บันทึกสามเดือนผจญภัยในเบลเยี่ยม Vol.6
เก็บสตอร์เบอรี่จากไร่
วันที่ 2 Jun 2011
เช้านี้ตื่นเกือบสิบเอ็ดโมง คลานลงจากเตียงล้างหน้าแปรงฟันลงมาหากาแฟดื่ม รู้สึกว่ามาที่นี่ดื่มกาแฟจนร่างกายชิน นอนตายทุกที กินคู่กับขนมปังเหมือนเดิม (อาหารเช้าประจำบ้าน) ก่อนนั่งทำงานต่อ ตอนเที่ยงกินมาม่ากับน้ำยาขนมจีน รสชาติพอทน กินคนเดียวเพราะน้องไม่กินกัน ทำงานต่อตอนเย็นน้าแกงกะทิใส่หน่อไม้ให้กิน หันไปดูทีวี มีงานเทศกาลท้องถิ่นจัด อดไปดูเลย เพราะไม่มีใครบอก เป็นงานเกี่ยวกับศาสนา วันนี้ไม่มีอะไรมาก
วันที่3 Jun 2011
ตื่นขึ้นมาก็ต้องหากาแฟกินเหมือนเคยควบเป็นอาหารเที่ยงไปด้วยแล้วนั่งทำนิยายต่อสักพัก หงุดหงิดที่น้องเกือบทำเนตบุ๊กพัง ยังดีที่ไม่เจ๊งเลยปล่อยพักเครื่องสักพักแอบขึ้นไปนอนจนถึง 6 โมง น้าเรียกให้ลงมาข้างล่างเพราะที่บ้านจะจัดปาร์ตี้ BBQ จัดกันตรงสวนหลังบ้านก็สนุกสนานกันไป มีเพื่อนข้างบ้านมากินด้วยแล้วก็เพื่อนน้าที่เป็นคนไทย กับเพื่อนน้องเพราะจะไปสวนสนุกกัน ได้ดื่มแชมเปญด้วยแต่สำหรับเด็ก กินเสร็จก็ออกไปสวนสนุกกับน้อง กำลังเดินเล่นอยู่จู่ๆ ก็มีเหตุการณ์เศร้าเพราะแฟนเพื่อนน้องโทราบอกเลิก น้ำตาไหลพรากกันทีเดียว เราก็นึกในใจว่าเด็กหนอเด็ก แต่แฟนเพื่อนน้องก็เป็นประเภทที่น่ารำคาญหึงไร้เหตุผล แค่เพื่อนน้องมานอนบ้านด้วยแล้วไม่ออนเอ็มด้วย โกรธกันเป็นชาติ นึกยุว่าให้เลิกๆ ซะก็ดี แต่เราก็ยุ่งมากไม่ได้ไม่ใช่เรื่อง เราก็ไม่สนใจเล่นกันต่อจนกลับบ้านไปนอนตอนเที่ยงคืน
วันที่4 Jun 2011
วันนี้ตื่นสายเพราะเมื่อวานกลับมาดึก ตื่นขึ้นมาก็ต้องรีบแต่งตัวเพราะน้าจะพาไปงานThai expo ที่Anterwerbpen กว่าจะหาทางเข้างานเจอก็ต้องผจญภัยกันหลายรอบเพราะหลงทาง โชคดีที่ข้างบ้านไปงานนั้นด้วย เจอกันกลางทางเขาก็เลยรับขึ้นรถไปด้วย ไม่ต้องเดินไปบวกกับหลงทางซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถามใครก็ตอบไม่เหมือนกันซักคน ไม่รู้ก็บอกสิวะ เฮ้อ มาถึงงานสักที ภายในงานขายอาหารไทยที่ดังๆ แล้วก็มีวงดนตรีไทยเล่นวง Freeway กับ ดาว วชิด มาร้องเพลงให้ฟังและศิลปะการรำไทย กับมวยไทย งานเล็กๆ แต่คนไทยด้วยกันไม่ค่อยทักทายกันเท่าไร
