ยังเป็นเพียงตัวประกอบ

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 ll ระบบหมายเลข 292 rewrite / 2

ชีวิตของคนเรานั้นไม่เที่ยง ใครจะรู้ละว่าชีวิตของเธอจางจื่อหนิงจะจบลงในวัย 19 ปี ขณะที่กำลังนั่งเรียนวิชาว่าด้วยชีววิทยาเบื้องต้นสำหรับสายสุขภาพด้วยสาเหตุเส้นเลือดในสมองแตกเนื่องจากความเครียดสะสม ในครั้งแรกเธอก็ไม่ด้คิดว่าตัวเองนั้นได้จบชีวิตลงหรอก คิดเพียงว่าตัวเองนั้นหมดสติไปเท่านั้น แต่พอเวลาผ่านไปทุกอย่างที่เธอรับรู้มันก็บอกเธอว่าเธอนั้นได้ตายไปแล้ว

ตายแล้วไปไหนนั้นเป็นสิ่งตอบยากเพราะตัวเธอไม่แน่ใจว่าตัวเองนั้นควรทำอะไรต่อไป จึงทำเพียงลอยไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายถึงจะบอกว่าไร้จุดหมายแต่สถานที่ที่เธอลอยผ่านนั้นล้วนแต่เป็นสถานที่ที่เเธอเคยไปมาแล้วทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนประถม มัธยม ที่เคยเรียนหรือเคยไปใช้เป็นสนามสอบ

แต่น่าแปลกคือสถานที่เหล่านั้นไม่มีใครอยู่เลย ทุกที่ล้วนว่างเปล่าราวกับว่ามันเป็นเพียงแค่จิตนาการของเธอเท่านั้นจนมาหยุดที่ในห้องสี่เหลี่ยมสีดำที่ไม่มีอะไรเลยเหมือนที่เคยเห็นบ่อยๆในการตูนเวลาตัวเอกทะลุไปในมิติไหนสักแห่ง

[ สวัสดีครับกระผมระบบหมายเลข 292 ยินดีที่รู้นะครับคุณจาง ]

หลังจากที่ทิ้งไว้ในความเงียบเหงานานแสนนานจนระลึกชาติได้จำนวนครั้งไม่ถ้วนก็มีเสียงประหลาดคล้ายกับเสียงตอบรับอัตโนมัติเวลาไม่มีคนรับสายโทรศัพท์

" ระบบหมายเลข 292 มันคืออะไร " เธอถามกลับไปด้วยความระแวงเพราะว่าด้วยสถานการณ์ที่เธอเจออยู่มันค่อนข้างจะที่แตกต่างจากเธอเคยได้ยินคำเล่าคานมาจากผู้ใหญ่รอบตัวอยู่มากเลยทีเดียว

[ ระบบคือสิ่งที่จะคอยติดตามดูแลคุณในตอนที่คุณปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับหมอบหมายจากเบื้องบนครับ  ]

" แล้วทำไมต้องเป็นฉัน " เธอถามออกไปด้วยความหวาดระแวงเหมือนเดิมหรือบางทีอาจเพิ่มความกลัวเข้าไปด้วย ช่วงชีวิตที่ผ่านมาเธอค่อนข้างชอบดูหนังที่เกี่ยวกับสิ่งที่วิทยาศาตร์ไม่สามารถพิสูจน์ได้ มันเลยทำให้สถานการณ์แบบนี้เธอนั้นคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆนาๆที่จะเกิดขึ้นไม่ว่าดีหรือไม่ดีก็ตาม

[ คำตอบนั้นง่ายมากเลยครับ เพราะวิญญาณของคุณนั้นสวรรค์ไม่รับนรกไม่ต้องการ ซึ่งมีโอกาศเกิดขึ้นน้อยมาก เบื้องบนจึงส่งระบบมาดูแลคุณโดยส่งคุณไปทำภารกิจในมิติอื่นที่ไม่ใช่โลกที่คุณกำลังจากมา ถ้าคุณทำสำเร็จคุณจะสามารถใช้ชีวิตใหม่ที่นั้นได้เลยทันทีโดยที่ระบบจะหายไปแต่ถ้าไม่สำเร็จคุณจะต้องไปทำภารกิจในโลกอื่นให้สำเร็จอีกสองโลกระบบถึงจะหายไป ]

" ที่ว่าระบบหายไปหมายความว่าฉันจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างคนปกติและพอตายก็ไปสวรรค์ไม่ก็นรกใช่ไหม แต่ถ้าโลกนี้ฉันทำพลาดก็ต้องไปต่อโลกที่สองและโลกที่สามให้ผ่านถึงจะเป็นอิสระ ถ้าฉันยังไร้ความสามารถโลกที่สองก็ยังพลาดฉันก็ต้องทำโลกสาม สี่ ห้า ให้ผ่านถึงจะเป็นอิสระ " จากที่ฟังระบบ 292 ความระแวงที่เกิดขึ้นในใจเธอก็ค่อยๆถูกแทนที่ด้วยความโล่งแต่ก็มีจุดสงสัยเล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้นเธอจึงถามมันออกไปเพื่อให้แน่ใจในความเข้าใจของตัวเอง

