่อง "ก็เพราะว่าไม่มีธาตุที่แตกต่างกันสุดขั้วจะอยู่ด้วยกันยืดนะสิ"มีอาพูด
      "หรอข้าไม่เชื่อหรอก"อากัสและอเลนพูดขึ้นพร้อยกันเช่นเดิม ก่อนที่ทั้ง 3 จะหัวเราะกันอย่างมีความสุขและเริ่มต้นชีวิตใหม่

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×