คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
I’m your villain!
.
“อะ..อื้อ พี่โฮซอกครับ ...”
เสียงแหบพร่าพยายามเปล่งเสียงออกมาอย่างลำบาก ภารกิจตรงหน้าที่กำลังดำเนินไปทีละขั้นทีละขั้น ความโหยหาครั้งสุดท้ายที่ถูกเติมเต็มให้กันและกันอย่างไม่มีสิ้นสุด แต่มันก็ต้องจบลง เพราะเสียงโทรศัพท์เครื่องบางกำลังส่งเสียงดังรบกวนที่ในตอนนี้ถูกทิ้งกองลงไปพร้อมกับผ้าผ่อนบนพื้นที่แคบๆของห้องน้ำ
ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อก้มงุดลงควานหาโทรศัพท์ พลันมือก็รีบจัดแจงเสื้อผ้าที่ร่นหลุดจากร่างกายไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จนเรียบร้อย รับสายจากคนที่โทรเข้ามา ตอบรับเพียงไม่กี่คำก็ตัดสายลง
“พี่ครับ ผมต้องไปแล้วนะ”
สีหน้าเศร้าๆบวกกับน้ำเสียงอ่อนๆในประโยคบอกลาส่งไปให้คนที่ตนรัก แม้ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศแต่พวกเขาก็สัญญากันไว้ว่าจะยังไม่เลิกกัน จะกลับมาหาและเติมความหวานให้กันบ่อยๆ อีกคนมีเพียงรอยยิ้มปลอบโยนคนรักและคำพูดส่งท้าย
“ดูแลตัวเองด้วยนะครับ จินซอกของผม.. ”
.
เมื่อคนรักไม่อยู่ เราจำเป็นต้องรอต่อไปจริงๆหรือ?
อยู่ๆความคิดนี้ก็แล่นเข้ามาให้หัว โฮซอกมองใบหน้าของตนเองผ่านกระจกเงาใบใหญ่ของห้องน้ำสนามบิน มีเพียงรอยยิ้มที่ไม่แน่ชัดในอารมณ์ฉาบอยู่บนใบหน้า ร่างสูงที่เพิ่งร่ำลาแฟนหนุ่มที่รักของตนเสร็จแล้วกำลังบอกลาความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นในหัวไปอีกด้วย พลันหมุนตัวเดินออกจากห้องน้ำไป
‘แกร๊กก..’
ฝีเท้าหยุดชะงักชั่วครู่เมื่อรู้สึกได้ถึงความไม่สม่ำเสมอของพื้น ใบหน้าคมก้มลงหยิบของบางอย่างที่ตกอยู่ใต้เท้าของเขา ก่อนจะเปิดขึ้นมาแล้วแสยะยิ้มอย่างสนอกสนใจ...
.
‘ พาสสปอร์ต ? ’
.
‘จอน จองกุก’
TBC....
_____________________________________________
talk- เย่เย่เย่เย่เย่ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้า ฟิคนี้เรื่องแรกของเราในรอบสี่ปีเลย
ถ้าภาษามันตลกก็โทษด้วยค่ะ 555555555555 แถมอินโทรยังสั้นกุด ._. ไว้จะแก้ตัวในตอนต่อๆไปให้จุใจไปเลยเน้อ.....
คู่ชิพนี้มาอยู่น้อยนิดมากเลออ ถ้าชอบโฮปกุกก็เฟบไว้เนอะะะะ จะได้ฟินโฮปกุกไปด้วยกัน<3
ความคิดเห็น