ราชสีห์ขนดำ

ตอนที่ 53 : ปล่อยข่าวลือ

สิงใช้เวลาเจรจายามค่ำคืนกว่าหนึ่งอาทิตย์เต็ม ไม่ว่าเขาจะทำอะไร อยากพักเรื่องการเจรจาหนักหนามากแค่ไหน ล้วนมีคำสั่งให้เข้าเฝ้าในทุกคืน การเจรจาในบางคืนหนักจนถึงเช้า แม้จะผลัดกันแพ้ชนะแต่ไม่อาจสิ้นสุดได้บทสรุปโดยง่าย เพียงแต่ทุกอย่างล้วนต้องเดินหน้า หน่วยจารชนเริ่มได้กลิ่นของร่องรอย เพียงทุกภาคส่วนได้เข้ามาทำงาน หูตาของเมืองหนานเจ้าเริ่มเบาบางลง จากแหล่งข่าวต่าง ๆ เริ่มปะติดปะต่อทุกอย่างขมวดเป็นปม เสียงเคาะประตูห้องของสิงก็ดังขึ้น

“ใคร!..ข้าบอกแล้วไงว่าช่วงนี้ไม่มีอะไรตอนเช้าไม่ต้องเรียก เจรจาข้อราชการทั้งคืนเหน็ดเหนื่อยเป็นบ้า”

“ตอนนี้พระอาทิตย์ตรงหัวแล้วขอรับ ท่านกาทองต้องการเข้าพบท่านผู้ปกครองขอรับ” เสียงของหน่วยหน้ากากดังขึ้น สิงรีบลุกขึ้นจัดแจงเสื้อผ้าถามออกไป “กาทองมีปัญหาอะไร...ไม่ซิ ตอนนี้กาทองอยู่ที่ไหน”

“รอคำสั่งท่านผู้ปกครองอยู่ที่หน้าประตูวังขอรับ”

“ส่งคนให้ไปเชิญมา ให้นางกำนัลจัดโต๊ะอาหาร บอกว่าข้าต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องการค้า”

“ขอรับท่านผู้ปกครอง”

เมื่อหน่วยหน้ากากรับคำจากไป สิงค่อยลุกขึ้น พาร่างกายตัวเองที่ถูกใช้งานอย่างหนักลุกขึ้นจากเตียง เมื่อคืนเป็นอีกคืนที่หนักใช่เล่น การโต้เถียงยิ่งมายิ่งหนักหนาสาหัส เขาจะปฏิเสธก็ทำไม่ได้ ในเมื่อมาในฐานะทูตตัวแทน เมื่อมีคำสั่งจากเจ้าฟ้าล้วนต้องน้อมรับทำตาม ถอนหายใจบ้วนปากเปิดบานหน้าต่างมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีแย้มยิ้มเยาะเย้ยตนเอง เขาทำได้เพียงเท่านี้ ณ ตอนนี้

“แสงแดดยามเช้า...อ่า หลอนแล้ว” เสียงขำแห้งดังออกมา 

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยสิงรีบเดินทางไปยังห้องจัดจัดเลี้ยง นั่งลงบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร ใบหน้าของกาทองมองสิงด้วยความเป็นห่วงลุกขึ้นผสานมือกล่าวคำ “ท่านผู้ปกครอง จากมาสบายดี ดูเหมือนตัวท่านจะทำงานหนักเกินไปหน่อยนะขอรับ โปรดรักษาสุขภาพด้วย”

“ขอบคุณท่านมาก ว่าแต่ท่านทิตมาที่นี่ด้วยตนเองเช่นนี้นับว่าเป็นการให้เกียรติข้ามาก เอาล่ะ รับประทานอาหารก่อน อื่น ๆ ค่อยว่ากันหลังทานเสร็จ” กล่าวจับเรียกนางกำนัลเข้ามาภายในห้อง รินน้ำจัดชาดูแลแขก มื้ออาหารดำเนินไปอย่างไม่เร่งรีบ จนกระทั่งนางกำนัลนำจานอาหารเปล่าทั้งหมดจากไป ประตูหน้าต่างห้องค่อยปิดลง

