ดอกไม้ชื่อ `ความรัก’

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

#ดอกไม้ชื่อความรัก

บทนำ

...เคยคิดมาตลอดว่าสิ่งที่ยากที่สุดในความสัมพันธ์คือจุดเริ่มต้น

เพราะสำหรับเทมส์ ถึงจะไม่ใช่คนขี้อาย ไม่ใช่คนพูดน้อย แต่ก็ไม่ค่อยกล้าที่จะทำความรู้จักกับใครใหม่ๆ อยู่ดี สมัยเรียนเขาแทบไม่มีเพื่อนด้วยซ้ำ ตอนที่ยังเป็นเด็กชายทีปกร หรือเริ่มใช้คำนำหน้าว่านายทีปกร เทมส์ก็แทบจะไม่คบหากับใครเลย ด้วยความที่รู้ตัวเองตั้งแต่แรกว่าไม่ใช่ผู้ชายประเภทที่คนส่วนใหญ่จะรับได้ การปิดกั้นความสัมพันธ์จึงเป็นสิ่งแรกๆ ที่เขาเลือกทำ

ในช่วงเวลาหลังเลิกเรียน เด็กหลายคนเลือกที่จะรวมกลุ่มกันเตะฟุตบอล เล่นบาสฯ ซึ่งสำหรับเทมส์ที่ค่อนข้างปลีกตัว นอกจากลงเรียนพิเศษเป็นบางวิชาแล้ว การแวะซื้อขนมจากร้านชำของคุณยายที่อยู่ติดกับโรงเรียนก็เป็นกิจกรรมเดียวที่เขาทำ ตอนนั้นเองที่เทมส์เพิ่งรู้ว่า ‘แกรม’ หรือนายกรชิตที่เป็นเพื่อนร่วมห้องของเขาเป็นหลานชายของคุณยายร้านชำ การได้พูดคุยกันบ่อยครั้งในตอนนั้น ถึงแม้จะเป็นบทสนทนาสั้นๆ แค่ ‘อันนี้กี่บาท’ ‘อันนี้หมด’ ‘นี่เงินทอน’ แต่ก็ถือว่านั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี เพราะในที่สุดนายทีปกรในตอนมัธยมศึกษาปีที่ห้า ก็มีเพื่อนสนิทกับเขาเสียที

อะไรๆ ก็ดีไปหมดกับการมีเพื่อนสนิท แต่มันเริ่มยากขึ้นอีกครั้งในตอนที่เรียนจบมัธยมแล้วต้องไปเริ่มต้นใหม่ในช่วงมหาวิทยาลัย ทีปกรกับกรชิตเรียนคนละที่ สำหรับกรชิตน่ะไม่ใช่เรื่องยากหรอก แต่เทมส์... การเริ่มต้นหาเพื่อนใหม่มันยากไปหมดเลย เขาไม่ได้อยากมีเพื่อน ไม่ได้อยากมีใคร แต่ในวันหนึ่ง สิ่งที่คิดว่ามันยากที่สุดของการใช้ชีวิตก็กลับเดินเข้ามาใกล้ตัวอย่างง่ายดาย...

‘อาทิตย์’ เพื่อนต่างคณะในตอนนั้นเดินเข้ามาหา และป้อนคำถามเพียงคำถามเดียว

‘คุณ...มีแฟนยังอะครับ’

‘…’

เทมส์จำได้ดีว่าเขาไม่ได้ตอบ เพราะไม่รู้จุดประสงค์ของคำถาม แต่กลายเป็นว่าพอเขาเงียบ อีกฝ่ายก็ตีความหมายไปว่าเทมส์ยังไม่มีแฟน โอเค... เทมส์ไม่เถียงหรอกว่ามันคือเรื่องจริง เขายังไม่มีแฟน แต่ก็คาดไม่ถึงและไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าหลังจากคำถามนั้นเทมส์จะถูกจู่โจมด้วยกลวิธีการจีบต่างๆ นานา จนในที่สุด...

‘แกรม...’

‘ว่า?’

