เพื่อน กะ แฟน เขตแดนระหว่างเรา

ลำดับตอนที่ #1 : สิ่งไม่คาดฝันจากปากของนายตัวแสบ

"แฮ้ปปี้เบิร์ธเดย์นะ ลูอิส ....เอ่อแล้วนายอยากได้อะไรเป็นของขวัญล่ะ" (>-<) ฉันพูด

            "ก็อยากได้...อืม อ่ะ!" ลูอิสพูดพร้อมกับยื่นกระดาษอย่าหนึ่งให้

(?.?) "อ อะไรเนี่ย นี่มัน...ตั๋วเครื่องบินไม่ใช่หรอ แล้วให้เราทำไมเนี่ย?" ฉันพูดอย่างประหลาดใจ

"อ้าวก็ให้ u เพราะว่าสิ่งที่ I อยากได้คือ u ต้องไปเรียนที่อเมริกากับ I เข้าใจ๋ (>o<)"

            "นายนี่ท่าจะบ้านะเนี่ย จะไปได้ไงกันเล่าปัดโธ่ (-_- ;)"

"ได้ดิ ก็ mom  กะ dad ของ I ทำเรื่องขอไว้เรียบร้อยแล้วด้วย mom กะ dad ของ u ก็รู้เรื่องแล้วเหลือแต่ u ที่ต้องไปขอ visa ตอนวันศุกร์นี้น่ะ ต้องทำให้ผ่านด้วยรู้มะ" ลูอิสพูดพร้อมกับทำหน้าตา

"ได้ไงเนี่ย เอ้ย!!! ลูอิสเดี๋ยวยังพูดไม่รู้เรื่องเลยนะ เฮ้ย! อย่าเพิ่งไป เดี๋ยวเซ่...

บรืน...บรืน เอี้ยด รถยนต์ BMW คันสีแดงก็แล่นออกไปพร้อมกับนายนั่นไอ้ตัวแสบ (-o-)

"ไปงี้เลยหรอ ฮึ่ย อย่าให้เจอนะ อัดให้น่วมเลยคอยดู แล้วจะทำไงละเนี่ยโอ้ยปวดเฮด"

ตึกๆๆ ฉันรีบวิ่งกลับบ้านทันที เพื่อถามพ่อกับแม่ให้เข้าใจว่ามัน ไม่ใช่ความจริง!

ตืด...ตืด...wake up wake up on a Saturday night could be…ติ้ด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ฮัลโล ใครพูดคะ"

"........."

"ฮัลโล ถ้าไม่พูดจะวางแล้วนะ"

"อะๆ พูดก็ได้ แหมทำเป็นลืมเค้า จะงอนแล้วนะ"

"อ๋อๆ ไอ้ลูอิส! โทรมามีอะไรยังปั่นหัวเราไม่พอหรือไงยังโทรมากวนประสาทอีกนะแล้วนี้เรื่องไปเมกานี่ล้อเราเล่นอีกแล้วใช่มะ อยากน่วมนักหรือไงมีปัญหาหรอถึงแกล้งเราได้ทุกวันอยากจัดงานเลี้ยงแบบมีพวงหรีดมะเดี๋ยวจะจัดให้...ฉอดๆ"

"โอ้ย นี่ u จะบ่นๆเป็นยายแก่อีกนานมั้ยเนี่ยไม่เห็นฟังI เลยแล้วจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ย!!!"

"........"

"เออๆเงียบได้ก็ดี u เป็นอะไรหรอทำไมล่ะไม่อยากไปอเมริกากับ I หรอแต่ I อยากให้ u ไปนะ u know? เพราะ I ไปก็อยู่คนเดียวนะมันเหงาอีกอย่าง u ก็เป็นเพื่อนที่สนิทกับ I มากที่สุดเป็นเพื่อนที่ I ไว้ใจและรักมากที่สุดเลยนะไปเถอะนะ นะขอร้อง Please"

"แต่ว่า...นายเป็นผู้ชายเราเป็นผู้หญิงจะไปอยู่ด้วยกันได้ไงอีกอย่างอายุก็ยังน้อยๆ"

"oh don't worry มะต้องห่วงเลยเรามีพี่เลี้ยงกับป้าที่เขาเลี้ยงเราตั้งแต่ 8 ขวบอยู่ด้วย

อีกอย่างนะ u ก็รู้จักพวกเขาด้วย ก็มี อาแจ็กกับป้าเมกไงจำได้มั้ย"

"อ๋อ จำได้แต่เราไม่เจอเขาตั้งหลายเดือนแล้วนะเนี่ยแสดงว่าไปอยู่รอที่อเมริกากันหมดเลยใช่ป่ะ"

"อืมๆ งั้นก็หายห่วงแล้วนะ...เห็น u ยิ้มออกแล้วดีใจจังเลย ฮิๆ"

"เห็นได้ไงก็เราคุยมือถือกันไม่ใช่หรอ? หรือว่า...."

