จอมป่วนตัวดีกับหนุ่มหน้าตาดีตัวกวน

ลำดับตอนที่ #1 : จอมป่วนตัวดีกับหนุ่มหน้าตาดีตัวกวน # 1

# 1

            ท้องฟ้าสีสดใสของเช้าวันใหม่ นี่ก็คงจะเป็นอีกวันที่สดใสสำหรับทุกๆ คนแต่.....สำหรับปริตาแล้วมันเป็นวันเช้าที่น่าเบื่อหน่ายมากๆ เพราะวันนี้เป็นวันสอบปลายภาควันสุดท้ายแล้วแต่….หล่อนยังไม่ได้อ่านหนังสือซักตัวเดียวเลยน่ะซิ!!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

            "......"

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

            "......?!"

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

            "โอ๊ย! รำคาญโว้ยจะเคาะกันไปถึงไหนเนี่ย!" ปริตาส่งเสียงโวยวายออกมาจากห้องนอน

            "ก็ตื่นซักทีซิคร้าบบบบ ไม่ไปโรงเรียนรึไง จะ 8โมงแล้วนะ" ปาณนพพี่ชายแท้ๆ ของเธอบ่นอย่างระอากับน้องสาวตัวดีเต็มทน

            "ตายโหง!! O_O จริงดิ่ งั้นอีก 5 นาทีนะพี่เฟิร์ส"

            "อื้ม ได้ๆ" ปาณนพส่ายหน้าอย่างระอาให้กับน้องสาวก่อนที่จะเดินไปจัดอาหารเช้าที่ห้องครัว

            เพราะครอบครัวของเขาต้องไปดูงานที่สาขาต่างประเทศบ่อยมาก พ่อกับแม่ของเขาและปริตาก็เลยต้องย้ายไปอาศัยอยู่ที่อเมริกาอย่างถาวรเลย จะกลับมาแต่ละครั้งก็จะต้องมีคนตายหรือไม่ก็มีคนแต่งงานกันเท่านั้น ระหว่างที่อยู่เมืองไทยเขาก็ต้องคอยดูแลน้องสาวสุดรักสุดหวงเพียงคนเดียวของเขา ถ้าหากปริตาไม่ดื้อด้านขออยู่ที่เมืองไทยต่อ ป่านนี้เขาก็ย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ของเขานานแล้ว คงเป็นเพราะปริตาถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กเขาก็เลยต้องกลายเป็นทั้งพี่ พ่อ เพื่อนและก็คนรับใช้ให้กับปริตาภายในคนๆ เดียวกัน ก็จะทำยังไงได้ล่ะ เขามีน้องสาวแค่คนเดียวนี่นา

            "โอโห! O_O กับข้าวน่าอร่อยจังเลยพี่เฟิร์ส ฟินท์กินเลยละนะ  >.<"

            "อื้ม ตามสบายเลยว่าแต่...ยังไม่ถึง 5 นาทีเลยนะ"

            "พี่เฟิร์สอย่าเอาไปบอกใครนะว่าฟินท์น่ะ....วิ่งผ่านน้ำมา" หญิงสาวพูดอย่างหน้าไม่อายพลางจัดการกับอาหารเช้าต่ออย่างเอร็ดอร่อย

            "ฮ่าๆๆ แล้วเธอแปรงฟันรึยังล่ะเนี่ย อี๋ย์"

            "บ้า ขืนไม่แปรงฟันเดี๋ยวขี้ฟันมาก็มาทำให้รสชาติอาหารของพี่เฟิร์สไม่อร่อยอ่ะดิ่ พี่เฟิร์สเนี่ยทำกับข้าวเก่งจังเลยหน้อ~ เมื่อไหร่ฟินท์จะทำเก่งอย่างพี่เฟิร์สมั้งเนี่ย อย่างพี่เฟิร์นน่ะนะ...ใครได้ไปเป็นภรรยานะ สบายไปทั้งชาติเลย ก็ดูอย่างกับข้าวดิ่อร๊อย อร่อย งานบ้านรึก็ขอให้บอกทำเป็นทุกอย่าง โหสามีรักตายเลยพี่เฟิร์ส"

