ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : >>Chapter 5 : True or False
สวัสดีครับ... คุณพ่อ คุณแม่... และก็อาสึยะ
ตอนนี้ผมถูกทำร้ายมาเจ็บไปทั้งตัวเลย
ตอนนี้เลยนอนหยุดทำงานไปตั้งเดือนหนึงเต็มๆ
แต่ตำรวจพวกนั้นคงตายไปแล้วหล่ะ
ทำไมทุกคนต้องเกลียดนักฆ่าด้วย
นักฆ่าออกจะดีออก
ได้จัดการคนเลวในโลกของเรา
ให้หายสาบสูญไป...
ชั่วนิรันดร์
Chapter 5: True or False
เพราะการฟื้นสังขารของผมจึงทำให้ผมต้องนอนเพิ่มอีก 1 สัปดาห์ -__-; ทำไมถึงเป็นอย่างนี้เนี่ย - -;
ตอนนี้ก็ผ่านมาอีก 2 สัปดาห์กว่า ๆ แล้ว... ตอนนี้ขาของผมหายแล้วแต่ยังเหลือแขนและตัวของผมที่ยังต้องทำแผลติดพลาสเตอร์อยู่สักระยะหนึ่ง
ตอนนี้ฮันดะกับแมกส์มันจะเป็นยังไงบ้างผมยังไม่แน่ใจเลย
แต่ที่ผมกังวลมากที่สุดในใจผมตอนนี้คงเป็นเรื่อง...
เกรย์ ไอรอล...
ทำไมผมรู้สึกคุ้นเคย
ทำไมผมรู้สึกแค้นใจ
ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าที่ผ่านมา
ทั้งความแข็งแกร่ง
ความเด็ดขาด
ความไม่กลัวตาย
นิ่นะ... คือจุดที่ทำให้คนเราแข็งแกร่งได้
แต่กับเจ้านั่น...
อะไรคือแรงจูงใจที่ทำให้มาเป็นนักฆ่าและเก่งกาจอย่างนี้
แก้แค้นหรอ?
ล้างแค้นหรอ?
หรือว่าอะไร?
ก๊อก ๆๆ
จู่ ๆ ก็มีเสียงค็อกประตูดังขึ้นมาขัดความคิดของผมอย่างรวดเร็วก่อนที่จะมีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมา
“สวัสดีอาสึยะ!!!”ได้ยินเสียงกวนประสาทอย่างนี้ก็รู้ทันทีว่ามันมีอยู่คนเดียวที่มาหา - -;
“อืม... หวัดดีแมกส์”ผมทักกลับไปอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะสังเกตมองแมกส์อย่างเบื่อหน่ายแต่ตอนนั้นเองที่เห็นผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มหน้าตาโมเอะเดินเข้ามาด้วย
“ฮะ... ฮันดะ!?”ผมเรียกชื่อออกมาอย่างตกใจแกมดีใจ
“ไง... อาสึยะ ^^”ฮันดะเดินเข้ามาอย่างหน้าระรื่น
“หายแล้วหรอ?”ผมถาม
“อืม... โอเคแล้วหล่ะ... แต่ยังต้องกินของอ่อน ๆ อยู่... เดี๋ยวกระเพาะมันจะเป็นแผลอีก... แล้วนายเป็นไงบ้าง”ฮันดะถาม
“ก็... นอนอยู่อย่างนี้ต่อไป - -;”
“ฮะๆๆๆ เอาเถอะ นายโดนหนักเลยนิ จากที่ได้ฟังจากแมกส์น่ะ... แต่ดีแล้วที่นายไม่เป็นอะไรมาก”ฮันดะพูดก่อนจะคลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“เฮ้อ... แต่ก็นะ... แทนที่จะหายเร็วขึ้นดันมาแหกสังขารขยับตัวจนหลังพลิกจนต้องนอนต่ออีกสัปดาห์หล่ะ - -;”
พลั่ก!!
