ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อารีน่า เจ้าหญิงภูตหิมะ

    ลำดับตอนที่ #8 : พิธีแต่งตั้งผู้สืบทอด

    • อัปเดตล่าสุด 30 มี.ค. 50


    อารีน่านั่งอยู่บนเตียงในห้องของเธอ ครุ่นคิดถึงพิธีแต่งตั้งที่กำลังจะมาถึง เธอไม่แน่ใจว่าตัวเธอเหมาะสมหรือเปล่า ในเมื่อไอน์เฟเรียเลือกเธอมันก็ต้องเป็นไปตามนั้น

    เธอมองกล่องรูปร่างสูงยาวที่วางอยู่บนโต๊ะ ชารีนส่งมันมาให้เธอ อารีน่าในชุดสีขาวสะอาด ตรงคอเสื้อเป็นลูกไม้สีชมพูอ่อนเหมือที่ปลายแขนเสื้อและชายกระโปรง ที่คอสวมสร้อยห้อยจี้รูปดาวสีเงินของท่านแม่ของเธอ  นิ้วนางซ้ายสวมแหวนหมั้นของวิลเลี่ยม อารีน่าลุกขึ้นเปิดกล่องใบนั้น มีมงกุฎทองวางอยู่บนนั้น มันประดับด้วยอัญมณีสีฟ้าสวย อารีน่าวางมันลงบนเส้นผมสีเงินยาวสลวย แล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง

    เมื่อมาถึงที่ๆจัดพิธี เธอเห็นเมลานี่ในชุดสีฟ้าอ่อนยืนอยู่ข้างมายาในชุดสีน้ำเงินเข้ม ชินใส่สูทสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาว ข้างกราเซียล่าในชุดสีขาว และเอมิเลียในชุดสีชมพู คืออาลิเซียในชุดสีบานเย็น บนแท่นสำหรับประกอบพิธี ชารีนนั่งอยู่บนเก้าอี้คล้ายบัลลังค์สีทอง พี่สาวของอารีน่าวันนี้ดูสง่างามสมตำแหน่งราชินี อารีน่าคิดว่าเธอคงไม่มีวันเป็นอย่างนั้นได้ แล้วเมลานี่ก็กระซิบข้างหูเธอว่า


    "
    ถึงเวลาแล้วรีน่า "เมลานี่ยิ้มบางๆ

    เธอเดินไปนั่งที่เก้าอี้แถวหน้า อารีน่าเดินไปที่บันได แล้วเดินขึ้นไปบนแท่น เธอถอนสายบัวต่อหน้าพี่สาวอย่างอ่อนช้อย อารีน่าคุกเข่าลง แล้วถอดมงกุฎมาไว้ในมือ ชารีนรับมงกุฎสำหรับตำแหน่งเจ้าหญิงมาจากมืออารีน่า

    นักบวชหญิงคนหนึ่งคลานเข่ามาข้างๆชารีน บนเบาะสีขาวที่เธอถือ มีมงกุฎทองประดับเพชรและไข่มุก เป็นมงกุฎสำหรับตำแหน่งผู้สืบทอด ชารีนวางมันลงบนเรือนผมสีเงินของน้องสาวที่ก้มศีรษะลง ชารีนหยิบคทาที่เกิดจากไอน์เฟเรียมา เธอยิ้มนิดๆแต่รีบทำสีหน้าเคร่งขรึมอย่างรวดเร็ว เพราะเวลาสิ่งนี้อยู่กับเธอมันไม่เคยเป็นคทาเลย เธอส่งมันให้น้องสาวที่ยื่นมือรับทั้งที่ยังก้มศีรษะลงอยู่อย่างนั้น อารีน่าเงยหน้าขึ้นสบตาพี่สาว ก่อนจะเริ่มกล่าวคำปฏิญาณที่นั่งท่องมาทั้งคืนอย่างช้าๆและนุ่มนวล และชารีนก็พูดว่า


    "
    บัดนี้ ข้าผู้เป็นผู้ปกครองดินแดนนี้ขอประกาศว่า เจ้าหญิงอารีน่า มารี ไชน์ เชนเดล เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้ปกครองดินแดนนี้ต่อจากข้า ด้วยคุณสมบัติพร้อมทุกประการ"ชารีนพูดผ่านเครื่องขยายเสียงที่มีคนนำมาวางไว้เพื่อให้เสียงของเธอได้ยินโดยทั่ว แน่นอนว่าคำปฏิญาณของอารีน่าก็ได้ยินไปทั่วด้วยเช่นกัน อารีน่าลุกขึ้นถอนสายบัวให้พี่สาว แล้วก้าวลงจากแท่น เสียงดนตรีอ่อนโยนบรรเลงขึ้น


    "
    เพลงนี่ ท่านแม่ชอบที่สุด ฉันเองบอกให้บรรเลงเพลงนี้ตอนจบพิธี เพราะคิดว่าท่านแม่คงจะรับรู้ และพอใจ อย่างแน่นอน"เมลานี่พูด ใช่ เพลงนี้อารีน่าฟังแล้วเหมือนมีมืออันอ่อนโยนของแม่โอบกอดเธอไว้ เหมือนมีเสียงกระซิบให้กำลังใจดังอยู่ข้างหู


    "
    ยังเหลืองานตอนเย็นอีกนะรีน่า ไปเถอะ"เมลานี่พูด อารีน่าเดินไปข้างๆน้องสาวฝาแฝด


    "
    อยากมี ฝาแฝดอย่างอารีน่าจังเลย"มายาพูดขึ้น


    "
    ทำไมล่ะ"ชินถาม


    "
    เพราะตอนเด็กๆ ฉันน่ะ แทบไม่มีใครเลย พ่อแม่ก็...แทบไม่สนใจ ฉันเกิดมาเป็นตัวประหลาดในครอบครัว เพราะฉันเกิดมามีพลังเวท ทั้งๆที่ทั้งครอบครัวเป็นผู้ไร้เวท ฉัน...ในตอนนั้นใช้ดาบได้แย่มาก ทุกๆคนรังเกียจฉัน ฉันอยากจะ...มีใครที่...คอยอยู่ข้างๆ...เหมือนอารีน่าและเมลานี่...แบบนี้"มายาพูด เสียงของเธอดูขาดๆ เหมือนคนพูดกำลังสะอื้น


    "
    อย่างน้อย เธอตอนนี้ก็ไม่โดดเดี่ยวอีกแล้วนะ อย่างน้อย เธอมีท่านอาลิเซีย และมีฉัน เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอดีตที่เลวร้าย เริ่มต้นใหม่กับปัจจุบันที่สดใสจะดีกว่านะ"ชินพูด น้ำตาของมายาไหลอาบใบหน้า เธอเคยเก็บอดีตไว้เสมอมา วันนี้ความทรงจำที่เลวร้ายนั้นเลือนหายไป พร้องกับคำพูดเบาๆที่ข้างหู


    "
    ฉับชอบเธอนะ"ชินกระซิบข้างหูมายาแล้วร่างของเขาก็เลือนหายไป ทิ้งให้มายายืนอยู่ตรงนั้น เขา เป็นใครคนหนึ่งของเธองั้นเหรอ อดีตที่เลวร้ายมันไม่เหลือร่องรอยอีกแล้ว ในใจของมายา


    "
    ฉัน ก็ชอบเธอนะ"มายากระซิบเบาๆกับตัวเอง หวังจะส่งมันไปให้ถึงคนที่ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน แล้วเธอก็ยิ้มออกมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×