ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่อง
บทนำเรื่อง
เช้าวันรุ่งขึ้น มีเสียงรถคันหนึ่งมาจอดหน้าบ้าน บ้านสองชั้นที่อยู่แถวๆชาญเมือง มีบริเวณกว้าง มีสนามหญ้า ที่นี่สงบเงียบดี เหมาะสำหรับที่จะเป็นที่พักผ่อน เสียงรถคันหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเสียงคนกำลังพูดคุยกัน เสียงดังมากทีเดียวเชียวละ หญิงสาวตื่นขึ้นพร้อมกับบิดลำตัวเล็กน้อย ผมสีดำเข้มของเธอที่ยาวจนถึงกลางหลัง ตรงเหยียดยาว ซอยหน้าเล็กน้อย สูง168ซม. หนัก45กิโล หน้าตาดี ผิวสีเหลืองซีด แต่ใครๆมักจะมองว่าเธอขาว เอวบางร่างน้อย เธอเดินเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา แผลที่เกิดขึ้นจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ยังไม่หายดี ข้อมือที่แขนขวาของเธอหัก ส่วนอื่นไม่เป็นอะไร จนเธอล้างหน้าล้างตาเสร็จ เสียงนั้นก็ยังไม่หยุด แต่ตรงกันข้าม มันเริ่มดังขึ้นจนรู้สึกรบกวนเธอเป็นอย่างมาก
“นี่มันอะไรกันค่ะ” หญิงสาวเดินลงมาจากบันไดพร้อมกับส่งเสียงทักทายแขกหญิงชายสองคนที่มาบ้าน “เสียงดังกันแต่เช้าเลย”
“ก็สองคนนี้นะซิ” พี่ชายพูด “จะให้พี่เลี้ยงหมาให้ ส่วนพวกเขาสองคนจะไปเที่ยวกัน”
“ทำไมละ ก็เครื่องบินเขาไม่ให้เอาหมาไปด้วยนิ ถ้าเอาไปด้วยก็ต้องเสียค่าขนส่งพวกเราไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก กว่าจะเก็บ
เงินไปเที่ยวด้วยกันสองคนได้ก็ลำบากแทบแย่” แขกผู้ชายพูด
“สองคนนี้เขาเป็นเพื่อนพี่เหรอค่ะ” หญิงสาวข้อมือหักถาม
“ใช่” แขกสองคนที่มาตอบแทนพี่ชายเธอ
“เอาเป็นว่าฝากหน่อยละกันนะ” แขกทั้งสองพูด และรีบวิ่งออกไปจากบ้าน
“เดี๋ยว” พี่ชายหญิงสาวข้อมือหักพูด “อะไรกันนี่ พวกเราก็ไม่ค่อยอยากจะรับฝาก”
“ช่างเขาเถอะค่ะ แค่หมาตัวเดียวเอง” หญิงสาวข้อมือหักพูด
พี่ชายน้องสาว (ลูกพี่ลูกน้องกัน) พี่ชายชื่อ น็อต น้องสาวชื่อ พิม น็อตพ่อแม่ตายตอนเขาอายุ17 ปี แม่ของพิมเป็นน้องสาวของแม่น็อตจึงรับเลี้ยงน็อต และส่งเรียนจนจบปริญญา น็อตทำธุระกิจการโรงแรม เขาอายุ29ปี กิจการโรงแรมนี้เขาใช้มรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้เขาก่อนตายซื้อมา
พิม อายุ23ปี เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีเมื่อปีที่ผ่านมา เธอทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการของโรงแรมที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับโรงแรมของพี่ชายเธอ เธอกำลังเรียนรู้งานและหาประสบการณ์ จริงๆแล้วเธอแอบรักพี่น็อต รักมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน จนถึงวันนี้ก็ยังรักอยู่
พ่อแม่ของเธอหลังจากส่งเธอกับพี่น็อตเรียนจบปริญญาแล้ว ท่านทั้งสองก็บินไปอยู่เมืองนอกด้วยกัน นานๆน็อตกับพิมถึงจะไปเยี่ยมท่านทั้งสอง บางครั้งท่านทั้งสองก็จะมาเยี่ยมพิมกับน็อตเอง ด้วยเหตุนี้พิมจึงไม่กล้าบอกรักพี่น็อต เพราะกลัวพ่อแม่จะเสียใจ