            "พอเลยๆ เดี๋ยวกับข้าวก็ติดคอหรอก แล้วอีกอย่างนะพี่น่ะไม่อยากมีสามีหรอกนะ แล้วพี่ก็ไม่ได้อยากจะไปเป็นภรรยาใครด้วย มีแต่คนอื่นนั้นแหละที่จะมาเป็นภรรยาพี่น่ะ เข้าใจ๊"

            "เออ จริงด้วย ฟินท์ลืมไปว่าพี่เฟิร์สเป็นผู้ชาย ก็แหม ทำไมน้า~ ฟินท์ชอบนึกว่าตัวเองมีพี่สาวทุกทีเลย แย่จัง อิอิ"

            "โห โห ถ้าอยากกินอย่างมีความสุขก็กินไปเงียบๆ เลยแม่ตัวดี"

ที่โรงเรียน....

            "เฮ้ หวัดดีพรรคพวก" ปริตาเดินตรงดิ่งไปทักทายเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของหล่อนอย่างร่าเริง

            "อ้าว หวัดดีฟินท์วันนี้แกมาเช้านะเนี่ยลมอะไรหอบมาวะ" ดาราหันมามองเพื่อนของตนเองอย่างงงๆ

            "หรอฉันก็ว่าปกตินะดาว"

            "ไม่ปกติหรอกก็ถ้าปกติแกต้องมาเวลา 8.50 น.ใช่มั้ยล่ะ"

            "อื้ม ก็ประมาณนั้น"

            "แต่วันนี้น่ะ แกมาเวลา 8.49 น. เลยนะ มาเร็วกว่าปกติตั้ง 1 นาที"

            "อื้มจริงด้วยแฮะ แหม๊! ฉันกลายเป็นพวกมาโรงเรียนเช้าตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย "

            "ไม่รู้ซิ ช่างมันเถอะ นี่ฟินส์ แกอ่านหนังสือมาบ้างยัง อย่าบอกนะว่าแกยังไม่ได้อ่านน่ะ"

            "เออดิ่ ก็ฉันน่ะ......มัวแต่เอ่อ.....นอนน่ะ"

            "โถ่ๆๆ นี่ฟินท์แล้วอย่างนี้น่ะแกจะเอาเกรด 3.5 ไปฝากป๊ากับม๊าแกยังไงละ"

            "ก็แหม! บอกป๊ากับม๊าว่า ทำดีที่สุดได้เท่านี้ไง"

            "จ้าๆ - -"

            "นักเรียนนั่งที่ได้แล้ว !! วิชาแรกภาษาอังกฤษซินะ...เอาละข้อสอบมีทั้งหมด 80 ข้อ ใช้เวลา 90 นาทีขอให้โชคดีกันทุกคนนะ หัวหน้าห้องมาเอาข้อสอบกับกระดาษคำตอบไปแจกซิ"

ผ่านไป 90 นาที...

            "นี่ฟินท์ ทำได้ป๊ะ??"

            "ได้ป๊ะเลยอ่ะดิ่ ทำไมมันถึงได้ยากอย่างงี้ละ นี่กะจะฆ่ากันเลยใช่มั้ยเนี่ย"

            "ฉันถึงได้บอกแกไงว่าให้อ่านหนังสือก่อนสอบมาด้วยน่ะ"

            "เออๆ ฉันผิดเองแหละ วันนี้สอบวิชาเดียวใช่ป่ะ"

            "อื้มใช่ วันนี้เราจะไปไหนกันต่อดีอ่ะ"

            "น้านน่ะซิ อืมๆๆ ไปเดินห้างกันดีกว่า"

            "ห้างอีกแล้วเหรอ ไปก็ไปแต่ความจริงน่ะอยากไปบ้านแกมากกว่านะเนี่ย"

            "ทำไมอ่ะ...อ๋อๆๆ พี่เฟิร์สล่ะซิ วันนี้พี่ฉันไม่ว่างนะ เพราะว่าสาวๆ มาชวนไปดูหนัง แย่จังเนาะมีพี่หน้าตาดีก็เงี้ยะแหละ อิอิ"

            "O_O นี่ฟินท์!"

