ขอรักเทอ ยัยน้องตัวแสบ!!!

ลำดับตอนที่ #1 : >>ตัวผม

ในเมืองที่เต็มไปด้วยสีสันของแสงไฟยามค่ำคืน คนหลายคนกำลังซุกตัวเองอยู่ใต้ผ้าห่มอันหนานุ่ม หลายคนกำลังหลับฝันถึงเรื่องราวต่างๆที่ชอบ หลายคนกำลังตั้งวงเชียร์บอลกันอย่างเมามัน หลายคนกำลังเก็บร้านและนับกำไรจากการขายในวันนี้ และอีกหลายคนเพิ่งออกจากที่ทำงาน ผมก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น ตามประสาคนวันทำงาน และคนโสด ชีวิตผมตอนนี้ก็เลยมีแต่งาน แถมเจ้านายผมยังบอกอีกว่า ทำงานเยอะๆแหละดีจะได้เลื่อนตำแหน่ง ไอคนอย่างผมก็ไม่ได้ว่าขยันอะไรมากมาย แต่เพื่อเงินต่างหาก เชื่อแน่ว่าไม่มีใครปฏิเสธได้ลงหรอก ตอนนี้ผมก็เลยได้แต่ขยันๆรีบทำงานให้เสร็จโดยการทำเลยเวลางาน จนยามจำผมได้แล้ว แถมบางครั้งยังมาปลุกผมบนอ๊อฟฟิตอีก ตอนที่ผมเผลอหลับไป หรือบางครั้งก็หิ้วอาหารมื้อเย็นมาฝากผมอีก เฮ้อ ชีวิตคนโสดก็อย่างนี้แหละครับ ไม่ได้มีเวลาไปหวานกับใครหรอก ใจจริงก็อยากมีแหละ แต่ผมกลัวไม่มีเวลาให้แล้วจะเลิกรากันไปเร็วเสียจนไม่ทันตั้งตัวเหมือนคนเก่าหน่ะครับ

จากการที่พรรณนามานาน เลยลืมแนะนำตัว ผม ชื่อ วรภณ อักคระเดส ชื่อเล่น กร ครับ เป็นคนโสด ทำงานเป็นสถาปนิกของบริษัทแห่งหนึ่ง จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง แต่ก็เท่านั้นแหละครับ ชีวิตผมคิดว่าสนุกก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ตอนแรกก็คิดไว้ว่าตอนทำงานคงน่าสนใจน่าดู แต่ก็แล้วไงหล่ะครับ ยุ่งเสียยิ่งกว่ายุ่งอีก - -“ วันนี้ผมเลยแก้เซ็งด้วยการไปดื่มเหล้ากับพวกเพื่อนตอนเรียนมหาวิทยาลัยสะเลย พวกมันนัดผมมาดื่มกันแถวที่ทำงานผมนี่แหละ พอผมมาถึงก็อดชื่นชมพวกมันไม่ได้เลยว่ารสนิยมการเลือกสถานบันเทิงยามค่ำคืนของพวกมันยังดีไม่เปลี่ยน เพราะร้านที่พวกมันเลือกเป็นร้านบรรยากาศดีมากมาก อ้อ ผมลืมบอกไป อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าพวกเราเป็นนักเที่ยวกลางคืนกันนะครับ ผมกับเพื่อนๆชอบมาดื่มกันซึ่งสถานที่ดื่มซึ่งไม่ใช่ผับแบบที่พวกวัยรุ่นชอบไปรวมตัวกัน แต่กลับเป็นร้านสบายๆจัดเป็นสวนหรือน้ำพุต่างหาก ผมมองไปรอบๆร้านแล้วรู้สึกดีขึ้นมาทีเดียว จากนั้นผมก็จอดFINOคันโปรดไว้ที่นอกร้าน พอเปิดประตูเข้าไป ก็พบคนไวเดียวๆกันตามมุมต่างๆของร้าน ขอยอมรับอีกครั้งว่าร้านจัดได้น่ารักมาก ระหว่างที่ผมกำลังสอดส่องสายตาหาพวกเพื่อนๆนั้น ก็มีเสียงหนึ่งทักขึ้น

“ไอ้กร ตรงนี้โว้ย โหยพวกกรูคิดถึงเมิงชิบ 555”

“เช่นกันว่ะ เป็นไงกันบ้างพวกเมิง กรูเพิ่งกลับจากอ๊อฟฟิตเนี่ย แมร่งช่วงนี้งานเยอะชิบ”

“เมิงก็หัดโดดๆบ้างสิว่ะ ไปสวีทกับแฟนมั่ง กิ๊กมั่ง”

“ใครมันจะไปเสน่ห์แรงอย่างเมิงละว้า ไอ้ทด”

“เฮียสิ คุณกรจำไม่ได้รึ ว่าใครที่หญิงตามจีบสะยิ่งกว่าพวกกระผมอีก”