บ้านหลังนี้ หลังที่อยู่นี้ก็เป็นบ้านของพ่อแม่น็อต มันอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมาก แถมยังเป็นที่ส่วนตัว มีบริเวณกว้าง เหมาะสำหรับใช้พักร้อนเป็นอย่างดี บ้านที่พิมกับน็อตอยู่ด้วยกันจริงๆ คือบ้านของพ่อแม่พิม ที่ตั้งอยู่ในตัวเมือง เหมาะสำหรับการไปทำงานเช้าเย็นกลับ เรื่องที่พิมกับน็อตเป็นพี่น้องกัน ยังไม่มีใครรู้ เพราะถ้าโรงแรมที่พิมทำงานด้วย รู้ว่าพิมกับเจ้าของโรงแรมที่เป็นศัตรูคู่อาฆาต เป็นพี่น้องกัน เขาคงไล่พิมออก เรื่องนั้นพิมไม่สนใจ ที่สนใจคือการหาประสบการณ์จากงาน เพราะที่สุดท้ายที่พิมจะทุ่มเทมันสมองคือโรงแรมของพี่น็อตเท่านั้น แต่ตอนนี้พิมต้องหาประสบการณ์จากงานก่อน พิมกับน็อตจึงต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับ มีเพียงสี่คนเท่านั้นที่รู้ พิม น็อต เพื่อนของพิมชื่อ นก ผู้ช่วยของน็อตชื่อ สิน
พิมกับน็อตประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ น็อตขาขวาหัก ส่วนพิม ข้อมือขวาหัก พิมอ้างเรื่องประสบอุบัติเหตุเพื่อให้ได้วันพักร้อนมา และเธอก็ตัดสินใจมาพักร้อนที่บ้านของพี่ชายกับพี่ชาย และตอนนี้เพื่อนของพี่น็อตก็ตามเอาเรื่องมาให้ปวดหัวอีกจนได้ เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่พี่น็อตสนิทด้วยพอสมควรเลยละ เขาเล่นหุ่น มีภรรยาคนหนึ่ง (คนที่มาด้วย) เขากับภรรยาของเขาจะไปเที่ยวเมืองนอกด้วยกัน จึงเอาหมามาให้พี่น็อตช่วยเลี้ยง เป็นหมาเพศผู้ พันธ์โกเด้น ขนสีน้ำตาลยาวสวย แต่เพื่อนของพี่น็อตไม่น่าเอามาให้พี่น็อตเลี้ยงเลย เพราะพี่เขาขาหักอยู่ เพราะฉะนั้นภาระเรื่องนี้จึงตกเป็นของพิม
“กลางวันนี้ทำอะไรกันกินดี” น็อตถามน้องสาว “บ้านนี้ไม่ได้มาหลายปี จำแทบไม่ได้เลยนะ แถมยังเปลี่ยนไปมากด้วย” นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารในครัว
“แต่พี่ก็ซื้อมันกลับมาได้” พิมพูดขณะที่ทำอาหารเช้า
“แล้วเมื่อไหร่พิมจะมาทำงานกับพี่”
“ก็ต่อเมื่อมีประสบการณ์ด้านงานโรงแรมมากพอ”
“แล้วเมื่อไหร่ละ”
“ประมาณปีหน้าค่ะ” พิมตอบยกอาหารเช้ามาวางบนโต๊ะ
“น่ากินจังเลย” พี่ชายพูดขณะมองอาหารที่พิมทำ
“พิมกะว่า พิมจะเรียนรู้งานให้เร็วที่สุด เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไว้ จากนั้นนำกลยุทธ์ของเขามาใช้กับโรงแรมของพี่ ก็เฉพาะบางเรื่องค่ะที่จะเอามาใช้ จากที่พิมลองไปดูโรงแรมของพี่มาแล้ว พิมคิดว่าบางอย่างของเขาดีกว่า และบางอย่างของพี่ดีกว่าของเขา มันน่าจะลองเอามาผสมผสานกัน”
“เอางั้นก็ตามใจ พี่ไม่ห้ามอยู่แล้วละ”
“ก็ดีค่ะ พิมจะได้ทำงานอย่างสบายใจ”
“แล้วมีใครรู้ยังว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกัน”
“มีค่ะ เพื่อนของพิม ชื่อนก แต่พี่วางใจได้นะค่ะ เพราะนกเขาสัญญากับพิมว่าเขาจะไม่บอกใคร วางใจหายห่วงค่ะ”
“แต่สิ้นปีนี้นะ”
“ค่ะ” พิมตอบ และใช้ซ้อมจิ้มอาหาร “สิ้นปีจะลาออกทันที”
“ให้มันจริงอย่างที่พูดเถอะ” น็อตพูดขณะที่อาหารเต็มปาก “เห็นบอกจะลาออก แต่เอาเข้าจริงก็ขออยู่ต่ออีก ชอบพูดให้พี่มีกำลัง
