[EXO] CAN YOU REMEMBER [RE-WRITING]

ลำดับตอนที่ #1 : CAN YOU ? : INTRODUCTION

CR.SHL

“The past beats inside me like a second heart.”

"..คยองซู.."

เสียงแผ่วเบาที่กระซิบข้างใบหูทำให้ผมตื่นขึ้นมา รู้สึกว่าริมฝีปากของตัวเองกำลังแห้งผาก ดวงตาของผมหรี่ลงยามพยายามโฟกัสภาพตรงหน้า


ผมเป็นใคร..?



มันเป็นคำถามที่เขาพูดซ้ำๆกับตัวเองในทุกเช้าของวัน แน่ล่ะว่ามันเป็นคำพูดจากคุณหมอหน้านิ่งที่มีหน้าเดียวของเขา คุณหมอโอเซฮุน หมอหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆที่คอยส่งสายตานิ่งๆ หมอนั่นมักจะผลักบานประตูหนักๆเข้ามาพร้อมกับถาดอาหารและยา

ไม่ใช่ข้อเสนอที่ดีเลยสักนิด ถ้าหากจะต้องยัดเจ้ายาเม็ดเล็กๆพวกนั้นลงคอทั้งๆที่ปกติก็ทานอะไรไม่ได้ด้วยซ้ำ แม้กระทั่งขยับตัวจะเดินยังต้องมีคนพยุง แต่ถ้าหากถามคยองซูว่าเขาเป็นโรคอะไร?..


เขาไม่รู้


เขาไม่มีแม้กระทั่งความทรงจำในสมอง ไม่สามารถจำชื่อตัวเองได้ด้วยซ้ำถ้าหากไม่มีเจ้าป้ายเล็กห้อยคออยู่ มันแย่ที่ถ้าหากมีใครพูดอะไร จะจริงหรือไม่จริง เขาก็ต้องมองว่ามันจริงเสมอไป

สถานที่ที่เขาอยู่.. หมอเซฮุนบอกว่ามันคือโรงพยาบาลบ้า

โรงพยาบาลบ้าคืออะไร?.. นั่นคือสิ่งที่แวบเข้ามาในทุกเช้าในความคิดของคยองซู ทำไมต้องเป็นคำว่าบ้า.. โรงพยาบาลคืออะไร มันคือความสับสนและสงสัยที่เขาต้องเผชิญในทุกเช้า มันเป็นเหมือนคำสาปที่ร่างกายของเขาบอบบางกว่าคนทั่วไป ผิวหนังที่บางกว่าคนตัวไป

แน่นอน..ว่าอายุขัยที่น้อยกว่าคนทั่วไป

เฉลี่ยแล้ว(ข้อมูลจากโอเซฮุนอีกตามเคย) คนที่ร่างกายอ่อนแอและภูมิคุ้มกันต่ำ แถมยังติดอยู่ในสถานที่อันโหดร้ายแบบเขา มากสุดก็แค่45ปี..น้อยสุดคือ 20

น่าเศร้าเนอะ

แต่มันก็แค่นี้





“Don't cry because it's over, smile because it happened.”