[Fic Ina]Judge Killer นักฆ่าผู้พิพากษา

ลำดับตอนที่ #7 : >>Chapter 3 : Enemy of hard-boiled

สวัสดีครับ... คุณพ่อคุณแม่... และอาสึยะ
 

ฮัดชิ้ว! ที่รัสเซียอากาศหนาวสุด ๆ ไปเลย - -;
 

มาฆ่าตั้งสามรายเล่นเอาผมเหนื่อยเลย
 

แถมยังเจอตำรวจที่ฝีมือดี ๆ สักด้วย
 

แต่ทำไมกันนะ...
 

ตำรวจคนนั้น...
 

เหมือนอาสึยะจังเลย



 

Chapter 3: Enemy of hard-boiled

 

     สิ้นเสียงปืนของเกรย์และผมที่ยิ่งปะทะกันผมก็รีบวิ่งแล้วถลาไปหลบตรงโต๊ะและเก้าอี้ที่เป็นบัลลังค์ของเจ้าชายก่อนจะใส่กระสุนเข้าไปที่ปืนทั้งสองอันของผมก่อนจะเริ่มหันไปยิงใส่อย่างเต็มที่...

ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้เรายิงหัวเข่าของเกรย์ไปทำให้เสียการทรงตัวไปบ้าง ผมคิด

ผมจึงแอบชำเลืองมองไปทางเกรย์เพื่อตรวจดูว่ามันกำลังทำอะไรอยู่

ตอนนั้นเองที่ผมเห็นเกรย์หยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาก่อนจะปักที่หัวเข่าตัวเองอย่างรวดเร็วและฉีดยาเข้าไปทันที... มันทำอะไร !? เอ๋เดี๋ยวนะ!? สารเมื่อกี้มัน... ยาชา!?

หลังจากนั้นเกรย์ก็หันมาก่อนจะแสยะยิ้มแล้วยิงใส่ผมอย่างรวดเร็วจนผมแทบจะหลบไม่ทัน

ปัง ๆ!!!

ตอนนั้นเองสายตาของผมก็มองลอยที่กระสุนยิงเข้าไป... กำแพงที่ถูกกระสุนยิงทะลุลึกมากจนไม่เห็นเม็ดกระสุน...

อึก... กระสุนบ้าอะไรว่ะเนี่ย = =; ผมคิด

หลังจากนั้นผมก็หันไปยิงใส่เกรย์แต่...

มะ... ไม่อยู่!?

ปัง!

"อึก!?"สิ้นเสียงปืนหลังของผมก็ถูกอะไรบางอย่างซัดเข้ามาจนมีของเหลวสีแดงฉาดไหลกระอักออกมาทางปากของผม

จะ... เจ็บจัง... ผมคิด

หลังจากนั้นผมก็หันไปมองข้างหลังผมอย่างสุดความสามารถก็พบร่างผู้ชายในชุดสีขาวไหมพรมกับผมสีเทาไวโอเล็ตนั่น... เกรย์ ไอรอลอยู่ข้างหลังผมพร้อมกับยิงผมไปแล้วเมื่อตะกี้

"หึๆๆๆๆๆๆๆ"เกรย์หัวเราะในลำคออย่างเยือกเย็นก่อนจะจ่อปืนมาทางผม

ยะ... แย่หล่ะสิ ผมคิด

"Byb-bye"

พรึ่บ!!!

"Arrrr!!!!"และแล้วร่างของเกรย์ก็ล้มลงเพราะเก้าอี้ที่ผมผลักออกไปอย่างเต็มแรงก่อนที่ผมจะยันตัวเองขึ้นพร้อมกับวิ่งออกไปหลบตรงโซฟาพร้อมกับกดบาดแผลที่ท้องของผมจากกระสุนที่เกรย์ยิงมาเพื่อไม่ให้เลือดไหลออกมาเยอะก่อนจะหันไปยิงใส่เกรย์อย่างเต็มที่

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!

ผมรัวการกดปืนจนโดนแขนและขาและตัวของเกรย์ไปสามสี่กระสุนก่อนจะทรุดลงพร้อมกับกระอักเลือดออกไปและร่างกายที่อาบไปด้วยของเหลวสีแดงฉาดบนเสื้อสีขาวของเจ้านั่นพร้อมกับเจ้านั่นมองมาทางผมอย่างเยือกเย็นและยิงมาทางผมอย่างรวดเร็ว

ปังๆๆๆๆๆๆๆ!

