รวมเรื่องจากเมล์ฟอร์เวิร์ด

ลำดับตอนที่ #10 : ร้องไห้ยังไง ...ให้เข้มแข็ง

น้ำตาไม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของความอ่อนแอเสมอไป
 คนที่ร้องไห้ จึงไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็น "คนเจ้าน้ำตา"
 เพราะแม้ว่าคนทุกคนจะร้องไห้ได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะร้องไห้เป็น
 คือการร้องไห้ได้นั้น หลายครั้งที่ไม่ช่วยอะไรมากไปกว่า ช่วยซ้ำเติมให้รู้สึกแย่ลง
 แต่ถ้าร้องไห้เป็น หัวใจจะใสเหมือนฟ้าหลังฝน กลายเป็นหลังร้องไห้ หัวใจจะแข็งแรง 

 เช่นเดียวกัน คนที่ล้มลงก็ไม่ได้หลายความจะขาหัก หรือลุกขึ้นเดินอีกไม่ได้ไปตลอดชีวิต
 เพราะบางที ชีวิตก็แค่ต้องการที่จะถือโอกาสล้มเพื่อพัก หลังจากที่วิ่งเร็ว ๆ มาเป็นเวลานานเท่านั้นเอง
 
 เกรดตก-อกหัก-พ่อแม่ไม่รัก
 จะทนกลั้นน้ำตาฝืนยิ้มร่าทำไมอยู่ มีประโยชน์อะไรไหมที่จะโกหกตัวเองไปวัน ๆ
 ก็ถ้าหัวใจเธอมันได้ตกแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้ว
 ร้องไห้เถอะ ร้องมันออกมาดัง ๆ แต่จะร้องยังไงให้เข้มแข็งนะเหรอ? 

 มันเป็นเรื่องง่าย ๆ นะ ก็แค่เธอตั้งสติพูดคุยและทำความเข้าใจกับตัวเองให้แน่ ๆ ก่อน
 ว่าที่ร้อง(ไห้)เนี่ย ร้องเพราะเสียใจนะ ไม่ได้ร้องเพื่อให้ใครสงสาร
 ไม่ได้ร้องเพื่อให้คนที่จากไปกลับมา และไม่ได้ร้องให้คนทั้งโลกหันมาปลอบใจเธอ
 ไม่ต้องกลัว ว่าร่างกายจะอยู่ในสภาวะขาดน้ำ 

 เพราะตามประวัติ ยังไม่เคยมีข่าวหน้าหนึ่งลงว่า มีคนร้องไห้มากแล้วตาย
 และจะว่าไป การร้องไห้มันก็เหมือนกับการกินข้าว ที่ต่างก็มีจุดอิ่มตัวของตัวมันเอง
 หิวมากแค่ไหน จะกิจข้าไว้ถึงสองหม้อไหม
 เสียใจหนักแค่ไหน จะร้องไห้ติดต่อกันได้ถึงสองเดือนไหม
 
 และเมื่อวันเวลาพ้นผ่าน ทุกหยดน้ำตาจะเป็นครู
 ที่คอยบอกคอยสอนว่าไม่มีใครเกิดมาเพื่อจะได้ในสิ่งที่หวังตลอด
 โลกทั้งโลกไม่ได้เป็นของคนใดคนหนึ่ง โลกจึงไม่ได้เป็นของเธอ
 แต่รู้อะไรหรือเปล่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอยังเป็นคนของโลกนะ