LADY & HELL

ลำดับตอนที่ #3 : @CHAPTER 1#

CHAPTER 1
“โหมโรง – แรกพบสบตา”

“5 4 3 2 1 แอ็กชั่น !”

“อึนจู ผมขอร้อง อย่าไปจากผมเลย !” ร่างสูงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มดูดีเอ่ยอ้อนวอนหญิงสาวที่ยืนมองไปทางอื่นพลางกลั้นน้ำตาที่เอ่อล้นริมขอบตา

“ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถดึงคุณลงมาตกต่ำกับฉันได้ ฉันขอโทษจริง ๆ !” ร่างบางในชุดเสื้อคลุมกันหนาวสีฟ้าอ่อนเอ่ยก่อนจะหันหลังเตรียมจะวิ่งออกไป

“อึนจู !!!” ร่างสูงกระชากแขนร่างบางไว้ก่อนจะดึงร่างบางเข้ามาสู่อ้อมกอด

“…”

“ผมรักคุณ !” ร่างสูงเอ่ยพลางเอื้อมมือไปประคองใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ก่อนจะค่อย ๆ โน้มหน้าเข้าไปใกล้

“คัท !!!!” เสียงผู้กำกับทำให้ร่างบางดันอกร่างสูงออก ก่อนจะเดินออกมานั่งในที่นั่งที่เตรียมไว้

“คุณฟานี่คะ !!”

“อะไร ?!” ทิฟฟานี่ตอบเสียงห้วนพลางถอดเสื้อคลุมกันหนาวสีฟ้าอ่อนออกอย่างรำคาญ

“คุณฟานี่จะรับน้ำส้มหรือน้ำแตงโมดีคะ ?!”

“ฉันจะเอาน้ำมะละกอสุกที่ลูกของมันยาว 1 ฟุตเป้ะ ถ้าหาไม่ได้ก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีกนะ !” ทิฟฟานี่เอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชูมาซับน้ำตาที่เลอะอยู่เต็มใบหน้าของเธอ

“คุณฟานี่ จะให้พี่ไปหามะละกอแบบนั้นมาจากไหนล่ะคะ - -‘ !” สตาฟเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า พลางจ้องมองทิฟฟานี่อย่างเหนื่อยหน่าย

“ก็บอกว่าไปให้พ้น พี่ไม่เข้าใจที่ฟานี่พูดหรอคะ อ่อ ตามผู้จัดการส่วนตัวให้ฟานี่ด้วย ร้อนจะตายอยู่แล้ว ไม่รู้หายหัวไปไหน !”

“ค่ะ !” สตาฟเอ่ย ก่อนจะเดินหายลับไป ไม่นานผู้จัดการส่วนตัวของทิฟฟานี่ก็เดินเข้ามานั่งข้าง ๆ เธอ

“ว่าไง เหนื่อยมั้ยซีนวันนี้ !” สาวน้อยผมบลอนซอยสั้นเอ่ยกับทิฟฟานี่ที่จ้องมองเธอด้วยสีหน้าหงุดหงิด

“ร้อนมาก ! อากาศร้อนขนาดนี้ยังให้ใส่เสื้อกันหนาวอีก ผู้กำกับไม่มีฝีมือเลยซันนี่!” ทิฟฟานี่เอ่ยพลางส่งพัดให้ซันนี่

“…” ซันนี่มองพัดที่ทิฟฟานี่ส่งให้เธอด้วยความไม่เข้าใจ

“พัดสิคะผู้จัดการ !” ทิฟฟานี่เอ่ยก่อนจะนั่งพิงเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน

“เมื่อไหร่จะเลิกเอาแต่ใจซักทีนะทิฟฟานี่ !”

