ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    STUDIO★RAINY

    ลำดับตอนที่ #7 : Role-play

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ย. 57




    Mєlos high school✓ 


    [ คุโรซาวะ เอริโอ้ : 16 ปี ]

    สถานะ :: โสด แต่มีคนโปรดในใจJ

     

    “หืม...วันนี้เปิดภาคเรียนแล้วหรอจ๊ะ”

    เสียงหวานใสจากผู้เป็นพี่เอ่ยถาม ก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปชื่นชมกับความงามของดอกซากุละที่กำลัง
    ออกดอกเบ่งบานต่อ 

    “ค่ะJ
    วันแรกของการเปิดภาคเรียนกับโรงเรียนใหม่ อะไรๆก็คงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปทั้งเพื่อนใหม่
    สถานที่ใหม่และอะไรใหม่ๆหลายๆอย่าง


    “งั้นพี่ก็ขอให้เราโชคดีกับโรงเรียนใหม่นะ”

    ฉันพยักหน้า ยิ้มรับ และเอ่ยคำลา ก่อนที่จะเดินออกมาจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีผู้อาศัยอยู่เพียงแค่สองคนซึ่งนั่นก็คือ
    ฉันกับพี่เอริ*นอก
    เหนือจากนั้นก็จะเป็นพวกแม่บ้านและพ่อครัวที่พอทำหน้าที่เสร็จแล้วก็จะแยกย้ายกันกลับบ้านกลับช่อง

    โรงเรียนที่ฉันกำลังจะย้ายเข้าไปอยู่ใหม่นั้นอยู่ห่างจากบ้านของฉันแค่ไม่กี่กิโลเพราะฉะนั้นถ้าคิดที่จะเดินไปล่ะก็
    คงใช้เวลาเพียงแค่ 5-10 นาที  และฉันที่กำลังจะก้าวเดินต่อไปนั้นก็ถึงกับหยุดชะงักเมื่อเห็นมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ยักษ์รุ่นช๊อปเปอร์ที่คุ้นตา
    จอดขวางทางเดินที่ฉันกำลังจะก้าวไปอยู่


    “ไง~ ย้ายโรงเรียนใหม่หรอ?”

    เจ้าของรถมอเตอร์ไซค์คันยักษ์เอ่ยถาม พรางถอดหมวกกันน็อคที่สวมอยู่ออก เผยให้เห็นใบหน้าขาวเนียนใสกับ
    ดวงตาคมเรียวสีน้ำตาอ่อนชวนน่าหลงไหล


    “ใช่ค่ะ...แต่ถ้าพี่เอริล่ะก็ตอนนี้คงกำลังจะเริ่มจัดดอกไม้แล้วล่ะค่ะ”

    ผู้ชายที่เอ่ยทักทายฉันนั้นเป็นถึงผู้ช่วยพ่อครัวของตระกูลคุโรซาวะอีกทั้งยังเป็นเพื่อนสนิทที่(น่าจะ)
    คิดไม่ซื่อกับพี่เอริอีกด้วย รุคาว่า เรียว*


    “อาฮะ! รู้อยู่แล้วล่ะ งั้นก็..ขึ้นมาสิเดี๋ยวฉันไปส่ง”

    ไม่พูดเปล่ามือยังส่งหมวกกันน็อคอีกใบยื่นมาให้ฉันอีก


    “รบกวนด้วยนะคะ”

    ฉันเอ่ยตอบก่อนที่จะรับหมวกกันน็อคที่เขายื่นมาให้ขึ้นสวมหัวพร้อมกับขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายรถของเขาด้วยความเคยชินเพราะเมื่อก่อนคนที่คอยรับ - ส่งฉันไป โรงเรียนเก่าเป็นประจำก็คือเขานี่แหล่ะ แบะด้วยความเคยชินฉันจึงไม่ลืมที่จะเอากระเป๋านักเรียนขั้นกลางระหว่างเราสองคนเอาไว้ด้วย มันคือสิ่งที่ฉันควรจะทำ...เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองต้องฝันไปไกล...

     

    หน้าโรงเรียน...

    ฉันยืนมองแผ่นหลังที่เพิ่งจะจากไปอย่างหนักใจ เมื่อไหร่...ที่ผู้ชายคนนี้เริ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้จิตใจของ
    ฉันหวั่นไหว และเมื่อไหร่...ที่เขาจะออกไปจากหัวใจของฉันได้อย่างสมบูรณ์แบบซะที
    ฉันไม่อยากรักคนที่เขา...มีเจ้าของหัวใจอยู่แล้วทั้งคน


    “เฮ้อ! ไม่อยากให้เปิดเรียนเลย”


    “เอาน่าๆ มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น”

    เสียงพูดคุยจากคนรอบข้างดังเจื้อแจ้วไปหมด นักเรียนที่นี่สดใสร่าเริงกันดีจังเลยนะเพราะฉะนั้น
    ฉันก็ต้องยิ้มเข้าไว้
    J สินะ ...


    “แต่ก่อนอื่นก็ต้องหาที่อยู่ของหอพักสินะ”

    ฉันเอ่ยพึมพำกับตัวเองอย่างแผ่วเบาก่อนจะก้าวเท้าเดินต่อไปข้างหน้า...ที่ๆอาจจะมีใครสักคนที่เข้ามาทำให้ฉันรู้สึก
    สนุกจนลืมเรื่องของเขาคนนั้นไปเลยได้ก็ได้

     

    *เอริ
    พี่สาวของเอริโอ้ เปลี่ยนจากชื่อ โอริโอ้มาเป็นเอริ

     

    *รุคาว่า เรียว
    ชายหนุ่มอายุ20ปีผู้ช่วยพ่อครัวของตระกูลคุโรซาวะเขาจะมาทำงานที่
    คฤหาสน์ตั้งแต่6.00-13.00 และกลับมาอีกทีในเวลา 18.00 น.จนเลิกงานคือ 21.00 น.


     

    Guardian

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×