STUDIO★RAINY

ลำดับตอนที่ #2 : Hunt Element Lost Darkness

Register 

 

รูป::

รูปร่างหน้าตา :: รูปร่างสูงผอมเพรียวน่าถนุถนอม เรือนผมสีน้ำตาลโทนส้มดัดเป็นลอนใหญ่ๆพองามรับกับใบหน้ารูปใข่เเละ

ผิวขาวอมชมพูแลดูสุขภาพดี ขนตางอนยาวเป็นเเพหนาช่วยขับให้ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนสะท้อนเเดดคู่สวยชวนมองมาก

ยิ่งขึ้น จมูกโด่งเป็นสันโค้งมนสวยงามรับกับปากเล็กเเดงกระจับสีเชอร์รี่น่าลิ้มลอง

 

ส่วนสูง :: 167 ซม.

 

น้ำหนัก :: 45 กก.

 

ข้อมูลทั่วไป 

 

ชื่อ :: ไวโอลิน ดีเชลล์ (Violin Dshall) 

 

ชื่อเล่น :: ไวโอลิน (Violin)

 

ความหมายของชื่อ :: เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งที่มีเสียงไพเราะชวนฟัง

 

อายุ :: 18 ปี

 

ประวัติ :: ไวโอลินสาวน้อยผู้เติบโตมาในตระกูลผู้สูงศักดิ์เเต่เก่าเเต่ก่อนของฝรั่งเศษ นับตั้งเเต่วินาทีแรกที่เธอลืมตาขึ้นมา

ดูโลกจนจวบถึงปัจจุบันนี้เธอก็ได้รับขนานนามว่าเป็นหญิงสาวผู้สมบูรณ์แบบในทุกๆด้านไม่ว่าจะเป็นฐานะทางบ้านที่ได้ยิน

เเค่นามสกุลก็ไม่ต้องถามถึงทรัพย์สินเงินทองของตระกูลเธอเลยตามดั่งคำโบราณที่เขาว่าไว้ว่า "ใช้ชาตินี้ก็คงไม่หมด" ส่วน

เรื่องผลการเรียนก็ไม่น่าผิดหวังเกรดเฉลี่ยเกียรตินิยมในทุกๆเทอมอีกทั้งยังเป็นเลิศในด้านดนตรีเเละศิลปะหลายๆแขนงเธอ

โปรดปรานเครื่องดนตรีไวโอลินเป็นที่สุดเพราะมันเหมือนกับชื่อของเธอเเละยังมีเสียงไพเราะน่าฟังอีกด้วยส่วนเรื่องรูปร่างน่า

ตาของเธอนั้นไม่ต้องพูดถึงใบหน้าอ่อนหวานชวนมองกับน้ำเสียงไพเราะชวนฝันก็ทำให้เหล่าบรรดาสุภาพบุรุษเเละสุภาพสตรี

หลงสเน่ห์เธอกันเป็นเเถวเเล้ว เรื่องงานบ้านงานเรือนก็ไม่ได้ด่างพร้อยสมบูรณ์เเบบตามมาตรฐานกุลสตรีโลกเลยทีเดียว

ครอบครัวตระกูลดีเชลล์ตั้งเเต่รุ่นคุณทวดจนมาถึงรุ่นเธอแล้วล้วนเเต่เป็นผู้ใช้เวทย์ฐาตุลมโดยทั้งสิ้นเเต่กลับมีเธอที่ใช้เวทย์

ผสมระหว่างลมเเละไฟคงจะเป็นเพราะอารมณ์โกรธของเธอคงจะรวมกับพลังธาตุในตัวจนเกิดเป็นธาตุไฟขึ้นล่ะมั้ง

 

นิสัย :: ถึงเเม้ว่าไวโอลินภายนอกของเธอดูจะสมบูรณ์เเบบไปในทุกๆด้านเเล้วเเต่เธอก็ยังมีข้อเสียกับนิสัยเเย่ๆของเธออยู่อีก

หลายด้านเช่นกันที่หนักสุดๆก็คงจะเป็นการที่เธอควบคุมอารมณ์เวลาที่รู้สึกโกรธมากๆไม่ไหวจนต้องระเบิดออกมาดั่งภูเขาไฟ

ปะทุที่เอาลาวาเเมกม่าร้อนๆลงมาเดือดใส่ผู้คนสัตว์ป่าที่อยู่ด้านล่างซึ่งอารมณ์โกรธของเธอที่ปะทุออกมานั้นก็ไม่ได้เเตกต่าง

จากภูเขาไฟลาวาเลยอะไรที่ถูกเก็บไว้ในใจไม่ว่าจะอดีตหรือปัจจุบันเธอก็นำออกมาพูดระบายเพื่อให้ข้างในมันโล่งจนไม่

