รวมคลังแสงสารพัด

ลำดับตอนที่ #4 : White Day - ( Don't cry baby!! )

เสียงกริ่งจากบานประตูดังขึ้นหลายครั้งในเช้าวันที่วุ่นวายที่สุดวันหนึ่งของบ้านซาโต้

บานประตูบ้านถูกเปิดออกเพื่อต้อนรับแขกที่มาเยือนอย่างไม่ได้รับเชิญ ใบหน้ามุ่ยตีสีหน้าอมทุกข์แทบจะทันทีที่เห็นว่าคนที่มากดกริ่งก่อกวนแต่หัววันนั้นเป็นใครกัน

"อะไรกันเป็นพวกเธอพี่น้องอีกแล้วเหรอ!? วันนี้จะมาก่อกวนอะไรอีกล่ะ?" กูล่าเจ้าของเรือนผมสีส้มแสดเอ่ยทักอย่างไม่อยากจะต้อนรับเท่าไรนัก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่แขกผู้มาเยือนของเขาจะใส่ใจในเรื่องนี้แม้แต่น้อย

หญิงสาวร่างบางถือวิสาสะที่เจ้าบ้านเปิดประตูมาต้อนรับเดินลอดแขนของเขาเข้าไปในบ้านอย่างอารมณ์ดี

"เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกนะแต่ปะป๊าบอกว่าให้มาช่วยพวกนายแทนนี่นา" ซากิเหลียวหลังกลับมาตอบคำถามนั้นกับเขา พลางเดินตรงเข้าไปทักทายคนอื่นในบ้านที่ต่างดูจะแปลกใจกับการมาเยือนครั้งนี้ของเธอกับน้องชายไม่น้อยเลยทีเดียว

"สวัสดีค่ะนันจิซัง~ " ร่างบางตรงเข้าโผกอดเจ้าบ้านที่กำลังยืนงงกับการกระทำที่ปุ๊บปั๊บของเธอแบบไม่ให้ตั้งตัว เมื่อเรียวแขนเล็กโอบรัดรอบหลังคออิงซบไออุ่นเหมือนประหนึ่งว่าเป็นคนในครอบครัวมากกว่าจะเป็นเพียงแค่ลูกสาวของเพื่อนที่คุ้นเคย

"อ. . สวัสดีจ้ะ" หญิงสาวที่เป็นเจ้าบ้านออกอาการเกร็งไม่น้อยที่ถูกกอดอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แม้จะรู้นิสัยคร่าวๆ ของอีกฝ่ายมาบ้างแต่คิดไม่ถึงว่าพอได้เจอกับตัวเข้าแล้วความรู้สึกแปลกประหลาดที่บรรยายออกมาไม่ถูกนั้นดูจะมีมากพอกับบรรยากาศของคนรอบข้างที่ต่างงุนงงและแปลกใจกับการกระทำของซากิมากเอาการ

"ทำอะไรของเธอน่ะ! นี่ตั้งใจจะมาป่วนจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย!?" กูล่าที่เสร็จจากการปิดประตูบ้านแล้วจึงเดินตามแขกที่ไม่ได้รับเชิญทั้งสองพี่น้องนั้นเข้ามาติดๆ แต่สิ่งที่เขาพบกับเป็นการจู่โจมที่ไม่ได้นัดหมายของคนพี่ ส่วนน้องชายของเธอนั้นได้แต่ยืนถือคัมปากุไว้ในมือพลางยืนดูเฉยๆ โดยไม่คิดจะห้ามปามแต่อย่างใด (*คัมปากุ - ห่อของฝากที่ห่อด้วยผ้าตามมารยาท)

แม้ภายในห้องรับแขกที่บรรดาครอบครัวซาโต้ต่างกำลังใช้เป็นที่ปรึกษาหารือและตกลงร่วมกันในการแบ่งจ่ายหน้าที่รวมถึงใช้รับรองเพื่อรอคอยแขกของพวกเขาที่ต่างอาสาจะมาช่วยในเรื่องการขนย้ายข้าวของในครั้งนี้ก็ตามที