ควั่บ ฉันหันกลับไปมองด้านหลังก็เห็นนายตัวแสบยืนยิ้มและโบกมือให้อยู่ไม่ห่างเท่าไหร่แต่ว่านะ...นายตัวแสบนายแกล้งกันอีกแล้วนี่! (-^-) นายนี่มัน...ฮึ่ย หย้า!!!ฉันวิ่งไล่กวดนายนั่นจนถึงบ้าน เหนื่อยชะมัดอีตานั่นก็วิ่งเร็วชิบ_ _ _ เลย โอ้ยเหนื่อย

"แฮ่กๆ นายนี่มัน แฮ่กๆ หน้าตาก็ดีไม่น่ากวนประสาทเก่งเลยเนอะ แฮ่กๆ"

"แล้วใครบอกให้วิ่งไล่กันเล่า แฮ่กๆ I ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เอ้ะ เมื่อกี้ u ชมว่า I หล่อหรอ ฮิๆ พูดแค่นี้ไม่เห็นต้องอายจนหน้าแดงเป็นเนื้อสตรอเบอรี่เลยก็ได้นะ ฮะ ๆฮ่าๆ"

"ใครบอกว่านายหล่อกันยะ พูดแค่หน้าตาดีเฉยๆไม่ได้หมายความว่าต้องหล่อนี่เชอะ! แล้วที่ฉันหน้าแดงเพราะไล่กวดนายจดหอบเลยต่างหากไม่ได้อายอะไรด้วยรู้ไว้ซะ"

"อ้าวกลับมาแล้วหรอ ไปทำอะไรมาล่ะลูอิสหน้าแดงเชียว"

"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"

"สวัสดีครับ dad"

ดูๆไปก็จริงอย่างที่พ่อของฉันพูดนะเพราะนายตัวแสบหน้าแดงมากอีกทั้งผิวยังขาวเผือดแบบฝรั่งแบบนั้นยิ่งเห็นชัดกว่าผิวคล้ำๆอย่างฉันและก็ดูเหมือนเหนื่อยๆยังไงก็ไม่รู้นะ

"นายเป็นไรหรือเปล่า ดูหน้าไม่ค่อยดีเลยนะมันดูเหนื่อยๆไม่สบายหรอ"

"อะฮึ่ม เฮ้อ..." นายตัวแสบถอนหายใจยาวๆ

"เราไม่เป็นไรแล้วล่ะไม่ต้องเป็นห่วงนะ u ล่ะเป็นไรมั่งมั้ย are you ok?"

"อืมเรา ok.ไม่เป็นอะไร เดี๋ยวรอนี่ก่อนนะเดี๋ยวเอาน้ำมาให้"

"Thanks you're so cute" (ขอบใจนะ เธอนี่น่ารักจังเลย) (>.<)

ฉันเดินเข้าไปในครัวไปหยิบน้ำส้มมาให้นายตัวแสบไม่รู้เหมือนกันนะทั้งที่บางครั้งฉันรู้สึกหมั่นไส้ โกรธจนลมออกหูเวลานายนั่นแกล้งใครล่ะชอบโดนแกล้ง แต่บางครั้งอย่างเช่นเวลานี้ฉันก็รู้สึกเป็นห่วงกังวลว่านายนั่นเป็นอะไรหรือเปล่าเจ็บป่วยตรงไหนมั้ยแต่ก็อาจจะจริงอย่างที่นายนั่นเคยบอกไว้ว่าเรา...เป็นเพื่อนรักกัน

"อ้าวมาแล้ว น้ำส้มเย็นๆถึงไม่สดจากไร่แต่สดจากใจของเรานะฮิๆ อ่ะ"

"แหมมีเล่นมุขด้วยเก็บมุขด้วยนะเดี๋ยวมุขหล่นหายหมดรู้มั้ย ฮ่าๆ"

"ใครกันแน่ที่มีมุขเนี่ย อึกๆเอื้อกๆ เฮ้อ ค่อยหายเหนื่อหน่อยเนอะ"

"อืมๆ น้ำส้มคั้นจากใจของ u นี่อร่อยดีเนอะถึงจะเปรี้ยวไปนิดก็เหอะ ฮ่าๆ"

"อ้าวก็มันน้ำส้มนี่ยะไม่ใช่น้ำตาลทรายมิตรผลถึงจะได้หวานฮึ"

"แหมพูดเล่นแค่เนี่ยต้องโกรธด้วย...เฮ้ดูพระอาทิตย์ตกดินกันเถอะ"

เวลาเย็นๆแบบนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ท้องฟ้าดูเป็นสีส้มๆก็ได้บรรยากาศดีเหมือนกันนะพอมองที่นายตัวแสบผมสีบลอนด์ของนายกระทบแสงแล้ว...หล่อเป็นบ้าเลย

ฉันมองแล้วก็ยิ้มออกมาจนนายนั่นหันมามอง

"ยิ้มอะไรหรอหน้าตาของ I หล่อมากจนทำให้ใจละลายเลยหรือไงยิ้มอยู่ได้"

เมื่อกี้นี้ขอถอนคำพูดทั้งหมดคนอะไรขี้เก๊กชะมัด!

