คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : ตอนที่ 33 คุณหนูสาวกรี๊ดลั่นห้อง
อนที่ 33 ุหนูสาวรี๊ลั่นห้อ
บรรยาาศเ็มเปี่ยมไป้วยแรัน
เ็มเปี่ยมไป้วยแรันมามายมหาศาล ทราเวียร์ยัับ้อมอไปที่โทรศัพท์ไม่มีละสายาไปไหน ล้ายไม่ไ้มอไปที่โทรศัพท์อย่าเียว แ่มอไปถึอี้านหนึ่อปลายสาย
ทราเวียร์เริ่มเปิาึ้นมา่อนเลย
“แล้วถ้าผมบอไมุ่ยล่ะ?”
“...”
“ถ้าุไม่ยอมพูุย?”
“ไม่ยอมให้วามร่วมมือ”
“เรว่า เมสาวแสนสวยเบื้อหน้าอุ”
“็ไม่พ้น้อนอนหน้าห้อ”
“นอนหน้าห้ออุลอทั้ืน”
“อยาะให้เป็นแบบนั้นเหรอะ?”
“...”
“เี๋ยว่อน!”
“...”
“ทำไม้อเป็นห้อผม้วย!”
“แน่นอนว่าุมีสิทธิ์ที่ะไม่เื่อ”
“ฟััน่อนสิ!”
“...”
“แ่เื่อิันเถอะ่ะ”
ุหนูสาวล่าวน้ำเสียราบเรียบ
เป็นน้ำเสียราบเรียบหาแ่เ็มเปี่ยมไป้วยห้วอารม์ผิแปล เป็นห้วอารม์วามรู้สึที่สามารถแปรเปลี่ยน ปรับเปลี่ยนบรรยาาศารพูุยไปไ้เลย ายหนุ่มร่าสูเหลือบมอเมสาว
มอฮเยรินพลารับฟัถ้อยำาปาุหนูสาวไป้วย
“วามรัภัีบารั้”
“...”
“มัน็เป็นอะไรที่น่าลัวเหลือเิน”
“ยิ่ับนประเภทเียวับุฮเยริน้วย”
“มันยิ่น่าหวั่นไหวหนัหน่วเ้าไปให่”
“...”
“ะุยไหมะ?”
มันือำเือนที่ถูส่มอบาุหนูสาว
ายหนุ่มร่าสูทราเวียร์หาใ่นโ่เลาเบาปัา ลอไ้ส่เมสาวเ้ามาในห้อ เล่นันถึเนื้อถึัวนานี้เิปิเสธไปีไม่ี เาอาะโนลาพาออนอห้อหรือทำอะไรที่มัน
น่าหวาหวั่นหวาลัวนสรรหาำบรรยายไม่ไ้
“...”
“หวัว่าะเป็นเรื่อมีประโยน์ไม่ไร้สาระ”
“...”
สัาไฟเียวส่มอบให้เรียบร้อย
เมสาวฮเยรินที่ทำหน้าที่เป็นปาระบอเสียให้ับุหนูสาวพลันทอถอนหายใโล่อ เิอีฝ่ายึันปิเสธไม่้อารพูุย บาทีเลวร้ายั้นสุเธออา้อนอนหน้าห้อเา
นอนหน้าห้อหวัร้ออวามเมา
“...”
ทา้านุหนูสาวพอไ้รับโอาส
หล่อน็ไม่มีรอ้า รีบัเ้าประเ็นที่้อารเปิปาพูุยทันที อีทั้ถ้อยำที่ล่าวยัรวบรัรเ้าประเ็นไม่มีบ่ายเบี่ย เนื่อาเิบ่ายเบี่ยไม่เ้าประเ็นสัที
ีไม่ีอามีโนัสายทิ้เลย็ไ้
“ือว่า”
“...”
“ิันแ่ะมาวนุ”
“วนุออไปทานอาหาร้านอ”
“ือ มันพอะเป็นไปไ้ไหมะ?”
“...”
“วนทานอาหาร?”
ทราเวียร์เลิิ้วึ้นสู
ที่บุเ้ามาถึบ้านอเา มาใ้วิธีารพิสารในาริ่อ อาศัยใรนอื่นมาเป็นปาระบอเสีย็เพียเพราะอยาะวนเาออไปทานอาหารร่วมัน
ทำเอาเาพูไม่ออไปเลย
“่ะ”
“...”
“พอีิันอร้านอาหารเอาไว้”
“อเอาไว้สำหรับ 3 น แ่อี 2 นที่ว่า”
“ันไม่ว่า”
“...”
“ุ็เลยมาวนผม?”
