อารีน่า เจ้าหญิงภูตหิมะ

ลำดับตอนที่ #10 : พิธีการแห่งความสุข

หลังเวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ อารีน่าตอนนี้ขึ้นเป็นราชินีแห่งแฟรี่แลนด์แล้ว มายากับชินตอนนี้เข้าพิธีแต่งงาน เป็นสามีภรรยากันเมื่อสองวันก่อน

กราเซียล่ากับเอมิเลียตอนนี้กลับไปอยู่ในธารน้ำแข็งเหมือนเดิม แต่ก็แวะมาเยี่ยมอารีน่ากับเมลานี่บ่อยๆ

อาลิเซียตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง นอกจากหน้าตาที่ตอนนี้เธอดูสดใสขึ้นและไม่เย็นชาเหมือนแต่ก่อน เส้นผมสีแดงเพลิงถูกตัดสั้น และเธอก็มาเปิดร้านขายอาวุธอยู่ในตัวเมืองด้วย

และอารีน่า ถึงจะเป็นราชินีแล้ว เธอยังทำตัวเหมือนเดิมถึงจะมีงานยุ่งมากก็ตาม แต่วันกำหนดแต่งงานของเธอและวิลเลี่ยมที่ใกล้เข้ามาทำให้เธอมีงานเยอะขึ้นไปอีก ถึงเรื่องงานเลี้ยงเล็กๆ  ที่ในแบบที่อารีน่าชอบและเรื่องการตกแต่งจะเป็นหน้าที่ของเมลานี่ซึ่งมีกราเซียล่ากับเอมิเลียมาช่วยเป็นครั้งคราวก็ตาม แต่เรื่องที่เหลือมันตกเป็นหน้าที่ของอารีน่าทั้งหมด ทั้งเรื่องแต่งตัว และเรื่องพิธีการ แต่มันก็เสร็จไปได้ด้วยดี

วันนี้พิธีกำลังจะเริ่มแล้ว อารีน่ามีเพื่อนเจ้าสาวสามคนคือเมลานี่ กราเซียล่าและมายา วิลเลี่ยมก็มีเพื่อนเจ้าบ่าวสามคนเช่นกัน คือชินและเพื่อนของเขาอีกสองคน เมลานี่และเพื่อนเจ้าสาวอีกสองคนอยู่ในชุดกระโปรงไหมแขนยาวคอเหลี่ยมสีชมพูอ่อน  เธอสวมชุดสีขาว ตัวเสื้อเปิดไหล่เล็กน้อยเผยให้เห็นผิวขาวเนียน ตัวกระโปรงบานเล็กน้อย เธอสวมสร้อยคอและต่างหูมุกเม็ดเล็ก มงกุฎเงินประดับมุกส่องประกายบนเรือนผมสีเงินสลวย ผ้าคลุมหน้าสีขาวบางเบา เธอถือช่อดอกกุหลาบสีขาวเหมือนหิมะที่กราเซียล่าปลูกและจัดเป็นช่อด้วยตัวเอง เพื่อนเจ้าสาวทั้งสามออกไปรอที่ข้างๆแท่นทำพิธี แล้วบานประตูก็เปิดออก อารีน่าเริ่มเดินออกไป เธอรู้สึกได้ว่ากำลังตื่นเต้น และมีความกลัวนิดๆปนอยู่

'เราไม่จำเป็นต้องกลัว หรือตื่นเต้น ถ้าเรารักเขาจริง'เธอคิด เมื่อมาถึงที่หน้าแท่นทำพิธี มีนักบวชผู้ใหญ่ยืนอยู่ เธอยืนอยู่ตรงข้ามกับวิลเลี่ยม นักบวชผู้ใหญ่คนนั้น เขาพูดว่า

"วิลเลี่ยม ไลท์ เธมส์ เจ้ายินดีจะรับ เจ้าหญิงอารีน่า มารี ไชน์ เซนเดล เป็นภรรยาหรือไม่"

