คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตะลุยโจทย์สอบเข้า (1)
"ซัน ภัคภัทร์ เข้ามาอยู่ในวงการบันเทิงเมื่อไหร่ ผลงานแรกคืออะไร" สายตาของยีนส์กำลังจ้องมองอย่างเคร่งเครียดมาที่ฉัน มันแฝงความอำมหิตที่ถูกแผ่ออกมาเรื่อยๆมากขึ้นทุกที เมื่อเทียบกับตอนเช้าที่ยังร่าเริงแจ่มใส...
หลังจากที่เราหายช็อคกับเรื่องในห้องน้ำกันเรียบร้อยแล้ว ยีนส์ก็ลากฉันไปที่คอมพิวเตอร์ พร้อมกับเปิดเครื่อง คุณเธอก็ทำการปฐมนิเทศฉันไปด้วย
"ตอนไปสมัครน่ะ เขาจะต้องสอบข้อเขียนเธอแน่ๆเลย หุหุ แล้วแกก็จะได้รู้ว่า มีติวเตอร์แบบนี้น่ะ มันผ่านฉลุยอยู่แล้ว"
ฉันซึ่งยังคงไม่รู้เรื่องราวใดใดทั้งสิ้น ก็ยิ้มแฉ่งน่ะสิ สาวๆพวกที่สวยใสไร้สติน่ะ จะต้องแพ้ฉันแน่ๆเลย ชิชะ ฉันได้เกียรตินิยมมาเชียวนะ แล้วฉันก็กระดี้กระด๊าไปหยิบตั้งหนังสือเศรษฐศาสตร์ ที่เก็บซุกไว้ในลังขึ้นมา ดีนะเนี่ย ยังไม่ได้ขายไปซะก่อน
ในขณะที่ฉันกำลังเลือกว่าจะอ่านหนังสือหนังสือเล่มไหนก่อนดี หยิบเล่มโน้นเปิดเล่มนี้วุ่นวาย โดยที่ยีนส์กำลังกลอกตาอย่างเซ็งจัด แล้วฉันก็นึกอะไรขึ้นมาได้
"ยีนส์ แกเรียนมนุษยศาสตร์ไม่ใช่เหรอ แล้วแกจะมาสอนอะไรฉันล่ะ"
"ฉันไม่ได้จะสอนแกเรื่องพรรค์นั้นซะหน่อย" ในขณะที่ยีนส์เริ่มทำหน้าบึ้ง "นี่แก! แกไม่ได้จะไปเอนท์อีกรอบนะเฟ้ย วางหนังสืองี่เง่านั่นลงซะ!!!"
โครม!!! "อ๊ากกก !!" แล้วน้องๆของพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ก็ร่วงหล่นลงมาประดิษฐานที่เท้า ทำให้ฉันนั้นได้แต่กระโดดโหยงเหยงไปมาด้วยความเจ็บปวด
ยีนส์มองมาอย่างเฉยชา ไม่มีความเห็นใจอยู่ในสายตาเลย
"พีช!" ชิ้ง! หวา ยีนส์เริ่มแผ่รังสีแอลฟาแล้ว หนูกลัวแล้วค่ะ ต่อไปอย่าแผ่เบตาแล้วตามมาด้วยแกมมาเลยนะคะ ฉันก็เลยได้แต่หัวเราะแห่ะๆ พร้อมกับนั่งลงอย่างเรียบร้อยหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ รอเปิดธรรมมาสเทศนา
"ดีแล้ว!" โห มาดเธอนิ่งมากค่ะ "ทีนี้นะ ฟังฉัน ถ้าแกยังอยากจะได้งานนั้นอยู่ ลืมเรื่องที่จะอ่านหนังสืองี่เง่าพวกนั้นให้หมดซะ" พร้อมกับกวาดสายตาไปที่หนังสือที่น่าสงสารของฉัน ซึ่งนอนฝันหวานอยู่ที่พื้น อ่านะแก อย่าจ้องมันเลย เดี๋ยวมันเกิดปฏิกิริยาเคมี ติดไฟลุกท่วมขึ้นมาน่ะ
"แกใช้ส่วนไหนของสมองคิดฮะ เซรีบรัมเหรอ ว่าการรับสมัครงานผู้จัดการดารา มันจะเป็นเหมือนการสอบวัดความรู้ระดับปี 4 น่ะ หา" สายตาที่มองมาที่ฉัน มันยังกับ คณบดีมองนักศึกษาไงก็ไม่รู้ดิ
"ป่าวน้า! แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงล่ะ" ฉันเถียงเสียงอ่อยๆ
"แก! ไม่ต้องแสดงความเห็นอะไรทั้งนั้น เงียบ! แล้วก็ฟังฉัน! ทำตามที่ฉันบอก! จำตามที่ฉันสั่ง! เข้าใจมั้ย!" เออนะ รู้สึกว่าแกจะคิดว่าฉันเป็นหุ่นยนตร์อยู่นะ
"เปิดอินเตอร์เน็ต"
โรโบพีช : ระบบกำลังทำการประมวลผลคำสั่ง "ค่ะ มาสเตอร์" ฉันตอบเลียนเสียงไร้ชีวิตชีวาแบบหุ่นยนตร์
"ซ่าส์เหรอ หา!" ไรกัน ไม่ขำหรอเนี่ย ฉันกำลังช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดของเธออยู่นะ
"เออๆ หยุดเล่นก็ได้" แล้วฉันก็เปิดหน้าต่างอินเตอร์เน็ตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
"ว่าแต่ว่า แกจะให้ฉันเข้าเว็บไปทำไมกันล่ะ ไหนแกบอกว่าจะให้ฉันเตรียมตัวไปสัมภาษณ์งาน"
ยีนส์ทำหน้าบูดเบี้ยว "เพิ้งจัดแล้วแก นี่แกคิดว่าซันสุดหล่อ สุดเลิฟ เขาจะมาสัมภาษณ์ทุกคนรึไงกัน มันก็ต้องมีการคัดคนเข้าไปก่อน ฉันก็เก็งให้แกไง ว่าจะเป็นคำถามพวกแฟนพัธุ์แท้ อะไรอย่างนั้นแหล่ะ"
ความคิดเห็น