            "โอ๊ย! หูจะแตกอยู่ใกล้แค่เนี่ย จะตะโกนหาอะไรเจ๊"

            "แล้วพี่เฟิร์สเค้าไปดูหนังที่ไหนล่ะ"

            "แหม๊! แกก็คิดเป็นจริงเป็นจังไปได้ ฉันล้อเล่นต่างหากล่ะ ก็วันนี้พี่เฟิร์สเค้ามีประชุมสำคัญของบริษัทก็เลยต้องประชุมเกือบทั้งวัน เค้าไม่มีเวลาไปดูหนังกับสาวๆ ทั้งหลายนั่นหรอกน่า"

            "เฮ้อ~ แล้วไป ว่าแต่เราจะไปหาอะไรกินกันก่อนไม่ดีกว่าหรอ ฉันหิวแล้วอ่ะนะๆ"

            "อื้ม โอเคเลย ฉันก็หิวไส้จะขาดอยู่แล้วอ่ะเนี่ย หิ๊ว หิว ปะไปกินกันมื้อนี้...."

            "ทำไมหรอ....แกจะเลี้ยงรึไง"

            "ป่าวนะ แกนั้นแหละเลี้ยงไม่งั้นฉันไม่ยกพี่ชายให้นะ"

            "อ๊ะ ได้ค่ะคุณน้องสามี อยากจะรับประทานอะไรก็บอกนะคะเดี๋ยวพี่สะใภ้สุดสวยคนนี้จะเลี้ยงเองเลย"

            "งั้น ไปกินที่ร้านกิ๊กกัน"

            "โอเคๆ เลี้ยงอั้นนะเจ๊ ฉันมีงบอยู่ 100 เดียว"ดาราว่าพลางหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาแล้วจูบลาแบงค์ร้อยไปสุดท้ายอย่างอาลัยอาวรณ์

            "จ้าๆ คิกๆ " ปริตาพูดไป ขำไปกับท่าทีของเพื่อนสาว

ร้านกิ๊ก......

            "อ้าวเสี่ยมาแล้ว จะรับไรดีคะเสี่ย" กนกวรรณเจ้าของร้านเอ่ยทักทายผู้มาเยือนอย่างสนิทสนม

            "โห พี่กิ๊กฟินท์ไม่ใช่เสี่ยนะเรียกว่าคุณนายซิถึงจะถูก วันนี้มีเจ้ามือด้วย"

            "อ้าวน้องดาวก็มาด้วยหรอเนี่ย วันนี้น้องดาวก็เป็นอาซ้อละซิเนี่ย"

            "เหอๆ อยากได้พี่ชายเค้าก็ต้องเลี้ยงเค้าอ่ะเนอะ" สามสาวหัวเราะกันอย่างสนุกสนานก่อนที่จะสั่งอาหารมากินกัน

            "มักกะโรนีหมู สปาร์เก็ตตี้หมู เมนูเดิมอีกแล้วนี่ไม่คิดจะกินอย่างอื่นกันเลยหรอเนี่ย"

            "อิอิ ทำๆ มาเหอะน่า อยากได้เงินม๊ะ??"

