Atanea หมัศจรรย์หนังสือทะลุพิภพ

ลำดับตอนที่ #2 : เวทย์มนต์พาเซีย

  กริฟฟินบินไปบนท้องฟ้าจนลับกลีบเมฆ แต่กลับไม่มีใครสังเกตเลยว่า มีกริฟฟินกับเด็กน้อยสองคนและภูตตัวเล็กๆบินอยู่บนผ้าห่มสีฟ้ากว้างใหญ่นี้
 \"นี่ เดดิไลอ้อน ทำไมไม่มีใครสังเกตเห็นเราเลยล่ะ\"ริชาร์ดถามเดดิไลอ้อนที่อยู่บยหัวอลิซซึ่งกำลังมองวิวบนท้องฟ้าอย่างตื่นตาตื่นใจและพึมพำ\"วิเศษ\"ออกมาเป็นระยะๆ
\"เพราะไม่มีผู้ใดที่จะเห็นพวกเรานอกจาผู้สืบสายเลือดไงล่ะคะ\"เดดิไลออนดูสดชื่นมากต่างจากที่บ้าน จนริชาร์ดคิดว่าบางทีนี้อาจเป็นคนละคนกันก็ได้
\"แต่เราไม่ได้เป็นผู้สืบสายเลือดอะไรซักหน่อย\"อลิซหันมาบอก 
\"เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ แต่มีเพียงผู้สืบสายเลือดแห่งกษัตย์เท่านั้นที่เห็นเราและอ่านภาษามีเนียร์ออก\"เดดิไลอ้อนอธิบายแต่ก็ไม่ได้คลายความสงสัยของริชาร์ดลงเลย
 \"พอพ้นเมฆสีชมพูข้างหน้าเราก็จะพบเอทาเนียร์แล้วล่ะค่ะ\"เดดิไลอ้อนชี้ให้สองพี่น้องดูเมฆมีชมพูนั่นด้วยนิ้วเรียวยาวสีเขียวเล็กๆนั่น 
 \"สวยจังเลย\" อลิซรู้สึกสดชื่นขึ้นเมื่อได้สำผัสบรรยากาศสดชื่น
 \"ถึงแล้วค่ะ\"เดดิไลอ้อนบอก
   เมื่อมองลงไปข้างล่างปุยเมฆสีขาวสะอาดลอยฟ่องสดใส พื้นดินแห่งเอทาเนียร์เป็นเหมือนสวนดอกไม่ที่มีแต่ดอกไม้หลาดสี ไม่มีใครเห็นสีน้ำตาลของดินเลย มีแต่สีส้ม เหลือง ชมพู ฟ้า เขียวของดอกไม้เต็มไปหมด ท้องฟ้าก็มีสายรุ้งรุ้งทอดประกายยาวสุดลุกหูลุกตาหลายต่อหลายเส้น สุดสายตามองเห็นปราศาทแห่งเทพนิยายตั้งอยู่บนเนินเขาเล็กๆที่เต็มไปด้วยดอกไม้และผีเสื้อ ด้านหลังปราศาทมีสายรุ้งทอดยาวขวางไว้อย่างสวยงาม
 \"สวยที่สุดเลย\"อลิซกรีดร้องอย่างสดชื่นก่อนที่กริฟฟินจะบินลงต่ำและลงจอดที่หน้าปราศาทสีขาวสะอาด แล้วกลายร่างเป็นลูกบอลแสงเล็กๆที่ส่องแสงสว่างจ้าแล้วลอยลงไปบนหนังสือที่ริชาร์ดเปิดอ้าเอาไว้ก่อนจะหายไปในหนังสือนั่นอย่างน่าอัศจรรย์
 "เชิญท่านทั้งสองเข้าไปพำนักในปราสาทเพคะ ขณะนี้องค์ราชาและองค์ราชินีแห่งเอทาเนียร์ได้ถูกกังขังเป็นเชลยอยู่ที่โรเรนดาเรียเพคะ ท่านทั้งสองจึงมิอาจมารับขวัญพวกท่านได้เพคะ "เดดิไลออนกล่าว ใบหน้าเธอกลับมาหมองคล้ำอีกครั้งเมื่อพูดถึงองค์ราชาและองค์ราชินีแห่งเอทาเนียร์