“เมื่อฉันตาย !” ทิฟฟานี่เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะจ้องมองร่างสูงในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มที่กำลังเดินเข้ามา

“ขี้หลี ฉันละเกลียด !” ทิฟฟานี่กระซิบเบา ๆ กับซันนี่ก่อนจะยิ้มให้ร่างสูงที่เดินมานั่งข้าง ๆ

“วันนี้คุณแสดงดีมากเลยนะครับทิฟฟานี่ ^^”

“ฟานี่ก็พอจะรู้อยู่แล้วล่ะคะ คุณจีซบ” ทิฟฟานี่ยิ้มบาง ๆ ให้ร่างสูง ก่อนจะหรี่ตามองร่างสูงที่เอื้อมมือมาโอบไหลของเธอ

“คืนนี้คุณฟานี่ว่างมั้ยครับ พอดีผมรู้จักร้านอาหารจีนอร่อย ๆ นะครับ ^^”

“ว่างนะคะ แต่ฟานี่เกลียดอาหารจีน ใครที่ชวนฟานี่ทานอาหารจีนเนี่ย ฟานี่ยิ่งเกลียดใหญ่เลยค่ะ !” ทิฟฟานี่เอ่ยก่อนจะดันมือของร่างสูงออกอย่างแรง

“เอ่อ ฟานี่ฉันว่าเรารีบไปลาผู้กำกับแล้วกลับคอนโดกันดีกว่านะ พรุ่งนี้เธอมีถ่ายแบบ !” ซันนี้เอ่ยขัดสถานการณ์ที่ไม่ค่อยจะดีนัก ก่อนจะดึงมือของทิฟฟานี่ที่กำลังจ้องร่างสูงอย่างเอาเรื่อง

“ฟานี่ขอตัวนะคะ คุณจีซบ !” ทิฟฟานี่เอ่ยพลางยิ้มเหยียดให้ร่างสูงก่อนจะ เดินออกไปพร้อมซันนี่

“เธอนี่ไม่รู้จักเก็บอารมณ์เลยนะฟานี่ เป็นแบบนี้ไม่ส่งผลดีต่ออาชีพของเราเลยนะ !”

“อาชีพของฉัน ไม่ใช่ของเธอซันนี่ เธอแค่ผู้จัดการส่วนตัว !” ทิฟฟานี่เอ่ยอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะ โค้งให้ผู้กำกับเพื่อลา

ทิฟฟานี่และซันนี้ขึ้นรถสปอร์ตสีแดงสดก่อนจะขับตรงไปยังคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง

“วันนี้เธอกลับบ้านได้เลยนะซันนี่ ฉันอยากอยู่คนเดียว !” ทิฟฟานี่เอ่ยก่อนจะเดินขึ้นคอนโดไปอย่างไม่สนใจซันนี่ที่ยืนถอนหายใจด้วยความระอา

ทิฟฟานี่เปิดประตูห้องเข้าไปก่อนจะถอดรองเท้าส้นสูงออก เหวี่ยงกระเป๋าลงบนโต๊ะ พลางนั่งถอนหายใจที่โซฟา

“ฉันไม่ได้อยากเป็นแบบนี้เลย !” ทิฟฟานี่เอ่ยก่อนจะเอื้อมหยิบโทรศัพท์ที่ส่งเสียงดังอยู่ข้าง ๆ เธอ

ร่างบางดูชื่อของคนที่คุ้นเคยที่โชว์อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์พลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะกดรับโทรศัพท์

“…”

“ฮัลโหล !!”

“…”

“ฟานี่ ! ได้ยินพี่มั้ย ?!”

“ค่ะ !” ทิฟฟานี่เอ่ยตอบสั้น ๆ ก่อนจะเดินไปรินไวน์มาจิบ

“พี่คิดถึงฟานี่มากเลยนะคะ!”

“พี่ซีวอนมีอะไรคะถึงได้ลงทุนโทรหาฟานี่แบบนี้ !”

“ทำไมฟานี่พูดกับพี่แบบนี้ล่ะคะ ?!”

“ปกติพี่ไม่โทรหาฟานี่ ฟานี่โทรไปพี่ก็ไม่รับ !”

“…”

“แล้วพี่โทรมานี่จะให้ฟานี่คิดยังไงล่ะคะ ?!”

“พี่ขอโทษนะคะ !”

“พี่มีธุระอะไรกันแน่ !”

“พี่แค่อยากจะโทรมาเตือนฟานี่ พรุ่งนี้พวกนักข่าวจะต้องถามฟานี่เรื่องของเราแน่ ๆ !”

“…”

“พี่อยากจะให้ฟานี่ปฏิเสธไปน่ะค่ะ !”