ใจอยู่เรื่อยเลย”
เช้าวันรุ่งขึ้น มีเสียงรถคันหนึ่งมาจอดหน้าบ้าน บ้านสองชั้นที่อยู่แถวๆชาญเมือง มีบริเวณกว้าง มีสนามหญ้า ที่นี่สงบเงียบดี เหมาะสำหรับที่จะเป็นที่พักผ่อน เสียงรถคันหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเสียงคนกำลังพูดคุยกัน เสียงดังมากทีเดียวเชียวละ หญิงสาวตื่นขึ้นพร้อมกับบิดลำตัวเล็กน้อย ผมสีดำเข้มของเธอที่ยาวจนถึงกลางหลัง ตรงเหยียดยาว ซอยหน้าเล็กน้อย สูง168ซม. หนัก45กิโล หน้าตาดี ผิวสีเหลืองซีด แต่ใครๆมักจะมองว่าเธอขาว เอวบางร่างน้อย เธอเดินเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา แผลที่เกิดขึ้นจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ยังไม่หายดี ข้อมือที่แขนขวาของเธอหัก ส่วนอื่นไม่เป็นอะไร จนเธอล้างหน้าล้างตาเสร็จ เสียงนั้นก็ยังไม่หยุด แต่ตรงกันข้าม มันเริ่มดังขึ้นจนรู้สึกรบกวนเธอเป็นอย่างมาก
“นี่มันอะไรกันค่ะ” หญิงสาวเดินลงมาจากบันไดพร้อมกับส่งเสียงทักทายแขกหญิงชายสองคนที่มาบ้าน “เสียงดังกันแต่เช้าเลย”
“ก็สองคนนี้นะซิ” พี่ชายพูด “จะให้พี่เลี้ยงหมาให้ ส่วนพวกเขาสองคนจะไปเที่ยวกัน”
“ทำไมละ ก็เครื่องบินเขาไม่ให้เอาหมาไปด้วยนิ ถ้าเอาไปด้วยก็ต้องเสียค่าขนส่งพวกเราไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก กว่าจะเก็บ
เงินไปเที่ยวด้วยกันสองคนได้ก็ลำบากแทบแย่” แขกผู้ชายพูด
“สองคนนี้เขาเป็นเพื่อนพี่เหรอค่ะ” หญิงสาวข้อมือหักถาม
“ใช่” แขกสองคนที่มาตอบแทนพี่ชายเธอ
“เอาเป็นว่าฝากหน่อยละกันนะ” แขกทั้งสองพูด และรีบวิ่งออกไปจากบ้าน
“เดี๋ยว” พี่ชายหญิงสาวข้อมือหักพูด “อะไรกันนี่ พวกเราก็ไม่ค่อยอยากจะรับฝาก”
“ช่างเขาเถอะค่ะ แค่หมาตัวเดียวเอง” หญิงสาวข้อมือหักพูด
พี่ชายน้องสาว (ลูกพี่ลูกน้องกัน) พี่ชายชื่อ น็อต น้องสาวชื่อ พิม น็อตพ่อแม่ตายตอนเขาอายุ17 ปี แม่ของพิมเป็นน้องสาวของแม่น็อตจึงรับเลี้ยงน็อต และส่งเรียนจนจบปริญญา น็อตทำธุระกิจการโรงแรม เขาอายุ29ปี กิจการโรงแรมนี้เขาใช้มรดกที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้เขาก่อนตายซื้อมา
พิม อายุ23ปี เพิ่งเรียนจบปริญญาตรีเมื่อปีที่ผ่านมา เธอทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการของโรงแรมที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับโรงแรมของพี่ชายเธอ เธอกำลังเรียนรู้งานและหาประสบการณ์ จริงๆแล้วเธอแอบรักพี่น็อต รักมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน จนถึงวันนี้ก็ยังรักอยู่
พ่อแม่ของเธอหลังจากส่งเธอกับพี่น็อตเรียนจบปริญญาแล้ว ท่านทั้งสองก็บินไปอยู่เมืองนอกด้วยกัน นานๆน็อตกับพิมถึงจะไปเยี่ยมท่านทั้งสอง บางครั้งท่านทั้งสองก็จะมาเยี่ยมพิมกับน็อตเอง ด้วยเหตุนี้พิมจึงไม่กล้าบอกรักพี่น็อต เพราะกลัวพ่อแม่จะเสียใจ