"อึก!"ผมร้องออกมาเบา ๆ เมื่อกระสุนมันโดนแขนขวาของผม

ทำไม... แขนถึงชาอย่างนี้... ผมคิด

หลังจากนั้นผมจึงวางปืนที่ถือข้างขวาแล้วใช้ข้างซ้ายของผมยิงปืนใส่เกรย์แทน

ปังๆๆๆๆๆ!!!!

ปังๆๆๆๆ!!!

หลังจากนั้นผมก็หลบตรงโซฟาอีกครั้งพร้อมกับความเงียบในห้องอย่างฉับพลัน...ก่อนจะมีเสียงพูดของเกรย์ดังขึ้น

"คิกๆๆๆ You are very wel ... I go round the corner ... I have never seen who done as much as you do.(นายเก่งจังเลย... ไล่ต้อนสักจนมุมเลย... ไม่มีใครทำได้เจ๋งเท่านายแล้ว)"เกรย์พูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษ

"You just...well, until I could not done with you.(นายก็... เก่งจนฉันแทบจัดการไม่ได้เลย)"ผมตอบกลับไปเช่นกัน

"Hm...well, it's time for me... (เฮ้อ... อย่างนี้ก็ถึงเวลาแล้วสิ...)"

 

 

"I will take it seriously.(ที่ฉันจะเอาจริง ๆ สักที)"หลังจากนั้นเกรย์ก็ลุกขึ้นจากที่หลบซ่อนพร้อมกับค่อย ๆ ถอดถุงมือสีดำของตัวเองก่อนจะเผยให้เห็นตรา K ที่แสดงเป็นนักฆ่าระดับสิบสามออกมาที่อยู่บนหลังมือข้างขวาก่อนจะเดินโซซัดโซเซไปมาสักพักและจากนั้น...

ปัง!!!!!

จู่ ๆ เกรย์ก็ยิงซัดเข้ามาที่ผมอย่างฉับพลันจนผมแทบตั้งตัวไม่ทันผมจึงเริ่มยิงกลับไปอีกครั้ง

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!

แต่ทว่าเกรย์ก็หลบกระสุนได้หมดจนไม่อยากเชื่อว่าเป็นคนที่โดนกระสุนซัดเข้าไปสามสี่ดอกก่อนจะวิ่งเข้ามาทางผม

จะ... จะทำยังไงดี ผมคิดก่อนที่จะออกไปยิงปืนใส่อีกรอบ

ปังๆๆๆๆ แกร็ก... แกร็ก...

กรรม... กระสุนหมด = =;;;

ผมจึงโยนปืนกระบอกนั้นทิ้งแล้วเอาอีกกระบอกมาใช้แทนแล้วยิงใส่เกรย์อย่างรวดเร็ว

ปังๆๆๆๆ!

ปังๆๆๆๆ!

ผมยิงกลับไปพร้อมกับเกรย์ยิงโต้ตอบอย่างรวดเร็วก่อนที่กระสุนเม็ดหนึ่งจะโดนที่ไหล่ขวาของเกรย์จนเซไปมาสักพักก่อนที่จะเงยหน้ามามองผมพร้อมแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น

คนบ้าอะไรว่ะเนี่ย!? ผมคิด

และหลังจากนั้นเกรย์ก็วิ่งเข้ามาถึงตัวผมก่อนจะยิงใส่ที่แขนซ้ายของผมจนแขนซ้ายชาเหมือนเหน็บกิน

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก..."ผมร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนจะก้มหน้าลงอย่างเหนื่อยหน่าย

"หึๆๆๆๆๆๆ Je me sens fatigu?, donc nous...Officier (เล่นทำเอาเราเหนื่อยเลย... นายตำรวจ)"เกรย์พูดออกมาเป็นภาษาฝรั่งเศสก่อนจะมองไปรอบ ๆ และแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"Je suis devenuun fluxde rouge...Belle. (กลายเป็นลำธารสีแดงเลย... สวยจัง)"เกรย์พูดอย่างเริงร่าก่อนจะมานั่งยอง ๆ กับพื้นตรงหน้าผมพร้อมกับมองรอบ ๆ ตัวผมอย่างเริงร่า...