“ถวายพระพรองค์ชายใหญ่”

“ลุกขึ้นเถอะ ท่านมีเรื่องอะไรถึงได้เดินทางมาด้วยตนเอง”

“พ่ะย่ะค่ะ” กาทองหยิบกระดาษออกมาม้วนหนึ่ง หลังจากส่งสายลับเป็นนางบำเรอเข้าไปยังกลุ่มการค้าแสงอาทิตย์ ทำให้ได้ทราบถึงรายละเอียดที่อาจเกี่ยวข้อง ตอนนี้สิงใช้จารชนทั้งหลายมุ่งเป้าไปที่หมอดูชราผู้นั้น แต่ดูเหมือนว่าเขาจะได้บางอย่างมาแทน สิงมองแผนภาพที่ถูกซ่อนเอาไว้ในเสื้อของกาทอง เขาอธิบายสิ่งที่สามารถสืบทราบมาได้

กลุ่มการค้าแสงอาทิตย์ทำการจ้างวานนักรบรับจ้าง ปลอมตัวเป็นโจรป่า ทั้งลักลอบทำการค้าข้ามหน้าข้ามตากรมเมืองหนานเจ้า ทำให้พวกเขาผุดเด่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นกลุ่มการค้าแสงอาทิตย์เป็นการรวมกลุ่มกันของผู้มีอิทธิพลรุ่นก่อน ทำให้มีเบื้องหลังที่เข้มแข็ง ต่อให้กรมเมืองหนานเจ้าทำการเฝ้าระวังยังยากจัดการได้

จารชนยังสามารถสืบมาได้อีกว่า ล่าสุดมีการโยกย้ายเงินเป็นจำนวนมากเพื่อใช้ในการจ้างวานทหารรับจ้าง ทำงานลับบางอย่างเกี่ยวกับอาณาจักรขุนเขา แถมยังมีสายลับอยู่ที่เมืองชายแดนรับรู้ถึงการมาถึงของท่านยมทูตหยก เป้าหมายนั้นไม่แน่ชัดว่าพวกมันต้องการทำสิ่งใด แต่ที่แน่นอนว่าพวกมันทำงานผิดพลาดแลกำลังเฝ้าระวังยมทูตหยกเป็นอย่างมาก”

“เกี่ยวกับลอบสังหารข้าหรือไม่”

“ข้าน้อยไม่กล้าตัดสินใจขอรับ ทุกผู้คนต่างจ้องมองเมืองชายแดนตาเป็นมัน ต่างจ้องฉวยโอกาส เพียงแต่พวกมันไม่น่าจะโง่ถึงขนาดเข้ามาแทรกแซงการเมืองของอาณาจักรใหญ่ เพียงแต่เมื่อไม่กี่วันก่อนพวกมันทำการประชุมแล้วหลุดปากพูดว่าได้ทำงานล้มเหลวและทุกสิ่งที่พวกมันทำล้วนอยู่ภายใต้การแนะนำของหมอดูชราที่พระองค์กำลังตามหาพ่ะย่ะค่ะ”

“ในการเลี้ยงที่ผ่านมาเจ้าคงทราบแล้ว เจ้าผู้นำไร่นั่นมีความสัมพันธ์ใดกับเมืองแสงเจ้า ถึงขนาดยั่วยุข้าให้ขึ้นประลอง”

“ข้าน้อยสืบแล้วพ่ะย่ะค่ะ พวกมันทั้งสองเพียงร่วมมือทางการค้า ก่อนหน้าที่จะมีงานเลี้ยงขึ้นสองวัน ทางแสงเจ้าจัดคณะทูตเดินทางมายังเมืองหนานเจ้า พร้อมทั้งนำของกำนัลมอบต่อผู้ปกครองหน้ากาก พวกเขาจัดจ้างหมัดเขวี้ยงขวานคีวาเป็นผู้คุ้มกันขบวน แต่เมื่อมาถึงกลับถูกผู้นำไร่ซื้อตัวให้เป็นนักบู๊ประจำตัวตึก ดูเหมือนเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับเมืองแสงเจ้า”

