สวาทหวามนางบำเรอ

“อ๊ะ...จะทำบ้าอะไร ปล่อยฉันนะคุณวินธ์” 

“แยกขาออกสิ”

 นอกจากจะไม่ทำอย่างที่เธอว่า เขายังมีหน้ามาออกคำสั่ง 

“คุณจะบ้าหรือไง ฉันอายนะ”

“อื้อ...ไม่ต้องอายหรอก เมื่อคืนนี้ฉันก็เห็นหมดแล้ว”

“คุณ...”

“แยกขาออกหน่อยสิ มันเห็นไม่ชัด”

“คุณจะบ้าหรือไง ใครเขามาขอดูกันแบบนี้”

“ทำไม กลัวเสียเปรียบเหรอ?” 

ชายหนุ่มผงกหน้าขึ้นมาถาม 

“เธออยากดูของฉันคืนก็ได้นะ จะได้ไม่เสียเปรียบ”

“ไม่เอา ใครจะไปอยากเห็นของคุณล่ะ” 

เธอสั่นหน้าดิกปฏิเสธ พยายามทานแรงขัดขืน แต่ก็ถูกเขาจับแยกแหกเองจนได้สิน่า

“บ้าจริง คุณทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย?” 

เธอเม้มปากแน่น ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาอยู่ในสภาพน่าอาย กระอักกระอ่วนนี่เลยสักนิด

“โอ้...มันอักเสบจริงๆ ด้วย ทั้งบวมทั้งแดง ดูท่าน่าจะเจ็บ”

กระไอร้อนผ่าวของลมหายใจเขาเป่ารดราดลงไปที่ตรงนั้น ทำให้เธอหัวใจสั่นหวิว ก่อนจะสะดุ้งโหยง เมื่อเขาแตะต้องลงไป

“อ๊ะ...คุณจะทำอะไรนะ?”

“ทำไมเจ็บเหรอ?” 

ผงกหน้าขึ้นมาถาม ก็เห็นหน้าซีดๆ เมื่อครู่นี้ ซับสีแดงเลือดขึ้นมา ฟ้องอาการ 

“หรือว่าชอบ?” เลิกคิ้วถามยิ้มกริ่ม

“บ้าน่ะสิ...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เสียงแข็งว่า พร้อมกับค้อนขวับมองหน้าเขาตาเขียวปั๊ด

แต่คนถูกมอง ดูจะไม่รู้สึกรู้สาใดๆ กลับหัวเราะระรื่น แถมยังลูบนิ้วกดพรมลงมาจนเธอสะดุ้ง

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537

ห้ามคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของนวนิยายเรื่องนี้

ด้วยวิธีการใดก็ตาม ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์

คนเขียนขอคุย

เมื่อบิดาผิดคำพูดที่เคยให้ไว้ พาเมียใหม่วัยละอ่อนเข้ามาอยู่ร่วมบ้าน ธัชวินธ์ จึงตั้งแง่รังเกียจ 

แถมพลอยชมพู น้องสาวเจ้าหล่อน ยังปากดี อวดเก่งเป็นไม้เบื่อไม้เมาปะทะคารมกับเขาเป็นประจำ 

พอรู้ว่าผู้เป็นพ่อ ยกยอ จดทะเบียนสมรส รับหล่อนเป็นเมียออกนอกหน้านอกตา แปลว่าทรัพย์สมบัติของเขา จะต้องถูกแบ่งให้สองพี่น้องนักขุดทองนั่นครึ่งหนึ่ง ชายหนุ่มจึงยอมไม่ได้ 

เขาไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ เมื่อทำอะไรคนพี่ไม่ได้ ยัยน้องสาวตัวแสบ ต้องพลีเรือนร่างของเจ้าหล่อน คืนความสุขกลับมาให้เขา

“สวาทหวามนางบำเรอ” นิยายสั้นแนวโรแมนติก ดราม่าตบจูบลูบคลำ ฝากเอาไว้ให้อ่านกันฟินๆ ด้วยนะคะ

ฝากติดตาม ผลงานของ รัชริล วชิราภา พัชรากร ในทุกช่องทางด้วยค่ะ...ขอบคุณมากนะค๊า...

วชิราภา / รัชริล