"รับครับ"วิลเลี่ยมตอบ แล้วนักบวชคนนั้นก็หันมาหาเธอ

"เจ้าหญิงอารีน่า มารี ไชน์ เซนเดล จ้ายินดีรับ วิลเลี่ยม ไลท์ เธมส์เป็นสามีหรือไม่"เขาถาม

"รับค่ะ"อารีน่าตอบ เพื่อนคนหนึ่งของวิลเลี่ยมส่งแหวนให้ เขาจับมือเธอขึ้นแล้วสวมแหวนให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย เขาเปิดผ้าคลุมหน้าออก และจูบเธอเบาๆ เมื่อทั้งสองออกมาที่หน้าโบสถ์ ดอกไม้ก็ถูกโปรยปรายลงมา และนกพิราบขาวก็โผบินไป อารีน่าโยนช่อดอกไม้ และคนที่รับได้คือเมลานี่ อารีน่าและวิลเลี่ยมก็ยิ้ม

"เมลนี่รู้มั้ย ว่าคนที่รับช่อดอกไม้เจ้าสาวได้จะได้แต่งงานเป็นคนต่อไป"อารีน่าพูด เมลานี่หน้าแดงถึงหู และอารีน่าหัวเราะออกมา

..................................

บนระเบียงของห้องนอน อารีน่าในชุดนอนแพรยาวสีครีมยืนมองดวงจันทร์ สายลมพัดเส้นผมสีเงินพลิ้วไปข้างหลัง วิลเลี่ยมเดินตามออกมา เขาโอบไหล่เธอเอาไว้ อารีน่าร้องเพลงเบาๆ เขาก็ร้องคลอไปกับเธอ

"จันทร์เอย เจ้ามีดารา อยู่บนนภา ทอแสงเคียงกาย แต่ตัวข้านี้ ไม่มีใคร จันทร์เอยรู้ไหม ข้านั้นอยากเป็นเช่นดังจันทรา จันทร์เอย ทอแสง แม้ไม่ร้อนแรง เช่นดังตะวัน แต่แสงเจ้านั้น แสนงาม จันทร์เอย ลอยเด่น อยู่เคียงดารา ส่องแสงประกาย อยู่บนนภา ในยามราตรีเอย"เมื่อเสียงเพลงหวานจบลง อารีน่าหันมายิ้มให้วิลเลี่ยม

"ถึงงฉันจะไม่ได้โดดเดี่ยวเหมือนเพลง แต่ฉันชอบเพลงนี้มากเลยล่ะ"เธอพูด เขามองหน้าเธอ เบื้องหลังใบหน้าแสนงานนั้น ดวงจันทร์ทอแสงสว่างอยู่บนท้องฟ้า เหมือนเพลงที่เธอร้อง และดวงดาว ก็ส่องแสงเป็นประกาย ดุจดั่งอัญมณี

"วิล เธอรู้มั้ย ว่าตอนเด็กๆน่ะ ฉันชอบมองดาวมากเลยนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงชอบ นั่งมองได้ตั้งนาน ฉันก็...มาคิดแล้ว มันตลกตัวเองเหมือนกัน มองอยู่ได้ ทั้งๆที่ดาวจะอยู่บนฟ้าตลอดไป แต่ฉันมองมันเหมือนพรุ่งนี้ดาวจะไม่อยู่ตรงนั้นอีก"อารีน่ายิ้มนิดๆเมื่อนึกถึงตัวเองในตอนเด็กที่ชอบมองดวงดาวยิ่งกว่าอะไร

"ฉันก็ชอบนะ ดวงดาว ตั้งแต่แม่แท้ๆของฉันจากไป น้าคนที่เลี้ยงฉันมาจะบอกเสมอว่า คุณแม่อย่บนสวรรค์ และจะมองฉันตลอดเวลา ฉันเลยรู้สึกว่าแม่ขึ้นไปอยู่บนดวงดาว และถ้าฉันมองดวงดาวไปเรื่อยๆ ฉันจะได้เจอแม่อีกครั้ง จะได้เห็นแม่อีก" เขามองอารีน่า ที่ยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วเขาก็โอบกอดเธอ