คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO :: เพื่อนร่วมบ้าน 100%
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...จะมาจากไหน
จะรวยหรือจน...จะดีหรือไม่
แต่ในเมื่อคุณ...เลือกที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ใน
บ้านหลังนี้แล้ว...ก็ถือซะว่าคุณน่ะ...
เป็นคนสำคัญคนหนึ่ง...ในครอบครัวของเราก็แล้วกัน J
1. ค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนรวมทั้งสิ้น 1 แสนวอน
(2958 บาทไทย)
2. สมาชิกในบ้านทุกคนจะต้องมาทานอาหารเช้าและค่ำร่วมกัน
ใครมีเหตุขัดข้องมาไม่ได้โปรดแจ้ง
3. ในแต่ละวันจะมีเวรทำความสะอาด ทำอาหาร เลี้ยงหมา เอาขยะไปทิ้ง
ของแต่ละคนตามความสะดวก
4. เนื่องจากบ้านหลังนี้อยู่กันแบบระบบครอบครัวสุขสรรค์สวรรค์สร้างสุข
ใครมีปัญหาอะไรกันขอให้คุณกันตรงๆเลี่ยงการทะเลาะได้จะดีที่สุด
สงสัยข้อไหนให้โทรกลับ 087-XXX-XXXX
พรึบ !
ฉันพับซองเอกสารสำหรับการย้ายบ้านใหม่ลงกระเป๋าหลังจากไล่มันอย่างละเอียดแล้ว อืม...รูปแบบบ้านก็สวย ค่าเช่าก็ไม่แพง แต่ทำไมถึงต้องทานอาหารเช้าและอาหารค่ำร่วมกันไหนจะเวรทำความสะอาดอะไรนั่นอีก
เห็ดน้อยยองจีไม่เก๊ทค่ะ L
“ หนูมีธุระอะไรที่บ้านหลังนั้นหรอจ๊ะ ”
ลุงขับรถแท๊กซี่เอ่ยปากถามฉันหลังจากที่ฉันเห็นเขาด้อมๆมองๆฉันผ่านทางกระจกหลังมาตั้งแต่รถออกจากสนามบินแล้ว
ไม่เอาน่าลุง ! หนูตีกลองเกาหลีเป็นนะ ! (มันช่วยอะไรได้วะ -*-)
“ อ๋อ...คือว่า...ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปหนูจะย้ายไปอยู่บ้านหลังนั้นแล้วน่ะค่ะ ”
“ อ้อหรอ ! ดีๆบ้านหลังนั้นเป็นบ้านที่ดีจริงๆนะ หวังว่าจะมีความสุขนะสาวน้อย ^O^ ”
“ หนูก็หวังว่าอย่างนั้นค่ะ ^___^ ”
ฉันยิ้มหวานตอบลุงขับรถแท๊กซี่ที่ท่าทางดูใจดีกว่าที่คิดก่อนจะเหม่อมองออกไปยังนอกหน้าต่างกระจกรถที่ทัศนียภาพด้านนอกเป็นถนนคอนกรีตกับบ้านรูปร่างสวยงามหลายๆเรียกติดกันแต่ก็ไม่ทำให้ดูอึดอัด
ฉันจะหาความสุขจากที่นี่ได้จริงหรือเปล่านะ...
เพราะว่ามีปัญหาเรื่องที่เรียนในนิวซีแลนด์นิดหน่อยทางครอบครัวเลยลงความเห็นว่าสมควรให้ฉันกับมาเรียนที่เกาหลีหลังจากที่ไปอยู่นิวซีแลนด์คนเดียวมาเกือบกว่า 10 ปี ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะต้องออกมาเช่าบ้านอยู่คนเดียวแต่เพราะโรงเรียนที่ฉันไปสอบติดใหม่ในเกาหลีนั้นมันอยู่ห่างจากตัวบ้านที่พ่อกับแม่และพี่สาวอาศัยอยู่นั้นมาก
ทางครอบครัวเลยลงความเห็น(อีกครั้ง)ว่าไหนๆฉันก็โตแล้วเลยจัดการให้ฉันย้ายมาเช่าบ้านอยู่คนเดียวในบริเวณที่ใกล้ๆโรงเรียนซะเลย แล้วบ้านเช่าของคุณจงอ๊คซึ่งเป็นเพื่อนรักของแม่เลยถูกจัดเป็นตัวเลือกอันดับแรกและอันดับสุดท้ายในการให้ฉันเลือกที่จะย้ายมาอยู่ซะเลย
และอย่าคิดว่าฉันจะขัดคำสั่งคุณนายฮอได้ รู้เรื่องตอนไหนเก็บของย้ายบ้านออกตอนนั้นเลยจ้า L
“ ถึงแล้ว บ้านหลังนี้ล่ะจ๊ะหนู ”
“ ขอบคุณค่ะ ”
ฉันรีบจ่ายตังค์ให้กับลุงคนขับรถแท็กซี่ก่อนจะเปิดประตูรถออกมายืนเต็มความสูง ว้าว...บ้านสวยกว่าในรูปอีกแฮะ
“ เดี๋ยวลุงช่วยขนของนะจ๊ะหนู ”
ลุงคนขับรถแท็กซี่ว่าก่อนจะไปช่วยขนของ ของฉันลงมาจากรถ กระเป๋าเดินทาง3ใบ กล่องโฟมอีก1กล่องและอื่นๆอีกมากมายที่ฉันขนของมาแบบแทบจะยกบ้านมาตั้งและเข้าไปอยู่ได้เลยโดยที่ไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่ม !
“ ลำบากหน่อยนะคะลุง ถ้าไม่ช่วยหนูก็เกรงว่าวันนี้จะขนของลงจากรถลุงไม่หมดแน่ๆ ^[]^ ”
“ หัวเราะเป็นเอกลักษณ์จังนะหนู ”
ฉันไม่ได้ตอบอะไรลุงไปนอกจากหัวเราะหนักยิ่งกว่าเดิม หัวเราะปากกว้างแบบไม่มีเสียงนี่แหล่ะ ฮอยองจี ^[]^
หลังจากที่ขนของและกล่าวขอบคุณพร้อมกับบอกลาลุงขับรถแท็กซี่แสนใจดีคนนั้นเรียบร้อยแล้วฉันก็มายืนเป็นเห็ดแช่แข็งอยู่หน้าบานหลังนี้
เอาล่ะยองจี...ชีวิตเธอกำลังจะมีอะไรใหม่ๆมากขึ้น
มันจะดีสำหรับฉันหรือเปล่านะ...
เธอก็ลองเข้าไปสิ...เข้าไปสัมผัสสิ่งใหม่ๆเหล่านั้น
กิ๊ง...ก่องงงง
จบไปแล้วกับตอนแรกปาดเหงื่อ -_-; มันสั้นไปขอโต๊ด ^/\^
นะแต่บทนำอ่ะเนาะมันก็ต้องสั้นเป็นธรรมดา(หรอ?) ยอมรับเลยว่า
ไม่ใช่คนที่แต่งนิยายดีเลิศอะไรเพราะฉะนั้นการบรรยายอาจจะดูติดขัดไปบ้างขอโทษนะคะ ^O^
ใครที่ติดตามอยู่ก็ติดตามกันต่อไปเนาะ
ความคิดเห็น