“เฮ้ย!!! อาสึยะ !? นายถีบฉันทำไมเนี่ย = =;”แมกส์โวยวายก่อนจะมองผมอย่างโกรธเคือง
“แกทำตัวน่าหมั่นไส้เอง... ช่วยไม่ได้ - -^”ผมบ่น
“อาสึยะ!?”
“(หัวเราะ) ขนาดอาสึยะยังเห็นด้วยเลย ฮะๆๆๆๆๆๆ”ฮันดะหัวเราะอย่างชอบใจสุด ๆ
“หยุดเลยฮันดะ”
“ไม่หยุด : )”ฮันดะยิ้มอย่างได้ชัย
“ไอ้นี่วอนโดนต่อยว่ะ - -^”
“แกมันก็วอนหาเรื่องนิว่ะ!”
“นี่ๆๆ ไอ้สองตัวนี้ถ้าทะเลาะกันอีกเดี๋ยวปัดถีบทั้งคู่ออกจากห้องไปเลย - -^”ผมสั่งออกไปอย่างหงุดหงิดซึ่งทำให้การโต้วาทีของทั้งสองคนหยุดลงแต่ยังคงส่งสายตาจิกกัดตามแบบฉบับของทั้งคู่ตามเคย - -^
‘อย่าบอกคนอื่นนะ’ตอนนั้นเองที่ผมมองหน้าแมกส์ภาพตอนที่เจ้านั่นขอร้องเรื่องยาพิษก็เข้าหัวผมจนผมผงักไปเล็กน้อย
“แมกส์...”
“อะไร - -^”
“ตอนนี้นายพร้อมหรือยัง”ผมถามแบบรวบรัด
“พร้อม?...”หลังจากนั้นห้องก็เงียบไปฉับพลัน...
“...”
“...”
“ยะ... อย่าบอกนะว่านายจะปล้ำฉัน =[ ]=;||||| ฮันดะช่วยฉันด้วยยยย...”
“ไอ้... ไอ้บ้า! ฉันไม่เคยพิศวาสคนอย่างแกหรอกนะเฟ้ย! ไอ้ลูกน้องหัวล้าน!”ผมตวาดไปอย่างโกรธเคือง
“ก็... อาสึยะ... เป็นโอตาคุสายวาย... ไม่ใช่หรอ? = =;;;”แมกส์ถามอย่างกลัว ๆ แต่เซแซร้งทำเป็นยิ้มอย่างฝืนใจ
“กับในการ์ตูนโดจินเฟ้ย!! ชีวิตจริงไทม่... อา... แต่ก็กับบางกลุ่มหล่ะนะ หึ ๆ”ผมพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
“เอ๋?...”
“อย่างเช่น... พวกแกสองตัวเนี่ย... น่าจับคู่กันสุด ๆ -w-”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้... ไอ้อาสึยะ!!! นายพูดออกมาเนี่ยนายใช้อะไรคิดว่ะ = =; ไม่มีวัน... ไม่มีวันคู่กับไอ้หัวล้านหรอก”
“อะไรว่ะ!? หัวฉันไม่ได้หัวล้านสักหน่อย!”แมกส์เริ่มโวยวาย
“แล้วใส่หมวกไหมพรมทำไม!?”
“ก็...”
“ก็อะไร!?”
“...”
พรึ่บ...