“พี่ซีวอน !!” ทิฟฟานี่ตะคอกใส่โทรศัพท์เสียงดัง ก่อนจะปล่อยน้ำตาที่กลั้นไว้นานให้ไหลออกมา

พี่รู้ว่าฟานี่อึดอัด พี่รักฟานี่นะคะ แต่พี่ก็รักอาชีพของพี่เหมือนกัน !”

“แต่ฟานี่เกลียด ฟานี่เกลียดอาชีพฟานี่ เกลียดอาชีพของเรา !” ทิฟฟานี่เอ่ยทั้งน้ำตาก่อนจะปาโทรศัพท์ลงบนพื้น

ร่างบางกรี้ดลั่น ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ทิฟฟานี่เปิดก๊อกน้ำพลางก้มหน้าเอามือกวักน้ำล้างใบหน้าขาวนวลด้วยความหงุดหงิดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยที่เห็นเงาลาง ๆอยู่ข้างหลังเธอ

“ประสาทหลอนแล้วทิฟฟานี่ !” ร่างบางเอ่ยพลางหลับตาก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดฝ้าที่เกาะอยู่ที่กระจกของเธอก่อนจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

“เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !”

ร่างบางกรี้ดลั่นก่อนจะหยิบขวดสบู่ ยาสระผม หรืออะไรที่เธอหยิบได้ ปาใส่ร่างสูงในชุดเสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มที่ยืนดูของที่ร่างบางปามาทะลุผ่านตัวเขาไปอย่างไม่สะทกสะท้าน

“หยุดเถอะ ปามามันก็ไม่โดนข้าหรอก !” ร่างสูงเอ่ยพลางยักไหล่มองร่างบางที่ยืนตัวติดอยู่กับผนังห้องน้ำ

“กะ กะ แกเป็นใคร !” ร่างบางเอ่ยเสียงสั่นเครือ พลางมองร่างสูงอย่างไม่ไว้ใจ

“ข้าหรอ ?!”

ร่างบางพยักหน้าน้อย ๆ ก่อนจะกระพริบตาถี่ ๆ อย่างไม่เชื่อว่าจะมีชายหนุ่มหน้าตาดีมาอยู่ในห้องน้ำของเธอ

“ข้าชื่อ ชาโรยอล” ร่างสูงโค้งเล็กน้อยก่อนจะเสยผมที่ปรกใบหน้าของเขา

“แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง !!!”

“เจ้าชื่ออะไร ?!”

“ฉันถามว่าแกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง !!!” ทิฟฟานี่ตะคอกร่างสูงอย่างเหลืออด ก่อนจะเหลือบมองหาอาวุธเพื่อป้องกันตัว

“เจ้าชื่อ … ที รา ฟา เน่ งั้นหรอ ?!” ร่างสูงเอ่ยพลางมองป้ายชื่อของทิฟฟานี่ที่ติดอยู่ตรงประตูห้องน้ำ

“นายอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกรึไง !?”

“ภาษาอังกฤษคืออะไร ?!” ร่างสูงเอ่ยพลางเดินเข้ามาใกล้ทิฟฟานี่

“ยะ อย่าเข้ามานะ แกเป็นใครกันแน่ห้ะ ?!” ทิฟฟานี่ยื่นเท้าไปยันขาของร่างสูงไว้

“ข้าบอกว่าชื่อ ชาโรยอลไง เจ้าปัญญาไม่ดีหรือเจ้าความจำสั้นกันแน่ !” ร่างสูงถอยหลังออกห่างจากทิฟฟานี่ก่อนจะชี้ไปยังป้ายชื่อที่ติดอยู่หน้าประตูห้องน้ำ

“ส่วนนั่นก็ภาษา เฮลกิ มันอ่านว่า ทีราฟาเน่ !”

