ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    LADY & HELL

    ลำดับตอนที่ #2 : INTRO #

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 55


    INTRO #


    ณ ดินแดนแห่งความเศร้า ความทุกข์ การปลดเปลื้องบาปที่เหล่ามนุษย์ได้กระทำมาในขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ สถานที่แห่งนี้ เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง ความเจ็บปวด ทุกคนอาจจะจินตนาการภาพของสถานที่แห่งนี้แตกต่างกัน แต่รู้จักมันในชื่อเดียวกันคือ “นรก” สถานที่นี้มีผู้คนมากมาย ผู้คนเหล่านี้ต่างต้องเจ็บปวด กรีดร้อง ซึ่งเป็นผลที่มาจากการทำของพวกเขาทั้งนั้น ในดินแดนแห่งนี้มีกลุ่มผู้ปกครอง ที่คอยดูแลควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง พวกเขามีอำนาจ เลือดเย็น ไร้ซึ่งหัวใจ แววตาเย็นชา น้ำเสียงที่พวกเขามีสามารถกรีดลึกเข้าไปถึงจิตสำนึกของมนุษย์ธรรมดาได้ แต่ภายใต้หน้ากากอันแสนโหดร้ายนี้ กลุ่มผู้ปกครองต่างก็มีจิตใจ มีความรัก มีความรู้สึก ไม่ต่างจากมนุษย์ หากแต่มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่พวกเขามีต่างจากมนุษย์ คือ “พลังอำนาจ”

    “ลูกชายตัวแสบของเราไปไหน ?!” เสียงตวาดก้องกัมปนาถของผู้ปกครองสูงสุดแห่งแดนนรกดังไปทั่วทั้งห้องที่มืดทึบ มีเพียงแสงสีแดงที่สว่างมาจาก โคมไฟที่อยู่ตรงกลางห้องเท่านั้น

    “คะ คือหม่อมฉัน มะ มะ ไม่...”

    “ชาโรยอลไปไหน ?!!!!”

    “ท่านพี่ ใจเย็น ๆ เถอะค่ะ!” เสียงหวานนุ่มดังมาจากผู้หญิงแต่งกายด้วยชุดสีขาวสะอาดสะอ้าน เธอเอื้อมมือไปเกาะแขนชายที่เป็นสามีของเธอขณะที่เขากำลังโมโหกับการหายตัวไปของลูกชายของเขาเอง

    “จะให้ข้าใจเย็นได้ยังไง ไอลูกชายตัวแสบมันหนีการประชุมของสภานรกอีกแล้ว ข้าต้องขายหน้าแค่ไหน เจ้ารู้หรือไม่ !” ร่างสูงในชุดคลุมกำมะหยีสีดำขลิบแดง กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ก่อนจะหันไปมองร่างสูงอีกคนนึงที่เดินเข้ามาในห้อง

    “หวัดดีท่านพ่อ ให้คนไปตามข้ามาทำไมกัน ข้ากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับแม่นางเทเรสอยู่เลย !” ร่างสูงในชุดเสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มเอ่ย ก่อนจะยืนกอดอกมองบิดาที่ทำสายตาแววโรจน์ด้วยความโมโห

    “ชาโรยอล คุกเข่าคุยกับท่านพ่อเถอะลูก !” ผู้เป็นมารดาเอ่ยอย่างใจเย็น ก่อนจะเอื้อมมือกุมมือชายร่างสูงข้าง ๆ ไว้

    “ไอลูกนอกคอก เจ้าจะทำให้ข้าต้องขายหน้าไปถึงเมื่อไหร่ห้ะ !!”

    “ท่านพ่อก็เลิกขายสิครับ!!” ชาโรยอลเอ่ยก่อนจะยักคิ้วกวนส่งให้บิดา

    “ชาโรยอล !!!” ชายร่างสูงบนบัลลังก์ตวาดอย่างโกรธเกรี้ยวพลางกระทืบเท้าเสียงดังจนพื้นห้องสั่นสะเทือน

    “ใจเย็นเถอะท่านพี่ เฮเดส !” ชายร่างสูงอีกคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ บัลลังก์ของเฮเดสเอ่ยอย่างใจเย็นก่อนจะหันไปเหยียดยิ้มให้ชาโรยอลที่เลิกคิ้วมองอย่างไม่เข้าใจ

    “เจ้ามันสวรรค์ส่งมาเกิด ! เจ้ามันนอกคอกชาโรยอล !” เฮเดสตวาดก้อง จนทำให้ทุกคนที่ยืนอยู่ในห้องขนลุกชันด้วยความกลัว

    “ข้าเป็นลูกท่านพ่อ จะให้มาจากสวรรค์ได้ยังไง ?!” ชาโรยอลเอ่ยก่อนจะจ้องมองบิดาที่กำลังกำหมัดด้วยความโกรธ

    “พอกันที !! จะต้องให้ข้าลงโทษเจ้าอีกซักกี่ครั้ง เจ้าถึงจะหลาบจำ !?”