“แล้วเหตุใดเจ้าผู้นำอะไรนั่นถึงจ้องจะโจมตีข้ากัน”

“คาดว่าหน่วยหน้ากากได้เข้าไปขัดผลประโยชน์มัน แต่เป็นเรื่องอันใดข้าน้อยไม่อาจสืบทราบได้ อาจเพียงแค่ต้องการวางอำนาจเปิดตัวนักบู๊คนใหม่ก็เป็นได้ ข้าน้อยพึ่งนึกได้อีกเรื่องหนึ่ง ก่อนเกิดเหตุลอบสังหารพวกมันเคยส่งทหารของตนเองออกไป คุ้มครองส่งสิงของ จากร่องรอยความลึกบนทางที่เกวียนผ่านไป คาดว่าเป็นของหนัก แต่ข้าน้อยไม่ได้เข้าไปตรวจสอบให้แน่ชัด เพียงปล่อยผ่านไป แต่ทั้งหมดมุ่งหน้าสู่เมืองชายแดนอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

“ชักน่าสนใจ” สิงครุ่นคิดก่อนจะกล่าว “ปล่อยข่าวออกไป ให้วงการใต้ดินได้ตื่นตัว พวกมันเงียบหายไปนานแล้ว บอกไปว่าองค์ชายใหญ่กำลังจะเดินทางมาที่หนานเจ้าด้วยตนเอง เพราะเริ่มสืบทราบเรื่องตัวการในการลงมือลอบสังหารแล้ว”

“แบบนั้นพวกมันก็รู้ตัวสิพ่ะย่ะค่ะ...”

“เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าต้องการให้พวกมันรู้ตัว หากพวกมันร้อนรนให้ปล่อยไป แต่หากพวกมันนิ่งสงบถึงเวลานั้นข้าคงต้องไปเป็นแขกที่กลุ่มการค้าแสงอาทิตย์เสียหน่อย” ทั้งส่งคนขึ้นมาต่อสู้ท้าประลองกับผู้ปกครองหน้ากากทั้งส่งทหารรับจ้างออกจากเมืองเป็นจำนวนมากก่อนเกิดเหตุลอบสังหาร จะให้อยู่เฉยได้อย่างไร เพียงแต่ หากพวกมันเป็นผู้กระทำ พวกมันกลับจะนิ่งเฉยรอดูกระแสคลื่น ไม่กระโตกกระตากทำให้เสียขบวน

“อีกเรื่อง จับตาดูให้ดี หมอดูชราอาจปรากฏตัวขึ้น จากแผนการของมันที่ใช้กับเจ้าชายภารัต มันอาจเข้าให้คำแนะนำกับผู้นำไร่อะไรนั่น เมื่อมันปรากฏตัวพามันมาหาข้า”

“พ่ะย่ะค่ะ”

“ยมทูตหยก” สิงกล่าวคำ แมวผีที่มุมห้องปรากฏตัวคุกเข่าลง ในตอนนี้ต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไม่ใช่หน่วยหน้ากากอันใกล้ชิด เขาไม่กล้าเสียมารยาท

“พ่ะย่ะค่ะองค์ชายใหญ่”

“ข้าคงต้องลำบากท่านหน่อย จับตาดูความเคลื่อนไหวของเจ้านางน้อยให้กับข้า”

“ข้าน้อยเกรงว่าไม่อาจทำได้ ตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่เกิดเรื่อง พวกเขาทราบการคงอยู่ของข้า เหล่ามหาดเล็กชุดทองต่างจับจ้องมองดูเฝ้าระวัง จึงยากแก่การลักลอบ หากต้องการให้ข้าลอบจับตา คงต้องล้ำเส้นของพวกเขา”