“555 โดนใจกรุมากไอ้ทด”
“พวกนั้นน่ะเหรอ ชอบกรุก็แต่ภายนอก พอให้เป็นแฟนกันจริงๆ ก็ไม่เห็นใครจะทนกรุได้สักคน เฮ้อ”

“เมิงอย่าปิดกั้นตัวเอง เพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียวสิวะ กรุรู้นะ เมิงยังไม่ลืม ซีร่า”

“ก็มันเจ็บฝังใจนิวะ”

“ว่าแต่ตอนนี้เมิงมีใหม่ยังฟระ”

“ยัง”

“หาได้แล้วเพื่อนเอ้ย ดูอย่างไอ้ แมน เงียบๆแบบนี้ ได้มาแบบโคตรอึ๋มอ่ะเมิง 555”

“กรุบอกแล้วเค้าชอบแบบกรุ ไม่ใช่เสืออย่างเมิง ไอ้ทด”

“อ้าว ไหงมากัดกันแบบนี้ล้า อย่าให้กรุหาได้มั่งนะเมิง ว่าแต่เมิงเคย…น้องเค้ายังว่ะ”

“ไอ้#@$#$ กรุสุภาพบุรุษพอโว้ย รอวันแต่งเท่านั้น”

“ว้า น่าเสียดาย อึ๋มๆอย่างนั้นใครเค้าจะอดใจไหว 555”

“เดี๋ยวเหอะเมิง”

“คร๊าบๆ คุณพ่อพระเอก ”

“แล้วเมิงล่ะไอ้ทด ไปแหย่ไอ้แมนอยุได้ ”

“มีก็แล้วกันล่ะว้า แต่ตอนนี้อยู่ในช่วงเปลี่ยนใหม่ เพราะกรุเบื่อ ”

“ก็เมิงชอบเล่นของสูงนี่หว่า ไอพวกคุณหนูไฮโซเนี่ย ไม่เห็นน่าสนใจตรงไหน ชอบเอาแต่ใจ แถมขึ้น้อยใจ วุ้ย สารพัด”

“อ่านะ กรุก็เลยกำลังเปลี่ยนไง๊ ตอนนี้ก็เล็งไว้แล้วด้วย เป็นสาวน่ารัก นิสัยดี หุหุ”

“เออ ขอให้โชคดีนะเว้ย”

“ว่าแต่เมิงเห๊อะ เมื่อไหร่จะมีข่าวดีกะเค้ามั่งว้า ไอนิสัยขยันขึ้นหัวเนี่ย เพลาๆลงหน่อยก็ได้นะเพื่อน”

“เออๆ ไว้เจอที่ถูกใจแล้วกรุจะมารายงานพวกเมิงทุกคนละกัน ว่าแต่ช่วงนี้เป็นไงมั่งวะ เรื่องงานหน่ะ”

“ของกรุก็ดีนะ มีงานอยุเรื่อยๆ ว่าแต่คุณหมอแมนละคร๊าบบบ”

“โคตรเศร้าว่ะ คนไข้คนก่อนของกรูเพิ่งเผาไปเอง เฮ้อ”

“เมิงก็ต้องทำใจนะเว้ย ว่าคนไข้ทุกคนเมิงหน่ะไม่มีทางหาย เมิงก็แค่เพียงยืดเวลาให้เค้าได้ลืมตาดูโลก ได้อยู่และได้ทำหลายๆอย่างที่เค้าไม่ได้ทำ แล้วไม่นานเค้าก็จะไป”

“เออ เรื่องนั้นกรุทำใจไว้แล้ว แต่มันก็อดไม่ได้นี่หว่า มันรู้สึกเหมือนกรุเป็นหมอที่แย่ รักษาคนไข้ไว้ไม่ได้”

“ทำใจเว้ยเพื่อน”

“เอ้อ แล้วเมิงไปรุจักกับสาวสวยอึ๋มคนนั้นได้ไงฟร่ะ อย่าบอกนะว่าเค้าเป็นคนไข้ของเมิงนะ”

“เฮ้ย บ้าดิ เจอกันที่อเมริกาโว้ย กรุไปเที่ยวแก้เครียด เค้าเป็นลูกครึ่งอเมริกา-แคนนาดา”

“โหย ยากเห็นว่ะ สวยแบบนาตาลีป่าวว่ะ”

“ค่อยเห็นวันแต่งนะเมิง ตอนนี้กรุหวง ^^”

“555 ปล่อยมันไป ช่วงนี้ไปไอ้หมอมันเห่อ”
"กรุก้อว่างั้น"

“เอ้อ ได้เลื่อนตำแหน่งวันไหนบอกกรุด้วยนะคร๊าบคุณกร”

“เออ กรุไม่ลืมหรอก”