คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : [os] ordinary love♥
Pairing - jhope x jungkook
Rate - PG-15
____________________
เสียงการจราจรคับคั่งบนถนนเส้นหลักของเมืองโซล คลาคล่ำไปด้วยผู้คนควักไขว้และรถราจอดเรียงรายยาวเหยียดจนดูแน่นไปหมด สายตาถอดมองไปตามร้านรวงข้างทางสลับกับสัญญาณไฟเป็นพักๆ ก่อนที่สายตาจะเห็นร่างของชายหนุ่มวิ่งกระหืดกระหอบมาทางเขาด้วยสายตามีความหวัง
แฮ่ก แฮ่ก..
ปึง!
“ไปชานเมืองนะครับ”
แน่นอนว่าจองโฮซอกเป็นนักขับ....................แท็กซี่
คนขับแท็กซี่รูปหล่อกระชับหมวกใบโปรดให้เข้าที่ พยักหน้าตอบรับสถานที่ของผู้โดยสาร ก่อนจะถอนเกียร์และเริ่มออกรถเพราะสัญญาไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียวพอดิบพอดี
รถกำลังแล่นไปเรื่อยๆตามจุดหมาย โฮซอกไม่ได้ใส่ใจกับสภาพแวดล้อมรอบข้างมากนัก เพราะเขาเจอจุดสนใจใหม่แล้ว..
ผู้โดยสารหน้าตาจิ้มลิ้มด้านหลัง..
ชายหนุ่มที่นั่งเยื้องกันบนเบาะรถของเขา ไหล่แคบๆถูกสวมทับด้วยเสื้อยืดตัวหลวมสีควันบุหรี่ยิ่งทำให้โครงหน้าหวานนั้นดูโดดเด่น ร่างนั้นกำลังหอบแฮ่กเสียงไม่เบานักจนเขาต้องให้ความสนใจ ตาคมเหลือบมองกระจกรถของตัวเองสำรวจความเป็นไปทางด้านหลังที่ดูจะเหนื่อยผิดปกติจนน่าสงสาร
นิ้วเรียวกำลังจัดเส้นผมให้เข้าที่ทาง
เหงื่อซึมบนขมับขาว
ตากลมกับแก้มขึ้นสีนิดๆดูน่ารัก
ปากกระจับที่โดนฟันกระต่ายกัดแผ่วเบา
คอเสื้อที่กระพือขึ้นลงแข่งกับเสียงหายใจ
.
.
อื้อหือ
จีบลูกค้าบาปหนามากมั้ยวะ?
ทำได้แค่คิดและลอบมองเท่านั้นเพราะกลัวเขาจะรู้ตัว แต่ความคิดก็โลดเล่นมากไปเกินกว่านั้น จนเขาต้องเผลอยิ้มออกมาเสียแล้ว
เห็นรีบวิ่งออกจากซอยมาดูท่าว่าจะเหนื่อย..
ถ้าหากว่าใจดียื่นผ้าไปให้น้องเขาซับเหงื่อ
ถ้าเผื่อว่ายื่นน้ำไปให้น้องเขาดื่มคลายกระหาย
ถ้าเกิดว่าน้ำดันหกใส่เสื้อยืดตัวย้วยนั่นเข้า
.
.
แม่งเอ้ยยยย
ไข่..เอ้ยใจมันสั่น!
โฮซอกรีบเบือนหน้าลงมาจากกระจกทันที เขาต้องการลดอาการประหม่าและเพื่อปิดกั้นจินตนาการทุกชนิด เปลี่ยนจุดสนใจไปหารถหาควันพร้อมกับยิ้มอารมณ์ดีไปด้วยโดยไม่รู้ตัว
แล้วควันรถคันนั้นทำไมออกมาเป็นรูปหัวใจเนี่ย...
เห้ยไฟแดงๆนั่นทำไมมันกระพริบพร้อมกับแรงเต้นของหัวใจเขาเลยอ่ะ
อาไฟแดงแยกนี้แปลกจัง อืมม...ไฟแดง!! เหี้ยยย!! เบรค!!!
เสียงล้อถัดกับถนนดังลั่นอยู่ในหูเพราะแรงเสียดทานฉับพลัน จนทำให้ผู้โดยสารตัวโยกโยนอย่างเสียหลักเพราะการขับเคลื่อนถูกชะงักกะทันหัน
“เอ่อ ขอโทษครับ พอดีผมใจลอยไปนิดหน่อย ไม่ต้องกลัวนะครับ”
คนด้านหลังแค่พยักหน้ารับเขาเบาๆ
แล้วหัวใจของโฮซอกก็เต้นเร็วขึ้นซะอย่างนั้น...
.
.
อา..เปิดเพลงคลอซะหน่อย เดี๋ยวจะได้ยินเสียงหัวใจเรา
อ่าวแต่เขาฟังเพลงในมือถือนี่หว่า
หึ กล้าเมินคนหล่อต้องขอเม้าท์เรียกร้องความสนใจหน่อยละกัน!