“ข้าถึงได้บอกว่าต้องลำบากท่านหน่อยยังไงล่ะ” สิงเคาะโต๊ะเล็กน้อย ก่อนจะกล่าวต่อ “ข้าจะจัดเตรียมของขวัญให้ ท่านนำไปกล่าวขอขมาโทษกับมือผีแลตีออราซู ทั้งเดินทางไปแลกเปลี่ยนสนทนาขอชี้แนะเรื่องการต่อสู้กับผู้เฒ่าตีออราซู ข้ามั่นใจว่าเขาจะต้อนรับท่านเป็นอย่างดี พวกท่านทั้งสองยังไม่ได้ข้อสรุปนิว่าใครเป็นผู้ชนะ” รอยยิ้มอันเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้น 

“พระองค์ก็ทราบว่าข้าต่อล้อต่อเถียงไม่เก่ง”

“เจ้าไม่ต้องต่อล้อต่อเถียง เพียงบอกว่ามาขอคำชี้แนะในการต่อสู้ ตีออราซูจะเข้าใจเอง ในเวลานั้นเจ้าก็จับตาดูคนแปลกหน้าในวังกับเจ้านางน้อยไปด้วย”

“พ่ะย่ะค่ะ” แมวผีรับคำอย่างงุนงง ตีออราซูถึงแม้แก่ชราแต่ขึ้นชื่อในเรื่องอยากเอาชนะ ถึงแม้ไม่อาจต่อสู้กันเอาเป็นเอาตายได้ แต่ยังสามารถต่อสู้กันในแบบจำลองจากการเสนอการต่อสู้และแก้ไขได้ นอกจากจะได้จับตามองเจ้านางน้อยแล้ว แมวผียังได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์การต่อสู้ ชี้จุดด้อยจุดเด่นของตนเองได้อีกด้วย

ทั้งสามสนทนากันอีกพักใหญ่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ก็อมนอยพร้อมนางกำนัลก็มาถึง พวกเขาป่าวประกาศก่อนเคาะประตู สิงยกมือขึ้นตบหน้าผากของตนเองพร้อมทั้งถอนหายใจ

“เจ้าฟ้าหญิงเมืองหนานเจ้ามีคำสั่ง ให้ผู้ปกครองหน้ากากเข้าเฝ้า”

“พวกท่านรอสักครู่ ข้าจะไปในทันที” สิงรับคำแล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง แสดงสีหน้าอันเหนื่อยล้าจนแมวผีอดไม่ได้ที่จะซักถาม

“พวกท่านสนทนาเจรจากันเจ็ดคืนเต็มยังไม่ได้ข้อสรุปอีกหรือ อย่าหักโหมไปหน่อยเลย วันที่พระองค์พักเถอะพ่ะย่ะค่ะ ให้ข้าเป็นตัวแทนไปเจรจาเอง ข้ารับรองว่าจะไม่ให้เมืองขุนเขาเสียเปรียบแต่อย่างใด หรือไม่ก็ยกเลิกเสีย อย่างไรเราก็ยังต้องอยู่ที่นี่อย่างน้อยอีกสักเดือนสองเดือน”

สิงมองใบหน้าของเพื่อนก่อนจะส่ายศีรษะ “พวกเจ้าไม่เข้าใจหรอก การเจรจานี้สุดที่ข้าจะยกเลิกได้ ข้ายังคงเสียใจที่เปิดการเจรจารวดเร็วเกินไป หากข้าอดใจของตัวเองเอาไว้ รอให้เวลาช้ากว่านี้อีกสักเดือนค่อยเปิดการเจรจา ข้าคงไม่ต้องลำบากทุกคืนเช่นนี้” ว่าแล้วก็ถอนหายใจจัดแต่งเสื้อผ้าติดตามก็อมนอยนางกำนัลออกไป