บ้านหลังนี้ หลังที่อยู่นี้ก็เป็นบ้านของพ่อแม่น็อต มันอยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมาก แถมยังเป็นที่ส่วนตัว มีบริเวณกว้าง เหมาะสำหรับใช้พักร้อนเป็นอย่างดี บ้านที่พิมกับน็อตอยู่ด้วยกันจริงๆ คือบ้านของพ่อแม่พิม ที่ตั้งอยู่ในตัวเมือง เหมาะสำหรับการไปทำงานเช้าเย็นกลับ เรื่องที่พิมกับน็อตเป็นพี่น้องกัน ยังไม่มีใครรู้ เพราะถ้าโรงแรมที่พิมทำงานด้วย รู้ว่าพิมกับเจ้าของโรงแรมที่เป็นศัตรูคู่อาฆาต เป็นพี่น้องกัน เขาคงไล่พิมออก เรื่องนั้นพิมไม่สนใจ ที่สนใจคือการหาประสบการณ์จากงาน เพราะที่สุดท้ายที่พิมจะทุ่มเทมันสมองคือโรงแรมของพี่น็อตเท่านั้น แต่ตอนนี้พิมต้องหาประสบการณ์จากงานก่อน พิมกับน็อตจึงต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับ มีเพียงสี่คนเท่านั้นที่รู้ พิม น็อต เพื่อนของพิมชื่อ นก ผู้ช่วยของน็อตชื่อ สิน
พิมกับน็อตประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ น็อตขาขวาหัก ส่วนพิม ข้อมือขวาหัก พิมอ้างเรื่องประสบอุบัติเหตุเพื่อให้ได้วันพักร้อนมา และเธอก็ตัดสินใจมาพักร้อนที่บ้านของพี่ชายกับพี่ชาย และตอนนี้เพื่อนของพี่น็อตก็ตามเอาเรื่องมาให้ปวดหัวอีกจนได้ เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่พี่น็อตสนิทด้วยพอสมควรเลยละ เขาเล่นหุ่น มีภรรยาคนหนึ่ง (คนที่มาด้วย) เขากับภรรยาของเขาจะไปเที่ยวเมืองนอกด้วยกัน จึงเอาหมามาให้พี่น็อตช่วยเลี้ยง เป็นหมาเพศผู้ พันธ์โกเด้น ขนสีน้ำตาลยาวสวย แต่เพื่อนของพี่น็อตไม่น่าเอามาให้พี่น็อตเลี้ยงเลย เพราะพี่เขาขาหักอยู่ เพราะฉะนั้นภาระเรื่องนี้จึงตกเป็นของพิม
“กลางวันนี้ทำอะไรกันกินดี” น็อตถามน้องสาว “บ้านนี้ไม่ได้มาหลายปี จำแทบไม่ได้เลยนะ แถมยังเปลี่ยนไปมากด้วย” นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารในครัว
“แต่พี่ก็ซื้อมันกลับมาได้” พิมพูดขณะที่ทำอาหารเช้า
“แล้วเมื่อไหร่พิมจะมาทำงานกับพี่”
“ก็ต่อเมื่อมีประสบการณ์ด้านงานโรงแรมมากพอ”
“แล้วเมื่อไหร่ละ”
“ประมาณปีหน้าค่ะ” พิมตอบยกอาหารเช้ามาวางบนโต๊ะ
“น่ากินจังเลย” พี่ชายพูดขณะมองอาหารที่พิมทำ
“พิมกะว่า พิมจะเรียนรู้งานให้เร็วที่สุด เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไว้ จากนั้นนำกลยุทธ์ของเขามาใช้กับโรงแรมของพี่ ก็เฉพาะบางเรื่องค่ะที่จะเอามาใช้ จากที่พิมลองไปดูโรงแรมของพี่มาแล้ว พิมคิดว่าบางอย่างของเขาดีกว่า และบางอย่างของพี่ดีกว่าของเขา มันน่าจะลองเอามาผสมผสานกัน”
“เอางั้นก็ตามใจ พี่ไม่ห้ามอยู่แล้วละ”
“ก็ดีค่ะ พิมจะได้ทำงานอย่างสบายใจ”
“แล้วมีใครรู้ยังว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกัน”
“มีค่ะ เพื่อนของพิม ชื่อนก แต่พี่วางใจได้นะค่ะ เพราะนกเขาสัญญากับพิมว่าเขาจะไม่บอกใคร วางใจหายห่วงค่ะ”
“แต่สิ้นปีนี้นะ”
“ค่ะ” พิมตอบ และใช้ซ้อมจิ้มอาหาร “สิ้นปีจะลาออกทันที”
“ให้มันจริงอย่างที่พูดเถอะ” น็อตพูดขณะที่อาหารเต็มปาก “เห็นบอกจะลาออก แต่เอาเข้าจริงก็ขออยู่ต่ออีก ชอบพูดให้พี่มีกำลัง
ใจอยู่เรื่อยเลย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น