สายตาผมมองภาพตรงหน้าอย่างเจ็บใจกึ่งหวาดกลัว

เกรย์ที่ตอนแรกใส่เสื้อสีขาวและหมวกผ้าไหมสีขาวดูแล้วไม่เหมือนนักฆ่าแต่มาตอนนี้... เสื้อผ้าสีขาวที่มีรอยสีแดงของเลือดเต็มไปหมดพร้อมสภาพเสื้อเป็นรูและมีเลือดไหลซึม ๆ บ้างและใบหน้าที่ดูเซื่องซึมและรอยยิ้มอันอ่อนโยนตอนนี้ดวงตาสีเทาไวโอเล็ตนั่น...แสดงออกมาอย่างเย็นชาและดวงตาเหลือกออกมาเหมือนคนโรคจิตและเลือดที่เกาะอยู่ตรงหน้าเป็นบางจุดและรอยยิ้มที่ดูบ้าคลั่งเพราะการฆ่าคน... ดูแล้วน่าสยดสยองสักไม่มี

"Je verrai le sangje l'ai dit... (เสียเลือดเยอะน่าดูเลยนะนาย...)"เกรย์พูดก่อนจะเอานิ้วตัวเองปาดเลือดที่ไหลออกมาจากแขนก่อนจะเอาเข้าปากอย่างกับว่าเป็นเรื่องปกติก่อนจะเอานิ้วออกมาแล้วเลียริมฝีปากอย่างชอบใจ

"Unpeu dur...mais dans l'ensemble...Tr?s doux. (ฝาดไปนิด... แต่โดยรวมก็... หวานดี)"เกรย์พูดก่อนจะยิ้มอย่งประชดประชัน... เจ้านี่มันเป็นคนไข้โรคจิตที่โรงพยาบาลคนบ้าหรือไงฟร่ะ = =; ผมคิด

"Il a ?t? concluque la vid?o..c'est...Le... อึก!? อรั่ก!!(เอาหล่ะ... ปิดฉากกันดิ.. ดิ...อึก!? อรั่ก!!)"และแล้วเกรย์ก็ล้มตัวลงพร้อมกับอ้วกออกมาเป็นเลือดก่อนจะเงยหน้ามามองผมอย่างตกใจ

ร่างกายของเจ้านั่นสั่นคลอนเหมือนไร้เรี่ยวแรงและริมฝีปากเริ่มออกเขียว ๆ ม่วงเหมือนกำลังขาดเลือด

"Wh...quoi?Ta...pourquoi pas ... อ็อก!!!(อะ... อะไรกัน!? ทำไมถะ... อะ... อ็อก!!!!)"และแล้วเกรย์ก็อ้วกออกมาเป็นรอบที่สองก่อนจะหายใจฮอบอย่างเหนื่อยล้า

"หึ ๆ"ผมหัวเราะในลำคออย่างได้ชัย...

"Je ... Je ris! Il s'agit d'un ... Oups ... je ... je ... mon bras pour mon th?. (แก... หัวเราะอะไรฉัน!? แกทำอะไรไป... อ๊ะ... ขาฉัน... แขนฉัน... ชาไปหมด)"เกรย์ตะวาดใส่ผมก่อนจะนั่งลงแล้วมองมือตัวเองที่สั่นริก ๆ อย่างหวาดกลัว

"Qu'est-ce que je peux dire ... bon d'entendre Gray. (ฉันจะบอกอะไรดี ๆ ให้ฟัง... เกรย์)"ผมพูดก่อนที่เกรย์จะหันมามองผมอย่างโกรธแค้นแกมอยากรู้อยากเห็น

"J'ai deux fusils ?tait plus ... Il ya 50 tours ... mais les deux auront un canon de fusil tir? sur la semence 5 si c'est du poison. (ฉันมีปืนสองกระบอกถูกมะ... ทั้งหมดมี 50 กระสุน... แต่ทั้งสองกระบอกจะมีกระสุนกระบอกละ 25 เม็ดที่อาบยาพิษเอาไว้อยู่)"

"Poison pills...?(ยา... ยาพิษ!?)"เกรย์พูดออกมาอย่างตกตะลึงก่อนจะล้มตัวลงไปกับพื้นเพราะฤทธิ์ยาพิษ

"Si le poison est Hidronijennic Posion. L'effet de th? et moi ?tions tellement nerveux avant que le m?dicament dans le corps ? vomir du sang, qui a un effet s?rieux sur le handicap, mais pas la mort. (ยาพิษที่อาบไว้คือ Posion Hidronijennic ที่มีฤทธิ์ทำให้ประสาทชาและผมภาวะก่อนต่อต้านยาของร่างกายทำให้อ้วกออกมาเป็นเลือดซึ่งมีฤทธิ์ที่ร้ายแรงทำให้พิการแต่ไม่เสียชีวิต)"ผมอธิบายต่อไปก่อนจะแสยะยิ้มอย่างได้ชัยก่อนจะนึกถึงตอนที่ได้ยานี้...