[ ถูกต้องครับคุณจาง หลังจากที่คุณได้เข้าไปในโลกใหม่ผมจะเรียกคุณว่าโฮสต์ นะครับ เนื่องจากเราจะถือตัวตนของจางจื่อหนิงนั้นได้หายไปแล้ว หวังว่าคุณจะเข้าใจ ]

" อืม " เธอส่งเสียงตอบรับด้วยความรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกแต่มันก็คือความจริงที่ตัวตนของจางจื่อหนิงนั้นได้หายไปแล้วเหลือแต่เพียงโฮสต์ของระบบหมายเลข 292 เพียงเท่านั้น

 [ ดีใจที่โฮสต์เข้าใจครับ ต่อไป เราจะทำการเคลื่ยนย้ายจิตวิญญาณของโฮสต์ไปที่ร่างเป้าหมายภานใน 30 วินาที ได้โปรดเตรียมตัว ]

ฮ่ะ...ไม่ทันที่จะได้ตกใจสมองของเธอก็ว่างเปล่าพร้อมกับภาพเบื้องหน้าบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงจากนั้นก็ตามมาด้วยความรู้เหมือนกับกำลังถูกปั่นในเครื่องซักผ้า

[ นับเวลาถอยหลังการเคลื่อนย้าย 30,29,28... ]

ในขนาดที่เธอกำลังมึนหัวอย่างสุดขีดเสียงนับถอยหลังของระบบก็ดังเข้ามาในหัว เสียงนั้นมันทำให้เธอเกิดอาการที่เรียกว่าเมามากขึ้นความรู้สึกที่เหมือนกับตัวเองนั้นมีตับไตไส้พุ่งได้กลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกที่เหมือนของเหลวในกระเพราะกำลังจะถูกส่งออกมาทางปากแต่ทว่ามันกลับไม่ยอมออกมา

 ถ้าแกมีตัวตนนะระบบฉันจะบีบคอแก เธอได้แต่คาดโทษระบบอยู่ในใจพร้อมพยายามนึกถึงอะไรก็ได้ที่ทำให้เวียนหัวน้อยลงและผลก็คือเวียนหัวกว่าเดิม มันจะดีงามมากเกินไปแล้ว

[ เสียใจด้วยนะครับ ระบบไม่มีตัวตนโฮสต์ในโลกของโฮสต์จึงไม่สามารถบีบคอได้ 10 9 8...]

เกลียดแกที่สุดเลยระบบ

[ ระบบได้ทำการเคลื่อนย้ายเสร็จสิ้น ต่อไปจะทำการถ่ายโอนข้อมูลของเจ้าร่างและโลกของโฮสต์ ]

สิ้นสุดเสียงของระบบข้อมูลจำนวนมากก็ไหลเข้ามาในหัวเธอเหมือนเขื่อนแตก ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอคือเจ้าหญิงแคทเธอรีน เดอ ลากัวล์ อายุ 8 ปี เป็นหลานสาวของพระราชาองค์ปัจจุบันชีวิตของเธอค่อนข้างจะดราม่านิดหน่อยแม่ของเธอเจ้าหญิงสเตฟานีเสียไปหลังจากเธอเกิดได้สองอาทิตย์ส่วนพ่อนั้นเสียชีวิตในสงครามตั้งแต่เธออยู่ในครรภ์ พลังของเธอตื่นตอนอายุ 5 ขวบ โลกที่เธออยู่ถูกเรียกว่า แอนทราไซต์

เอออออ๋ แอนทราไซต์ ไม่ใช่โลกในนิยายที่เธอเคยอ่านในช่วงก่อนตายไม่ใช่หรอ แล้วตอนนี้เธอคือเจ้าหญิงแคทเธอรีน เดอ ลากัวล์ เดอลากัวล์  แคทเธอรีน แคทเธอรีน อย่าบอกนะว่าตอนนี้เธอคือพี่สาวผู้เป็นปมในใจพระเอกของเรื่องนะ

[ คุณเข้าใจถูกต้องแล้วครับโฮสต์ โลกที่คุณต้องทำภารกิจคือ แอนทราไซต์ หรือเป็นโลกในนิยายที่คุณเคยอ่าน โดยภารกิจหลักของคุณคือต้องดำเนินตาทบทของคุณตามบทที่คุณได้รับรู้โดยไม่ตายครับและถ้าคุณจะสามารถกลับมาหาน้องชายของคุณได้หลังจากที่เขาได้พบกับนางเอกของเรื่องแล้ว ] 

