คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : คืนเข้าหอ
บทที่ 5
ืนเ้าหอ
“เ้าเพียนอนนิ่ๆ แล้วปล่อยให้ทุสิ่เป็นหน้าที่อ้า...”
อวี้เหว่ยว่า สายาวามอผิวาวเนียนเปล่ประายั่ไ่มุ และเรือนร่าอรรแสนหวาน ที่น่าินไปทั้ัว เ้าสาวอเาเหมือนลูแพรที่หายาราาแพ
ำพูอเาเพียำลัหลอล่อลวเ็สาว ที่แม้ะริ่เร หาทุส่วนอในร่าาย ็ยินยอมพร้อมใ เพื่ออบแทนบุุระูลฮุย ่อให้สิ้นีพบนเียนี้ นา็ยอม
วาแวววาวราวับหยน้ำ้าลารัิาลอันมืมิมอมาที่เา ่าเป็นวาที่ไร้เียสา หาว่าร่ำเรียให้เาสำแวามเป็นาย ให้วามสุ และปป้อในเวลาเียวัน
ริมฝีปาหยันุ่มรุ่มร้อนโน้มลมาประทับทาบลบนลีบปาอิ่มสวยที่นุ่มและหวาน ร่า้าใ้ที่แ็ืนประสามือใหม่เผยอลีบปาาม้อนรับารรุรานาเา
สัมผัสแผ่วเบาที่ัูเริ่มเรียร้อและุันึ้นเรื่อยๆ เรียวลิ้นอเาแทรสอเ้ามาเี่ยวระหวัรัรึพัลวัน ทุรั้ที่เาระุึ วามิและสิ็ปลิปลิวาไปทีละน้อย ร่าอนาำลัล่อลอยเบาหวิว ในท้อราวับผีเสื้อนับร้อยนับพันัวำลัระพือปี
วามรู้สึร้อนรุ่ม่อัวึ้นมาภายในและอัแน่น้นลั่อย่าไม่เยเป็นมา่อน มาพร้อมับูบที่เร่าร้อนูให้นาไปอยู่ใลาวล้อมอพายุหมุน ลมหายใระั้นถี่ เลือลมสูบีแร ายสาวสะท้านัวสั่นัน
“เ้า่าามเหลือเินผิอัน”
เสียพร่ำพรราว่า สายาับ้อมอสอเ้าอวบอิ่มั่ผลลูแพร เียวหลินเยหน้าึ้นสบา ็เห็นเปลวไฟแห่วามปรารถนาำลัลุโนอยู่ในวาู่มายนั่น หิสาวพยายามลั้น่มวามประหม่า แล้วใบหน้าร้าม็ลลบับลมา
ร่าามแอ่นสะท้านึ้นมา ลมหายใสะุ มือน้อยวาวาสะเปะสะปะไปามแผ่นอแน่นหนั่น้วยมัล้ามเนื้อ
ฝ่ามือให่เอ็ไล่สำรวไปามส่วนอ่าๆ บนายสาว มือร้อนรุ่มนั่นราวับลาเื้อไฟให้ลุิไล่ลามไปามเนื้อัวนรุ่มร้อนไปหม
***********************
เนื่อาเป็นาเ้าพระเ้านา
วัยใสหัวใสะออนโปร้ามไปอ่านอน่อไปเลย่ะ
แ่หาอยาอ่านไร้…..ิ้มโล
ความคิดเห็น