เหลืออะไรในใจเเล้วเธอจึงจะกลับสู่สภาวะปกติดังเดิมพร้อมกับรอยยิ้มหวานเหมือนดอกไม้เเรกเเย้มก่อนจะกล่าวคำขอโทษ

เเละบอกลาเบาๆเพื่อกลบเกลื่อนความเขิลอายของตัวเอง แต่ถึงกระนั้นก็ทำให้ผู้พบเห็นถึงกับต้องหยุดมองอยู่ไม่น้อย เเก้ม

ใสๆสีขาวอมชมพูนั่นกำลังขึ้นสีเเดงระเรื่อน่าสัมผัสใครที่ได้เธอไปเป็นคู่ชีวิตควรจะต้องทำใจกับสายตาหนุ่มที่ชอบมองมา

อย่างเพ้อฝันหน่อยล่ะกันนะ

 

ส่วนเรื่องที่จะทำให้ไวโอลินโกรธนั้นมีไม่มากหรอกเธอเเค่ไม่ชอบคนที่ไม่รักษาสัญญาทำตามคำพูดของตัวเองไม่ได้

มันเหมือนกับมาให้ความหวังกับเธอเเต่สุดท้ายกับหักหลังอย่างไม่เหลือเยื่อใยไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องน้อยเเค่ไหนถ้าทำ

ไม่ได้อย่าพูดคำว่าสัญญาเด็ดขาดไม่งั้นคำว่าสัญญาอาจจะกลายเป็นสัญญานเตือนภัยที่บ่งบอกว่าภูเขาไฟลาวากำลัง

จะปะทุออกมาในไม่ช้าก็ได้ เเต่ถ้าอยู่ในโหมดอารมณ์ปกติล่ะก็ไวโอลินเป็นคนที่ไม่ว่าจะทำอะไรถึงเเม้จะอยู่เฉยๆก็ตาม

ก็สามารถที่จะดึงดูดผู้คนรอบข้างให้มาสนใจเธอกันเป็นจุดเดียวได้ ซึ่งบางครั้งเจ้าตัวก็ไม่รู้หรอกว่าใบหน้าสวยอ่อนหวานที่

ไม่ได้เเต่งเติมอะไรกับดวงตาคู่สวยที่ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่นั้นมันเหมือนมนต์สเน่ห์ที่ทำให้ผู้พบเห็นต้องหยุดมองโดยไม่รู้ตัว

 

เเต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครสามารถทลายหัวใจน้ำเเข็งของเธอได้ใจที่สงบ เยือกเย็น อ่อนโยนเเละเข้มเเข็งไปในเวลาเดียวกันนั้น

ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะพิชิตใจเธอได้ทำให้เธอไม่ค่อยจะมีใครมาขายขนมจีบสักเท่าไหร่เเต่ถึงจะมีดวงตาคู่สวยเเละหัวใจดวง

เดียวเเละดวงเดิมของเธอคงจะไม่ละหายไปจากชายหนุ่มผู้เเสน อบอุ่นเเละอ่อนโยน ผู้ที่ทำให้โลกของเธอดูสวยงามกว่าที่

เคยเป็นอยู่ถ้าเธอได้รับฉายาว่าเป็นผู้หญิงที่สวยจนไม่อาจเอื้อมถึงเขาก็คงเป็นชายหนุ่มผู้เเสนดี

ที่ไม่คู่ควรกับคนอย่างเธอ

 

ไวโอลินงดงามดั่งดอกกุหลาบสีเเดงสดในโหลเเก้วที่ถึงเเม้จะมีคนข้างกายคอยปกป้องเเต่ความเเข็งเเกร่งในตัวเธอนั้นก็

ไม่ด้อยไปกว่าใคร เธอฉลาด ทันคนเเถมยังเเกมโกงนิดๆเเต่เธอนั้นกลับเเพ้กลิ่นหอมของกุหลาบที่เป็นสัญลักษณ์เเทนตัว

เธอที่ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหนหากมีกรีบดอกกุหลาบตกหล่นอยู่ใกล้ๆเธอล่ะก็เสียงจามเล็กๆจะดังออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ขึ้น

สีเเดงจัดเหมือนเวลาโดนเเดดนานๆมันช่างดูน่ารักไปพร้อมกับน่าขบขันซะเสียจริงๆนั่นคือสิ่งที่หนุ่มผู้เเสนดีของเธอ

กล่าวไว้โดยที่เขาก็ยังคงหัวเราะไม่ยอมหยุดก่อนจะยอมมาช่วยเธอ

 

บท :: คู่ที่3 บ้านลม

 

ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: รอยยิ้ม (เวลาเธอเห็นรอยยิ้มที่ออกมาอย่างจริงใจของคนรอบข้าง มันจะทำให้เธอเผลอยิ้ม

ออกมาด้วย) // สิ่งที่เกลียด :: การไม่รักษาสัญญา (โกรธดั่งภูเขาไฟลาวาเเมกม่าปะทุ) // สิ่งที่กลัว :: วิญญาณ

แมลงบินได้ตัวเล็กๆต่างๆ (หลับตาปี๋พร้อมกับท่องบดสวดไล่ทั้งผีทั้งเเมลง) // สิ่งที่เเพ้ :: กลิ่นหอมของดอกกุหลาบ

(จามออกมาหลายรอบพร้อมกับหน้าที่ขึ้นสีเเดงเวลาโดนเเดดจัด)

 

งานอดิเรก :: เล่นไวโอลิน , สงบจิตสงบใจกับซิสเตอร์ในโบสถ์ , อ่านตำราเเละประวัติศาสตร์เวทยมนต์

 

อาวุธ :: ไซที่ทำจากเพรช2อัน (คล้ายกับอาวุธที่ไทชิใช้ปกป้องโซเรียวในรอยฝันตะวันเดือดเเต่ทำจากเพรช55)

 

พลังเวทย์ :: พลังเวทย์ลมเคลื่อนย้าย , ป้องกัน , โจมตี

 

คาถาพิเศษ :: ไฮฟ์ฟลูเบล โรส (ยื่นไซไปข้างหน้าเป็นรูปกากบาทท่องคาถาอัญเชิญเวทกุหลาบไฟ กรีบกุหลาบลอย

ตัวมาปกครุมไซให้กลายเป็นโซ่ไฟที่มีพลังโจมตีเป็นธาตุลมพลังงานเเรงสูง)

 

ความสามารถพิเศษ :: รับรู้ความรู้สึกของสัตว์ต่างๆที่เอ่ยผ่านมาในสายลม

 

ท่าทาง&ลักษณะคำพูดติดปากที่เป็นประจำ :: เวลาโกรธเเละระบายออกมาเสร็จจะกล่าวคำขอโทษเเละบอกลาเพื่อ

หนีอาการเขิลอายของตัวเองคำพูดติดปากไม่มีค่ะ

 

ของที่ตามหา :: เพรช

 

เพิ่มเติม :: เวลาที่ใช้เวทย์มนต์จะมีกลีบเเละดอกกุหลาบอยู่ในเวทย์ด้วยเสมอเเต่มักจะเกิดอาการเเพ้ขึ้นมาทีหลัง

หลังจากใช้เวทย์เสร็จ

 

คิดยังไงกับคู่ของตัวเอง? :: เขาเเสนดีจนบางครั้งฉันก็คิดว่าฉัน...ไม่คู่ควรสำหรับเขาค่ะ

 

ความสัมพันธ์ของคุณกับเขาเป็นยังไง ?:: คนรัก

 

อยากได้ฉากจบแบบไหน ? :: มีความสุขที่สุดเหมือนในเทพนิยายค่ะ ดราม่านิดๆ

 

ความปรารถนาสูงสุดของคุณคือ ? :: ขอให้คนที่ปล่อยมือจากฉันเป็นคนสุดท้ายไม่ใช่คนที่ฉันรัก

 

Interview Your Ori

(ยามตะวันตก)

           
สายลมอันแผ่วเบาพัดผ่านมาตามทางเดินที่ไร้ผู้คน เงียบสงัด ไร้สิ่งมีชีวิต มีแต่เงาและลมหายใจของคุณเท่านั้นที่เป็น

เครื่องนำทางในยามอาทิตย์อัสดงเช่นนี้ ไวโอลินกวาดตามองไปทั่วทิศทางแล้วเดินไปต่อ แต่แล้วเธอก็ต้องหยุดชะงัก

เมื่อแสงสว่างบางอย่างลอยอยู่เบื้องหน้า !

 

"ถ้าสิ่งที่ฉันคิดกำลังจะเป็นจริง แสงที่อยู่เบื้องหน้าของฉันคงไม่ใช่...วิญญาณ" ร่างบางชะงักไปเล็กน้อยกับเเสงที่

อยู่ตรงหน้าก่อนที่เสียงหวานสั่นจะเอ่ยถามออกมาอย่างวิตกกังวล ภูติ ผี วิญญาณคือสิ่งที่เธอหวาดกลัวที่สุด

 

 

"สวัสดีเด็กน้อย:J" ลูกไฟสีทองไร้หน้าตาเปล่งเสียงกังวานออกมาทักทายไวโอลินมันส่องสว่างดั่งแสงปลายอุโมงค์

ที่เปรียบดั่งความหวังของคนที่มืดมน "ใกล้มืดค่ำแล้วยังไม่รีบกลับหออีกเหรอ?หรือว่าท่านกำลังจะไปตาม ‘หาของ’

กันล่ะ หืม?"