"ทำไม! เรายิ้มของเราไม่ได้หรอแล้วก็แหวะๆหลงตัวเองชะมัดคนอะไรก็ไม่รู้"

"ก็คนที่กำลังทำให้ u ใจละลายยังไงเล่าฮะๆฮ่าๆ"

"นายนี่มัน..."

…..She just the girl I'm lookin…. ติ้ด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"Hello this is Luis speaking" (สวัสดีครับ นี่ลูอิสกำลังพูด)

"อ้าวหวัดดีจ้ะเมย์ โทรมามีอะไรหรอ หรือว่า..."

"ว่าแล้วเชียว...คิดถึง I ก็ดูรูป I ก็ได้นะไม่ต้องโทรมาก็ได้ตกใจหมดเลย"

"อยากได้ยินคำว่ารักหรอ...จาก I เนี่ยนะ sorry จริงๆนะคำเนี่ย I เก็บไว้ให้แค่ 2 คนเท่านั้นคือ mom กับ my wife (ภรรยา) รู้มั้ยเราแค่เป็นแฟนกันเฉยๆไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย"

"ถ้าจะโกรธ I เรื่องแค่นี้อ่ะนะเราคงคบกันอีกไม่ได้หรอก"

"แล้วจะบอกอะไรให้ ตอนนี้ I ก็อยู่บ้านผู้หญิงอีกคนด้วยเขาน่ารักกว่าเมย์อีกเอาน้ำส้มให้แล้วก็นั่งดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันอีกต่างหากเขาดีกว่าเมย์ตั้งเยอะเพราะฉะนั้นอย่าคิดนะว่าถ้า I ไม่มีเมย์แล้ว I จะหาคนควงอีกไม่ได้"

"ดีอยากคบใครก็เชิญ I don't care (ผมไม่สน) ขอให้มีความสุขนะ ตอนนี้ขอบอกเลยว่า

เราเลิกกัน! บาย" ติ้ด

"นาย...เอ่อไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอเขาคงเสียใจแย่เลย เมย์น่ะ"

"นี่ u เรารู้จักกันมา 2 ปีกว่าแล้วนะ u ยังไม่รู้อีกหรอว่า I ไม่ชอบผู้หญิงที่เอาแต่ใจแบบนี้น่ะอีกอย่าง เขาก็ไม่ได้คบ I แค่คนเดียวด้วย I สังเกตมาอาทิตย์นึงแล้วถึงเลิกไปก็ไม่เสียดายหรอกดีซะอีกไม่ต้องหาเรื่องปวดหัวเราเลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่านะ"

"..................." (- ~ -)

ลูอิสนายรู้มั้ยถึงนายจะคอยแกล้งฉันแต่ฉันก็ยังให้อภัยนายเสมอนั่นแหละแต่ว่าเวลาฉันเห็นนายบอกเลิกผู้หญิงกี่คนต่อกี่คนนั้นน่ะฉันไม่อยากคิดเลยว่านายเป็นเพื่อนรักของฉันเพราะนายเป็นคนที่คอยทำให้ผู้หญิงเสียความรู้สึกเพราะฉันเป็นผู้หญิงถึงรู้สึกอย่างนี้

แล้วสักวันฉันจะบอกนายนะอยากฟังเหตุผลของนายหวังว่านายจะบอกตามตรงนะลูอิส

ฉันกับนายตัวแสบนั่งเล่นกันอยู่พักใหญ่และดูว่าจะเย็นมากแล้วนายตัวแสบก็เลยกลับบ้านไปแล้วพ่อกับแม่ก็เรียกฉันไปคุยเรื่องการทำ visa ในวันศุกร์ตามที่นายตัวแสบบอกเอาไว้ นี่ก็แสดงว่า...ฉันต้องไปเรียนม.ปลายกับนายตัวแสบที่อเมริกาตั้ง 3 ปีเชียวหรอเนี่ย

โอ้ย...สวรรค์ทรงโปรดอย่าให้นายนั่นแกล้งฉันหนักไปกว่านี้แล้วกันนะฮือๆ (T -T)