ถ้าตามบทที่รับรู้ สวรรค์เถอะ ตามเนื้อเรื่องในนิยายเจ้าหญิงนั้นได้เสียชีวิตเพราะปกป้องพระเอกตอนพระเอกอายุ 10 ปีเป็นเหตุให้พระเอกมีปมในใจเพราะคิดว่าตัวเองทำให้พี่สาวคนดีต้องตาย นั้นหมายความเธอต้องมีชีวิตรอดจากเหตุการ์ณนั้นถูกไหมระบบ

[ ถูกครับโฮสต์ เนื่องเพื่อความสมจริงในการเข้าไปเป็นเจ้าหญิงแคทเธอรีนของโฮสต์ ระบบจึงทำการมอบของขวัญเป็นทักษะคนในราชวงศ์โดยกำเนิดให้กับโฮสต์ ทักษะนี้จะทำให้เวลาทำอะไรจะดูสง่างามและสูงศักดิ์เหมาะสมกับตำแหน่งเจ้าหญิง ]

........

[ การที่โฮสต์จะกลายเป็นปมของพระเอกได้ โฮสต์ต้องเพิ่มความสัมพันธ์กับพระเอกให้ถึง 100 แต้ม  ตอนนี้โฮสต์มีค่าความสัมพันธ์ทั้งหมด 0 แต้ม ขอให้โฮสต์พยายามอย่างหนักด้วยนะครับ]

หมายความว่าฉันต้องอัพค่าความสัมพันธ์ให้ถึง 100 ก่อนพระเอกจะอายุ 10 ปี เอาละระบบตอนนี้พระเอกอายุเเท่าไร

[ พระเอกกำลังอายุ 5 ขวบเองครับ ด้วยระยะเเวลาที่เหลือระบบเชื่อว่าโฮสต์ทำได้สบายๆครับ ต่อจากนี้ขอให้โชคดีในการทำภารกิจนะครับ ]

สิ้นเสียงของระบบเธอก็พบว่าตัวเองได้มาอยู่ในร่างของเจ้าหญิงแคทเธอรีนที่กำลังเข้าร่วมงานฝังศพของราชินีลูเซียน่าหรือแม่ของพระเอกที่สุสานราชวงศ์ ท่ามกลางบรรยากาศที่โศกเศร้าและเสียงร้องไห้ของเจ้าพระเอกตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของสาวใช้ประจำตัวของท่านแม่ของเขา

พอได้มองภาพสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็อดที่จะเศร้าและสงสารไม่ได้ ธรรมดาแล้วเด็กที่ขาดมารดานั้นก็เหมือนกับต้นไม้ที่ขาดสารอาหารบางอย่างไปถ้าไม่รีบชดเชยก็อาจจะทำให้เกิดผมที่ตามมาที่อาจเกินขาดเดาและยิ่งในสังคมราชวงศ์ที่ไม่มีคำว่าพี่น้องแบบนี้ด้วยแล้วทำให้เด็กคนนั้นมีโอกาศรอดชีวิตน้อยลง

และถ้าได้ข้ารับใช้ที่ไมาซื่อสัตย์อีกละก็ ทางเเดินของเด็กคนนั้นก็มีแต่เหวเท่านั้นที่รออยู่ถ้าไม่มีใครสักคนยื่นมือเข้าช่วยและตามที่ข้อมูลที่เธอมีอยู่ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าตัวเจ้าหญิงแคทเธอรีนยื่นมือเข้าไปช่วยพระเอกตัวน้อยคนนี้ตอนไหนและข้ารับใช้ของเขานั้นน่าเชื่อถือได้มากน้อยเพียงใด

เอาเป็นว่าคอยดูแลอยู่ห่างๆจนกว่าพวกหนูสกปรกจะโผล่หัวออกมาให้ตามไปกำจัดถึงรังของพวกมันก็แล้วกัน หวังแต่เพียงว่ามันจะให้เวลาเธอพักจากการข้ามมิติสักสองสามวันให้หายเหนื่อยก่อนเพราะถ้าให้เริ่มเลยเธอกลัวที่จะคำนวณผิดพลาดจนทำให้อีกฝ่ายกลายเป็นบ้าได้

_____________________________________________________________________________________

จบไปแล้วกับตอนแรก เย้ๆ เป็นไงบ้างมันดูงงๆไหมเอ่ย หวังว่าทุกคนจะชอบนะ ยังไงก็อย่าลืมกดกำลังใจให้ไรท์ด้ยนะถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นก็ขอน้อมรับด้วยความเต็มใจเลยขอรับ ปล.อย่าลืมบอกความผิดพลาดนั้นของไรท์ด้วยนะ

- แก้ครั้งที่ 1 06/03/62

- แก้ครั้งที่ 2 19/05/62