และแล้วแมกส์ก็เอาหมวกไหมพรมออกจากหัวแล้วเก็บใส่กระเป๋าที่ตัวเองเอามาทำให้เห็นผมสีน้ำตาลซอยยาวและมัดผมไว้อย่างชัดเจน... ทำให้เห็นดวงตาสีดำกลมโตนั้นได้อย่างชัดเจนมากขึ้นในชุดไปเวทของแมกส์ทั่วไป... (เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสีดำ)
“พอใจยัง!?”แมกส์พูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปนั่งกับเก้าอี้ข้าง ๆ ผมแล้วหันไปมองทางอื่น
จะว่าไปแมกส์ทำแบบนี้ดูแล้วก็เหมือนผู้หญิงเหมือนกันแหะ... เพราะงี้ป่าวนะถึงใส่หมวกนั้นตลอดเวลา
ผมจึงหันไปมองฮันดะก็เห็นว่าไปนั่งโซฟาที่อยู่ฝั่งตรงข้ามผมแล้วเบียนหน้าไปทางอื่นเหมือนกัน... ถ้าสังเกตดี ๆ หน้าฮันดะแดงด้วย!? หึๆๆๆ เราจะได้เพื่อนคู่วายในกลุ่มเราแล้วสินะ ^^ (เดี๋ยวแกก็เป็น ไอ้อาสึยะ - -^ :ผู้แต่ง)
ก็อกๆๆๆ
ตอนนั้นเองก็มีเสียงค็อกประตูดังขึ้นเป็นรอบที่สองซึ่งทำให้หยุดความเงียบไปในห้องได้อย่างรวดเร็ว
“ใครมาว่ะ?”ฮันดะถาม
“ถามมาเนี่ยจะรู้มะ - -^”ดูมัน... ยังกวนประสาทเหมือนเดิม
แอ็ด...
“สวัสดีจ้ะ ทุกคน”
เฮือก!!!!
เสียงสดใสน่ารักและคุ้นเคยอย่างนี้...
“มิโด... ริคา... ว่าจัง...”ผมเรียกชื่อมาอย่างตะกุกตะกักก่อนจะเห็นร่างผู้หญิงผมสีเขียวมัดกล้าวแบบหางม้าในชุดสไตย์โลลิต้าสีขาวแบบวินเทจซึ่งเข้ากับผิวสีแทนน้ำผึ้งของเธออย่างลงตัวเดินมาพร้อมกับตะกร้าผลไม้พร้อมช่อดอกไม้เยอบีร่ามา… เธอคนนั้นคือ มิโดริคาว่า ริวจิ แฟนของผู้กำกับนั่นเอง
“อาสึยะคุงเป็นไงบ้าง”มิโดริคาว่าถามพลางหยิบตะกร้าผลไม้ให้ผม
“โอเคขึ้นแล้ว... ขอบคุณ”สิ้นเสียงผมเธอก็คลี่ยิ้มออกมาอ่อน ๆ อย่างเริงร่า... อา... น่ารัก -///-
“พออาสึยะไม่สบายหยุดโวยวายไปเยอะเลยนะ ^^”
“มะ... มิโดริจัง!? = =|||”แหง.... โดนมิโดริคาว่าแซวจนได้
“(หัวเราะ)... ขนาดคุณมิโดริคาว่ายังพูดขนาดนี้นายก็มาโทษคนอื่นโกรธคนอื่นไม่ได้แล้วนะ”
“ฮันดะ... แมกส์ - -^”ทีเรื่องพวกนี้ประสานกันดีเชียวนะ - -^
“คุณฮันดะและคุณแมกส์เป็นไงบ้างคะ... เห็นฮิโระคุงบอกว่าบาดเจ็บเหมือนกัน”มิโดริคาว่าถาม
“ผมสบายดีครับ ^^”>>>แมกส์
“ส่วนผมก็รอให้กระเพาะมันสมานกันมากกว่านี้”>>>ฮันดะ
“งั้นก็กินผลไม้ด้วยกันไปเลยนะ ^^”
“วันนี้มิโดริคาว่าจังว่างหรอครับ”ผมถามอย่างสงสัย
“ค่ะ ^^ พอดีร้านปิดกินข้าวกลางวันน่ะค่ะ เลยมาเยี่ยมหน่อย อะ ให้ ^^”มิโดริคาว่าพูดเสร็จก็ยื่นดอกเยอบีร่าให้ผม
มิโดริคาว่าจังเธอเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ในร้าน Green Garden เธอจัดสวยมาก ๆ เลยนะ
“ดอกเยอบีร่าหรอ?”