            "เออๆ งั้นรอแปปนึงแล้วกันนะสาวน้อย"

            "ค่า~"

            "เฮ้อ~ อิ่มจังตังค์อยู่ครบ อาซ้อจ่ายเงินดิ๊"

            "เออๆ ไม่ต้องย้ำน่าแล้วจะไปไหนต่ออีกละเนี่ย"   

            "น่านดิ่ ไปไหนดีๆ"

            "ไปไหนดีๆ แล้วไหนดีมันอยู่ตรงส่วนไหนของประเทศไทยล่ะ"

            "เออนะ นี่แกยังอยากจะมีลมหายใจมั้ย "

            "เออๆ ฉันก็ยังไม่อยากจะตายหรอกน่า กวนนิดกวนหน่อยก็บ่นเป็นแม่รึไงเนี่ย คนอุตส่าห์เลี้ยงข้าวยังจะบ่นอีก"

            "โอ๋ๆ ขอโทษนะค่ะอาซ้อหนูลืมไปว่าอาซ้อเป็นผู้มีพระคุณ ฮ่าๆๆ"

            ระหว่างที่สองสาวคุยกันอย่างออกรสอยู่นั้น ก็ได้มีสาวน้อยนางหนึ่งน่าตาจิ้มลิ้มน่าเอ็นดูเดินตรงมาทางโต๊ะที่ปริตากับดารานั่งอยู่....

            "เอ่อ...พี่ค่ะ"

            "มีไรอ่ะน้อง"

            "คือว่าพี่ได้เป็นแฟนกับพี่คนนี้รึเปล่าคะ"

            "ว่าไงนะน้อง ไหนน้องพูดใหม่ดิ๊ O_O"

            "คือว่า...พี่ได้เป็นทอมรึเปล่าคะ!" คงจะเป็นเพราะว่าเสียงที่ดังเกินไปของน้องเค้ารึเปล่าก็ไม่รู้จึงทำให้ลูกค้าที่อยู่ในร้านอันเล็กๆ ของกนกวรรณหันมามองน้องหนูคนนั้นกับปริตาเป็นตาเดียวกัน

            "O_O" สีหน้าของปริตา

            "O_O" สีหน้าของดารา

            "O_O" สีหน้าของกนกวรรณ

            "O_O" สีหน้าของลูกค้าในร้านและ....

            ">o<" สีหน้าของน้องหนูคนนั้น

            "เอ่อ...คือพี่ว่าน้องคงจะเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า เพราะว่าพี่ไม่ได้เป็นทอมนะแล้วพี่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกับไอ้นี่ด้วย" ปริตาว่าพลางชี้นิ้วไปที่ดาราแล้วพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่า 'แกพูดต่อดิ่'

            "เออใช่ๆ พี่ว่าน้องเข้าใจผิดแล้วแหละพี่กับมันก็เป็นแค่เพื่อนกันธรรมดาอ่ะน้องแล้วเพื่อนพี่ก็ไม่ได้เป็นทอมด้วย"

            "งั้นหรอคะ งั้นก็แสดงว่าพี่ยังไม่มีแฟน พี่ชื่ออะไรคะหนูชื่อหนิงนะ"

            "พี่ชื่อฟินท์นะ นี่เพื่อนพี่ชื่อดาว"

            "พี่ฟินท์คะ หนูจีบพี่ฟินท์ได้ใช่ป่ะคะ"

            "เฮ้ย!! น้องพูดไรเนี่ยพี่ไม่ได้เป็นทอมนะ"

            "หนูรู้ค่า แต่ว่าหนูก็ไม่ได้เป็นดี้นะ หนูเป็นเลสเปี้ยนอ่ะ"

            "จริงดิ่น้อง โหย ไม่เอาอ่ะพี่ยังชอบผู้ชายอยู่นะ"

            "แต่หนูชอบพี่นี่คะ"

            "งั้นเอางี้เรามาเป็นพี่น้องกันก่อนนะ ถ้าวันไหนพี่ทำใจได้แล้วพี่จะบอกนะ"

            "ได้ค่ะ งั้นหนูไปก่อนนะคะเพื่อนเรียกแล้ว แล้วเบอร์พี่เบอร์อะไรคะ"

            "0 - 9255 – XXXX น้องมีไรก็โทรมาแล้วกันนะ"

            "ไปแล้วนะคะ แล้วจะโทรไปหานะคะ"