 

 

จากแมกส์

 

...

..

.

 

'เดี๋ยวอาสึยะอย่าพึ่งไป'

'อะไรอีกเจ้าบ้า! ไม่รีบไปเดี๋ยวแกเดทสมอเล่ตายแหงแก๋ก่อนน่ะสิเจ้าบ้า!'

'แกใช้ไอ้นี่เจ้าการเจ้าเกรย์สิ'

'นี่มัน... อะไร?'

'posion Hidronijennic... มีอยู่ 50 กระสุน มีฤทธิ์ทำให้ประสาทชาและผมภาวะต่อต้านยาของร่างกาย'

'นายเอามาจากไหน!? ทำไมฉันไม่เห็นรู้จักเลย?'

'เอาเป็นว่าฝากด้วยหล่ะ'

'มาสึโนะ คุสุเกะ!? ฉันถามว่า!...'

'เพื่อฮันดะ'

'...'

'อย่าถามจนกว่าเราจะพร้อมและ... อย่าบอกใครนะ'

'...'

'อาสึยะ'

'สัญญาหล่ะ!'

'!?'

'เราเป็นเพื่อนกันนิ... แต่ถ้าแกไม่บอกกลับไปฉันจับแกยัดลงส้วม - -^'

'................'

'อะไร !?'

'(แอบหัวเราะ)อื้ม! สู้แทนพวกฉันด้วย'

'อยู่แล้ว!'

.

..

...

 

"L'empoisonner... (ยาพิษนี้มัน...)"เกรย์พูดออกมาอย่างเคร่งเครียดก่อนจะเงียบไป... เจ้านั่นพูดเหมือนจะรู้อะไรเลยแหะ ผมคิด

"Je ne voudrais pas abandonner! Irol Gray! J'ai ?t? arr?t?. (ทีนี้ก็ยอมแพ้สัก! เกรย์ ไอรอล!!! ฉันขอจับกุมนาย)"ผมตะโกนสั่งเกรย์ไปก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลง

"หึ ๆ"เจ้านั่นหัวเราะในลำคออย่างแผ่วเบาพร้อมกับแสยะยิ้มที่เต็มไปด้วยความโทสะแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

"Pensez ? ce ... Je vais vous donner vers le haut ou quoi? (คิดว่ายาแค่นี้... ฉันจะยอมแพ้หรือไง!!!?)"

ปังๆ!

"อึก!?"จู่ ๆเกรย์ก็ตวาดใส่ผมพร้อมกับยิงที่ตัวของผมจนผมเริ่มกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง... เจ้านี่มัน... ไม่ดูสังขารตัวเองจริง ๆ

"J'?taisIrol! S?rie de le meilleur assassin en France, je pense que cela? Je vais abandonner ou non. J'ai ?t? stupide! (ฉันคือไอรอล!!! ตระกูลที่เป็นนักฆ่าที่เก่งที่สุดในฝรั่งเศสคิดว่าแค่นี้!? ฉันจะยอมแพ้หรือไง ไอ้ตำรวจงี่เง่า!)"

ปังๆ!

"อึก!"คราวนี้เกรย์เริ่มตะโกนด่าผมพร้อมกับยิงที่แขนของผมจนตอนนี้เหมือนผมไม่มีแขนไว้ขยับเลย

"Et aussi ...Je ne suis pasun tueur... (อีกอย่าง... ที่ฉันมาเป็นนักฆ่าน่ะ...)"เกรย์เว้นการพูดไว้ก่อนที่ผมจะเห็นของเหลวอะไรบางอย่างไหลลงมาจากหน้า...

 

 

น้ำตา!?

เกรย์ร้องไห้!?

"Ceuxque j'aime le plus...Morte! (คนที่ฉันรักมากที่สุด... ตายไปหมดแล้ว!!!)"

ปังๆๆๆ!!

