คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :: Character :: [Re 100%]+[Poster 2]
"เขา" [มิน แทโซ : อายุ 28]
เจ้าของร้านไนต์คลับ Woeful
"ความรู้สึก ความต้องการของผม เคยมีใครเห็นมันไหม?"
"ทำไมผมจะพูดไม่ได้ ว่าผมเกลียดพ่อ ทำไม??? เพราะพ่อนั้นแหละ"
"เพราะเขาที่ทำให้ผมต้องเจ็บปวด"
"เธอ" [กวาน อุนเซ : อายุ 24 ]
เจ้าของร้านอีกคนของไนต์คลับ Woeful รุ่นน้องของแทโซ
"เพราะฉันต้องการให้คนที่ฉันรัก ฉันเคารพ อยู่ห่างจากความเจ็บปวดที่เขาไม่ต้องการ"
"เพราะความรักจอมปลอมและความรักอันแสนเย็นชา มันทำให้เจ็บปวด"
"เพราะความกดดันที่ไร้ความรัก ทำไม? ไม่หันมามองความสุขเล็กๆที่เกิดจากการเข้าใจกันบ้างล่ะ?"
"เขา" [มิน จองฮู : อายุ 24]
อัยการและว่าที่ผู้บริหารบริษัทน้ำมันเครือมิน
"ที่ผมทำไปเพราะต้องการความอบอุ่น"
"ที่ผมทำไปเพราะต้องการความรักจากพี่ชายเพียงคนเดียว"
"ทำไม? ถึงต้องเป็นผมที่จะต้องเจ็บปวดและทุกข์ทนทรมานเพียงตัวคนเดียว"
"เธอ" [ยู ซองชิล : อายุ 24]
เลขานุการส่วนตัวของจองฮู
"สิ่งที่ฉันทำไป เพื่อตัวฉันและคนที่ฉันรัก"
"สิ่งที่ฉันทำไป เพื่อความรักและความรู้สึกของคนคนหนึ่ง"
"ทำไม? ความทุกข์ทรมานของคนเพียงคนเดียว สามารถทำร้ายความรู้สึกของคนรอบข้างได้?"
"เขา" [ซอ ซองกวาน : อายุ 24]
โฮสต์หนุ่มและพนักงานคนสำคัญของWoeful คลับ
"ผมพยายาม พยายามที่จะยืดเยื้อชีวิตของคนรักที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผม"
"ผมพยายาม พยายามจะเอาชนะใจใครบางคน แต่มันช่างยากสำหรับผมเหลือเกิน"
"ทำไมนะ? ทำไม? ชีวิตของเรามันถึงสั้นกว่าจะเป็นคนอื่น ทำไม? พระเจ้าต้องพลัดพรากคนที่ผมรักไป"
"ฉัน" [ซอ อึนพโย : อายุ 17]
น้องสาวของซองกวาน
"พี่ชายคือ ดวงตาอันแสนสดใส เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเห็นสีสัน"
"พี่ชายคือ ดวงใจอันแสนบริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่มอบความรักอันอบอุ่นให้ฉัน"
"ทำไม? พระเจ้าจึงไม่มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่คนดีอย่างพี่ชายของฉัน ท่านช่างไม่ยุติธรรม....."
"เธอ" [อิม ฮโยมี : อายุ 22]
เจ้าของร้านดอกไม้
"ดอกไม้ เปรียบได้ทั้งชีวิตอันแสนอบอุ่นและมีความสุข"
"ดอกไม้ เปรียบได้ทั้งชีวิตอันแสนเจ็บปวดและทุกข์ทรมาร"
"แต่ทำไมกันนะ? คนที่เขามาในชีวิตฉันเกือบทุกคน ถึงมีแต่ความเจ็บปวด.."
"ให้ฉันช่วยรักษาบาดแผล จะได้ไหม..."