 

"อะไรทำให้คุณคิดอย่างงั้นหรอคะJ" ไวโอลินกล่าวดักทางลูกไฟที่กำลังถามไถ่เธออย่างมีเลศนัย เธอไม่เเน่ใจว่ามันคือ

อะไร เเล้วทำไมถึงรู้ว่าเธอกำลังตามหาบางสิ่งบางอย่างทั้งๆที่เธอกับลูกไฟประหลาดนี่ก็ไม่เคยที่จะรู้จักหรือพบเห็นหน้ากัน

มาก่อน

"หึ ของที่เจ้ากำลังหาช่างยากยิ่งนัก ยิ่งก้าวเข้าไปมันก็ยิ่งวิ่งหนี หากแต่ถ้ากลับยืนเฉยๆมันก็จะสูญหายไปแล้ว

แบบนี้เจ้าจะเอาชนะมันได้เช่นไร ?ถ้าพลาดท่าเสียทีชีวิตก็อาจดับสูญ แต่ถ้ามัวแต่ชักช้าความปรารถนาของเจ้าก็

จะสลายไปเช่นกัน"

 

"อะไรที่ได้มาง่ายๆมันก็มักที่จะสูญหายหรือไม่ก็เสื่อมสภาพไปโดยเร็ว" ดวงตาคู่สวยของไวโอลินหรี่ลงเล็กน้อย

เนื่องจากเเสงของลูกไฟที่ส่องสว่างมากเกินไป"แต่ถ้าเทียบกับสิ่งของที่ต่อให้ทำยังไงก็ไม่มีวันได้มาเเม้จะต้องสละ

ชีวิตตัวเองเพื่อเข้าเเรกมันก็คุ้มค่า...ที่จะเสี่ยง"

 

"ก็แล้วแต่เจ้าก็แล้วกัน แต่ข้าขอเตือนไว้อย่างนะ…" ลูกไฟเว้นระยะไว้นิดหน่อยก่อนจะลอยมารอบๆตัวของ

ไวโอลิน "คิดให้ดีก่อนอธิษฐานเพราะถ้าขอไปเมื่อไหร่เจ้าจะไม่มีวันได้คืนคำเด็ดขาดJ" คำพูดสุดท้ายก่อนที่สายลม

จะพัดพามันให้หายไป...จนไกลลิบตา

 

"เเต่...มันก็ขึ้นอยู่กับว่าของสิ่งนั้นมันมีค่ามากพอที่จะเสี่ยงไหม" เสียงหวานใสของไวโอลินเอ่ยกล่าวออกมาหลังจากที่

ลูกไฟนั่นห่างไกลออกไปจนลิบตา "ซึ่งสำหรับฉันในตอนนี้...ยังไม่มี J" ปากบางเล็กสวยยกยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัยก่อน

ที่ร่างสวยจะหันหลังงกับเเละเดินไปยังจุดที่ตัวเองได้จากมา...

 

Interview You

 

สวัสดีจร้า ชื่อไรจ๊ะ

:: น้ำฝนจ้า ^^

 

คิดว่าพล็อตเป็นไงบ้าง* *

:: สนุกเเละชวนติดตามมากค่ะ มีกลิ่นอายของเรื่องลึกลับเเละโรเเมนติกอยู่ด้วย^^

 

เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย

:: ไม่ค่ะชอบ มันเหมือนเราได้เขียนเรื่องราวสิ่งที่เราอยากได้ใส่ลงไปในตัวละครที่เราสร้างขึ้นมาเพลินดีค่ะ

 

หากลูกคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

:: ไม่เคยทำใจค่ะเพราะไม่มีปัญหากับเรื่องนี้อยู่เเล้วตามสบายเลยค่ะ^^

 

แล้วถ้าหากว่าลูกสาวไม่ติดคุณจะทำยังไง

:: คาดหวังกับลูกชายต่อค่ะ5555

แอดfav.แล้วใช่มั๊ยคะ

:: เรียบร้อยเเล้วค่ะ ^^

ติดแล้วเม้นด้วยนะ เอลขอร้อง TwT

:: จัดให้เลยค่ะ ^^

งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะคะ^^

:: ขอบคุณที่จัดกิจกรรมสนุกๆขึ้นค่ะ ไว้จะรอคอยนะคะ ^^

｡SYDNEY♔