ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ในประเทศฝรั่งเศส
ณ ราชอาณาจักรแฟรี่ ในปราสาทนั้นได้เกิดเหตุการ์ณบางขึ้น
"ท่านพ่อ ท่านแม่ค่ะ อยู่ที่ไหนคะ ?" แต่กับมีเสียงหวานเด็กสาวอายุแปดปี เจ้าผมสีเขียวน้ำทะเลและตาสีเขียวน้ำทะเล เจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ 'เจ้าหญิงแฟร์ลิสเทีย' เธอเดินจนถึงห้องอาหาร เธอได้พบท่านพ่อ ท่านแม่แต่ต้องน่าผิดหวังเพราะ
"ปัง!! ปัง!!"
"!?" ภาพที่เห็นคือภาพที่พ่อแม่ของเธอถูกยิงแล้วได้มีเสียงหนึ่งในห้องพูดว่า "เอาละที่เหลือก็แค่ตามหายเจ้าหญิงแล้วฆ่าทิ้งซะ ไปเร็วพวกเรา"
"โอ้อออออออ"พอได้ยินแค่นั้น เธอได้รีบวิ่งพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นทาง เธอได้วิ่งไปจนอยู่ดีๆก็มีมือมาจับเธอเข้าๆปในพุ่นไม้ เธอนั้นดิ้นไม่หยุดแล้วเธอก็ได้พูดว่า"ปล่อยนะ จะทำอะไร ปล่อยนะ"
"นี้พี่เอง แฟร์ลิส"
"!?"เมื่อเด็กสาวอันคุ้นเคย เธอก็หยุดนิ่งพร้อมกับหัดไปดูว่าเป็นใคร แล้วเธอก็ได้เรียกชื่อของเขาขึ้นมาว่า
"พี่เบล!"ใช้แล้วเขาคือเจ้าชายเบลเฟกอลเจ้าของผมสีทองและตาสีแดงทับทิม ที่อายุห่างกับเธอแปดปี แล้เขาก็ได้ถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่า
"แฟร์ลิส เป็นอะไรหรือป่าว ทำไมวิ่งร้องไห้มา"พอเธอได้ยินแบบนั้น เธอก็ได้ร้องไห้หนักพร้อมพูดสิ่งที่ตนเองเห็น
"พี่เบล อื้อ ท่านพ่อกับท่านแม่โดนยิงตายแล้วนะ อื้อออออออออ"
"!!!"พอเบลได้ยินแบบนั้น เบลก็ได้เอานิ้วหัวแม่มือนิ้วโป้งมาปราดน้ำตาของแฟร์ลิสเทียเป็นการปลอดแล้วได้พูดว่า
"แฟร์ลิสรออยู่ตรงนี้นะ เดี๊ยวพี่จะไปดูทางให้ก่อน"
"แต่..."เธอทำหน้าเป็นห่วงเบลและเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่เบลได้พูดขัดก่อนว่า
"ไม่เป็นไรหรอแฟร์ลิส เดี๊ยวพื่มา"แล้วได้วิ่งไป
"เดี๊ยวก่อนพี่เบล"
"พี่เบลลลล"แล้วได้มีบางอย่างสะดุ้งขึ้นมาพร้อมพูดว่า
"ฝันอีกแล้วหรอเนี้ย!?"เจ้าของผมสีเขียวน้ำทะเลได้เอามือไปจับหน้าพากตนเองพร้อมกับพูอต่อว่า
"ปานนี้จะเป็นอย่างไรบ้างน้าาา พี่เบล"
________________________________________________________
จบ
บางคำอาจจะเขียนผิดและอาจไม่หนุกนะคะ(ไม่เคยแต่งแนวนี้มาก่อนT_T)
ช่วยอย่างลืมคอมเม้นด้วยนะค่ะบายค่ะ
"ปัง!! ปัง!!"
"!?" ภาพที่เห็นคือภาพที่พ่อแม่ของเธอถูกยิงแล้วได้มีเสียงหนึ่งในห้องพูดว่า "เอาละที่เหลือก็แค่ตามหายเจ้าหญิงแล้วฆ่าทิ้งซะ ไปเร็วพวกเรา"
"โอ้อออออออ"พอได้ยินแค่นั้น เธอได้รีบวิ่งพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นทาง เธอได้วิ่งไปจนอยู่ดีๆก็มีมือมาจับเธอเข้าๆปในพุ่นไม้ เธอนั้นดิ้นไม่หยุดแล้วเธอก็ได้พูดว่า"ปล่อยนะ จะทำอะไร ปล่อยนะ"
"นี้พี่เอง แฟร์ลิส"
"!?"เมื่อเด็กสาวอันคุ้นเคย เธอก็หยุดนิ่งพร้อมกับหัดไปดูว่าเป็นใคร แล้วเธอก็ได้เรียกชื่อของเขาขึ้นมาว่า
"พี่เบล!"ใช้แล้วเขาคือเจ้าชายเบลเฟกอลเจ้าของผมสีทองและตาสีแดงทับทิม ที่อายุห่างกับเธอแปดปี แล้เขาก็ได้ถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่า
"แฟร์ลิส เป็นอะไรหรือป่าว ทำไมวิ่งร้องไห้มา"พอเธอได้ยินแบบนั้น เธอก็ได้ร้องไห้หนักพร้อมพูดสิ่งที่ตนเองเห็น
"พี่เบล อื้อ ท่านพ่อกับท่านแม่โดนยิงตายแล้วนะ อื้อออออออออ"
"!!!"พอเบลได้ยินแบบนั้น เบลก็ได้เอานิ้วหัวแม่มือนิ้วโป้งมาปราดน้ำตาของแฟร์ลิสเทียเป็นการปลอดแล้วได้พูดว่า
"แฟร์ลิสรออยู่ตรงนี้นะ เดี๊ยวพี่จะไปดูทางให้ก่อน"
"แต่..."เธอทำหน้าเป็นห่วงเบลและเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่เบลได้พูดขัดก่อนว่า
"ไม่เป็นไรหรอแฟร์ลิส เดี๊ยวพื่มา"แล้วได้วิ่งไป
"เดี๊ยวก่อนพี่เบล"
"พี่เบลลลล"แล้วได้มีบางอย่างสะดุ้งขึ้นมาพร้อมพูดว่า
"ฝันอีกแล้วหรอเนี้ย!?"เจ้าของผมสีเขียวน้ำทะเลได้เอามือไปจับหน้าพากตนเองพร้อมกับพูอต่อว่า
"ปานนี้จะเป็นอย่างไรบ้างน้าาา พี่เบล"
________________________________________________________
จบ
บางคำอาจจะเขียนผิดและอาจไม่หนุกนะคะ(ไม่เคยแต่งแนวนี้มาก่อนT_T)
ช่วยอย่างลืมคอมเม้นด้วยนะค่ะบายค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น