เมียบำเรอแสนหวง - นิยาย เมียบำเรอแสนหวง : Dek-D.com - Writer
×

    เมียบำเรอแสนหวง

    หลังปล่อยให้เธอและน้าสาวเข้ามาเป็นเหลือบริ้นไรกอบโกยจากครอบครัวเขานานนับสิบปี ในวัยสาวสะพรั่ง ก็ถึงเวลาแล้วที่พริมรตาจะต้องชดใช้จ่ายคืนให้ปวริศน์ได้เก็บเกี่ยวชื่นชม

    ผู้เข้าชมรวม

    489

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    47

    ผู้เข้าชมรวม


    489

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  35 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 67 / 10:47 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ปากบอกว่าเกลียด การกระทำบอกว่าเกลียด แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่

    เพราะมันทั้งหวง ทั้งหึง อยากเก็บเธอไว้ใกล้ตัว

     

    ********

    ผู้หญิงที่ปากบอกว่าเกลียด กลับกวนอกกวนใจ ก่อกวนอารมณ์และความรู้สึก จนเขาไม่อาจควบคุมตัวเองได้ 

    เพียงตกพุ่มหม้ายได้ไม่นาน บิดาก็มีเมียใหม่ เป็นสาวสวยวัยคราวลูกที่เข้ามาอยู่ในบ้าน พร้อมหลานสาววัยกระเตาะ

    แม้ไม่ชอบหน้าทั้งสองคน แต่เพื่อความสุขของผู้เป็นพ่อ ปวริศน์ จึงยอมเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ กระทั่ง ผู้หญิงคนนั้นโบยบินหนีไปอยู่กับผัวฝรั่ง แต่ยังทิ้งหลานสาวเอาไว้ให้ดูต่างหน้า 

    ภาระที่เขาเรียกว่า กาฝาก กลับทำให้บิดาเอ็นดูรักใคร่เกินหน้าเกินตาลูกชายสายเลือดแท้ๆ อย่างเขา และกลัวว่าเจ้าหล่อนจะมักใหญ่ใฝ่สูงขึ้นมาทำหน้าที่แม่เลี้ยงอีกคน 

    เขาจึงต้องสกัดดาวรุ่งเบรกหัวทิ่ม ด้วยการรวบหัวรวบหางเอาพริมรตามาเป็นของตัวเองเสียให้สิ้นเรื่อง

    ********

     

    “ไม่นะคะคุณริศน์”

    “วันนี้ไม่ได้” ย้ำคำหนักแน่น

    “ทำไมวันนี้ไม่ได้?”

    “ฉัน...เอ่อ...ฉัน...เป็นวันนั้นของเดือน” รีบอึกอักหาข้อแก้ตัว 

    ชายหนุ่มหน้างันไป คิ้วขมวดหน้ายุ่ง ระบายลมหายใจร้อนรุ่มหนักหน่วงของความคิดถึง และอยากใคร่ในเนื้อกายคนตรงหน้า

    “อย่างนั้นเหรอ?”

    แต่พอเห็นแวววูบวับในหน่วยตากลมโตอย่างมีพิรุธ จึงตะปบฝ่ามือลงไปยังจุดต้องสงสัย

    “ว้าย” เจ้าของร่างกายที่ถูกจับจ้วงล่วงล้ำตกใจ ตัวงอเป็นกุ้งลวก รีบกระถดถอยหนี

    “ไม่มีอะไรผิดปกตินี่? แน่ใจเหรอ?”

    ดวงตาคู่สวย กะพริบถี่ยิบกว่าเคย เมื่อโกหกคำโตถูกเขาจับได้ 

    “แพรใช้ผ้าอนามัยแบบสอดน่ะค่ะ”

    “ผ้าอนามัยแบบสอดนี่เป็นไง มีที่ยังไม่ได้ใช้ไหม? ฉันขอดูหน่อยสิ” เลิกคิ้วถามหาหลักฐาน

    “เอ่อ...คือ พอดีที่ใช้อยู่อันสุดท้ายแล้ว” รีบระล่ำระลักบอกไปแก้ตัว 

    ดวงตาคู่คมวาบวาวหรี่ลง บอกว่าไม่เชื่อ

    “กล่อง หรือฉลากมันล่ะ?”

    “แพรทิ้งไปแล้วค่ะ?”

    “ทิ้งในไหน? ถังขยะก็ต้องมีใช่ไหม? ไปหยิบมาให้ดูหน่อย”

    เมื่อถูกต้อนเข้าตาจน เรียวลิ้นเล็กแล่บมาเลียริมฝีปากอย่างประหม่า และเท่านั้นปวริศน์ก็จับโกหกได้ไม่ยากเย็น

    “ไม่มี งั้นฉันขอดูที่มันอยู่ในตัวเธอแล้วกัน”

    กลิ่นเนื้อกายหอมหวนยวนเย้า อีกทั้งเจ้าของร่างยังยังยินยอมให้เขากอดจูบลูบโลมจนเกิดอารมณ์ ยากจะหยุดยั้งห้ามปราม แล้วจะมาทำท่ามากเล่นตัวเขาไม่ยอมแน่ 

    สองแขนตวัดอุ้มโอบร่างอวบสวยกำลังพอดี พาไปที่เตียงกลางห้องนอน วางร่างอรชรลงไปก่อน แล้วตามลงไปจูบไซ้ทั่วใบหน้าของคนที่แสนโหยหาคิดถึง จากเช้าวันนั้น จนถึงวันนี้ เขาก็ยังไม่ได้ไปมีอะไรกับใครเลย แม้แต่กับแฟนสาว ก็ไม่ได้มีความรู้สึกอยากใคร่ปรารถนาร้อนแรงเท่ากับผู้หญิงตรงหน้าในเวลานี้

    “อย่านะคะ” สองขารีบหนีบชิดเข้าหากัน ทันทีที่ฝ่ามืออุ่นอ้าวเลิกรื้อชายกระโปรงขึ้นมาอย่างหาคำตอบในสิ่งที่บอกออกไป 

    ดวงตาคมกริบหรี่ลง ชักสีหน้าโกรธขึ้งบึงตึงไม่พอใจ

    “เธอโกหก”

    และบทลงโทษของคนโกหก เขารับรองเลยว่า จะต้องมีคนได้ร้องขอชีวิต

    พร้อมให้โหลดอ่านเต็มเรื่อง ในราคาเบาๆ คลิกเลยค่า 

     



     

     

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

    พ.ศ. 2537

    Ebook by GOD Publishing house

    http://www.facebook.com/RachaRil

    http://my.dek-d.com/racharil

     

    สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537

    ห้ามคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของนวนิยายเรื่องนี้

    ด้วยวิธีการใดก็ตาม ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์

     

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น