"เขา" [คัง จีซล : อายุ 22]
นักร้องประจำไนต์คลับของแทโซ
"เสี้ยวความทรงจำของผม เต็มไปด้วยความสุขอันเหลือล้น"
"เสี้ยวความทรงจำของผม เต็มไปด้วยสีสันและรูปภาพของคนที่ผมรัก"
"ทำไม? ความฝันอันแสนอบอุ่นของผมในทุกๆคน ถึงเห็นเป็นภาพของใครบางคนที่ผมคุ้นหน้าเธอเหลือเกิน"
"แต่ทำไม? เมื่อผมตื่นขึ้นมา กลับเจอแต่ความมืดมน...."
"เธอ" [ยู ซางอิล : 20]
น้องสาวเพียงคนเดียวของซองชิล พนักงานร้านดอกไม้ของฮโยมี
"ความหมายของดอกไม้ของฉัน คือ ความทรงจำในวัยเยาว์"
"ความหมายของดอกไม้ของฉัน คือ รอยยิ้มอันแสนสดใสไม่มีการเสแสร้ง"
"เพราะอะไร? ทำไมกัน? ฉันถึงจำดอกไม้ดอกสำคัญที่สุดไม่ได้ ทำไม? ฉันถึงลืมมันไป"
"เขา" [ชิน แฮจุน : อายุ 22]
นักแต่งเพลงและนักเปียโนชื่อดัง
"เหมือนกับว่า เปียโนสามารถพูดคุยกับผมได้..."
"มันบอกผม ให้มองไปข้างหน้า มองสิ่งที่อยู่รอบข้าง และมองหัวใจของตัวเองว่ารู้สึกเช่นไร"
"แต่ทำไม? เมื่อผมกลับมารู้สึกรักอีกครั้ง... แต่คนคนนั้นเขากลับตีตัวออกห่าง? ผมคงต้องกลับไปพูดกับเปียโนอีกครั้ง"
"เมื่อไร เธอจะรักผม?"
"เธอ" [ปาร์ค โซรา : อายุ 22]
เพื่อนสนิทของฮโยมี คุณครูสอนร้องเพลงและเปียโน
"เจ้าพุงซอน นายเป็นตัวเดียวนะที่ฉันสามารถพูดความรู้สึกออกมาทั้งหมดกับนายได้"
"คนที่ฉันรัก ไม่สนใจฉัน แต่คนที่ฉันต้องหมั้น เขารักฉันมากกว่าใคร สำหรับฉันอากาศตรงนี้อึดอัดเหลือเกิน"
"เพราะอะไร? เขาถึงรักฉัน ทำไม? อากาศที่ฉันให้เขาถึงปลอดโปร่งและบริสุทธิ์"
"ทำไม? เสียงดนตรีของเขา มันทำให้ฉันลืมความเจ็บปวดไปได้... มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน"
"เขา" [ปาร์ค พยองฮวา : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้องB น้องชายของโซรา
"การร้องเพลงคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมี การร้องเพลงคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมรัก"
"แต่เมื่อหมดกำลังใจ หมดทุกสิ่งทุกอย่าง มันเริ่มแย่ลง มีเพียงอากาศบริสุทธิ์ที่ใครบางคนมอบให้ผม"
"ทำไม? ผมถึงมองไม่เห็นคนที่รักผม....."
"เธอ" [คิม นาจิน : อายุ 18]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 เพื่อนสนิทที่สุดของพยองฮวา ห้อง B
"การที่ได้แอบรักเพื่อนสนิท เหมือนกับตกอยู่ในที่ที่ไม่มีอากาศ"
"แต่การที่ได้เห็นคนที่แอบรักมีความสุข ก็เหมือนกับตกอยู่ในอากาศบริสุทธิ์ที่หาที่ไหนไม่ได้"
"เพราะอะไรกันนะ? ฉันถึงได้รักนายคนนั้นนัก และทำไม? ใจกลางของหวานของช็อกโกแลตมันถึงขม"
"ขมขื่น... ฉันได้แต่หวัง หวังว่าตอนจบของพวกเราจะมีความสุข ได้แต่หวัง........"
