ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ท้าเเข่ง...มาเเย่งรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : **/**/3

    • อัปเดตล่าสุด 16 ต.ค. 48






           “กลับมาเเล้วค่า…าา..-0-..“ เสียงตะโกนดังๆลั่นบ้านเนี่ย….เสียงฉันเองเเหละ…อิอิ

      

            …….

        

           เอ๊ะ….!! ทำไมมันเงียบอย่างนี้หว่า….พ่อไปไหนเนี่ย

      

           “พ่อ…..พ่อ…”

            

           .........

          

            ฮึ่ม…ม...!!!

      

       “พ่อ..อ…อ..!!”  ฉันตะโกนสุดเสียงเลยล่ะ  เจ็บคอเลยนะเนี่ย

      

            ……….

      

           ฮึๆ..เงียบอย่างนี้  ไม่อยู่เเหงมๆเลย    เพราะปกติต้องตะโกนกลับมาว่า  “จะตะโกนให้ข้างบ้านเขาขานรับเเกเหรอไอ้ขิง…นี่ฉันมีลูกสาวหรือลูกชายวะเนี่ย….( และอะไรอีกเยอะเเยะ…^^ )”



          ...และแล้วสายตาของฉันก็ไปปะทะกับโน๊ตที่เเปะไว้หน้าโทรทัศน์  แน่นอนอยู่เเล้วว่า….ฉัน…ฉันต้องเดินเข้าไปอ่าน ( อิอิ^_^)

        

          “ To…ขิง

               ตอนที่เเกกำลังอ่าน Note นี้อยู่…พ่อคงไปไกลแล้ว…..อ๊ะๆ  อย่าคิดว่าพ่อหนีออกจากบ้านนะ….”


        

            “ฮึๆ  หนูยังไม่คิดเลยอ่ะพ่อ”  ฉันส่ายหน้าให้กับมุขเก่า ( อย่างมาก )ของพ่อ

      

             “ ….คือพ่อมีงานด่วน  ต้องไปยุโรปแบบไม่ทันได้บอกแกน่ะ   แต่ไม่ต้องห่วงนะ…ไปไม่กี่วันก็กลับ

                                                                                                  ….ปล.  ดูเเลบ้านให้ดีนะ\"
            

        

            “โห…แทนที่จะลงท้ายว่า  รักเเละเป็นห่วง  หรือไม่ก็...ดูเเลตังเองนะ  นี่ไม่เลย….ห่วงบ้านมากกว่าลูกสาวเหรอพ่อ”  ฉันพูดใส่ Note ทันทีที่อ่านจบ

        

           เฮ้อ….ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว  บอกว่าไปไม่กี่วันเเบบนี้  แต่ก็ไปเป็นเดือนทุกที

        

             “เฮ้อ…เป็นพ่อในไส้แท้ๆ  แต่ชอบทำตัวให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยเลย  เนอะแม่เนอะ…”   ฉันหันไปถามเหมือนขอความเห็นจากรูปของแม่……

        

          .....ใช่…รูปซึ่งเป็นตัวเเทนของผู้เป็นสุดที่รักยิ่งของฉันเเละพ่อ  แม่จากพวกเราไปตั้งเเต่ฉันอายุ 10 ขวบด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์  คงเป็นเพราะเหตุนี้ละมั้ง  ที่พ่อไม่ยอมให้ฉันหัดขับขี่ยานยนต์ทุกชนิดแม้แต่จักรยานก็ไม่เว้น….ซึ่งฉันเข้าใจความรู้สึกของพ่อดี  และฉันก็กลัวเครื่องยนต์พวกนั้นเกินกว่าจะทำใจให้ขัดคำสั่งของพ่อได้….







                    **********************************************************************

        



              From  me…For  you



                เหวยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…ขอโทษทีนะคะที่ไม่ได้มาอัพซะน้าน….นาน….



             ..........ตอนนี้จะพยายามอัพให้ชดเชยแล้วกันนะคะ..^_^..........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×