คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Dreams.. : Intro
เรามี้อมูล่วยในารัสินใมาเพิ่มให้่ะ เิ้านล่าเลย
v
v
วามฝัน หรือ วามริ ือสิ่ที่วรเลือ...???
“แบฮยอน.. ไ้โปรให้ผมสัมผัสุ...”
“ผม... ้อารุ”
วาอเา่าเว้าวอน.. น้ำเสียแหบพร่า ทุสิ่ทุอย่าูเลือนลา มีเพียสัมผัสอเาเท่านั้นที่ัเน...
ริมฝีปาร้อนที่บทเบียลมาแปรเปลี่ยนเรียวปาบาเย็นืให้ลุเป็นไฟ ปลายนิ้วร้อนที่โลมไล้ลมาบนผิวเนื้อนวลเนียนปลุเร้าวามปรารถนาในส่วนลึที่ไม่อาเ้าใ ายแร่ทาบทับเสียสีายบา ทุสัมผัสเร่เร้า เร่าร้อน หาอ่อนโยนทนุถนอม เสียทุ้มแหบพร่าำรามอย่าพึพอใเรียวามระาอายเ้าสู่ิใ้สำนึ มือหนารั้เรียวาเนียนให้แยออ แทรัวเ้าระหว่าลา วามรู้สึื่นเ้นระนหวาลัวถาโถมเ้ามาในวินาทีที่เรือนายให่โำลัะฝัเ้ามาในร่า....
ไม่..
มัน้อไม่ใ่แบบนี้
“ไม่!!!! ฮึ ไม่...” ายบาผุลุึ้นนั่ นิ้วเรียวำผ้าห่มแน่น วหน้าหวานื้นเหื่อหายใหอบถี่ วาู่สวยรอไปมาในวามมื ่อนะหยุที่ร่าสู้าน้าที่ลุึ้นมานั่เ่นเียวัน
“แบฮยอน นายเป็นอะไร..” เสียทุ้มเอ่ยถาม วาู่มเพ่มอวหน้าหวาน แววาไหวระริหวาลัวระนสับสนอนรั
“..ัน...ฝันร้าย” เสียหวานเอ่ยอบแผ่วเบาะุะั มือบายัำผ้าห่มแน่น วหน้าหวาน้มมอมืออนเอ
“ไม่เป็นไรนะรับ ผมอยู่รนี้ ไม่มีอะไรแล้ว นอน่อเถอะนะรับ” เสียทุ้มปลอบประโลม ึายบาเ้ามาแนบอ มือหนาลูบแผ่นหลับาอย่าปลอบประโลม
“แ่ัน..ไม่อยานอน....” แบฮยอนเอ่ยเสียแผ่ว วาาเยับบ่าแร่ วาหลับพริ้มพรูลมหายใแผ่ว ึมับวามอบอุ่นอ่อนโยนอผู้เป็นสามี วามุ้นเยที่ทำให้รู้สึมั่นปลอภัย
“ถ้าไม่นอนแล้วะทำอะไรหล่ะรับ” เสียทุ้มเอ่ยถาม มือหนายัลูบไล้แผ่นหลับาเป็นัหวะให้อีฝ่ายลายวามัวลล
แบฮยอนเยหน้าออาบ่าแร่ ผละายออาอ้อมออบอุ่น มอสบาับร่าสู แววาอ่อนโยนที่ทอมอมา้วยวามรัวามห่วใยเเ่นทุรั้ทำให้อบาอเาร้อนผ่าว ทั้ที่อีฝ่ายีนานี้ทำไมเาึฝันถึใรอีนึ่แม้แ่ื่อเา็ไม่เยรู้ั ยิ่ไปว่านั้นวามรู้สึเลิบเลิ้มยามที่ใรนนั้นสัมผัสมันทำให้เารู้สึผิ ปาบาเม้มแน่นเลื่อนวหน้าเ้าใล้ับวหน้าม เอ่ย้วยน้ำเสียแผ่วเบาทว่าหนัแน่น เรียวปาบาลอเลียับริมฝีปาหนา
“อันไ้ไหม ทำให้ันลืมฝันร้ายนั่นที...”
25/7/2016 10:00 น. ; แ้ไรูปแบบ้อวาม
25/7/2016 15:00 น. ; เพิ่มเนื้อหาอินโทร
ความคิดเห็น