"กำลังกลับบ้านหรอครับ?"
หน้าตาเหรอหราพร้อมท่าทางลนๆตอนดึงสมอลทอล์กออกจากหูกำลังตอบเขาด้วยน้ำเสียงเอื่อย รอยยิ้มที่ดูแหยๆเหมือนคนเกรงใจหรือไม่ก็รำคาญที่โฮซอกมองมันผ่านกระจก..แต่ดูโคตรน่าหยิกเลย
ฮือสวรรค์รำไร
จอดแช่ทุกไฟแดงซะดีมั้ย!
เผื่อถึงที่หมายลงรถด้วยกันแล้วจะได้เปลี่ยนจากโชว์เฟ่อมาเป็นโชว์แฟน..
และก่อนที่สมอลทอล์กสีขาวจะโดนยัดกลับไว้ที่เดิม เพลงที่เปิดคลอภายในรถก็ดันเป็นเพลงรักเฉย
ฮิ รู้ใจโฮซอกจังเหลยยย
Oh boy 너의 행동 말 투나 표정
นี่คุณ ทั้งท่าทาง การพูดจา หรือแม้แต่สีหน้าของคุณน่ะ
이상형과는 달라도 자꾸 끌리는데
ทุกอย่างมันช่างต่างจากสเป็คผมย่างลิบลับ แต่ผมกลับหลงเสน่ห์คุณเข้าอย่างจังเลยล่ะ
어쩌겠어..
ผมต้องทำยังไงดีนะ?
แอบลอบมองกระจกรอบที่ร้อยจนเริ่มเมื่อยคอ ก็เห็นรอยยิ้มแต้มบนปากอิ่มสวย คงเพราะเป็นเพลงโปรดด้วยเหมือนกันสินะ
.
.
ชอบเหมือนเค้าเลยเอ่าะ ฮุ่ยเขิน
อืม..ว่าแต่ตอนนี้ขับมาถึงไหนละวะไม่ค่อยคุ้น
เหมือนจีพีเอสหัวใจผมจะเสีย..
อยากคิดค่าซ่อมเป็นขอหอมสองที!
.
.
จะว่าไปตั้งแต่ขับรถแท็กซี่มานี่เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ผมเสียสมาธิขนาดนี้ ก็นะ ยอมไปยันเสียสติเลยอ่ะ ถ้าได้ผู้โดยสารน่ารักคนนี้มาเป็นแฟน!
เสียงก่อกแก่กจากเบาะด้านหลังทำให้นักขับรถขี้มโนต้องมองผ่านกระจกอีกครั้ง คนน่ารักกำลังกระชับกระเป๋าเตรียมความพร้อม แถมยังหยิบถุงมาถือไว้เสียมั่นเหมาะในมือ คงใกล้จะลงรถแล้วแน่ๆ
ว่าแล้วก็ลดความเร็วลงสักหน่อยท่าจะดีเหมือนกัน~
“เดี๋ยวเลี้ยวซ้ายข้างหน้าแล้วจอดหน้าตึกสีฟ้านะครับ”
ฮื่ออ คิดไม่ทันขาดคำ..
มีเพียงเสียงตอบรับสั้นๆเท่านั้นที่โฮซอกสามารถตอบกลับอีกคนไปได้ ผิดกับความรู้สึกมากมายที่หากแม้เขาพูดออกไปคงถูกหัวเราะเยาะอย่างไม่ใยดีแน่นอน
ก็ใครมันจะบ้าแอบตกหลุมรักคนภายในหนึ่งชั่วโมงกัน!
นอกเสียจากคนอย่างผม
“ครับ ตึกสีฟ้าซ้ายมือนี่ใช่มั้ยหื้ม..เอ่อใช่มั้ยครับ?” คงจะตัดพ้อในใจมากไปหน่อยจนเผลอตัวพูดคำธรรมดาค่อนไปทางสนิทสนมออกไปทั้งอย่างนั้น แต่ก็รีบหัวเราะกลบเกลื่อนออกมา
ทั้งกลบเกลื่อนความผิดพลาด..
แล้วก็ความรู้สึกของหัวใจ..
อา..แต่ผมแอบเห็นเขาอมยิ้มนิดๆด้วยนะ น่ารักชะมัด!
.