เราสนใจแต่อาหาร ส้มตำอร่อยดี กินกับข้าวเหนียว ไก่ย่าง หมกหน่อไม้ ตับไก่ย่าง กึ๋น ปลาหมึกย่าง แหนม กินแล้วนึกถึงไทยจริงๆ กลับไปจะฟาดให้ดู กินเสร็จก็กลับไปที่ในเมือง คราวนี้กลับถูกเพราะถามคนไทยด้วยกัน ค่อยยังชั่ว...กลับไปก็ไปย่านไชน่าทาวน์ซื้อของ ที่มาจากไทยไปตุนกันไว้ เราอยากกินอาหารจีน น้าเลยซื้อให้ แต่รอนานจริงๆ กว่าจะได้กิน ยอมรับว่าติ่มซำอร่อย ขนาดรถไฟจะออกสามสิบนาทีน้องชวนมาซื้ออีก วิ่งตับแลบกลับไปซื้อกับวิ่งตับแลบขึ้นรถไฟให้ทัน เหนื่อยแทบขาดใจแถมบนรถไฟร้อนเหมือนเตาอบ ทนเกือบตายลงจากรถไฟแล้วชดชื่น....วันพรุ่งนี้ก็ไปเก็บสตอเบอร์รี่
วันที่5Jun 2011
วันนี้ไปเก็บสตอร์เบอรี่กัน ขี่จักยานไป14กิโล ไปแบบถามทางไปเรื่อยอีกแล้ว แต่ถีบจักยานตอนขาไปนี่ไม่เหนื่อย เพราะอากาศดีมาก สองข้างทางสวยด้วยธรรมชาติ เกือบหลงทางกันอีกแล้ว เหมือนเดิมถามอีกคนก็ตอบผิดทาง ดีนะได้คนเดินทางถาม ไม่งั้นหลง ไปถึงไร่ Bio ดีใจโครตๆ แต่ก็ต้องปั่นเข้าไร่ไปอีก ถึงจะเหนื่อยแต่ก็สู้เพราะสวยจริงๆ บ้านไร่เลี้ยงแกะ วัวนม ลา แบบไม่เคยเห็นที่ไทย ไร่กว้างมาก แถมบ้านไร่บางบ้านทำซะสวย ปลูกดอกไม้สีสดมากๆ ชมเพลินทีเดียว จนถึงไร่ Bio ซึ่งเปิดให้คนไปเก็บสตอร์เบอรี่ได้ (ชั่งกิโลขาย) มาถึงงานเจอคนไทยที่ทำงานในไร่ ก็กลายเป็นไกด์ให้ เก็บกันมันมาก
ลูกสตอร์เบอรี่แดง หวาน ฉ่ำอร่อย บางลูกก็ใหญ่มากๆ เก็บไปก็กินไปเพราะไร่นี้เป็นผักปลอดสารพิษ ที่ในงานมีขายพวกขนมเค้ก แล้วก็น้ำผลไม้เป็นผลผลิตจากไร่เขาเอง ซื้อไอศกรีมกิน อร่อยดี แล้วก็ซื้อเค้กกินไม่ค่อยหวาน รสชาติกำลังโอเคเลยล่ะ นั่งพักเล็กน้อย ก็กลับกัน แวะที่บ้านคนไทยที่รู้จักในงาน เขาให้ผักกับลูก Airelle rougesมาเพียบ ตอนกลับปั่นจักยานกลายเป็นหมาหอบแดดไปทีเดียว
ปล.
ธรรมเนียมบอกว่าBon appétit
ธรรมเนียมชนแก้ว
ชอบชุดตำรวจ
เพิ่งรู้ว่าทำไมบางวันน้ามิเชลถึงกินข้าวด้วยไม่กินข้าวด้วย เห็นน้าบอกว่าจันทร์-พฤหัสเขากินขนมปัง ศุกร์-เสาร์ถึงกินข้าวด้วย
ภาพเต็มอิ่ม http://www.facebook.com/pirunsaikulap#!/media/set/?set=a.223204171040549.70048.100000529029158
ความคิดเห็น