“อื้ม! เหมาะกับนายดีนะ... ”มิโดริคาว่าบอกก่อนจะยิ้มให้ผมอย่างเริงร่าจนหน้าผมร้อนอย่างฉับพลัน... อา... น่ารัก >//////<
“ขะ... ขอบคุณครับ ////”
“อื้ม งั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวลูกค้ารอนานบายจ้ะ ^^”หลังจากนั้นมิโดริคาว่าจังก็เดินออกไปจากห้องเหลือพวกผมไว้สามคน
“งั้นฉันปอกแอปเปิ้ลให้พวกนายหล่ะนะ”แมกส์บอกก่อนจะเอาหมวกผ้าไหมเอามาใส่ตามเคยแล้วลุกขึ้นจะไปปอกผลไม้
“เดี๋ยวแมกส์”
“อะไร? อาสึยะ”
“นายน่าจะถอดหมวกนะ... ดูดีกว่าเยอะ”ผมบอกไปอย่างรื่นเริง
“ไม่หล่ะ... หมวกนี้เป็นหมวกที่มีความสำคัญต่อฉัน... ไม่ใส่ไม่ได้”สิ้นเสียงแมกส์ผมอึ้งไปพักหนึ่งก่อนที่แมกส์จะเดินเข้าไปปอกผลไม้
“เดี๋ยวฉันทำเองดีกว่า”ฮันดะรีบเดินเข้ามาแล้วเอาตะกร้าจากมือแมกส์อย่างรวดเร็ว
“มึงไม่ต้องแซ่เลย - -^”นั่น... เริ่มทะเลาะตามเคย - -;
“แกไหล่เจ็บยังไม่หายไม่ใช่หรอ?”
“...”หมายความว่าไง?
“แมกส์?... นี่แขนนายยังไม่หายหรอ!?”ผมถามอย่างสงสัย
“...”
“แมกส์”>>>ฮันดะ
“ฝากนายปอกแล้วกัน ฉันง่วงนอน - -^”พูดเสร็จแมกส์ก็ดันฮันดะออกไปแล้วไปนอนที่โซฟาทันที
เจ้านั่นปิดบังอะไรอยู่น่ะ?
‘เดี๋ยวนี้คนเรามันไม่น่าไว้ใจสักด้วย...’เสียงตอนแมกส์คุยโต้ตอบกับผู้กำกับก็เข้ามาในหัวของผมอย่างฉับพลันเมื่อผมหันไปมองแมกส์...
ตกลงแล้ว...
ผมจะไว้ใจใครดี?
ในห้องเล็ก ๆ แห่งหนึ่งซึ่งมีเพียงแต่ความมืดที่ปกคลุมในยามกลางคืนกับแสงไฟจากหน้าจอคอมพิวเตอร์และเสียงพิมพ์แป้นพิมพ์ไปมาอย่างรวดเร็ว
ร่างผู้ชายคนหนึ่งผู้ซึ่งกำลังพิมพ์ลงคอมพิวเตอร์อย่างเอาเป็นเอาตายดวงตาภายในแว่นสายตานั้นไล่มองการพิมพ์ทุกตัวอักษรของเขาก่อนจะกดเอ็นเตอร์แล้วเอื้อมไปขยับเม้าท์เล็ก ๆ น้อย ๆแล้วกดเอ็นเตอร์อีกครั้ง
ดวงตาสีเขียวเรียวคมของเขาไหล่มองข้อมูลที่ตัวเองพิมพ์อย่างรวดเร็วก่อนจะกดเอ็นเตอร์อีกครั้งแล้วขยับเม้าท์แล้วคลิกสองสามทีก่อนจะยืดตัวบิดขี้เกียจอย่างเหนื่อยล้าก่อนจะใช้มือข้างซ้ายคว้าถ้วยกาแฟสีส้มมาดื่มอย่างผ่อนคลายแล้ววางกลับไปที่เดิมก่อนจะมองผลลัพธ์สิ่งที่ตัวเองทำไว้ในคอม
ภาพที่ปรากฏคือภาพข้อมูลต่าง ๆ เป็นภาษาประหลาดพร้อมรูปใครบางคนอยู่สี่ห้ารูป
“ชิ! ข้อมูลบ้าอะไรแก้ยากอย่างนี้”เขาสบถออกมาอย่างโกรธเคืองก่อนจะระบายอารมณ์โดยกาชกกับตู้เก็บของจนของทุกอย่างกระจัดกระจายไปหมดแล้วกลับมามองที่หน้าจออีกครั้ง... แต่คราวนี้เขาเจออะไรบางอย่าง
ท่ามกลางตัวอักษรประหลาดมากมายนั้น... มีจุดอยู่บางจุดถูกแปลออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่นเขาจึงไล่ดูทีละประโยคจนจุดหนึ่ง...