“ภาษาบ้าอะไรห้ะ ออกไปนะ !!” ทิฟฟานี่เตรียมจะหยิบแก้วที่ใส่แปรงสีฟันปาใส่ร่างสูงแต่ต้องชะงักเมื่อแก้วที่อยู่ในมือเธอลอยไปอยู่ในมือของร่างสูงซะแล้ว

“อย่าทำร้ายข้าเลยโฉมงาม ข้ามาที่นี่เพื่อมาตามหารักแท้ ^^” ร่างสูงเอ่ยก่อนจะวางแก้วในมือไว้บนพื้น

“…” ทิฟฟานี่เอียงคอมองร่างสูงอย่างไม่เข้าใจ

“ข้ามาจากนรก ดินแดนแห่งความตาย เจ้าอาจจะไม่รู้จัก แต่ข้านี่แหล่ะ โอรสแห่งเฮเดส เจ้าชายแห่งแดนนรก”

“…”

“มาเป็นชายาของข้าเถอะ !” ร่างสูงเอ่ยพลางคุกเข่าลงบนพื้นก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือของร่างบางที่ยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ

“ถ้านายไม่อยากเละเป็นกล้วยโดนรถขยะทับล่ะก็ ออกไปจากห้องน้ำของฉัน !!!" ทิฟฟานี่สะบัดมือออกอย่างแรงก่อนจะกอดอกอย่างหงุดหงิด

"โถ่ ทีราฟาเน่ !"

"-0- แกเป็นใคร ?!!!!" ทิฟฟานี่เอ่ยก่อนจะกำมือแน่นด้วยความโมโห

“สวามีของเจ้าไง !”

“พี่ซีวอนส่งแกมาแกล้งฉันใช่มั้ย แกเป็นตัวตลกใช่มั้ย แกถึงมาเล่นมายากลในห้องน้ำของฉัน !!!”

“ใครคือซีวอน คู่รักเจ้ารึ ?!”

“ - - ฉันจะถามครั้งสุดท้ายนะ แก เป็น ใคร !!!”

“ข้าก็บอกเจ้าไปแล้วนี่ยอดรัก ข้าคือ ชาโรยอล แล้วข้าก็มาที่นี่เพื่อมาพาเจ้าลงไปเป็นชายาของข้า !”

“ฉันเป็นดารานะ ไม่ใช่นางเอกการ์ตูน จะได้เชื่อคำพูดเหลวไหลไร้สาระของแกน่ะ !”

“ถ้าไม่เชื่อ ข้าจะแสดงให้เจ้าดู !” ร่างสูงเอ่ยก่อนจะดีดนิ้วเบา ทิฟฟานี่ค่อย ๆ ลอยขึ้นจากพื้นและค่อยเคลื่อนมาทางร่างสูงที่ยืนยิ้มกริ่มด้วยความพึงพอใจ

“กรี้ดดด ปล่อยฉันลงนะไอบ้า !” ทิฟฟานี่พยายามเอื้อมมือไปเกาะผนังห้องน้ำไว้ แต่ไม่เป็นผล ตัวเธอค่อย ๆ ลอยมาใกล้ร่างสูง จนมาหยุดอยู่บนหัวของเขา

“เจ้าเชื่อข้ารึยังยอดรัก !” ร่างสูงดีดนิ้วอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่ร่างบางจะร่วงลงมาอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งของชาโรยอล ร่างสูงยิ้มกว้างให้ทิฟฟานี่ที่เบิกตาโพลง หน้าซีดด้วยความกลัว

“ไม่จริง ! นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย !!!!!!!!!”

TALK w/ WRITER✿
มาแล้วจ้าาา ตอนนี้มาโหมโรงกันเบา ๆ ก่อนนะ ^^" ที่หายไปนานเพราะ แต่นแต้นแต๊นนน คอมพัง =,.= (แกจะอวดเค้าทำไม - -) ดีนะที่ไรท์เตอร์เก็บนิยายไว้ในโน๊ตบุ๊ค 5 55 (แล้วจะบอกรีดเดอร์เพื่อ ?) อ่านแล้วชอบมั้ย คิดว่าฟานี่ร้ายรึยัง ถ้าคิดว่าร้ายแล้ว คุณคิด ผิดค่ะ !!!! 5 555 ร้ายได้อีกนะฟานี่ !!! แต่ร้ายเพราะอะไรนะ เอ๋ ๆ มีปมล่ะสิ (?) ติดตามตอนต่อไปนะจ้ะรีดเดอร์ คัมซาจ้ะ ._.