"อึก!"หลังจากนั้นเกรย์ก็ยิงแขนอีกข้างผมจนตอนนี้ตาผมเริ่มเห็นทุก ๆ อย่างเป็นภาพราง ๆ ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนมีใครขว้างอะไรทิ้งลงกับพื้นก่อนจะเดินมาหาผมพร้อมกับผมเริ่มหายใจไม่ออกเพราะมีใครมาบีบคอผม

"Je dois le faire! J'allais mourir, mourir d'une mort ? la police est stupide! (ไปตายสัก ! ไปตายสัก ไปตายสัก ไปตาย ไปตาย หายไปสักเจ้าพวกตำรวจงี่เง่า!)"เกรย์นั่งคร่อมร่างผมพร้อมกับบีบคอผมจนผมหายใจไม่ออก...

มะ... ไม่ไหวแล้ว... แขนขา... ก็ชาไปหมด

ผมพยายามยกแขนทั้งสองข้างอย่างทรมานก่อนจะจับแขนของเกรย์แยกให้ออกให้ได้

แต่ไม่เป็นผล...

ผมจึงเอื้อมไปบีบคอเกรย์แทน

"อึก... อรั่ก! แค่ก ๆDisons simplementmal! (อึก... อรั่ก! แค่ก ๆ ปล่อยนะไอ้ชั่ว!)"เกรย์ด่าผมก่อนที่ผมและเกรย์สองคนกลิ้งลงกับพื้นจนเสื้อผมที่ใส่แจ็กเก็ตสีขาวแถบส้มเลอะเลือดยิ่งกว่าเก่าไม่ต่างจากเกรย์ก่อนที่จะลายเป็นผมไปคร่อมร่างของเกรย์แทน

แต่ก็ถูกเกรย์ผลักกระเด็นไปชนกับโต๊ะข้าง ๆ โซฟาส่วนเกรย์ก็ไอออกมาพร้อมกับอ้วกออกมาเป็นเลือดเพราะฤทธิ์ยาและเริ่มชักกับพื้นก่อนสองสามครั้งก่อนจะมองไปมาแล้วคลานไปเพื่อจะเอาปืนของใครบางคนที่อยู่ข้างตัวผมจึงพยายามเอื้อมแจกันดอกไม้แล้วขว้างใส่โดนหัวของเกรย์อย่างจัง

เพล้ง!

"Arrrrrrrrrrrrrrrr!!!"เกรย์ร้องลั่นออกมาอย่างทรมานก่อนจะเผลอปัดปืนไปทางอื่นแทน

"Parce qu'ils ?taient... (เป็นเพราะพวกแก...)"เกรย์เริ่มเอ่ยปากอะไรบางอย่างออกมา... ผมไม่เห็นหน้าตาของเกรย์ในตอนนี้แต่ฟังจากน้ำเสียงเดาได้ว่าโกรธแค้นจนเอาจะกัดกินผมและสาปแช่งให้ผมหายไปจากตรงนี้ได้เลย

"Ceux que j'aime ... Que j'aime le plus, c'est que mon fr?re ?tait mort! Il ?tait m?chant! (คนที่ฉันรัก... น้องชายที่ฉันรักมากที่สุดจึงได้ตาย!!! ไอ้ตำรวจชั่ว!)"เกรย์ตวาดออกมาก่อนจะพยายามยันตัวเองขึ้นพร้อมกับเดินมาทางผมและหยิบปืนที่บังเอิญวางอย่างตรงนั้นขึ้นมาจ่อที่ผม...

สภาพของเกรย์ตอนนี้ผมสีเทาไวโอเล็ตได้ถูกย้อมเป็นสีแดงไปครึ่งหัวพร้อมกับมีเลือดไหลรินลงมาที่หน้าและสภาพเหมือนคนบ้าเต็มที

ผมเริ่ม... หายใจไม่ออก... และเริ่มไม่เห็นอะไรแล้ว... และเริ่มไม่ได้ยินเสียงเกรย์ด่าตวาดผมแล้วสาปแช่ง...

"... . . .... . ....... . . .!!!!. ... .. .(... .. ... .. . . .)"ไม่ได้ยิน... เจ้านั่นพูดอะไรน่ะ ผมถามในใจ

"Finensemble une fois.!!(จบกันสักที!!)"

 

 

ปัง!!!!!

...

..

.