"เขา" [เชว แทยัง : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง C
"ความคิดและอารมณ์ของผม มันเหมือนกับธาตุทั้ง 5 มารวมกันจนแปรปรวนไปหมด"
"มันเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ผมแสดงการกระทำออกมาแบบนั้น"
"แต่เพราะอะไร? ความเย็นของสายลมสามารถดับไฟเย็นที่ปะทุอยู่ในจิตใจผมได้"
"เธอ" [ชิม ฮียู : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง B สารวัตรนักเรียน
"ฉันเชื่อเสมอว่า ความเย็นของสายลมและสายฝนสามารถดับไอความร้อนได้"
"ฉันเชื่อเสมอว่า ความเย็นและสงบมักจะทำให้เรามีสติและสมาธิ"
"ทำไม? ความคิดของใครสักคนสามารถทำร้ายจิตใจความรู้สึกได้... ทำไมฉันถึงเจ็บปวด?"
"เขา" [จี วอนอู : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง C
"สังคม ที่ไม่เคยยุติธรรม"
"ผู้คนที่พยายามเอาตัวรอด ด้วยการโกหกเห็นแก่ตัว"
"ทำไม? พวกเขาไม่คิดถึงคนรอบข้างเขา? ไม่คิดถึงคนที่เขารักหรือรักเขา ทำไม?เขาต้องเห็นแต่ตัวเอง?"
"เธอ" [เชว อึนเช : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง C
"สังคม ไม่ได้มีแต่เพชรพลอย เงินทอง ความสุขตลอดกาล"
"ชีวิตของผู้คนมันสั้นนัก จนกว่าจะรู้ตัวก็ต้องจากไป"
"ทำไมล่ะ? ทำไม? โลกใบนี้สกปรกโสมมขนาดไหนกัน มันยังเหลือความสวยงามอยู่ไหม?"
"เธอ" [ฮัน แซรัม : อายุ 19]
นักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง C
"ที่เสแสร้งออกมาเพื่อให้ร่าเริง เพื่อให้มีความรู้สึกว่าเรามีความสุข"
"แต่ยิ่งเสแสร้งออกไปเท่าไร มันก็ตีกลับออกมาเป็นความทุกข์เท่านั้น"
"ทำไมกันนะ? ถึงมีคนไกลตัว? ถึงได้รู้ว่าเราอ่อนแอ... ทำไม? ทำไมเขาถึงมองออก"
"เขา" [คิม ยูมยอน : อายุ 25]
อาจารย์ของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง พี่ชายต่างพ่อแม่ของนาจิน
"หยาดน้ำตาที่เธอเก็บมันไว้ อย่าเก็บมันเมื่อเธออยากร้องไห้"
"ความในใจที่เธออยากระบาย แต่ไม่มีใครรับฟัง ฉันสามารถเป็นที่ปรึกษาและผู้รับฟังของเธอได้"
"แล้วนิสัยอันน่ารักที่อยู่ภายในตัวของเธอ มันปรากฏออกมาเอง"
"ฉัน" [ฮวาง แจวอน :: อายุ 19 ]
หัวหน้าห้องสุดเนี๊ยบของห้อง C
"ฉันพร้อม ที่จะช่วยนายขึ้นมาจากเหวลึก หรือแม้แต่มหาสมุทรที่กว้างขวางแค่ไหน..."
"ไม่ว่ามันจะหนักหนาสาหัสสักเท่าไร"
"เพียงแค่ตอบแทนฉัน ด้วยคำว่า ขอบคุณ"
"และรอยยิ้มก็พอ"
"และพวกเรา"
"ครอบครัวร้านกาแฟ Happiness Café"
"ชีวิตบนโลกใบนี้ ไม่ได้มีแต่ความสุข"
"ไม่ได้เต็มไปด้วยเงิน ความเพรียบพร้อม"
"แต่เราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้"
"จากความอบอุ่นซึ่งกันและกัน"
Im Hyomi [ Cast :: Park Han-Byul ]
Seo Sungkwan [ Cast :: Kim Jae-Joong ]
[ By :: โ U u า สึ __ !! * ]
Shim Hee-yu [ Cast :: Lee Ji-ah ]
Choi Tae-yang [ Cast :: Kim Ki-bum ]
[ By :: sarina ]
ความคิดเห็น