ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมื่อคันดะปกป้องท่านเคาท์พันปี

    ลำดับตอนที่ #3 : สายตาที่เย็นชาของยู

    • อัปเดตล่าสุด 19 ส.ค. 49



    "เอ๋" ราบี้กับอเลนร้องพร้อมกัน " AKUMA ร่าง 2  4ตัว กำลังอาละวาด"

    "ใช่ ภารกิจนี้ ฉันมอบหมายให้ พวกเธอ คันดะ กับรีนารี่ จัดการ ไปบอกคันดะด้วย

    ล่ะ" โคมุอิชี้แจงเกี่ยวกับภารกิจ

    "รับทราบ!"

    ก๊อกๆๆ ราบี้เคาะประตูห้องของคันดะ 

    "เฮ้ ยู" ราบี้เรียก "ไปทำภารกิจได้แล้ว"

    "เออๆ จะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ" คันดะตะโกนกลับมา

    แอ๊ด ประตูห้องคันดะเปิดออกมา พร้อมกับคันดะเดินออกมา

    "นี่ฉันมีเรื่องต้องทำพวกนายไปกันก่อนนะ" คันดะพูดตอนอยู่นอกปราสาท

    "อืม รีบตามมานะครับ คุณคันดะ"อเลนบอก

    "รู้แล้วน่า" คันดะพูดพร้อมแยกตัวออกไปจากกลุ่ม

    ตูม เสียงระเบิดดังสนั่น ค้อนของราบี้ทุบลงพื้นเนื่องจาก AKUMA หลบทัน

    "หึ ตัวเบาจังนะ" ราบี้พูดพลางยกค้อนขึ้นจากพื้น

    "คุณราบี้ ระวังหลังครับ" อเลนร้องบอกทั้งๆที่ตัวเองกำลังวุ่น

    "อเลน เธอห่วงตัวเองก่อนเหอะ" รีนารี่พูดขณะถีบ AKUMA

    "รีนารี่ อเลน ดูนั่น" ราบี้ตะโกนขณะทุบหัว AKUMA

    ทั้งคู่แหงนมองบนหัวของ AKUMA ที่ดูเหมือนจะดูตัวอื่นสู้อย่างเดียว

    "ท่านเคาท์พันปีนี่น่า" รีนารี่พูด

    "แน่นอน ฮี่ๆๆๆๆๆ " ท่านเคาท์พันปีหัวเราะดังกังวาน

    ตูม "อ๊อก!" ราบี้กระอักเลือดเพราะ AKUMA ตัวหนึ่งชนเขากระเด็นไป

    "หนอย" ราบี้ฟิวส์ขาด เปรี้ยง! ตูม! (จบละครับ) AKUMA ลงไปนอนกองกะพื้นแล้ว

    สลายไป

    "เจ๋งครับ คุณราบี้" อเลนบอกขณะที่จัดการ AKUMA

    ฉึ่ก! "เรียบร้อย" รีนารี่กระโดดอย่างดีใจที่ล้ม AKUMA ได้

    "อเลน นายอย่าชักช้าดิ" ราบี้เข้ามาช่วยอย่างอารมณ์เสีย

    บึ้ม! "OK ไหมครับ คุณราบี้" อเลนพูดหลังจากทำให้ AKUMA ตัวเป็นรู

    "อีกตัว" ทุกคนพูดพร้อมกัน

    เปรี้ยง! ฉึ่ก! ตูม! บึ้ม! (โอ้ สุดยอดแห่งการรวมพลัง) AKUMA สลายไปทันที

    ท่านเคาท์พันปีหล่นลงมาที่พื้น

    "เก่งขึ้นเยอะนี่" ท่านเคาท์พันปีพุดอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

    ค้อนของราบี้เงื้อขึ้นเตรียมทุบอย่างดี

    "เตรียมตัวตาย" ราบี้ตะโกนพร้อมกระโดดเอาค้อนฟาดลงมา

    ในวินาทีนั้น มีดาบพุ่งลงมาจากฟ้าป้องกันท่านเคาท์พันปี

    ไว้ มุเก็นนั่นเอง จากนั้นก็มีร่างๆหนึ่งลงมาหยิบ

    ดาบ คันดะ ยูนั่นเอง ราบี้ อเลน และรีนารี่ ตะลึง

    ไป ถึงความมืดจะบดบังแต่สายตานั่นสายตาอัน

    เย็นชา ทะลุความมืดแห่งรัตติกาลอันน่ากลัวนี้

    โปรดติดตามตอนต่อไป                                                         

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×