The tomboy club คลับนี้วุ่นชะมัด

พลั้ก!!!ตุ้บตั้บเพียะโครม!!!แอ็ก " งัยหมดแรงแล้วหรอฉันเหงื่อยังไม่ทันออกทีนะความอวดดีเมื่อกี้หายไปไหนหมด"
ฉันดพลางยิ้มเยาะคนที่อยู่แทบเท้า(^-^)
หลังจากพูดเสร็จยัยนั้นก็สลบไปฉันม่านึกเลยว่าการย้ายมาโรงเรียนใหม่วันเดียวก็จะเกิดเรื่องซะล่ะแต่ม่ายเปนรายรายกลับห้องดีฟร้า

                                                                    ณ ห้องม.3/7
"เฮ้ยไอ้โปร์ชัวร์แกไปหาเรื่องคัยมาหว่าหน้าบานเหมือนกระด้งกระหังมาแต่ไกลเชียว"ไอ้ว่าแบร์เด็กผู้หญิงสาวสวยตาโตสีเขียวเข้มสูงประมาณ175ซม.เอ่ยขึ้นพลางเอาเท้าพาดขึ้นกับโต๊ะเรียนอย่างสบายอกสบายใจ
"เออกูได้ตืบคนมามีความสุขโคตรๆเลยวะ"ฉันตอบพลางยิ้มอย่างสะใจ
"แม่งแกไปไม่ชวนเลยนะเว้ยไม่ได้ยืดเส้นยืดสายนานแล้วซะด้วยเดี๋ยวก็เป็นง่อยกันพอดี -0-"ไอ้โค้กเด็กผุ้หญิงหน้าสวยตาสีอกน้ำตาลอ่อนๆ ผมน้ำตาลไหม้เหมือนนำโค้กสูงประมาณ178ซม.เอ่ยขึ้น
"เอ่อน่าถือเป็นความโชคดีของฉันละกัน555+"ฉันว่าพลางทอดสายตามองหาเพื่อนอีก3คนว่าหายไปไหน
"เฮ้ย!!ไอ้แบร์ไค้กไอ้หมี่ ไอ้แซน ไอ้หยกหายไปไหนหมดว่ะ"ฉันว่าพลางส่งสายตามองหาพวกเพื่อนๆที่เหลือที่หายไปอีกครั้ง
"อ้อไอ้พวกนั้นน่ะหรอกูเห็นมันออกไปหาอะไรยัดลงในกระเพาะกันง่ะ"แบร์พูดไม่ทันขาดคำก็ต้องชะงักเพราะได้รับรังศีความเย็นออกมาปกคลุมรอบตัวของฉัน
"ทำไมพวกแกไม่บอกฉันแต่แรกหา!!!"ฉันพูดด้วความโกธรเพราะเรื่องที่ฉันจะโกธรมากที่สุก็คือเรื่องกินพวก2คนนั้นได้แต่นั่งตัวสั่นด้วยความกลัว
"แล้วพวกนั้นอยู่ที่ไหน"ฉันพูดแบบเสียงไรหลอดฟัน
"อยู่...อยู่โรงอาหารนะ"ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมๆกันพอทั้ง2คนพูดพูดเสร็จฉันก๊เลยหันหลังแล้ววิ่งไปที่โรงอาอาหารทันที
โคร้ม!!!!!!!!!!!!!!!!