‘กู... มีแฟน’

‘ฮะ? มึงเนี่ยนะ? อะไร? ไปมีแฟนตอนไหน แล้วใครวะ เขาจีบมึงเหรอ เอาดีๆ หลอกกูปะเนี่ย’

แม้แต่เพื่อนสนิทยังแทบไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็เชื่อเถอะ เพราะนี่คือเรื่องจริง

นายทีปกรตอนอายุสิบเจ็ดมีเพื่อนสนิทคนแรกคือ ‘กรชิต’

และนายทีปกรตอนอายุยี่สิบมีแฟนคนแรกคือเขา... ‘อาทิตย์’ ที่เป็นเพื่อนต่างคณะคนนั้น

---

มันผ่านไปหมดแล้วเรื่องที่คิดว่ายาก เทมส์มีทั้งเพื่อนมีทั้งแฟน ความสัมพันธ์ดำเนินไปด้วยดี และมันก็เป็นไปอย่างนั้นจนกระทั่งพวกเขาเรียนจบ

แล้วก็เป็นเทมส์นั่นแหละที่ติดกับดักความสัมพันธ์ เขาชวนอาทิตย์ให้ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่บ้านของเขา บ้านที่ไม่มีใครอื่นอีกเพราะพ่อกับแม่อยากไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดมากกว่า อาทิตย์ไม่ได้ปฏิเสธ และนั่นก็ถือเป็นอีกก้าวของความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ขยับขยาย

หรือไม่ก็... กำลังลดลง

เทมส์เริ่มมีปัญหากับความสัมพันธ์พวกนั้น การใช้ชีวิตร่วมกัน อยู่ด้วยกัน แต่พวกเขากลับยิ่งห่างเหินเพราะหน้าที่การงาน เขาพยายามทำความเข้าใจแล้ว แต่ก็ไม่เคยเข้าใจได้สักทีว่าทำไม

ซันทำงาน เขาก็ทำงาน พนักงานแผนกไอทีในบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ต้องทำงานยิบย่อยแบบแค่ฝ่ายบัญชีเปิดคอมฯ ไม่ติดก็ยังต้องเรียกหาเขาเนี่ย ก็ถือว่างานยุ่งเหมือนกันไม่ใช่เหรอ

‘ซัน วันนี้เลิกดึกเหรอ’

‘ซัน ทำไมไม่รับสายอะ’

‘เมื่อเช้าซันออกจากบ้านไปตอนไหน’

‘ซันจะกลับมากินข้าวบ้านไหม เทมส์จะได้รอ’

มันเหมือนกับว่าเทมส์กำลังพยายามกับความสัมพันธ์พวกนั้นอยู่ฝ่ายเดียว แต่ทุกครั้งที่คิดมาก อาทิตย์ก็พยายามอธิบายอยู่เหมือนกัน เพราะอาชีพ sale engineer ที่งานค่อนข้างยุ่งและต้องเดินทางตลอดทั้งวันและหลายๆ วัน ทำให้เขาแทบไม่มีเวลาเป็นส่วนตัว อาทิตย์พยายามมากแล้วกับการปรับตัวให้เข้ากับเรื่องงานและการใช้ชีวิต แต่ตลอดสองปีของการทำงานและการใช้ชีวิตร่วมกัน มันก็ยังไม่เคยมีตรงกลางที่เชื่อมต่อกันได้เสียที

เลิกดีมั้ย…

แทบไม่น่าเชื่อว่ามีความคิดแบบนี้อยู่ในหัวของเทมส์หลายครั้งมาก แต่เพราะรัก เพราะคำนั้นเพียงคำเดียวที่ยังฉุดรั้งความสัมพันธ์มาโดยตลอด

เทมส์ในตอนนี้... รับรู้แล้วว่าสิ่งที่ยากที่สุดไม่ใช่การเริ่มต้นความสัมพันธ์

แต่เป็นการรักษาความสัมพันธ์นั้นไว้ต่างหาก

‘เลิกกันเถอะ’

ในที่สุดคำพูดนี้ก็ถูกเอ่ยออกมาจากปากของเทมส์

อาทิตย์ที่เพิ่งกลับมาจากการเดินทางไปทำงานที่เชียงใหม่สองวันก็ถึงกับทิ้งกระเป๋าเดินทางไว้หน้าประตูแล้วรีบเข้ามาโอบกอด เขาไม่ได้อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เลย อาทิตย์ไม่อยากเลิก เขารักเทมส์มาก และรู้ดีว่าที่ผ่านมายังพยายามไม่มากพอ เขายังปรับตัวกับเรื่องงานให้เข้ากับการใช้ชีวิตไม่ได้ กลายเป็นว่า 90% ในชีวิตของซันคืองาน ส่วนอีก 10% ที่เหลือก็คือเทมส์ ซึ่งเขาเองก็รับรู้ว่ามันไม่พอ

‘ซันไม่เลิกนะ’