เขาจึงซูมเข้าไปและอ่านช้า ๆ
イノセントキラー : 吹雪士郎
เมื่อเห็นอย่างนั้นเขาจึงแสยะยิ้มเหมือนได้ชัย... ถึงแม้จะเป็นหลักฐานสำคัญเพียงเล็กน้อยก็ตาม
“หึๆๆๆๆ ชักจะสนุกแล้วเชียว... หมอนั่นจะทำสีหน้ายังไงนะถ้าได้รู้เรื่องนี้...”
“ฟุบุคิ อาสึยะ”
+
naru จากผู้แต่ง :
รู้สึกแต่งไปแต่งมาเริ่มไปเป็นคู่ฮันดะกับแมกส์เฉยเลย = =;;;; แต่ว่านะ...
อยากแต่งคู่นี้เหมือนกัน(อ้าว?)แต่เอาคู่พี่น้องห้รอดก่อน - -; ส่วนคู่นี้ถ้าอยากให้มีก็มาบอกได้เลย... บางทีอาจจะแต่งให้ ><
ตอนนี้ทุกคนคงเริ่มตั้งคำถามแล้วว่า...
ตกลงอาสึยะจะรู้ได้ไงว่าเกรย์คือพี่ชายตัวเอง
ตกลงใครเป็นตัวร้ายของเรื่อง
ตอนจบเป็นยังไง?
ฮะๆๆๆๆๆๆ ถ้าอยากรู้ก็ต้องติดตามนะจ้ะ(//โดนตบ - -^)
เอาเป็นว่าเรื่องนี้โดยประมาณ 17 บทนะครับ... อาจจะลดหรือเพิ่มก็คงยังไม่รู้ แต่ว่า... ตอนจบของรายการเราจะมีมอบรางวัลต่าง ๆ ให้กับตัวละครในเรื่องของฟุบุคิด้วย!? ส่วนมีอะไรก็บอกเลยแล้วกัน
-รางวัลพลเมืองดีดีเด่น
-รางวัลมิตรแท้เพื่อนแท้
-รางวัลการสวมบทบาทสองด้าน
-รางวัลพ่อ / แม่ พระประจำเรื่อง
-รางวัลตัวละครขวัญใจแฟนคลับ
โดยจะโหวตนั้นกติกาดังนี้
-หัวข้อโหวตมี 5 ข้อก็พิมพ์ข้อที่อยากตอบ
-พิมพ์ชื่อของแต่ละคนตามที่ตัวเองคิดว่าตัวละคนั้นเหมาะกับข้อใด
-ส่งมาทางข้อความลับของผู้แต่งนะจ้ะ
ตัวอย่าง
1อาสึยะ 2คิโด
เป็นต้นนะคะ ><
ก็ขอร้องส่ง ๆ มาหน่อยนะ ให้ความร่วมมือหน่อย ><
อยากส่งก็ส่งมาจบกว่าจะจบเรื่องนี้นะจ้ะ จะประกาศพร้อมกับลั้ลลาก่อนจากและตัวประกอบก็มีหัวใจ วันนี้ก็... ฝากคอมเม้นท์มาหาผู้แต่งด้วยนะคะ ><
<<<< กลับHome page
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น