รอวันที่ใจเราตรงกัน (Unlovable)

“มาลี” พี่เปาเรียกฉัน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีเหตุการณ์ให้เราอยู่ด้วยกันแค่สองคน 

“คะ พี่เปามีอะไรเหรอ” ฉันขานรับไม่เต็มเสียง มันตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้จะเอามือไปเก็บไว้ตรงไหน

พี่เปาเงียบ เขามองหน้าฉันนิ่ง ๆ ฉันก็มองหน้าเขากลับเหมือนกัน สายตาของพี่เปาดูลังเลและมีคำถามที่จะถามฉันแต่เขาก็ไม่ถาม ฉันสงสัยว่าเขากำลังดูออกหรือเปล่าว่าฉันชอบเขา หลายเดือนที่ผ่านมาฉันเก็บความรู้สึกไว้ตลอด เก็บอาการไม่ให้มีพิรุธ ฉันคิดไปเองหรือเปล่าว่าเขาจับได้แล้ว ยิ่งคิดหัวใจก็ยิ่งเต้นแรงขึ้น ๆ

“ไม่มี” เขาตอบแค่นั้นแต่แววตาเขามันยังมีความค้างคา ถ้าเขาไม่พูด ฉันก็ทำอะไรไม่ได้

“พรุ่งนี้เราจะเจอกันวันสุดท้ายแล้ว” ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าพรุ่งนี้พวกเราจะฝึกงานเป็นวันสุดท้าย ฉันเตือนเขาเผื่อว่าเขาจะพูดออกมา ผ่านพ้นวันนี้ไปเราอาจจะไม่มีโอกาสได้อยู่ตามลำพัง ได้คุยได้มองหน้าสบตากันแบบนี้อีก ตอนนี้คือโอกาสทอง นาทีทอง

“อืม” น้ำเสียงของเขาฟังดูเย็นชาจัง เอาเถอะ ฉันไม่อยากรู้สิ่งที่เขาจะเอ่ยแล้วก็ได้

แต่สิ่งที่ฉันรู้คือ... ฉันไม่ควรคาดหวังกับความฝันลม ๆ แล้ง ๆ 

ฉันขอชอบเขาข้างเดียวต่อไปละกัน จะชอบไปเรื่อย ๆ จนความรู้สึกนั้นหายไป

เรื่องบางเรื่อง มันยังไม่ทันเริ่มเลย แต่มันก็จบเสียแล้ว

Genre:  Young Adult, Romantic, Feel Good, Slice of life, Coming of age

...........................

สวัสดีค่ะ ไรท์เปิดเรื่องใหม่แล้ว จุดเริ่มต้นที่เขียนเรื่องนี้เพราะไรท์อยากอ่านนิยายรักวัยรุ่นที่ตัวละครเรียนสายอาชีพ ซึ่งหา (เรื่องที่ถูกใจ) ยากมาก พอหาไม่ได้ก็เขียนเองซะเลย ไรท์เรียนสายอาชีพมาทั้งปวช. และปวส. ไรท์อยากลองแต่งเป็นนิยายสักเรื่อง ตื่นเต้นมากเลยค่ะ หากมีข้อผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ

Enjoy Reading ค่ะ ^____^