ทราเวียร์ล่าวถาม้วยน้ำเสียแปลใ
หามออย่าไม่อิมัน็เหมือนเหุาร์ปริทั่วไป แ่หามอามหลัามนิสัยอหล่อน เาเรว่าหล่อนน่าะปั้นน้ำเป็นัวึ้นมามาว่า บาทีเาอาะเป็นเป้าหมายั้แ่แร
ุหนูสาวเม่ายัล่าว่อ
“่ะ”
“...”
“อีอย่าถือเป็นโอาสอบุ”
“ทีุ่ยอมออหน้า่วยเหลือิัน”
“่วยไม่ให้โนเอาเปรียบ”
“...”
“ือ ือว่า”
“...”
“ะมาใ่ไหมะ?”
นิ่เียบปราศาสุ้มเสียอบลับมา
หัวสมออเาในอนนี้ำลัั่น้ำหนัระหว่าอบรับำเิวนหรือล่าวปิเสธัปัหา แ่พอมอามวามเป็นริ ารปิเสธลับไปูะเป็นอะไรที่ยุ่ยาน่ารำาเินวร
ทราเวียร์ำ้อร้ออ้อมูลเพิ่มเิมในารัสินใ
“อีนที่ว่าอยู่ิะวนใรไป?”
“ใหุ้ฮเยรินรับบ่ะ”
“อาหารมื้อนี้”
“เป็นมื้อสำหรับุโยเพาะ”
“ะให้วนนอื่นไป็ไม่ใ่”
“อีทัุ้ฮเยริน็ทำานหนัมาลอ”
“เลยถือโอาสเลี้ยอบุ”
“...”
“สรุปแล้วะมา้วยไหมะ?”
น้ำเสียอุหนูสาวูาหวัเป็นอย่ามา
าหวัั้นสุ าหวัว่าายหนุ่มร่าสูะยินยอมโอนอ่อน ยอมอบรับำเิอหล่อน ยอมออไปทานอาหาร้วยันพรุ่นี้ ทราเวียร์เหลือบสายามอไปที่เมสาว
่อนะทอถอนหายใในที่สุ
“...”
“ี่โม?”
“...”
ทราเวียร์เอ่ยถามเบาบา
เมสาวฮเยรินะพริบามอไม่อยาะเื่อ แน่นอนว่าในเมื่อเธอมาทำหน้าที่เป็นปาระบอเสียให้ับุหนูสาว หล่อนย่อม้อรับรู้นิสัยใออีฝ่าย และเพราะรับรู้นิสัยใอ
หล่อนถึไ้รู้สึแปลประหลาเหลือเินที่เห็นเารับปา่ายาย
“...”
“!!!”
“...”
บอล่าวามรมันไม่ไ้มีแ่เมสาวที่ื่นใ
ุหนูสาวเม่ายิ่ใหนัหน่วเ้าไปให่ ในถึั้นเสียบาสิ่อย่าไหลผ่านให้ไ้ยินเรว่าไม่พ้นอะไรสัอย่าลบนพื้นห้อ ุหนูสาวไม่มีรอ้าหล่อนรีบเปิปา
เปิปาบอำหนารให้อีฝ่ายรับรู้ทันที
“พรุ่นี้อนเที่ย!”
“ิันะมารับ”
“แล้ว็”
“...”
“แล้ว็!”
“อบุมา่ะ”
“ที่ยอมไป้วย”
น้ำเสียุหนูสาว่วท้ายแผ่วเบา
แผ่วเบานแทบไม่ไ้ยินหาไม่ั้ใฟั ทราเวียร์ที่ไ้ยินเพียทอถอนหายใเหนื่อยหน่าย หาแ่็ไม่ไ้พูอะไรออมา แม้ใ้อารแ็ืน ้อารปิเสธ แ่สุท้ายปลายทา
เา็ใแ็ไม่มาพอที่ะปิเสธ
…‘ใอ่อนไม่เ้าเรื่อ’
“...”
---
หลัาพูุยนัหมาย
พูุยำหนารพรุ่นี้เสร็สิ้น ายหนุ่มร่าสูทราเวียร์็ัสาย ุหนูสาวแสนสวยผู้ามปานเทพธิาเพียนิ่เียบ สายา้อมอหน้าอโทรศัพท์พลันนิ่แ็้า
่อนหล่อนะรี๊เสียแหลมออมาลั่นห้อ
“...”
“รี๊!”
“...”
ริ้วแปราบนพวแ้มทั้สอ
หล่อนุหน้าลบนหมอนพลาลิ้ไปมาบนเียนอนอน ่อนหล่อนะึหน้าอัวเอออมา พร้อมรอยยิ้มามส่าประับบนใบหน้า เป็นรอยยิ้มเปี่ยมล้นไป้วยวามสุเหลือเิน
เธอแทบะรออยให้ถึพรุ่นี้ไม่ไหวแล้ว
…‘นี่ใ่เทรึเปล่านะ~’
“...”
ความคิดเห็น