            "ค่ะๆ ….เฮ้ยดาวแกเป็นไรเนี่ย หน้าฉันมีอะไรติดรึไงมองอยู่ได้ อ๋อฉันสวยละซิ อิอิ"

            "โอ๊ย แหวะไอ้คนหลงตัวเอง แกนี่น่าจะเป็นทอมให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ ฉันเห็นมีดี้ตั้งหลายคนมาจีบแกอ่ะ แต่ไม่มีเห็นมีผู้ชายซักคนอย่าให้พูดเลยกระเทยยังไม่มี"

            "หนอย~ ดูถูกหน้าอย่างฉันน่ะหาได้อยู่แล้วแหละผู้ชายน่ะ ฉันไม่เอาเองต่างหากล่ะ"

            "ให้มันจริงเถอะย่ะ แม่คนหน้าตาดี"

            "พอเหอะๆ ว่าแต่จะไปไหนกันต่ออ่ะเนี่ยฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ"

            "เออฉันก็จะกลับบ้านเหมือนกันเพิ่งจะนึกได้ว่าวันนี้มีนัดกับหม่ะม้า"

            "ป่านนี้แม่แกไม่รอเหงื่อกแห้งแล้วหรอเนี่ย"

            "ก็เอออ่ะดิ่ ฉันไปก่อนนะ"

            "อื้มบายๆ นะแล้วเจอกัน พี่กิ๊กฟินท์ไปแล้วนะแล้วจะมาอุดหนุนใหม่นะคะ"

            "จ้าๆ "

            "เฮ้อ ถึงบ้านซักทีวันนี้ทำไมซวยงี้เนี่ย" ปริตาพึมพลางนึกไปถึงรถคันที่ขับผ่านหน้าเธอแล้วทำกระโปรงนักเรียนของเธอเปื้อนน่ะซิ

            "โอ๊ยๆๆๆ ยิ่งนึกก็ยิ่งแค้นคนอะไรทำผิดแล้วไม่รู้จักขอโทษ พูดซักคำก็ไม่ได้สะกดไม่เป็นรึยังไงกันนะ"

            "กลับมาแล้วครับ อ้าวฟินท์ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วจังเลยละ"

            "เร็วอะไรละพี่เฟิร์สก็วันนี้ฟินท์สอบนี่นา"

            "อ๋อ จริงด้วย นี่ฟินท์พี่จะแนะนำให้รู้จักนะ คนเนี่ยชื่อ นิธิศ หรือจะเรียกว่าธิศเฉยๆ ก็ได้นะเค้าเป็นลูกชายหัวหน้าแผนกฝ่ายบุคคลที่บริษัทพี่แต่พอดีว่าพี่ให้เค้าไปดูงานที่สาขาญี่ปุ่น 2 เดือนเค้าก็เลยฝากลูกชายให้พี่ดูแลแล้วพี่ก็เห็นว่าธิศเนี่ยอายุก็ไล่ๆ กับฟินท์พี่ก็เลยคิดว่าถ้าธิศมาอยู่ด้วยเนี่ยเราจะได้ไม่เหงาไง"

            "โหย พี่เฟิร์สอ่ะฟินท์ก็ไม่ได้เหงาอะไรมากมายเลยนะ ยังไงซะพี่เฟิร์สก็กลับบ้านทุกวันอยู่แล้วนี่นาฟินท์จะไปเหงาอะไรละ อีกอย่างวันหยุดฟินท์ก็ไปเที่ยวกับดาวก็ได้ ไม่เห็นจะต้องเอาคนอื่นมาอยู่ด้วยเลย"

            "จะยังไงก็ตามนะช่วยดูแลธิศเค้าด้วยแล้วกัน แล้วก็พาเค้าไปที่ห้องรับรองแขกชั้น 2 ให้ด้วยนะเดี๋ยวพี่จะไปทำกับข้าวแล้ว"

            "อื้ม ได้ๆ - -" ปริตาทำหน้าเซ็งๆ ก่อนจะเดินนำนิธิศไปที่ห้องรับรองแขกที่ชั้น 2