ในที่สุด แท็กซี่ก็ขับมาส่งผู้โดยสารถึงที่หมาย เมื่อรถจอดเทียบริมฟุตบาทอย่างชำนาญ เสียงเครื่องยนต์เบาลงพร้อมกับเสียงเพลงที่ถูกกดปิดไป พร้อมกับโฮซอกที่หัวใจกลับมาห่อเหี่ยวอีกครั้ง.. เพราะในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ลูกค้าน่ารักต้องลงจากรถแล้ว แน่นอนว่าคงจะไม่ได้เจอกันอีก แล้วเขาก็ทำอะไรไม่ได้ด้วย
ความรู้สึกตอนนี้เหมือนเขากำลังทำลูกโป่งหลุดออกจากมือไป วิ่งไล่ตามแค่ไหนก็คงไม่ทัน คงต้องคอยยืนมองมันลอยขึ้นสูงแล้วหายลับตาไป เหมือนกับเขาที่ทำได้แค่มองน้องคนนั้นผ่านกระจกรถแบบนี้.. แต่ถ้าหากลูกโป่งจะเห็นใจกันบ้าง อย่างน้อยช่วยลอยไปติดกิ่งไม้ที่เขาเอื้อมถึงก็คงจะดี
พลันเสียงเปิดประตูรถก็ดังขึ้น
พร้อมกับร่างของโฮซอกที่ถลาตัวออกจากรถทันควัน จนยืนประจันหน้ากับลูกค้าที่น่ารักเข้าพอดิบพอดี
แล้วก็ได้เห็นรอยยิ้มน่ารักส่งมาให้อีกครั้ง…
"ขอโทษนะฮะพี่...คือผมรีบมากอ่ะ เมื่อตอนหัวค่ำ.."
ในท่าทางดูขัดเขิน แววตาใสซื่อที่ไม่กล้ามองกลับมาตรงๆ นิ้วยาวเกาเบาๆที่หลังหูน่าเอ็นดูไม่น้อย คำพูดที่ค่อยๆถูกกลั่นออกมาจากปากแดงทำเอาโฮซอกลุ้นจนตัวโก่งเลยทีเดียว
.
.
เอาละมึ้ง อย่าบอกว่าจะไม่จ่ายค่ารถนะ..
เขากระกรี๊ดให้ฟันหน้าน้องน่ารักนี่กระพือเลย!
ความเงียบปนความอึดอัดลอยเต็มไปหมด เมื่อเสียงนุ่มๆนั้นหยุดประโยคของตัวเองไป โฮซอกได้แต่มองตามปากบางนั้นอย่างคนไร้สติ เขาจ้องมันเพื่อให้กลับมาขยับอีกเร็วๆ อยากให้มันเอ่ยบอกว่ารักเขาสักร้อยครั้งท่าจะดี
"ตอนนี้จองกุกเลยหิวมากเลยแหละ ถ้าพี่พอมีเวลาช่วยอยู่เป็นเพื่อนกินข้าวกับจองกุกหน่อยดิ.. นะ.."
พูดจบลูกค้าตาแป๋วก็ยิ้มยิงฟันแบบเด็กๆให้ดูอีกหน..
.
.
เหอะ มุขหลอกเด็ก!
จะเบี้ยวค่าโดยสารก็บอก!
ละนี่มาชงมาชวน เห็นเขาเป็นใครฮะ!!
เวลาพี่เป็นเงินเป็นทองนะน้องหนู!!
พี่บอกเลยว่าพี่ไม่......!!!
“ว่างครับว่าง”
โฮซอกดัดเสียงจนดูหล่อเกินจริงตอบกลับไป แม้จะอึ้งปนงงในความกล้าของเจ้าลูกโป่งน่ารักนี้ไปบ้าง ที่ยอมเชื่อฟังคำขอน่าสงสารของเขาในใจ แต่จะให้ตอบรับไวๆก็ใช่เรื่อง
ขอเล่นตัวหน่อยก็ดี~
“แต่...”
แล้วประโยคถัดมาที่กำลังจะพูดในไม่ช้ามันทำให้โฮซอกพูดไม่ออก.. ก็ไอท่าทางของคนตรงหน้ากำลังยืนเอียงคอมองมันน่ารักซะไม่มี
ปากใจไข่สั่นพร้อมกันไปหมดแล้วเนี้ย
หยุดน่ารักซะ! ถ้าพี่พูดออกไปไม่หมดเดี๋ยวตอนจบเราจะไม่ได้กันนะ!
..ก่อนหนุ่มนักขับจะรวบรวมความกล้าทำท่าขรึม ไหนๆก็จะตอบรับรักแล้วขอหล่อสักหน่อยเถอะ แม้ว่าท่าทางในใจของเขาตอนนี้มันสุดแสนจะเริงร่า เหมือนน้องหมาส่ายตูดระริกพร้อมหูตกๆตอนเจอเจ้าของไม่มีผิดก็ตาม
.
.
"ให้พี่เป็นแฟนกินข้าวของจองกุกแทนเลยได้มั้ยครับ?"
fin.
//
talk - ฟิคชั่ววูบก็มา ฮ่าๆๆๆๆ อยากลองแต่งพี่โฮปประสาทเสียแบบนี้มานานแล้วล่ะ วันนี้จัดสักหน่อย /-/ น่ารักดีเนาะ ใครอ่านแล้วแสดงความเห็นกันบ้างน้าา ไม่เม้นก็เฟบได้เราไม่ว่า แต่..ถ้าไม่ทำทั้งสองอย่างข้างหน้า สกรีมแท๊ก #ฟิคกล่อง ให้เค้าหน่อยก็ยังดี T_T
แล้วเจอกันเรื่องหน้าค่ะ♥
ความคิดเห็น