    “ข้าว่า การลงทัณฑ์ของท่านพี่มันยังน้อยไป บุตรของท่านมีความดื้อรั้นนัก ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด !” อนุชาแห่งเฮเดส นามว่า เดม่อน เอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย

    “น้องข้า หากเจ้ามีความคิดดี ๆ จงเอ่ยมา !”

    “ข้าเห็นสมควรว่า ต้องเนรเทศเท่านั้นท่านพี่ !”

    “เนรเทศ !! ท่านเดม่อนเอาความคิดชั่วร้ายเช่นนี้มาจากไหน ?!” ราชินีเอ่ยด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว ก่อนจะหันมามองท่าทีของเฮเดสสามีของนาง

    “ข้าว่าก็ดี ชาโรยอลจะได้เป็นปีศาจที่ดีกับเขาบ้าง !” เฮเดสเอ่ยก่อนจะนั่งลงบนบัลลังก์ พลางเกาคางมองลูกชายที่กำลังนั่งหลับ

    “เจ้าอยากจะลองดีกับข้านักใช่มั้ยชาโรยอล !!!” เฮเดสตวาดก้อง ทำให้ชาโรยอลสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเบิกตาโพลงมองบิดา

    “คราวนี้จะกักบริเวณข้าซักกี่วันดีล่ะท่านพ่อ ^^”

    “เนรเทศ !”

    “ทะ ท่านพ่อว่าไงนะ ?!”

    “ข้าขอสั่งให้เนรเทศชาโรยอลออกจากดินแดนแห่งนรกภูมินี้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป !”

    “กำหนดกลับล่ะท่านพ่อ ?!”

    “ไม่มี !”

    “ท่านพ่อ !!”

    “ท่านพี่ ผ่อนผันให้ลูกบ้างเถอะคะ !” ราชินีโรมาเนสเอ่ยพลางเขย่าแขนสามีอย่างอ้อนวอน

    “ก็ได้ !”

    “…”

    “หากเจ้ามีชายาเป็นตัวเป็นตน เจ้าคงจะทำตัวดีกว่านี้เป็นแน่ !”

    “…”

    “ขณะที่เจ้าถูกเนรเทศไปอยู่บนโลกมนุษย์ เจ้าจะต้องหาชายาที่เหมาะสมและคู่ควรให้ได้!”

    “ท่านพ่อข้าว่ามันไม่...”

    “ถ้าเจ้าไม่สามารถหาชายาได้ เจ้าไม่ต้องกลับมาให้ข้าเห็นหน้าอีก !”

    “ท่านพ่อข้าผิดไปแล้ว T^T” ร่างสูงในชุดกำมะหยีสีน้ำเงินเข้ม เอ่ยพลางคลานไปกอดขาบิดาอย่างอ้อนวอน

    “ทหาร!! พาตัวลูกชายข้า ไปยังประตูมิติ ส่งเค้าไปยังโลกมนุษย์ !”

    “ท่านพ่อไม่นะ ข้าขอโทษ ท่านพ่อ !!!!” ทหาร 4 คนช่วยกันพาชาโรยอลออกไปจากห้องก่อนจะนำตัวเขาไปยังประตูแห่งมิติกาลเวลา

    “ทหาร ข้าเป็นโอรสแห่งเฮเดส ขอสั่งให้เจ้าปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ !” ร่างสูงตะโกนเสียงดัง แต่ไม่เป็นผล เพราะทหารแห่งเฮเดสจะรับฟังเพียงคำสั่งของเฮเดสเท่านั้น ผู้คุมประตูมิติแห่งกาลเวลา ค่อย ๆ ร่ายมนต์ก่อนที่ประตูมิติจะเปิดออก

    “เชิญ พระโอรส !” ผู้คุมประตูเอ่ยพลางผายมือไปยังประตูนั้น

    “ไม่ ! ข้าไม่ไปเด็ดขาด !”

    “ทหาร ส่งพระโอรสที!” ผู้คุมประตูเอ่ยก่อนจะดีดนิ้วให้ทหารทำตาม ทหารช่วยกันดันร่างสูงให้เข้าไปมิตินั้น ก่อนที่ร่างสูงจะหายลับไปจากดินแดนแห่งนรกภูมิ และไม่มีวันกลับมาได้อีก...


    TALK w/ WRITER✿

    อันยองจ้ะรีดเดอร์ เรื่องนี้ออกแนว แฟนตาซีหน่อย ๆ นะว่ามั้ย (?) อิอิ อยากให้ติดตามกันเยอะ ๆ ชอบไม่ชอบเม้นให้กำลังใจไรท์เตอร์หน่อยน้าาา ขอบคุณจ้าา ._.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×