 

 

ร่างผู้ชายผมสีชมพูอ่อนซอยสั้นในชุดแจ็กเก็ตสีขาวขอบส้มและกางเกงยีนสีดำที่เต็มไปด้วยรอยกระสุนและของเหลวสีแดงจนชุ่มนอนอยู่ตรงซอกระหว่างโซฟาและโต๊ะรับแขกโดยตรงหน้าคือผู้ชายผมสีเทาไวโอเล็ตที่ครึ่งหนึ่งถูกย้อมไปด้วยสีเลือดแล้วหน้าตาดูหวาดกลัว โกรธแค้นและมีเลือดไหลลงมาอาบหน้าและตามตัวมีของเหลวสีแดงไหลอยู่พร้อมกับผิวที่ซีดขาวและริมฝีปากที่เริ่มม่วงเหมือนคนขาดเลือดและใกล้ตายถือปืนจ่ออยู่... ในใจของเขา... เขาอยากยิงหัวคนตรงหน้าให้กระจุยไป... แต่จู่ ๆ ก็มีภาพของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่หัวมาแล้วยิ้มอย่างสดใสทำให้เขาไปยิงที่หน้าอกข้างขวา... ที่เป็นจุดตรงหัวใจแทน...

ทำไมกันนะ...

ทั้งที่ทุกทีเขาจะยิงที่หัวทุกครั้งที่จะจัดการแท้ ๆ

ตอนนั้นเองที่มีปุยสีขาวรอยเข้าเขาจึงหันไปมองต้นต่อของหิมะก็พบวาหน้าต่างบานหนึ่งถูกยิงจนเป็นรอยแตกร้าวขนาดใหญ่จนทำให้ลมพัดหิมะเข้ามาในห้องได้... เขาจึงแบมือออกมาช้า ๆ ให้ปุยสีขาวมาอยู่บนมือของเขา สองอัน สามอัน ห้าอัน

"Neige... (หิมะ...)"เขาเอ่ยออกมาเป็นภาษาฝรั่งเศสอย่างแผ่วเบาและเหม่อลอย...

 

 

"Jed?teste.... (ฉัน... เกลียด)"

หมับ!!!

และแล้วเขาก็กำมืออย่างแน่นก่อนจะค่อย ๆ แบมือออกก็พบว่าปุยกองนั้นเละขามือเขาและร่องโรยลงมาอย่างช้า ๆ

 

กริ้ง.... กริ้ง...

ตี้ด!

"Bonjour. (สวัสดี)"เขาเอ่ยออกมาหลังจากรับโทรศัพท์จากเครื่องไอฟอน 4s สีขาว

(Gray sur vous ... L'h?licopt?re revenait ? mon bureau. (คุณเกรย์ครับ... ผมเตรียมเฮลิคอปเตอร์กลับสำนักแล้วครับ))เสียงผู้ชายค่อนข้างทุ้มถามอย่างมีมารยาท

"Bon ... retour ? la 10e ?tage du ch?teau et c'est ... S'il vous pla?t m'emmener ? l'h?pital.(โอเค... มาที่ชั้น 10 ของปราสาทและก็... ช่วยพาผมไปโรงพยาบาลด้วย)"

(Qu'est-ceque c'est?(เกิดอะไรขึ้นหรอครับ!?))

"J'ai eu Poison pills ... Ne vous inqui?tez pas ... Je ne suis pas une drogue ... mais de nombreuses fois d?j?.(โดนยาพิษน่ะ... ไม่ต้องกังวล... ฉันพอไว้... เจอยาตัวนี้จนชินแล้ว)"

(Donc,je ne viendrai pasbient?t. (งั้นผมจะมาเร็ว ๆ นะครับ))

ตี้ด!

หลังจากนั้นเขาก็วางสายแล้วหันมามองร่างที่โดนเขายิงไปอย่างเหม่อลอยและเริ่มเซเล็กน้อยเพราะฤทธิ์ยา

"เฮ้ย... เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย"เขาพูดออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่าลืมตัวก่อนจะตั้งท่าทำอะไรสักอย่าง

"ต่อไปก็สวดศพ... หึ ๆ"

 

'Kazegafuku.


Puropati ni wariatemasu.


Kanojo no o sakujo shimasu.


Kanojo no tamash?.


Basho o toru.


Kanojo wa sore ni ataisuru.


To watashi wa narudarou...



Jibun no yoi sh?nin...



Watashi no teki.'

 
+ naru 


จากผู้แต่ง:

โย่ววววว สวัสดีทุกคน เฮ้อ!!! กว่าจะหาเวลาเอาลงได้เล่นปาเข้าไป 2 วัน = =;;;; ตอนนี้อาสึยะโดนฆ่าทิ้ง!? มันจะตายจริง ๆ หรือเนี่ย!!! (โดน FC อาสึยะรุมกระทืบ) แอร๊ก =__+;;; เอาเป็นว่าเอาใจช่วยนะครับ!!!!
 

 

<<< กลับ Home page