นั่นคือคำตอบของอาทิตย์

และใช่... สิ่งที่ซันพยายามต่อหลังจากวันนั้นก็คือขอลาพักร้อนและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่เพื่อประคับประคองความสัมพันธ์ ซันเป็นคนชวนให้ทั้งคู่หากิจกรรมทำร่วมกัน นั่งคิดอยู่นานค่อนคืน ซันที่ไถอินสตาแกรมไปเรื่อยๆ ก็เจอเข้ากับร้านจัดเซ็ตเพาะปลูกต้นไม้ดอกไม้สำหรับมือใหม่ที่ชื่อว่า My love flower ซันเห็นว่ามันเป็นกิจกรรมที่น่าจะเข้าท่า พอเอ่ยปากลองชวน เทมส์ก็เห็นดีเห็นงามด้วย พวกเขาเลือกดูของจากร้านนั้นเพราะถูกใจชื่อร้านเป็นพิเศษ เทมส์สั่งดิน สั่งกระถาง สั่งเมล็ดพันธุ์มากมาย โดยมีซันคอยแทรกคอยเพิ่มเติมเป็นระยะ

‘ปลูกทานตะวันด้วยนะ เพราะซันชื่อซันไง’

‘แต่นี่มันทานตะวันแคระ ซันสูงตั้ง 185’

‘มันก็ทานตะวันเหมือนกันนั่นแหละน่า’

‘โอเคๆ งั้นเทมส์บอกร้านให้เพิ่มเลยนะ’

‘อือ’

ระหว่างที่ปล่อยให้อีกฝ่ายง่วนกับการสั่งซื้อเซ็ตเพาะปลูก อาทิตย์ก็นั่งมองหน้าคนรักด้วยสายตาที่ฉายชัดทุกอย่างหมดแล้ว เขารักเทมส์นั่นล่ะ รักจนไม่มีวันที่จะยอมปล่อยมือจากเทมส์ไปแน่ๆ แค่คิดว่าถ้าได้ยินเทมส์บอกเลิกอีกครั้ง เขาคงขาดใจตาย

‘เทมส์...’

‘หืม? จะเอาอะไรเพิ่มเหรอ เทมส์สั่งทานตะวันแคระ เดซี่ คาเลนดูล่า ฟอร์เก็ตมีน็อต ยิปโซ แล้วก็เกลลาเดียไปแล้ว เอาแบบเพิ่มเมล็ดพันธุ์มาเยอะมากด้วย เราจะปลูกกันหมดปะเนี่ย เทมส์ปลูกไม่เป็นนะ ปลูกเป็นแต่ในเกม บอกไว้ก่อนเลย’

‘ซันรักเทมส์นะ’

‘…’

‘…’

ไม่มีคำพูดอะไรต่อจากนั้นอีก เพราะจู่ๆ อาทิตย์ก็โน้มใบหน้าลงและใช้ริมฝีปากนุ่มหยุ่นทาบทับลงบนเรียวปากเขา โทรศัพท์มือถือที่เพิ่งจะติดต่อซื้อขายเซ็ตเพาะปลูกและเพิ่มเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ไปเมื่อครู่ก็ถูกปล่อยทิ้งจนร่วงบนฟูกนุ่ม โดยที่ยังสั่งของไม่เสร็จด้วยซ้ำ แต่เทมส์ไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้วนอกจากชายผู้เป็นคนรักที่อยู่ตรงหน้า กับสัมผัสอันแสนอ่อนโยนในแบบที่ซันเคยทำมาโดยตลอด

ตอนที่ร่างกายเปลือยเปล่ากำลังบดเบียดแนบชิด ถ้อยคำบอกรักกันและกันก็พรั่งพรู เสียงกระซิบคำรักที่มาพร้อมกับน้ำเสียงกระเส่าอย่างเหน็ดเหนื่อยนั้น ทำให้เทมส์มั่นใจว่าอย่างน้อยการรักษาความสัมพันธ์ครั้งนี้ก็น่าจะผ่านพ้นไปด้วยดี

มันจะยังคงเป็นเรื่องที่ยากที่สุดอยู่ดีมั้ยนะ...

กับการรักษาความสัมพันธ์ของความรักให้ยั่งยืน...

---

เปิดบทนำด้วยความสัมพันธ์ของซันกับเทมส์ค่ะ

ส่วนแกรมที่เป็นเพื่อนสนิทนั้น จากเรื่อง 'ร้าน(ไม่)สะดวกรัก' 

อย่างที่บอกไปว่าเขียนร่วมกัน แบบที่นายเอกเป็นเพื่อนสนิทกัน ก็จะพบเจอกันบ้างประปราย

ฝากไว้ด้วยนะคะ ^___^

#ดอกไม้ชื่อความรัก

from afar