ลมใต้ปีกมาร

ลำดับตอนที่ #1 : เทพบุตรของเด็กมอม

  เด็กน้อยขี้แย่ที่พ่อแม่ทิ้งไว้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า กำลังนั่งร้องไห้อยู่เพียงลำพัง เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องมาอยู่ที่นี่ เธอไม่อยากอยู่ที่นี่อยากกลับบ้าน แต่ด้วยความที่เธอยังเด็กเธอเลยไม่เข้าใจว่าเธอถูกทิ้ง เธอยังคงนั่งร้องไห้อยู่ที่เดิมจนมีเด็กผู้ชายตัวโตเดินเข้ามาหาและพูดกับเธอ "กินไอติมไหมเดี๋ยวพี่แบ่งให้อันนึง แต่ต้องหยุดร้องไห้ก่อนน่ะพี่ถึงจะให้" เด็กน้อยได้ยินดังนั้นก็รีบเช็ดน้ำตากับเสื้อขาดๆของเธอทันที จนเด็กชายตัวโตที่ยืนมองยิ้มกับท่าทางน่ารักของเด็กน้อย ทั้งสองคนนั่งกินไอติมกันอย่างมีความสุข และชวนกันคุย 

 "พี่ชื่อไรค่ะ"หนูน้อยชวนคุย

 "พี่ชื่อ เดวิด เรียกพี่ เดย์ ก็ได้แล้วเราล่ะชื่อไร"

 "หนูชื่อ วิน ค่ะ แม่บอกว่าแปลว่า ลม"หนูน้อยทำหน้าเศร้าเมื่อเอ่ยถึงแม่ที่เอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่ แล้วหนีเธอไปทิ้งให้เธออยู่คนเดียว เมื่อเด็กชายเห็นเด็กน้อยหน้าเศร้าลงก็เลยถามด้วยความสงสัย

 "ชื่อ วิน เหมือนชื่อผู้ชายงั้นพี่ตั้งให้ใหม่ดีกว่า พี่จะเรียกว่า วินนี่ ดีกว่าเนอะ"

 "แล้วพ่อกับแม่ไปไหน ทำไม วินนี่ ถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะค่ะ"

 "ฮื่อๆๆๆๆๆๆแม่....แม่....บอกว่าให้หนูรออยู่ที่นี่เดี๋ยวแม่มารับ"

 "โอ๋ๆไม่เอาไม่ร้องเดี๋ยวไม่สวยน่ะค่ะแล้วแม่บอกไหมว่าจะมารับกี่โมง"

 "ไม่ได้บอกค่ะ แล้วพี่เดย์มาทำไรที่นี่ค่ะหรือว่าแม่ให้มารอเหมือนวิน"

 "เปล่าหรอก พี่มาทำบุญกับคุณแม่ แม่พี่ใจดีวินนี่อยากไปอยู่บ้านพี่ไหม บ้านพี่หลังใหญ่น่ะ มีสระว่ายน้ำด้วยน่ะเราจะได้เล่นน้ำด้วยกันไง"

 "แต่ว่า แม่บอกให้วินรออยู่ที่นี่น่ะค่ะพี่เดย์ เดี๋ยวถ้าแม่มารับแล้วไม่เจอหนูแม่จะเป็นห่วง"

 "ไม่หรอก เดี๋ยวพี่จะบอกคุณแม่ให้บอกเจ้าหน้าที่ว่าถ้าแม่วินนี่มารับให้เค้าไปหาที่บ้านพี่ดีไหม"เด็กชายตัวโตบอกกับเด็กน้อยหน้าตามอมแมม

  ตอนนี้เด็กมอมแมมคนเดิมได้หายไปแล้ว เมื่อได้เข้ามาอยู่ในคฤหาสน์สุดหรูของตระกูล เควิล ซึ่งเป็นตระกูลดังที่มีอิทธิพลในฝรั่งเศล ในด้านธุรกิจและกำลังขยายสาขามาเมืองไทย 

 เดวิดตื่นเต้นที่ได้มีน้องน้อยคนใหม่เข้ามาอยู่ร่วมบ้าน ต่างกับแฝดผู้น้องที่เอาแต่ทำหน้ายักษ์ใส่ตลอดเวลา ซึ่งก็คือ โดโนแวน เป็นแฝดผู้น้องของ เดวิด มีหน้าตาคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันทีเดียว แต่หากไม่สังเกตุก็คงแยกกันไม่ออก นิสัยไม่ต้องพูดถึงต่างกันราวฟ้ากับเหวลึก